farolwebad1

A+ A A-

Życie polonijne

        14 marca 2017 roku odszedł do Pana o. Ryszard Kosian OMI.

        Ksiądz Kosian wielu ludzi przyprowadził do Pana Boga. Lubił mówić kazania, lubił pisać o Bogu, kochał poezję. Na trwałe złączył się z historią polskiej społeczności w Kanadzie.

        Urodził się w 1932 roku w Trawnikach koło Opola w rodzinie Sykstusa i Gertrudy z d. Polak. W 1947 roku został przyjęty do niższego seminarium duchownego w  Lublińcu, nowicjat odbył w Markowicach, a następnie studiował filozofię i teologię w Obrze, gdzie 22  czerwca 1958 roku został wyświęcony.

        W roku 1959 ks. Kosian rozpoczął studiowanie homiletyki i psychologii pastoralnej, został następnie wikarym w kościele Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim, pracował też jako katecheta w Zieleńcu i Ulimie. W latach 1960–1969 był misjonarzem ludowym w Polsce.

        Nowy okres w jego życiu rozpoczął się w roku 1969, kiedy o. Kosian przyjechał do Kanady, gdzie przez dwa lata pracował  w kościele Świętego Różańca w Edmonton, a następnie w parafii p.w. św. Stanisława Kostki w Toronto. W latach 1975–1981 był proboszczem  parafii św. Kazimierza w Toronto, a w latach 1982–1994 w kościele św. Jacka w Ottawie. Od 1994 roku służył jako proboszcz w kościele Naszej Pani Nieustającej Pomocy w St. Catharines.

        Ksiądz Ryszard Kosian udzielał się też poza parafią. W latach 1977–1985 stał na czele Konferencji Księży Polskich na Wschodnią Kanadę i organizował coroczne pielgrzymki do Midland. W 1983 roku przypadł mu w udziale obowiązek przygotowania polskiej społeczności w Toronto na spotkanie z Ojcem Świętym na Exhibition Place podczas pielgrzymki, jaką Jan Paweł II odbył w 1984 roku.

        Przez 29 lat o. Kosian był członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

        Publikował w „Związkowcu” oraz w „Gońcu” teksty religijne. Pozostanie na zawsze w naszej pamięci i modlitwach.                              

  (ak)

***

         Niewiele osób wie, że w latach 70. – z Jego inicjatywy i starań – został wybudowany kościół misyjny w miejscowości Chollire w Kamerunie – pisze pani Jolanta Szaniawska z Ottawy. – Przez wiele lat ksiądz Kosian pisał „do szuflady”. Potem nieśmiało zaczął publikować swoje wiersze w lokalnych polonijnych gazetach. Przełom nastąpił w 1997 roku, kiedy opublikował pierwszy tomik poezji, z którego dochód przeznaczył w całości na budowę Kolegium Jana Pawła II przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

        W dwa lata później został wydany tomik poezji „Spojrzenie na życie”. Ośmioletnia przerwa w publikacjach była bez wątpienia wypełniona pracą twórczą, bo w ostatnich dwóch latach – wydania książkowe i prozy, i poezji – posypały się jak z rogu obfitości... W 2007 roku ukazały się dwie książkowe wersje „Zamyśleń nad Ewangeliami”, a w roku bieżącym – dwa tomy poezji „Myśląc o życiu” i jeszcze jeden w języku angielskim – „For Answers Ask Your Heart”.

        Ks. Kosian nie tylko pisał, ale również komponował. Skomponował kilka wersji „Ave Maria”. Za tym krótkim szkicem – kryje się niezwykle bogate i ciekawe życie księdza Ryszarda Kosiana.

