Minęło pięć lat od tragicznej śmierci Bronisława Geremka, w związku z tym na domu, w którym mieszkał od 1952 roku (czyli czasów głębokiego stalinizmu), na warszawskiej Starówce odsłonięto tablicę pamiątkową, której tematem przewodnim jest – bardzo stosownie – pięć pięcioramiennych gwiazdek.

Nie wiem, może jest to jakaś szarża w loży albo co. Tymczasem wciąż pozostaje niezaspokojona moja ciekawość, kim była pani "asystentka", która towarzyszyła profesorowi w czołowym zderzeniu. Bo jakoś po dziś dzień wydaje się być bardzo tajemniczą postacią; zdaje się, że nawet "publicznie" nie wiadomo, jak się nazywała.

Standardy polskiej polityki nie są wprawdzie trzecioświatowe, ale im do nich blisko – od lat jest to teatrzyk, w którym wysoko nad realnymi problemami przebierają łapkami te same kukiełki, uwiarygodniając od czasu do czasu decyzje tych, którzy trzymają sznurki. 

Tak jest od momentu okrągłego stołu; tak jest w rezultacie tzw. transformacji, czyli operacji ideologicznego przewalutowania władz peerelu. Jest rzeczą oczywistą, że do stworzenia poważnej Polski (wedle terminologii Stanisława Michalkiewicza) potrzebne jest rozmontowanie tego układu.
Jedyne liczące się ugrupowanie, które to zadanie wymalowało na sztandarach, to Ruch Narodowy.

Prośba Edwarda Snowdena o azyl w Polsce (i chyba dwudziestu innych krajach) zakrawa na szczyt desperacji, niestety wygląda na to, że taki wolny strzelec, który w obronie wartości wolnego, demokratycznego społeczeństwa zdradza "siły tajne i bezpłciowe", nie przedstawia wartości pozwalającej przeciwważyć gniew Mordoru.

Koniec odysei będzie niestety w amerykańskim więzieniu. Płynie stąd nauka dla wszystkich szpiegów, że zanim zaczną mówić głośno, powinni sobie poszukać możnego protektora. Zbawianie świata na własną rękę kończy się zazwyczaj w tiurmie. To tak na marginesie. 

Prośba Edwarda Snowdena o azyl w Polsce (i chyba dwudziestu innych krajach) zakrawa na szczyt desperacji, niestety wygląda na to, że taki wolny strzelec, który w obronie wartości wolnego, demokratycznego społeczeństwa zdradza "siły tajne i bezpłciowe", nie przedstawia wartości pozwalającej przeciwważyć gniew Mordoru.

Koniec odysei będzie niestety w amerykańskim więzieniu. Płynie stąd nauka dla wszystkich szpiegów, że zanim zaczną mówić głośno, powinni sobie poszukać możnego protektora. Zbawianie świata na własną rękę kończy się zazwyczaj w tiurmie. To tak na marginesie.