Tak siadłem sobie na chwilę, usiłując w prostych obrazkach uporządkować wypadki, jakie miały miejsce na Ukrainie. Szybki rozwój wydarzeń już za chwilę sprawi, że nikt nie będzie pamiętał – o ile jeszcze dzisiaj pamięta – o co chodziło.

I dzisiaj, żeby cokolwiek wyłuskać z propagandy, trzeba się przedzierać przez pojęcia w rodzaju "akcja antyterrorystyczna" – którym to jeden obóz określa działania uzbrojonych w sprzęt ciężki wojsk wobec wspieranych przez Rosję separatystów, cieszących się poparciem rosyjskojęzycznej ludności. Uczulam, że pojęcia takie mają różne znaczenie w zależności od miejsca – po naszej stronie barykady działań władz syryjskich wobec islamskich bojówek wspieranych przez USA, Izrael i Arabię Saudyjską nikt takim mianem nie określa… Akrobacje językowe towarzyszące opisom tych wypadków przypominają sławne wolty kabaretowe radia Erewań...

Niby mamy lepiej, PKB rośnie, jednak jak człowiek przejrzy rachunki, to finansowy strach łapie za gardło i trudno oprzeć się wrażeniu, że jest gorzej niż było. Mimo tromtadrackich zapewnień, że nasza klasa średnia ma się lepiej od amerykańskiej, wygląda na to, że i tu, i tam zanika. Owszem, "bogaci się bogacą", reszta zaś żyje na kredyt i ufa, że nie spadną ceny domów.

Bogaci są bogatsi między innymi dlatego, że w dzisiejszych czasach wynagrodzenia wysokiej rangą kadry kierowniczej i administracyjnej przeszły wszelkie zasady przyzwoitości i proporcjonalnie są wielokrotnie wyższe niż w latach 60. czy 70. Kierownicy systemu zarabiają kwoty niewspółmierne do ich odpowiedzialności, uzupełnione sowitymi odprawami i pakietami socjalnymi, "szeregowcy" muszą się tymczasem pogodzić z wynagrodzeniem coraz bardziej obniżającym lot do "wysokości azjatyckich". Politycy, niezależnie od tego czy z prawa, czy lewa, zamiast chronić tutejsze miejsca pracy, jedzą z ręki "globalizatorom". Oczywiście pozostają wciąż różne zarobkowe enklawy, gdzie żyje się dobrze, ale ogólnie rzecz biorąc, szybujemy coraz bliżej gleby.

Czym jest dzisiaj demokracja? Praktycznie rzecz biorąc niczym.

Sfetyszyzowanym ładnie brzmiącym słowem służącym do usprawiedliwiania każdego świństwa politycznego, każdego złodziejstwa i bandytyzmu możnych.

Nawet w krajach "superdemokratycznych", do których wiele osób gotowych jest zaliczyć Kanadę, demokracja nie istnieje. Jeśli uznamy, że w demokracji realizuje się wola większości, to od lat funkcjonują tu mechanizmy, które tę wolę mają zablokować.

Cały czas żyjemy w jej cieniu. Jest najważniejszym wydarzeniem naszego życia, definiuje podstawową cechę losu – przemijanie. Rodzimy się, dorastamy, płodzimy dzieci, odchodzimy. Życie ma dwie bramy.

Kiedy jesteśmy wbici w pychę, młodzi, silni, zdrowi, chcemy o niej zapomnieć, zasłonić czymś, chcemy żyć w przeświadczeniu, że nasza doczesność zawsze będzie miała następny dzień.