        Kiedy ks. Kosian obejmował pozycję proboszcza w kościele św. Jacka w Ottawie, parafia liczyła koło 200 rodzin, gdy odchodził – ponad 900. To w tej społeczności ksiądz spędził dwanaście burzliwych lat (1982–1994). Piszę „burzliwych”, bo przypadły one na okres Solidarności ‘81 i wszystko, co po niej. Miał też zaszczyt być świadkiem wizyty Papieża Polaka – Jana Pawła II, który na zaproszenie episkopatu Kanady odwiedził wiernych m.in. w Ottawie – dodaje Jola Szaniawska na łamach prowadzonego przez siebie ottawskiego „Transatlantyku nadziei”.

         Trzeba pamiętać, że ks. Kosian wsławił się dobrymi uczynkami na rzecz bliźniego swego. Polska parafia św. Jacka wraz z Kongresem Polonii Kanadyjskiej zajęła się „regularnym” (a to ze względu na liczbę, ponad 400 rodzin!) sponsorowaniem uciekinierów z Polski (via obozy dla uchodźców) do Kanady.

        Aby jakoś przyjąć nowo przybyłych, rozpoczęła się zbiórka rzeczy, i sala parafialna pod kościołem stała się „armią zbawienia”. Potrzebującym udzielano lokum w pokojach należących do parafii (pierwszy rok za darmo!). Spektakularna stała się pomoc Polonii w zebraniu funduszy na budowę pomnika „The Canadian Tribute to Human Rights” w Ottawie, a pierwszego na świecie.

         Jak ksiądz Kosian wspominał lata swego duszpasterstwa w Ottawie?

        „Byłem w kilku parafiach... I jeśli chodzi o ten ‘czas’, to najżyczliwiej ustosunkowana do mnie była parafia ottawska. Do dnia dzisiejszego mam kontakt z parafianami, często tu, do St. Catharines, ktoś do mnie zawita. Są częstymi gośćmi dożynek, które tu wprowadziłem. Przyjeżdżają autobusami lub pojedynczo i ja z tego się cieszę. Najradośniejsza grupa, jak to ktoś zauważył, która przybyła na mój Jubileusz, to też była grupa ottawska.”                 Tak, bo to byli ci ludzie, z którymi ksiądz się przyjaźnił, których wspierał duchowo i którym bezinteresownie pomógł. Powinno przyjechać kilka pełnych autokarów, ale pamięć u rodaków krótka... i zjechało kilka samochodów.

(...)  Powtarzał: „Nigdy w życiu się nie nudziłem i nie będę się nudził. Dzień w dzień coś piszę, coś komponuję. To tak już weszło w krew, tak jest. Moje wiersze to jest odzwierciedlenie tego, co ja widzę i czuję. Przełom w wysiłku wydawniczym to była pani Irena Razym, która na ten cel zostawiła mi pieniądze. Po wydaniu pierwszej książki, pieniądze wróciły... Cały kapitalik pani Ireny został ruszony, ale on się wyprostował. Po drugiej książce tak samo, po trzeciej... już jest piąta. Bez pomocy pani Ireny tobym nic nie zrobił.”

        Wiersze księdza to zapis codziennego życia, takie urywki pełne kolorów, nastrojów i uczuć, nie zawsze pochlebnych ludziom. Jak mówił: „Ja w swej poezji nie ‘farbuję’, piszę, co jest, jak to czuję. Trzeba trochę i prawdy, choć nie każda prawda cieszy”. Ale każda prawda nas zbawi.  (...) A recepta na sukces, proszę księdza? „Odrobina pokory i chęć bycia z parafianami nie tylko w kościele, ale i poza nim.”

Jolanta Nadzieja Szaniawska
http://www.tnpolonia.com/ks_kosian_01.html

        Nasze mississaudzkie szkoły polskie to prawdziwy ewenement na skalę światową, zaś uczące się w nich dzieci zasługują na bezustanne wyróżnianie i zachęcanie.

        Wielkie słowa uznania należą się ich rodzicom, którzy często przymuszają je do poświęcania drogocennego sobotniego przedpołudnia. Dopiero później dzieci doceniają to, ile zawdzięczają uporowi rodziców. Dodatkowy – prócz znajomości  angielskiego i francuskiego – język polski to niezły atut dla kariery i klucz do wspaniałej europejskiej kultury.

