Na stronach "Najwyższego Czasu!" przeczytałem, że na temat listu w obronie prof. Krzysztofa Jasiewicza, jaki m.in. i moja skromna osoba podpisała, napisał artykulik sam redaktor Tomasz Lis.

Przypomnijmy, że prof. Jasiewicz udzielił wywiadu dla jakiejś gazety, który to wywiad tak bardzo się nie podobał, że aż postanowiono autora wywiadu pozbawić jakiejś kierowniczej funkcji w PAN. Mimo mojej niechęci do osobników, którzy siedzą na stołkach opłacanych przez państwo i samorządy, podpisałem list, a to dlatego, że wypada stanąć w obronie wolności słowa. Dziś ukarzą jednego za wywiad, jutro za wpis w Internecie, a pojutrze za samo nieprawomyślne myślenie.

22 lipca, wypada przypomnieć o "norymberdze" dla komunistów. Niestety, byli komuniści raczej wybierają się na Sąd Boży niż do prokuratora, jednak postulat zgłaszany dzisiaj głośno przez Ruch Narodowy w postaci stryczka, jakim Robert Winnicki straszył Jaruzelskiego w 90. urodziny, przypomina o tym, dlaczego III RP stoi na głowie.

Ta "oryginalna" Norymberga była dla Niemiec zbawienna. Przede wszystkim dlatego, że porządkowała hierarchię odpowiedzialności za przeszłość i wskazała główne kozły ofiarne.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

Urodził się 13 czerwca 1930 roku w Warszawie w rodzinie katolickiej o głębokich tradycjach patriotycznych. Ojciec, żołnierz organizacji podziemnej "Miecz i Pług", został przez gestapo zdekonspirowany, aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, gdzie został zamordowany.

W 1946 roku, w wieku 16 lat, wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego i ukończył oficerską szkołę piechoty. W latach 1950–1953 jako oficer sztabowy w stopniu porucznika opracowywał mapy sztabowe i plany strategii poszczególnych armii Układu Warszawskiego. W 1955 roku otrzymał rozkaz opracowania planów inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Zadanie wykonał należycie, czym zdobył zaufanie przełożonych. W roku 1964 ukończył Akademię Sztabu Generalnego i został skierowany do Akademii Woroszyłowa w Moskwie. Polski kontrwywiad wojskowy zaproponował mu współpracę w wydziale wywiadu zagranicznego.

Jestem przykładem takiego ucznia, którego szkoła uwierała, nie lubiłem się uczyć, podlegać jakimkolwiek rygorom, lubiłem za to łazić, czytać i gadać. Sam wybrałem, wiedziałem, że będę musiał pracować fizycznie, skończyłem zawodówkę, ale nawet jako tokarz nie widziałem dla siebie miejsca... młody i silny, jakoś szło. 

W tym momencie mam okazję porównać swoją postawę i wykształconej dziewczyny z dyplomem, która na własne życzenie woli wyżywać się ze szmatą, niż wykorzystać lata nauki i dyplom. Ja chyba wiedziałem, jaką decyzję podejmuję, na co się decyduję, ale dziewczyna z dyplomem, rezygnująca z wykonywania swojego zawodu, decydująca się na najprostsze zajęcie w rodzaju sprzątania... Mam czasami chęć powiedzieć – zapi... Pracuj, pracuj, rób karierę, widocznie do niczego innego się nie nadajesz, właściwy człowiek na właściwym stanowisku. Ukończyła szkołę, nosiła teczkę, ale woli nosić woreczki! Człowiek całe życie podejmuje decyzje, robi karierę, tylko pogratulować, a mnie jest bardzo smutno.