Znów znalazłem się w Nowym Jorku, a właśnie późną wiosną czy wczesną jesienią to miasto, a zwłaszcza sam Manhattan, przedstawia się najprzyjemniej.

Bywałem tu częściej, gdy w 1973 roku moja Matka znalazła pracę w Nowym Jorku. Była bardzo zadowolona, bo mówiła, że robi to, co robiła dla nas za darmo, a teraz robi za pieniądze, i na dodatek mieszka w centrum wspaniałego miasta.

Zacząłem przyjeżdżać do niej z Montrealu i przy okazji poznałem pana Ignacego Morawskiego, seniora polskich dziennikarzy USA, którego siostra wyszła za stryja mego Ojca, i opowiadał nam wiele o rodzinie, kiedy mieszkali przed 1914 rokiem na Ukrainie.

Od niego też dowiedziałem się o Polskiej Paradzie Pułaskiego, jaka odbywa się w centrum Nowego Jorku w pierwszą niedzielę października, i dostałem zaproszenie nie tylko dla siebie, ale dla Polonii Montrealu, by przybyć na nią.

Szczerze mówiąc, choć niewiele osób wie o istnieniu i działalności Kanadyjsko-Polskiego Instytutu Badawczego, jest to placówka, która spokojnie i metodycznie odwala kawał dobrej roboty. – Zbiera materiały i wydaje książki o Polonii, w tym wspomnienia imigrantów, a także archiwizuje na mikrofilmach polonijne wydawnictwa i druki. Tak się ciekawie złożyło, że z kierowanym dziś przez dr Joannę Lustanski instytutem związanych jest kilku naszych "gońcowych" kolegów, w tym Jacek Kozak czy Edward Sołtys.

W minioną sobotę w konsulacie polskim przy Lakeshore, odbyła się premiera najnowszej książki profesora Ryszarda Sokoloskiego z Ottawy "The Latest Poles, Reflections of Polish Immigrants to Canada in the 1980s". Jest to tłumaczenie na angielski wydajnej przez instytut pracy zbiorowej – wspomnień 16 "świeżych" imigrantów polskich z różnych miejscowości Kanady: "Ale i słaby nie zginie. Różne oblicza Kanady. Pamiętniki imigrantów polskich 1981–1989".

W miniony czwartek zakończyły się spotkania pt. "Polskie Place Zabaw" organizowane przez Ogniwo 24 Federacji Polek w Kanadzie, które prowadziła Dagmara Ulanowska, przewodnicząca ogniwa (oraz mama czwórki chłopców). Odbywały się one cotygodniowo w godzinach przedpołudniowych w Huron Park w Mississaudze oraz w parkach Pine Cliff w Streetsville oraz Eldorado w Brampton. Celem spotkań było szerzenie polskości poprzez pokazanie oraz nauczenie dzieci gier z naszego dzieciństwa, z naszych polskich podwórek. Na spotkania przychodzili rodzice lub dziadkowie ze swoimi pociechami, dla których przygotowywano zabawy w zależności od wieku.

Zabaw było wiele, poprzez wyliczanki na gumie po gry, takie jak "Ciepło, zimno" czy "Stary niedźwiedź mocno śpi", który najbardziej podobał się najmłodszym uczestnikom. Dużym powodzeniem cieszyło się czytanie polskich bajek przez Katarzynę Stelmach-Ciszek, która również jest członkinią Ogniwa 24.

Maestro Andrzej Rozbicki zaprasza:

Celebrity Symphony Orchestra już od dwudziestu lat zaprasza na wielkie widowiska, promujące polską muzykę i polskich najlepszych solistów. Tym razem zapraszamy do Living Arts Centre 25 października 2014 w Mississaudze na wielki galowy koncert warszawski "Warsaw Concerto". Tytułowym utworem koncertu będzie Koncert warszawski (oryg. Warsaw Concerto) – utwór skomponowany przez Richarda Addinsella w 1941 roku na fortepian i orkiestrę do filmu Niebezpieczne światło księżyca (oryg. Dangerous Moonlight, w USA znany jako Suicide Squadron). Kompozytor muzyki do filmu Richard Addinsell w utworze Warsaw Concerto (Koncert warszawski) zawarł liczne motywy oparte na muzyce Fryderyka Chopina. Utwór ten zyskał ogromną popularność. Od chwili premiery w 1941 do kwietnia 1944 w Wielkiej Brytanii sprzedano ponad 800 000 egzemplarzy płyt i wydania nutowego Warsaw Concerto. W kwietniu 1944 kompozytor utworu Richard Addinsell został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez premiera Stanisława Mikołajczyka.