        Polskie szkoły w Mississaudze to również okazja dla polskich władz, aby tych małych Polaków honorować i kiedy tylko to możliwe nagradzać.

        Dlaczego?

        Bo to oczywista inwestycja w polski interes narodowy. Kanadyjskie polskie dzieci, znające język kraju pochodzenia, posiadające sentyment do ojczyzny ojców i babć, to naturalne lobby. Przecież dzisiejsze Zosie, Stasie i Emilki to za 20 – 30 lat menedżerowie wielkich korporacji, biznesmeni i pracownicy kanadyjskich instytucji państwowych. Państwo polskie powinno tutaj być obecne i działać na każdym kroku, podkreślając choćby rangę konkursów takich jak ten recytatorski w ubiegłą sobotę. Być może gdyby główną wygraną była pokaźna suma, laptop albo wycieczka do Polski, zainteresowanie byłoby jeszcze większe.

piątek, 10 marzec 2017 14:29

Hamilton uhonorowało Żołnierzy Niezłomnych

Napisane przez

        Z racji obchodów polskiego święta Dnia Pamięci Żołnierzy Niezłomnych w dniu 5 marca 2017 w sali ZPwK Gr. 2 przy 1015 Barton St. E w Hamilton odbyło się spotkanie, którego tematem było „Życie i dokonania rotmistrza Witolda Pileckiego”.

        Z inicjatywy pani Katarzyny Grandwilewskiej, która jako przewodnicząca, przejęła  rolę przedstawicielki Federacji Polek w Kanadzie Ogniwa 18 w Hamilton, oraz przy współpracy Klubu Historii i Kultury Polskiej działającego przy ZPwK Gr. 2  przedstawiono zebranym postać rotmistrza Witolda Pileckiego oraz Jego heroiczny czyn, którego podjął się na wniosek Zarządu Głównego AK w Warszawie. (...)

        Po wysłuchanej prelekcji wyświetlono film z przepięknym, patriotycznym przemówieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy wygłoszonym w Pałacu Prezydenckim w dniu 1 marca 2017 r.

        Potem fragmenty wypowiedzi prof. Krzysztofa Szwagrzyka z ramienia IPN, zajmującego się odnajdywaniem miejsc pochówków żołnierzy niezłomnych, wyklętych przez bezpiekę, oraz prezesa Fundacji „Łączka” Tadeusza Płużańskiego, którego ojciec był towarzyszem rtm.
Pileckiego i był prześladowany po zakończeniu II wojny światowej.

        Pod koniec prelekcji uroczyście wręczyliśmy kopie „Raportu rtm. Pileckiego” obecnym na sali hamiltońskim harcerzom celem wykorzystania go na zbiórkach. Zainteresowanych treścią Raportu odsyłamy do Internetu.

        Pragnę serdecznie podziękować wszystkim obecnym za przybycie na spotkanie. Panu prezesowi Stanisławowi Iwanickiemu za pomoc i entuzjastyczne podejście do organizowanych w Gr. 2 ZPwK patriotycznych spotkań.

        Pani Katarzynie Grandwilewskiej za przygotowanie kopii tekstu opracowanego przez p. Zofię Kata oraz plakatów z powiększonymi zdjęciami rotmistrza Witolda Pileckiego i Jego rodziny z czasów szczęśliwych  (zdjęcie zaślubin oraz późniejsze z żoną i dziećmi) oraz z ostatnich dni jego życia.

        Członkom Klubu Historii i Kultury Polskiej: pani Ewie Olszak (lektor), pp. Barbarze i Czesławowi Olejarzom (wiersze) oraz p. Fryderykowi Kąskowi (śpiew) składam serdeczny uścisk dłoni.

Zofia Kata

        Czy można polemizować z prawdą zawartą w tym zdaniu?  Większość z pewnością przyzna, że rodzina w życiu człowieka jest najważniejsza, bo uczy, wychowuje, daje poczucie bezpieczeństwa. Z rodziną też wspaniale spędza się czas.

