Szanowny Panie Prezydencie

Jak zapewne Pan wie, w ostatnich dniach odbywał się w Pana mieście Festiwal Kultury Żydowskiej, gdzie nie omieszkano mówić o polskim antysemityzmie, a wśród panelistów nie zabrakło takich polakożerców jak pani Alina Cała.

Może Pan zapyta organizatorów, czemu nawet jednej z setki sesji nie poświęcono temu, co Polacy zrobili dla Żydów w czasie wojny, i pozwalam sobie przesłać Panu broszurę Żyda, profesora Datnera, pt. "Las sprawiedliwych". Mówiąc szczerze, to powinien Pan Prezydent spowodować, by utrzymywane za polskie pieniądze centrum kultury żydowskiej na Kazimierzu zorganizowało raz sympozjum poświęcone ratowaniu Żydów w czasie Holokaustu.

Standardy polskiej polityki nie są wprawdzie trzecioświatowe, ale im do nich blisko – od lat jest to teatrzyk, w którym wysoko nad realnymi problemami przebierają łapkami te same kukiełki, uwiarygodniając od czasu do czasu decyzje tych, którzy trzymają sznurki. 

Tak jest od momentu okrągłego stołu; tak jest w rezultacie tzw. transformacji, czyli operacji ideologicznego przewalutowania władz peerelu. Jest rzeczą oczywistą, że do stworzenia poważnej Polski (wedle terminologii Stanisława Michalkiewicza) potrzebne jest rozmontowanie tego układu.
Jedyne liczące się ugrupowanie, które to zadanie wymalowało na sztandarach, to Ruch Narodowy.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

Ubywa świadków, którzy przeżyli ludobójstwo na Kresach (mordowano Polaków nie tylko na Wołyniu), ubywa ludzi, którzy na własne oczy widzieli okrucieństwo ukraińskich rezunów, ale pamięć o tragedii polskiej ludności nie może ulec zapomnieniu.

Niestety, jesteśmy świadkami, jak polscy (czy rzeczywiście polscy?) politycy chowają głowy w piasek i udają, że nic się właściwie nie stało, że historia polsko-ukraińska zawsze była tragiczna, a na Wołyniu doszło do polsko-ukraińskiej wojny, a której po obu stronach były ofiary. Ludzi takich nie brakuje, ważną figurą w polskim Sejmie jest Miron Sycz, którego ojciec – za zbrodnie na Polakach – skazany został na karę śmierci. Wyroku jednak nie wykonano.

It could also be argued that one of the general effects of the Internet is the tendency to accentuate a “hyper-fragmentation” of social, cultural, and political interests, which means that broadly-based public and political debate becomes ever more difficult.

Also, in the case of a very large number of people, the Internet is used simply for access to various entertainment and pop-culture imageries and “news,” existing in various subgenres like “porn”, celebrity-cults, rock- and rap-music, and sports, movie, and television show fandom.