Toronto 23.11.2015

Mary Wagner kieruje swoją serdeczną prośbę:

Dear Friends,
I would like to pass on to you the news that a date for the appeal (of the constitutional challenge) has been set: May 16th, 2016. Please keep its preparation (and of course Dr. Lugosi) in your prayers, and please do share this information with anyone who may be interested in the case, especially those who have contributed to the defense fund.

Please remember Linda also, as she remains in custody until her trial, scheduled for Jan 13th, 10am at College Park courthouse (College and Yonge streets, Toronto)... Please consider attending if you are in the area and please do pass the word along to others.

Thank you for your support! God bless you.

Termin rozpatrzenia apelacji

Drodzy Przyjaciele!

Chciałabym przekazać wam wiadomość, że termin rozpatrzenia apelacji (sporu o wykładnię konstytucji) został ustalony na 16 maja 2016 roku. Przygotowujmy się w modlitwie (również o dra Lugosi) i podzielcie się tą wiadomością ze wszystkimi osobami, które mogą być zainteresowane, zwłaszcza tymi, które przyczyniły się do powstania funduszu obrony. Proszę pamiętajcie również o Lindzie, która przebywa w areszcie do czasu rozprawy wyznaczonej na 13 stycznia, na godzinę 10.00 rano w gmachu sądu College Park (ulice College i Yonge, Toronto)...

Proszę rozważcie swój udział, jeżeli będziecie w pobliżu, i przekażcie wieści innym. Dziękuję za wsparcie! Niech Bóg wam błogosławi! Mary

O co chodzi w apelacji?

Przypomnijmy, że w sprawie Mary Wagner chodzi o definicję ludzkiego życia.

W pierwszym procesie sędzia Fergus O'Donnell uznał ją za winną postawionych zarzutów i skazał na pięć miesięcy więzienia za wyrządzenie krzywd i cztery za naruszenie warunków okresu próbnego (probation), uwzględniwszy zaś czas przesiedziany za kratami aresztu, postanowił natychmiast uwolnić podsądną.

Zarządził jednocześnie dwuletni okres próbny, podczas którego Mary ma nie zbliżać się do klinik aborcyjnych na odległość mniejszą niż sto metrów. Skazana odmówiła przyjęcia tych postanowień do wiadomości i nie podpisała wyroku.

Proces dotyczył zarzutów postawionych po tym, jak 12 sierpnia 2012 roku Mary Wagner weszła do kliniki aborcyjnej "Women's Care Clinic" przy Lawrence Ave. West w Toronto i rozmawiała z obecnymi tam kobietami. Została wówczas aresztowana, oskarżona i od tamtej chwili pozostawała w areszcie śledczym, odrzucając wyznaczone przez sędziego wymogi zwolnienia warunkowego, zwłaszcza zaś wymóg niezbliżania się do klinik aborcyjnych. Wagner tłumaczyła, że sumienie jej na to nie pozwala.

W swej mowie końcowej obrońca dr Charles Lugosi podkreślił, że Wagner postrzega swoje działania jako legalne i spójne z kanadyjską konstytucją, prawem zwyczajowym i zasadą nadrzędności praw Boskich, jaka zapisana jest w preambule kanadyjskiej ustawy zasadniczej. Mary wskazuje na człowieczeństwo ludzkiego płodu. Tymczasem w myśl kanadyjskiego prawa, za człowieka uważa się osobę, która urodzi się żywa, i płód można zabić w łonie matki nawet w 9. miesiącu ciąży, nie ponosząc żadnych konsekwencji. W Kanadzie nie ma żadnej tzw. ustawy aborcyjnej.

Prokurator Tracey Vogel argumentowała wówczas, że dowody medyczne na człowieczeństwo ludzkiego płodu, jakie obrona zamierzała przedstawić, nie mają znaczenia dla sprawy, zaś zgłoszeni świadkowie "nie są bezstronni". Zdaniem Vogel, najważniejsze było to, do czego Wagner się przyznała; mianowicie że "przeszkadzała w funkcjonowaniu prywatnej przychodni medycznej" – nie miała "żadnego powodu, aby tam się znajdować, a jej obecność wywoływała wielki niepokój u pacjentek, ich rodzin i przyjaciół".

