Przedstawiamy informacje o warunkach rejestracji oraz głosowania w referendum ogólnokrajowym na terenie okręgu konsularnego Konsulatu Generalnego RP w Toronto.

Termin głosowania

Głosowanie w najbliższym referendum ogólnokrajowym odbędzie się na terenie Kanady w dniu 5 września 2015 r., w godzinach od 6.00 do 22.00.

Pytania w referendum

Pytania w referendum będą mieć następujące brzmienie:

* Pytanie pierwsze: "Czy jest Pani/Pan za wprowadzeniem jednomandatowych okręgów wyborczych w wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej?".

* Pytanie drugie: "Czy jest Pani/Pan za utrzymaniem dotychczasowego sposobu finansowania partii politycznych z budżetu państwa?".

* Pytanie trzecie: "Czy jest Pani/Pan za wprowadzeniem zasady ogólnej rozstrzygania wątpliwości co do wykładni przepisów prawa podatkowego na korzyść podatnika?".

W sobotę, 22 sierpnia, ruszyło biuro wyborcze Władysława Lizonia, który jest kandydatem Partii Konserwatywnej w okręgu Mississauga-East Cooksville. Podobnie jak w poprzednich wyborach, kontrkandydatem Polaka jest znany polityk liberalny Peter Fonseca. W 2011 roku Lizoń wygrał z nim 676 głosami (18796 do 18120).

Jest więc rzeczą oczywistą, że w tym roku walka będzie zacięta. Władysław Lizoń potrzebuje naszego poparcia. Głosując na niego, głosujemy na siebie, ponieważ pokazujemy zdolność polonijnego środowiska do mobilizacji politycznej. A każdy głos się liczy, bo w ordynacji większościowej o zwycięstwie może zadecydować nawet dziesięć osób.

Gdyby 10 lat temu ktoś mi powiedział, że polecimy za ocean na turniej hokejowy, nie żeby popatrzeć, a żeby zagrać, to wskazującym palcem popukałbym się w czoło. Nikt z nas nawet nie śmiał marzyć o podróży do ojczyzny "The Coolest Game on Earth", a jednak, Chemik Kędzierzyn-Koźle – drużyna bez lodowiska, bez treningów i bez trenera – zagrał w "gumę" w Kanadzie. Tu, gdzie ten piękny sport się narodził.

Zaś w naszym rodzimym mieście, którego nazwy przeciętny "tubylec" ani prezydent Komorowski nie jest w stanie wymówić – Kędzierzyn-Koźle – tradycje hokejowe sięgają lat pięćdziesiątych, kiedy to Unia Kędzierzyn grywała na lodowisku wylanym przez strażaków na jednym z osiedli.

W latach siedemdziesiątych przy Zakładach Azotowych Kędzierzyn, zaraz nieopodal osiedla robotniczego wybudowano odkryte lodowisko – Azotor, na którym Chemik Kędzierzyn-Koźle występował w II lidze oraz Centralnej Lidze Juniorów. Niestety, w połowie lat osiemdziesiątych Kędzierzyn-Koźle – około 65-tysięczne miasto w województwie opolskim, znane z wielkiej chemii oraz siatkówki (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle wielokrotnie zdobywała mistrzostwo Polski) – zobaczyło hokej na lodzie po raz ostatni.

Skarżył się niegdyś pewien kapłan siostrze Teresie z Kalkuty, że przytłacza go nadmiar różnorakich obowiązków i na adorację Najświętszego Sakramentu już mu czasu nie starcza.

W odpowiedzi usłyszał, że lekarstwem na jego zabieganie jest zwiększenie dwukrotne czasu, który ew. miałby na ową adoracje poświęcić. Nie wiem czy zastosował się do tej, zdawało by się, absurdalnej rady, ale okazuje się, że tkwi w niej pewna prawda i swego rodzaju logika. Bowiem czas poświęcony na adorację jest nie tylko czasem oddanym Bogu, lecz również danym sobie. Towarzyszące jej wyciszenie sprzyja nie tylko modlitwie, ale również poukładaniu sobie różnych spraw, z którymi borykamy się na co dzień. Zacytujmy w tym miejscu fragment z internetowej strony Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach dotyczący adoracji Najświętszego Sakramentu.

"...chociaż możemy adorować Boga praktycznie w każdym miejscu, to jednak powinny istnieć także wybrane miejsca, które swą atmosferą ciszy i skupienia zapraszałyby nas do adoracji. (...) Ciągła adoracja Najświętszego Sakramentu w świątyniach naszych miast jest znakiem żywego Kościoła. (...) Oczywiście adoracja domaga się także czasu. Doświadczenie Boga stopniowo zamiera z nas, kiedy nie mamy czasu na modlitwę, na adorację. Właśnie brak adoracji, brak modlitwy sprawia, że marnujemy nieraz wiele czasu i energii na uśmierzanie naszych niepokojów i lęków. Czas przeznaczony na adorację sprawi, że nasze życie, także życie emocjonalne, zawodowe, rodzinne czy wspólnotowe będzie bardziej uporządkowane."

Nie odkryję Ameryki stwierdzeniem, że nasze emigracyjne życie nie szczędzi nam stresów. Dla wielu lekarstwem na nie jest powierzenie ich w modlitwie Jezusowi ukrytemu w Najświętszym Sakramencie.

Mieszkańcy Mississaugi i okolic są w tej szczęśliwej sytuacji, że mogą to zrobić, w każdej chwili, 24 godziny na dobę, już od dwudziestu lat, tyle bowiem czasu upłynęło od powstania kaplicy wieczystej adoracji Miłosierdzia Bożego przy kościele św.Maksymiliana Kolbe w Mississauga.

Sam pomysł stworzenia takiej kaplicy zrodził się pod koniec 1995 roku, a wielkim orędownikiem tego przedsięwzięcia był ówczesny proboszcz parafii ojciec Tadeusz Nowak. Przebudowano w tym celu byłą bibliotekę w co zaangażowanych było wiele osób zarówno czasowo, jak i finansowo. Oficjalnie adoracja rozpoczęła się w sierpniu 1996 roku i od tej pory wielu parafian zobowiązuje się do czuwania przez jedną godzinę w ciągu tygodnia przed Najświętszym Sakramentem.

Od samego początku z wielkim zaangażowaniem trudną misję koordynatorów wieczystej adoracji pełnią Państwo Barbara i Andrzej Chmura. Do kaplicy z potrzeby serca przychodzi oprócz tego wiele osób niekoniecznie związanych z wieczystą adoracją, aby swe codzienne sprawy powierzyć Bożemu Miłosierdziu.
Niejako uzupełnieniem samej kaplicy stała się od 2012 roku stojąca przed wejściem do niej figura Jezusa Miłosiernego, ufundowana przez parafianina Pana Tadeusza Dobosza. Poświęcenia figury dokonał bp Antoni Długosz z Częstochowy.

Chrystus zaprasza niejako do wstąpienia do Kaplicy choć na chwilę:
"Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię...". Mt 11,25-26.28-29