W niedzielę w nocy w większości prowincji Kanady przesuniemy zegarki o godzinę do tyłu.
Ten coroczny rytuał wzbudza coraz większą niechęć coraz większej grupy ludzi, tym bardziej że niektóre kraje, jak na przykład Polska, od przyszłego roku zawiesiły przechodzenie z jednej strefy czasowej na drugiej.
Większość ludzi nie lubi zmieniać czasu i tracić godziny snu tłumaczy David Prerau autor Seize the Daylight: The Curious and Contentious Story of Daylight Saving Time jeden z wiodących światowych ekspertów w tym temacie.
Od lat sześćdziesiątych "optymalizację czasu", przeprowadza większości jurysdykcji Ameryki Północnej, niedawno jednak w Albercie zaproponowano ustawę, która by zakończyła tę praktykę. Spotkała się ona z znacznym poparciem mieszkańców; podczas konsultacji publicznych 75% opowiedziało się za zniesieniem systemu zmianowego.
W ubiegłym tygodniu legislatura Alberty postanowiła jednak utrzymać zmianę czasu, stwierdzając, że odbiłoby się to negatywnie na pracy przedsiębiorstw. Tymczasem Saskatchewan nie zmienia czasu, ponad 50 lat temu prowincja odmówiła poddania się temu reżimowi i do dzisiaj przesuwanie wskazówek zegara do przodu i do tyłu nie ma tam miejsca za wyjątkiem kilku niewielkich obszarów. W USA "abstynentem" jest również Arizona, a Indiana opierała się aż do 2006 r.
Opozycja wobec zmieniania czasu narasta w 6 stanach Nowej Anglii, a to może mieć reperkusje dla kanadyjskich prowincji atlantyckich, Nowej Fundlandii i Labradoru. We wrześniu specjalna komisja w Massachusetts zarekomendowała, aby czas letni obowiązywał w tym stanie przez cały rok, ale pod warunkiem, że podobnie postąpią inne stany w tym regionie, niektóre z nich mają już przedłożone ustawy, ale cała operacja z pewnością zabierze kilka lat. Celem tych poczynań byłoby dodanie godziny światła słonecznego popołudniami w miesiącach zimowych co miałoby prowadzić do wzrostu wydajności pracy, a także zmniejszyć liczbę wypadków - tak przynajmniej wynika z przedstawionego w Massachusetts opracowanie.
Czas letni po raz pierwszy wprowadziły Niemcy podczas I wojny światowej w celu oszczędzania energii Stany Zjednoczone na początku lat siedemdziesiątych, w trakcie kryzysu naftowego również postanowiły wprowadzać zmiany czasu choć spotkało się to wówczas z protestami rodziców, którzy narzekali, że dzieci wychodzą ze szkoły kiedy jest już ciemno. Kanada ogólnie rzecz biorąc synchronizowała swoje godziny z odpowiednimi stanami w Stanach Zjednoczonych - również 2007 roku kiedy prezydent Bush postanowił wydłużyć czas letni o miesiąc na wiosnę i kilka dni njesienią.
Czy zmiana czasu ma sens? Większość ekspertów uważa że jakiekolwiek korzyści jeśli chodzi o energię elektryczną są minimalne, z pewnością zaś wpływa ona negatywnie na nastroje większości z nas.

Przechodniu, głowa do góry!

Toronto Poseł prowincyjny z Etobicoke Centre Yvan Baker zaproponował w poniedziałek ustawę o nazwie "Phones Down, Heads Up Act". Jak sama nazwa wskazuje jej celem jest walka z nieuważnymi pieszymi. Debata nad ustawą odbędzie się w marcu przyszłego roku, a biorąc pod uwagę fakt, że w przyszłym roku wypadają wybory, to ma szansę stać się obowiązującym prawem dopiero po wznowieniu prac parlamentu.

Baker chciałby zakazać patrzenia na telefony komórkowe i inne przenośne urządzenia elektroniczne podczas przechodzenia przez jezdnię. Mandat za pierwsze wykroczenie wynosiłby 50 dol., za drugie – 75, a za trzecie – 125. Poseł przewiduje wyjątki, np. dla osób dzwoniących pod numery alarmowe lub osób, które zaczęły rozmowę, zanim weszły na pasy. Kary mają być niewielkie i służyć przede wszystkim zniechęcaniu do popełnienia wykroczenia. Do tego ustawa zobowiązuje ministerstwo transportu do prowadzenia dorocznej akcji edukacyjnej.

W 2016 roku na ulicach miasta zginęło 42 pieszych. To najwięcej od 2002 roku. Toronto Public Health szacuje, że ryzyko wypadku śmiertelnego z lub takiego, w którym pieszy zostanie poważnie ranny, jest o 40 proc. wyższe w przypadku pieszego rozporoszonego niż uważnego. Agencja dodaje, że do większości kolizji dochodzi na przejściach dla pieszych, gdy pieszy ma zielone światło.

***

Sears próbuje zarobić na likwidacji

Brampton Klienci Searsa skuszeni hasłami o likwidacji sklepu i niesamowitych przecenach, którzy ruszyli do sklepów w ubiegłym tygodniu, byli zawiedzeni i wylewali swoje żale w mediach społecznościowych. Obniżki były znikome, a niektórzy nawet odnosili wrażenie, że ceny poszły w górę. Sears rozpoczął likwidację 74 sklepów i 8 centrów wyposażenia domu na terenie całej Kanady.

Stephanie Regalado poszła do swojego Searsa w centrum handlowym Bramalea City Centre w Brampton. Wydała 350 dolarów. W domu zaczęła porównywać ceny w Searsie z cenami takich samych produktów w innych sklepach. Porównanie nie wypadło korzystnie. Na przykład za buty Tender Tootsies zapłaciła 129,99 dol., a mogła je kupić gdzie indziej w internecie za 99 lub nawet 79. Kolejną rzeczą był szlafrok kupiony przez Regalado na prezent. Był przeceniony o 20 proc. z ceny 34,97 dol. Regalado zaczęła jednak zrywać naklejki na metce i dowiedziała się w ten sposób, że pierwotna cena wynosiła 16,97 – która ewidentnie została podniesiona przed sprzedażą likwidacyjną. Zawiedziona klientka próbowała oddać rzeczy lub starać się o zwrot różnicy, ale menedżer sklepu powiedział, ze nic nie może zrobić. Podobnych historii można znaleźć setki, opatrzonych zdjęciami metek i cen.

Sears tłumaczy się, że pracownicy najwidoczniej nie zmienili etykiet przed nowym sezonem. Obiecuje, że będzie udzielał zniżek od niższych cen.