Odczytując wyrok, sędzia O'Donnell przyznał, że aborcja jest tematem bardzo kontrowersyjnym, wokół którego toczyło się wiele spraw sądowych, uznał jednak, że argumentacja Wagner nie miała szans powodzenia, biorąc pod uwagę to, że nie wykorzystała innych możliwości przeciwstawiania się aborcji, jakie miała do dyspozycji. Zachęcił ją do przemyślenia, czy czas 22 miesięcy spędzony w więzieniu nie byłby lepiej wykorzystany dla obrony jej przekonań w bardziej skutecznych działaniach.

Wagner potwierdziła wówczas, że wraz ze swym zespołem prawnym zamierza złożyć apelację od wyroku. – Prawdziwe zwycięstwo w rzeczywistości nie zależy od sądów – dodała – ale oczywiście nadal będziemy starali się dochodzić sprawiedliwości dla dzieci (nienarodzonych) przed sądem. A niezależnie od tego obowiązuje wezwanie do miłości bliźniego, który potrzebuje pomocy i któremu zagraża bezpośrednie niebezpieczeństwo. Dlatego mam nadzieję, jak Bóg pozwoli, nadal apelować do matek, których dzieciom grozi niebezpieczeństwo.

Sprawa odbiła się szerokim echem poza Kanadą, w tym w Polsce; a Grzegorz Braun zrobił film na temat Mary.

Film "Nie o Mary Wagner" jest do nabycia w redakcji "Gońca".

Odmowa uznania dziecka w łonie matki za człowieka przez kanadyjski system prawny powoduje, że dziecko takie nie ma żadnej ochrony i może być zabite w każdej chwili. Co więcej, zdarzają się nawet sytuacje tzw. żywych aborcji, kiedy człowiek taki opuszcza łono matki i daje oznaki życia. Teoretycznie powinien być wówczas ratowany, a nie jest.

A więc mimo że sprawa nie jest relacjonowana w głównych mediach, to ma zasadnicze znaczenie dla wartości społecznych w Kanadzie.

Dlatego właśnie Mary Wagner postanowiła odwołać się od wydanego wyroku. Jej obrona w tej sprawie polega na działaniu w stanie wyższej konieczności, podobnie jak każdy człowiek, który ratuje cudze życie, nawet naruszając przy tym różne przepisy – jak na przykład wtargnięcie na cudzą posesję.

Obserwując potyczki między dobrem i złem, często odnosimy wrażenie, że zwycięża zło. Dlaczego? Dlatego, że dobro wzdraga się przed przemocą, natomiast zło przemocy się nie wstydzi.

Wszelako poza światem oligarchów niewielu jest ludzi złych z natury. Wielu za to bywa źle poinformowanych. Źle oraz bardzo źle. A to dzięki swoistej metodzie wychowawczej: ogłupić, dezinformując, by dzięki podtrzymywanej dezinformacji utrzymać w ogłupieniu. Przy okazji tresując do posłuszeństwa. Po jasnej stronie mocy właśnie z tego rodzaju deficytów informacyjnych biorą się czyny niegodne człowieka. Dla odmiany, informacji i wiedzy aż nadto w świecie rządzących. Tam przeważa zła wola plus chciwość, maglowane z egoizmem etycznym, egotyzmem, wreszcie z egomanią.

Jan Pietrzak: Jestem zadowolony z tych wyborów. Zachwyca mnie, że takie czasy przyszły. Po raz pierwszy w Polsce, w Sejmie nie ma komuny. Po 50 latach działań Kabaret Pod Egidą odniósł sukces.

Od premiery w 1966 roku byliśmy antykomunistyczni. SB wciąż pisała, że walczymy z komuną. Po niemal 50 latach nasz kabaret odniósł sukces! Oczywiście ludzie komuny gdzieś jeszcze są, wynoszą jakieś meble, robią świństwa, ale jednak od władzy zostali zdecydowanie odsunięci. Napracowałem się z moimi kolegami 49 lat.

Ajajajajajajaj! Już nic nie będzie takie, jak było na początku, a w każdym razie – takie, jak było przedtem. Przedtem – to znaczy przed nocą ze środy 25 na czwartek, 26 listopada, kiedy to w Sejmie zostało złamane prawo.

