Zmarł kardynał Macharski, "mój" kardynał. Kiedyś mówiło się w Krakowie, że powinien był zostać prymasem Polski. Człowiek, który wielu ludziom pomagał. To za jego czasów Kuria dawała obrońców na procesach politycznych. Skromny, dogłębnie wykształcony, Odmówil współpracy z SB,

 W roku 1992, gdy kard. Macharski miał 65 lat, zdiagnozowano u niego nowotwór złośliwy jelita grubego. Ponieważ duchowny odmówił chemioterapii, wydawało się, że nie ma żadnej szansy. Choroba jednak ustąpiła; podobno za przyczyną św. Faustyny.

Co ciekawe, jego ojciec przed wojną był właścicielem znanej krakowskiej restauracji "Hawełka". Chodził do tego samego gimnazjum co prezydent Duda - Sobieskiego w Krakowie - szkoły, którą mnie również udało się skończyć :)

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

Powstanie Warszawskie to jeden z naszych polskich krzyży. Mimo różnic w opiniach na temat zasadności jego wywoływania, nie pozostaje cienia wątpliwości iż była to hekatomba, która przecięła oblicze Polski niczym brzytwa na sznurku. Utracone skarby narodowe, zrujnowana stolica, serce intelektualne, polityczne i gospodarcze kraju, wymordowanie najbardziej świadomych Polaków.

Niezależnie od tego, czy wierzymy w ponadczasowe, duchowe znaczenie Powstania, czy też nie możemy przejść do porządku dziennego nad jego okrutną klęską, można stwierdzić, że Polska przed wojną była państwem suwerennym uprawiająym politykę podmiotową, a w rezultacie II wojny światowej tę podmiotowość utraciła, przegrana bitwy o Warszawę, była jako drugi Katyń kolejnym celnym ciosem w splot słoneczny, po którym Polacy do dzisiaj nie mogą się podnieść. "Stolica, mózg i inteligencja polskiego narodu zostanie starta. Tego narodu, który od siedmiuset lat blokuje nam Wschód i od bitwy pod Grunwaldem ciągle nam staje na drodze. Wtedy ten historyczny problem dla naszych dzieci i dla wszystkich, którzy po nas przyjdą, a nawet już dla nas - nie będzie dłużej istniał" - powiedział Himmler. I "problem nie istnieje".

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

Światowe Dni Młodzieży praktycznie nie istniały w doniesieniach głównych kanadyjskich portali internetowych, gazet czy telewizji CBC. Udało mi się znaleźć wzmiankę w prawicowej "The National Post". Informacje z pobytu papieża w Polsce sprowadzały się do
a - podania, że w samolocie lecącym do Polski papież powiedział, iż jest wojna,
b - że potknął się i upadł podczas Mszy św. w Częstochowie, oraz że
c - odwiedził KL Auschwitz, gdzie przeszedł w milczeniu.
Reszta najwyraźniej nie była ważna przegrywając z doniesieniami o człowieku, który skoczył bez spadochronu czy infekcji wirusem zika na Florydzie.
Przypadek?
W kraju, w którym 42 proc. mieszkańców to katolicy, to nie przypadek, lecz umyślne działanie...

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

        Jakoś się gubimy. Sądząc z obrazów telewizyjnych, światowe Dni Młodzieży to głównie okazja do zabawy (tanecznej), poskakania, pokrzyczenia i ogólnego fraternizowania się.

        Na dodatek, wiara nasza przedstawiana jest przy tej okazji tak, jakby katolicyzm można było sprowadzić do czynienia drugiemu dobrze i „pozytywnego myślenia”. W tle ginie to, dlaczego jesteśmy katolikami i dlaczego jest to jedyna prawdziwa religia; religia, do której mamy obowiązek nawracać niewiernych. Ta „potrzeba przyprowadzania innych do Kościoła” zeszła chyba na dalszy plan. Dzisiaj odnieść można wrażenie, że katolicyzm to jest jedna z wielu fajnych religii świata, skąd tylko jeden krok do uznania – jedna z wielu „prawdziwych” religii.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!