Mamy właśnie za sobą Family Day weekend. I każdy, kto w niedzielę, 19 lutego 2017, odwiedził Polskie Centrum JANA PAWŁA II,  miał okazję się o tym przekonać.  Nic tak nie zbliża i nie jednoczy ludzi jak taniec, śpiew i inne  wspόlne, beztroskie zabawy. Tak było z dziećmi i rodzicami. Po raz kolejny bowiem z okazji Dnia Rodziny o dobry czas dla dużych i małych zadbał Zarząd Centrum ze swoim głόwnym dyrektorem, panem Jackiem Bajorkiem, dyrektorem do spraw kulturalnych, panem Maciejem Droździkiem, i Fundacją Maximiliana Kolbego.

W  słoneczne, aczkolwiek mroźne, sobotnie popołudnie 4 marca 2017 roku w sali  parafialnej kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Mississaudze miał miejsce finał  bardzo ciekawego konkursu plastycznego: „POLSKIE ZAMKI, PAŁACE I DWORY NA PRZESTRZENI WIEKÓW”.

        Organizatorem już po raz piętnasty tego konkursu był Związek Nauczycielstwa Polskiego Oddział Mississauga, a pomysłodawczynią Teresa Bielecka, wieloletnia nauczycielka szkoły im. M. Kopernika przy St. Pio i prezes Oddziału. Celem konkursu było zainteresowanie dzieci i młodzieży historią Polski, bogactwem jej zabytkόw, pięknem i wielkością architektury dawnych możnowładcόw, rozwijanie wyobraźni i wrażliwości estetycznej, doskonalenie technik rysunkowych i malarskich, a także inspirowanie dzieci do pracy twόrczej. Konkurs, w ktόrym mogli brać udział uczniowie szkόł podstawowych i średnich z Toronto, Mississaugi, Milton, Malton, Brantford, Oakvile i Brampton, trwał od początku października 2016 do połowy stycznia 2017. Prace o rozmiarach A4, nieprzekraczające 45x30 cm, można było wykonać dowolną techniką i miały mieć wyraziste kolory. Prace były oceniane w sześciu grupach wiekowych: Gr. 1 – JK-SK, Gr. 2 – kl. 1-2, Gr. 3 – kl. 3-4, Gr. 4 – 5-6, Gr. 5 – kl. 7-8, Gr. 6 – kl. 9-12, a z każdej wyłoniono troje laureatόw. Ogόlnie wpłynęło 141 prac.

        Historia człowieka przekazywana była i jest w różny sposób:  poprzez ustne  opowieści i legendy, tradycje, wyryte na skałach rysunki, na zwojach papirusu czy kartkach książek... Szczególnym i wyjątkowym sposobem przekazywania historii są pomniki. Przypadkowy przechodzień czyta wykute na kamieniu słowa, poznaje dawne a znaczące wydarzenia i wybitnych  ludzi. Ubogaca swoją wiedzę. Często historię przekazuje nie tylko zapis na pomniku, lecz także jego symboliczny kształt czy miejsce, w którym on stoi.

        Nie ma wiele  pomników poświęconych Czynowi Zbrojnemu Polonii Amerykańskiej i może jest to przyczyną, że wydarzenie to jest tak mało historii znane. Jeden z nich to Pomnik-Ołtarz  stojący na cmentarzu wojskowym w Niagara-on-the-Lake, miejscu corocznej pielgrzymki Polonii.  Inny  to wymowny w obrazie pomnik stojący w Warszawie przy placu Grunwaldzkim na Żoliborzu, będący darem Polonii Amerykańskiej dla narodu polskiego, odsłonięty i poświęcony w sierpniu 1998 roku. Pomnik ten zaprojektowany został przez polskiego rzeźbiarza mieszkającego w Stanach Zjednoczonych, Andrzeja Pityńskiego. Przedstawia on żołnierzy w błękitnych mundurach, którzy dla ratowania Ojczyzny wyłaniają się z fal oceanu.