Jak wiadomo, nie ma nic gorszego niż złamane prawo, no, może z wyjątkiem złamanego serca ("złamane serce z rozpaczy dynda, czemuś odszedła, ach Rozalinda, ty babskie zwierzę, ja tobie w życiu już nie uwierzę, bo ty masz serce tam, gdzie wstydzę się powiedzieć sam"), albo – co nawet wygląda gorzej – złamany członek ciała męskiego – ale poza tymi wyjątkami nie ma nic gorszego, jak złamane prawo. No a taki właśnie zarzut postawiła opozycja Prawu i Sprawiedliwości, które w tej sprawie wsparte zostało przez klub Kukiz-15 i razem przeforsowali uchwały uznające sejmowe uchwały, przeforsowane wcześniej przez koalicję PO-PSL, a dotyczące wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego, za "pozbawione mocy prawnej".

Chodziło o to, że świadome zbliżającej się porażki wyborczej PO i PSL wykombinowały sobie, by rzutem na taśmę nie tylko zmienić ustawę o Trybunale Konstytucyjnym, ale w dodatku – wybrać na 9-letnią kadencję "swoich" sędziów, którzy z wdzięczności za nominację, tak będą frymarczyć niezawisłością, żeby było gites tenteges. I tak się stało, a sędziami, którzy dali się w tym trybie wybrać, byli profesorowie: 40-letni Krzysztof Ślebzak, 57-letni Andrzej Jakubecki i 66-letni Roman Hauser. Czy spełniliby nadzieje pokładane w nich przez politycznych protektorów – tego ma się rozumieć nie wiemy, ale fakt, że pozwolili się w takim trybie wybrać, daje do myślenia. Przy okazji dowiedzieliśmy się, że nowelizację ustawy o Trybunale Konstytucyjnym przygotowali... sędziowie Trybunału Konstytucyjnego, którzy nie tylko napisali ją "pod siebie", ale w dodatku aktywnie uczestniczyli we wszystkich fazach procesu legislacyjnego. Ponieważ prezydent Duda nie odebrał od tych trzech sędziów ślubowania, nie mogli podjąć obowiązków sędziowskich, no a nocne uchwały, które dotyczyły nie tylko wspomnianej trójki, ale wszystkich pięciu sędziów poprzednio wybranych... no właśnie; na razie spowodowały powstanie dwóch szkół jurysprudencji. Jedna szkoła stoi na nieubłaganym stanowisku, że stwierdzenie przez nowe uchwały Sejmu, iż poprzednie uchwały Sejmu w sprawie wyboru sędziów TK są "pozbawione mocy prawnej", skutkują nieważnością wyboru tamtych sędziów, podczas gdy druga szkoła jurysprudencji stoi na podobnie nieubłaganym stanowisku, że nocne uchwały "nie mają żadnych skutków prawnych". Co skłania przedstawicieli jednej szkoły jurysprudencji, jak i drugiej szkoły jurysprudencji do stanięcia na podobnie nieubłaganych stanowiskach – tajemnica to wielka, więc nie można wykluczyć również argumentów pozaprawnych.

Jedno jest w tej sytuacji pewne; wyjaśnienie sprawy niesłychanie wzbogaci jurysprudencję – oczywiście kosztem Bogu ducha winnych podatników. Zresztą nie tylko jurysprudencję – bo na nieubłaganym stanowisku w tym sporze stanęli również funkcjonariusze poprzebierani za dziennikarzy niezależnych mediów. Nie tylko stanęli, ale dali również pokaz ubeckich metod, które w mediach głównego nurtu stały się rutyną. Metody te polegają na tym, iż poprzebierani za dziennikarzy funkcjonariusze medialni prawdę znają z góry, a jeśli zapraszają kogoś do studia na przesłuchanie, to tylko po to, by się do tej znanej z góry wersji przyznał. Na przykład para funkcjonariuszy TVP info w nocy ze środy na czwartek przesłuchiwała doktora politologii Uniwersytetu Warszawskiego, który obiektywnie wyjaśniał, co i dlaczego w Sejmie się dzieje.