The Polonia Canadian Institute for Historical Studies zaprasza wszystkie szkoły polonijne, harcerzy i inne organizacje dziecięce i młodzieżowe do wzięcia udziału w KONKURSIE z okazji 100-lecia Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej.

Regulamin Konkursu

„Czyn Zbrojny Polonii Amerykańskiej w obrazie, wypracowaniu, wierszu i w piosence”

Cel konkursu:

        1. Promowanie wśród młodego pokolenia Polonii historycznego wydarzenia jakim było utworzenie wojskowego obozu im. Tadeusza Kościuszki w Niagara-on-the-Lake.

        2. Przypomnienie i uświetnienie  przypadającej w 2017 roku setnej rocznicy tego historycznego wydarzenia poprzez zorganizowanie wystawy prac konkursowych.

Zasady konkursu:

        1. Uczestnikami konkursu mogą być szkoły polonijne, drużyny harcerskie, zespoły i inne polonijne organizacje młodzieżowe.

        2. Zgłoszenie udziału w konkursie należy nadesłać  do dnia  31 marca  2017 ( termin zgłoszeń został przedłużony)  pocztą e-mailową  na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

        3. Konkurs polega na wykonaniu graficznego projektu w formie ” display board „

        4. (potrójnej tablicy pokazowej, kształt tablicy pokazany poniżej, uwaga - przykład dotyczy tylko kształtu tablicy, nie jej zawartości )

Gotowy projekt powinien zawierać:

        a) Tytuł (główny temat)

        b) Wypracowanie związane z wybranym tematem

        c) Historyjkę obrazkową związaną z wybranym tematem

        d) Co najmniej 5 rysunków lub zdjęć związanych z wybranym tematem

        e) Wiersz lub piosenkę własnej kompozycji związaną z wybranym tematem

        f) Nazwę szkoły lub organizacji oraz nazwiska uczniów i opiekunów, którzy brali udział w wykonaniu projektu

Główne tematy konkursu:

        1. Obóz im. Tadeusza Kościuszki w Niagara-on-the-Lake

        2. Czyn Zbrojny Polonii Amerykańskiej

        3. Gen. Józef Haller

        4. Ignacy Jan Paderewski

        5. Ks. Pułkownik Jan Józef Dekowski

        6. Elizabeth Ascher

        7. Lt. Col. Arthur D. LePan

        8. Niagara-on-the-Lake - historia miasta i okolic

        9. Historia polskiego cmentarza wojskowego w Niagara-on-the-Lake

        10.  Pomniki w Kanadzie i na świecie, które upamiętniają lub upamiętniały Czyn Zbrojny Polonii Amerykańskiej

        11.  Coroczna Pielgrzymka Polonii  do polskiego cmentarza wojskowego w Niagara-on-the-Lake

        12. Inny niż powyższe tematy uzgodniony wcześniej z organizatorem konkursu i związany z wydarzeniami w Niagara-on-the-Lake.

Ważne!!! W opracowaniu każdego z tematów musi znaleźć się nawiązanie do Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej, czyli wydarzeń w Niagara-on-the-Lake.

        Termin przekazania prac: 1 maja 2017

        Termin podania wyniku konkursu: 15 maja 2017

Nagrody:

        - zostaną przyznane 3 główne nagrody książkowe

        - wynik zostanie opublikowany w polonijnych mediach

        - wszystkie prace będą brały udział w zorganizowanej wystawie z okazji 100-lecia Czynu Zbrojnego Polonii Kanadyjskiej

Kryteria oceny:

        - zgodność wykonania projektu z regulaminem konkursu

        - opracowanie merytoryczne i stylistyczne

        - atrakcyjność wizualna projektu

        - pomysłowość

Zapraszamy do udziału w naszym konkursie, który pomoże młodemu pokoleniu Polonii poznać historię wydarzeń w Niagara-on-the-Lake.

Roman Baraniecki, prezes

        Dobiegł końca 2016 rok, a zarazem już 46. rok działalności Fundacji im. Władysława Reymonta w Kanadzie. Rok ten był czasem wytężonej społecznej pracy prezesa Fundacji Kazimierza Chrapki,  zarządu Fundacji i całego grona kuratorów. Był to rok wielu osiągnięć i sukcesów Fundacji w życiu Polonii i Kanady. Do nich należą między innymi:

        – wydanie i dwukrotna promocja książki pod tytułem „Wygnańcy” autorstwa Anieli i Stanisława Lasków z Oshawy – SYBIRAKÓW, którzy zawarli w niej wstrząsające relacje z ich wywózki w czasie II wojny światowej na Sybir i tułaczej drogi powrotu z Syberii przez Kazachstan, Uzbekistan i Afrykę;

        – zorganizowanie cieszącego się wielką popularnością wśród młodzieży szkolnej corocznego Konkursu Recytatorskiego, w którym obecnie biorą udział recytatorzy z czterech kanadyjskich prowincji;

        – finansowe wsparcie oraz ciągła i efektywna współpraca z Muzeum im. Wł. St. Reymonta w Bielsku Białej (Polska);

        – pozyskiwanie funduszy od osób zakładających fundusz stypendialny w Fundacji, z którego w przyszłości będzie korzystało wiele pokoleń studentów polskiego pochodzenia. Darczyńcy ci stają się fundatorami Fundacji im. W. Reymonta, a żywa pamięć ich imienia i nazwiska po wsze czasy pozostanie wpisana w historię Polonii kanadyjskiej, gdyż dochód z odsetek takiego funduszu przeznaczony jest każdego roku na stypendia i pomoc finansową dla studentów polskiego pochodzenia.

piątek, 03 marzec 2017 00:27

Ikona - miejsce spotkania

Napisane przez

Witam Państwa,        

        Pierwsza wystawa-prezentacja jest za nami.

        Miło nam, że nasze ikony zostały dobrze przyjęte. Cieszymy się, że tu jesteśmy i planujemy jeszcze kilka wystaw w różnych miejscach.

        Ta pierwsza wystawa miała miejsce w kościele anglikańskim, Church of the Redeemer w śródmieściu Sarasoty. Piękny, bogaty w wystrój kościół, mili ludzie, rozumiejący, że ikony są bogactwem całego chrześcijaństwa.

        Dla niektórych było to pierwsze spotkanie z ikonami i zapałali do tychże ikon „miłością od pierwszego wejrzenia”. Słyszało się angielsko-języczne komentarze typu: „they are absolutely beautiful”.

        Kolejne prezentacje naszych ikon odbyły się w angielskojęzycznych, amerykańskich, kościołach katolickich: Church of the Incarnation i St. Martha Catholic Church, oraz w Beneva Community Center.

        Co ciekawe, obserwujemy niewielkie zainteresowanie prezentacją-wystawą ikon tutejszych polskojęzycznych kościołów.

PS
        Ikona Matki Boskiej Dzieci Nienarodzonych z paru oczu wycisnęła łzy... Matka Boska Sybirska też zaszkliła paru osobom oczy (zwłaszcza ikony podparte opisami).

        Pozdrawiamy,
Irena, Janusz Charczuk

MATKA BOSKA DZIECI NIENARODZONYCH

        Ludzkie życie zawsze było w centrum wielkiego zmagania między dobrem i złem, między światłem i ciemnością, między „kulturą życia” i „kulturą śmierci”.

        Inspiracją do napisania tej ikony była Cudowna Ikona Matki Boskiej z Guadalupe i przesłanie, które nam przekazuje: chrońmy bezbronne, nienarodzone ludzkie istoty.

        Dla pierwotnych mieszkańców Meksyku ten obraz jest pełen bogatego symbolizmu.

        W naszej ikonie szata Matki Boskiej jest niebieska, koloru majestatu  królewskiego.