Ten obiektywizm budził żywiołową niechęć zwłaszcza telewizyjnej zetempówki, która nie tylko lepiej wiedziała, co uczony doktor powinien na jej pytania odpowiadać, ale starała się go przywieść do przyznania jej racji. Jestem pewien, że gdyby mogła, zerwałaby mu paznokcie, ale widać RAZWIEDUPR jeszcze się mityguje, bo nie wie, jak na takie metody zareagowaliby nadzorcy z CIA, więc na razie funkcjonariusze muszą oddziaływać wyłącznie perswazyjnie.

Za to w Sejmie opozycja demonstrowała w obronie demokracji w ten sposób, że Platforma Obywatelska opuściła salę obrad, pozostawiając tylko obserwatorów.

Pojawiły się od razu fałszywe pogłoski, że parlamentarzyści PO na gruzach demokracji urządzili orgię, ale wszystko wkrótce się wyjaśniło, że nie chodziło o orgię, tylko konferencję prasową, podczas której zarówno pani Ewa Kopacz, jak i posłanka Iwona Śledzińska-Katarasińska, co to samego jeszcze znała Stalina, dały do zrozumienia, iż demokracji będą broniły "tymi piersiami". Najwyraźniej obyczajowa awangarda przeciska się z teatrów do parlamentu, co sprzyja rozmaitym fałszywym pogłoskom. Tymczasem na sali plenarnej dokazywali parlamentarzyści z Nowoczesnej pana Ryszarda Petru, po kolei wdrapując się na trybunę i z jej wysokości zawstydzając prezesa Jarosława Kaczyńskiego pytaniami, jakie to jeszcze straszliwe spiski przeciwko demokracji zamierza przeprowadzić i w ogóle – czy mu nie wstyd tak demoralizować sejmowych debiutantów, którzy jeszcze myślą, że zarówno z tą niezawisłością Trybunału Konstytucyjnego i w ogóle – z tą demokracją, to wszystko naprawdę.

Sprawę poniekąd wyjaśnił poseł Kornel Morawiecki, mówiąc, że prawo, owszem, jak najbardziej, ale nie można trzymać się go kurczowo, bo najważniejsze jest Dobro Narodu. Skoro dla Dobra Narodu można nawet zmienić konstytucję, to cóż dopiero – zauważyć, że jakieś uchwały "są pozbawione mocy prawnej", zwłaszcza gdy te spostrzeżenia – zgodnie z twierdzeniem stosownej szkoły jurysprudencji – "nie mają żadnych skutków prawnych"? W tej sytuacji pewnej wskazówki może dostarczyć odwołanie się do klasyki, to znaczy – do klasyki literackiej, a konkretnie – do "Pana Tadeusza", w którym Klucznik Gerwazy wypowiada tę oto spiżową sentencję: "wygraj w polu, a wygrasz i w sądzie", to znaczy – również w Trybunale Konstytucyjnym. Wprawdzie jest on niezawisły, jakżeby inaczej, ale przecież ani nie ślepy, ani nie głuchy, więc jeśli zauważy znaki i usłyszy głosy, żeby się tak bardzo tą całą demokracją nie przejmować, to odwróci się od kretynizmu prawniczego ku Dobru Narodu, bo w przeciwnym razie nie dostanie ani grosza od Sorosa.

Na razie jednak od Sorosa idą sygnały odwrotne, bo za pośrednictwem Fundacji Batorego rozdzielający pochodzący od niego jurgielt Główny Cadyk Rzeczypospolitej Aleksander Smolar, nieubłaganie opowiedział się za demokracją, a członkowie żydowskiego Zakonu Synów Przymierza wzięli udział w Komitecie Obrony Demokracji, który ponoć rozszerza się z szybkością światła.

Najwyraźniej Syny Przymierza najwyższe dobro mniej wartościowego narodu tubylczego upatrują w "demokracji", co w praktyce politycznej przekłada się na utrzymanie status quo ante, czyli okupacji naszego nieszczęśliwego kraju przez RAZWIEDUPR za pośrednictwem agentury, podczas gdy prezes Jarosław Kaczyński chciałby pozbawić RAZWIEDUPR korzyści z okupacji naszego nieszczęśliwego kraju, by przypadły one płomiennym dzierżawcom monopolu na patriotyzm – bo któż lepiej wyrazi Dobro Narodu, a zwłaszcza – Prawdziwe Dobro Narodu?

Stanisław Michalkiewicz