        Jej aureola z dwunastu gwiazd nawiązuje do dwunastu apostołów. Jej głowa jest lekko pochylona i Jej oczy patrzące w tym samym kierunku, świadczące, że Ona akceptuje wyższe moce ponad sobą. Czarna wstęga, którą jest opasana w talii, świadczy, według dawnych wierzeń azteckich, że jest brzemienna i oczekuje narodzin dziecka.

        Maryja jest przekonana o wielkości swojej tajemniczej roli i jej Syna. Glob ziemski pod stopami Madonny, omotany wężem – szatanem i podeptanym przez Nią, oznajmia nasze zbawienie i triumf nad światem upadłym przez grzech. Nasza Matka Boska Dzieci Nienarodzonych jest otoczona aniołami o różnych spojrzeniach, pełnych zaufania: „Maryjo, prosimy, broń ich”.

        Musimy pamiętać, że Indianie w dawnych czasach przeznaczali rokrocznie tysiące mężczyzn, kobiet i dzieci jako ofiary dla niesytych krwi swoich bogów. Przyjmuje się że jedno z pięciorga dzieci w dawnym Meksyku było ofiarowanych jako ofiary dziękczynne ówczesnym bogom.

        Ostatnio mówi się nawet, że w czasie podboju Meksyku w piętnastym wieku składano jako ofiary około 250.000 ludzi rocznie, a może i więcej.

        Matka Boska zmiażdżyła głowę węża, w ten sposób kończąc te barbarzyńskie praktyki ofiarowywania ludzkich istot. Kilka lat później miliony etnicznej ludności Meksyku   przyjęły chrześcijaństwo jako  religię państwową. W ten sposób skończyło się składanie ludzkich istot na ofiary barbarzyńskim bogom.

        A dzisiaj?

        Światowe statystyki na temat przerywania ciąży publikowane są przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Z danych tej organizacji wynika, że rocznie około 40-50 milionów zabiegów aborcji ma miejsce na świecie. To odpowiada około 125.000 zabiegów przerywania ciąży każdego dnia.

        Jaki to Bóg dzisiaj domaga się ofiar z ludzi?

        Dzisiaj antyczny wąż osiąga wielkie sukcesy w ataku na ludzkie życie. Miliony nienarodzonych dzieci jest zabijanych na świecie w zabiegach, które w wielu krajach nie tylko są legalne, ale często oficjalnie zalecane i finansowane przez beztwarzowy, anonimowy rząd.

        Dlatego nasza ikona MATKA BOSKA DZIECI NIENARODZONYCH została zaprojektowana i napisana, żeby ograniczyć i ewentualnie położyć  kres aborcjom. Dzisiaj znaleźliśmy się w jeszcze bardziej dramatycznym konflikcie pomiędzy dobrem i złem, śmiercią i życiem, kulturą życia i kulturą śmierci.

Janusz Charczuk,
Iconograf,
28 grudnia 2016

StarczakKozlowska        W przyszłym roku mija 100 lat od odzyskania przez Polskę niepodległości. W przededniu tej wielkiej rocznicy, wieńczącej naszą zwycięską drogę do niepodległości, warto wrócić zarówno do tamtych przełomowych czasów, gdy ważył się los narodu po 123 latach niewoli – jak i do czasów o blisko 30 lat późniejszych, gdy po zakończeniu II wojny światowej – znowu ważył się los naszej ojczyzny: czy będzie wolna, czy też zniewolona przez „sierp i młot”, czemu heroicznie przeciwstawili się Żołnierze Wyklęci, których Dzień Pamięci obchodzimy 1 marca...

     Poetą, który w tamtym pierwszym, najważniejszym dziejowym momencie drogi do niepodległości  potrafił wyrazić uczucia całego narodu, znalazł drogę do zbiorowego serca Polaków – był EDWARD SŁOŃSKI. Jego utwory, takie jak słynny wiersz z 1910 r. pt. „Ojczyzna” czy wydane w 1914 r., gdy wybuchła I wojna światowa, dwa tomiki poetyckie: „TA CO NIE ZGINĘŁA”, „Już Ją widzieli idącą” – obiegły cały kraj pod zaborami, przedostały się do Polaków w Galicji, Wielkopolsce, na Pomorzu, na Kresach... Dotarły do Polaków walczących w mundurach niemieckich, rosyjskich, austriackich, stały się jakby pobudką do boju o Niepodległą...

Nasze teksty

Turystyka

  • 1
  • 2
  • 3
Prev Next

O nartach na zmrożonym śniegu nazyw…

O nartach na zmrożonym śniegu nazywanym ‘lodem’

        Klub narciarski POLMEDEN przy Oddziale Toronto Stowarzyszenia Inżynierów Polskich w Kanadzie wybrał się 6 styczn... Czytaj więcej

Moja przygoda z nurkowaniem - Podwo…

Moja przygoda z nurkowaniem - Podwodne światy Maćka Czaplińskiego

Moja przygoda z nurkowaniem (scuba diving) zaczęła się, niestety, dość późno. Praktycznie dopiero tutaj, w Kanadzie. W Polsce miałem kilku p... Czytaj więcej

Przez prerie i góry Kanady

Przez prerie i góry Kanady

Dzień 1         Jednak zdecydowaliśmy się wyruszyć po raz kolejny w Rocky Mountains i to naszym sta... Czytaj więcej

Tak wyglądała Mississauga w 1969 ro…

Tak wyglądała Mississauga w 1969 roku

W 1969 roku miasto Mississauga ma 100 większych zakładów i wiele mniejszych... Film został wyprodukowany aby zachęcić inwestorów z Nowego Jo... Czytaj więcej

Blisko domu: Uroczysko

Blisko domu: Uroczysko

        Rattray Marsh Conservation Area – nieopodal Jack Darling Memorial Park nad jeziorem Ontario w Mississaudze rozpo... Czytaj więcej

Warto jechać do Gruzji

Warto jechać do Gruzji

Milion białych różMilion, million białych róż,Z okna swego rankiem widzisz Ty…         Taki jest refren ... Czytaj więcej

Prawo imigracyjne

  • 1
  • 2
  • 3
Prev Next

Kwalifikacja telefoniczna

Kwalifikacja telefoniczna

        Od pewnego czasu urząd imigracyjny dzwoni do osób ubiegających się o pobyt stały, i zwłaszcza tyc... Czytaj więcej

Czy musimy zawrzeć związek małżeńsk…

Czy musimy zawrzeć związek małżeński?

Kanadyjskie prawo imigracyjne zezwala, by nie tylko małżeństwa, ale także osoby w relacji konkubinatu składały wnioski  sponsorskie czy... Czytaj więcej

Czy można przedłużyć wizę IEC?

Czy można przedłużyć wizę IEC?

Wiele osób pyta jak przedłużyć wizę pracy w programie International Experience Canada? Wizy pracy w tym właśnie programie nie możemy przedł... Czytaj więcej

Prawo w Kanadzie

  • 1
  • 2
  • 3
Prev Next

W jaki sposób może być odwołany tes…

W jaki sposób może być odwołany testament?

        Wydawało by się, iż odwołanie testamentu jest czynnością prostą.  Jednak również ta czynność... Czytaj więcej

CO TO JEST TESTAMENT „HOLOGRAFICZNY…

CO TO JEST TESTAMENT „HOLOGRAFICZNY” (HOLOGRAPHIC WILL)?

        Testament tzw. „holograficzny” to testament napisany własnoręcznie przez spadkodawcę.  Wedłu... Czytaj więcej

MAŁŻEŃSKIE UMOWY O NIEZMIENIANIU TE…

MAŁŻEŃSKIE UMOWY O NIEZMIENIANIU TESTAMENTÓW

        Bardzo często małżonkowie sporządzają testamenty razem (tzw. mutual wills) i czynią to tak, iż ni... Czytaj więcej

Wszelkie prawa zastrzeżone @Goniec Inc.
Design © Newspaper Website Design Triton Pro. All rights reserved.