Walmart przestanie akceptować płatności kartą Visa. Powodem mają być „nieprzyzwoicie wysokie opłaty od transakcji”, ogłoszono w sobotę. Zasady płatności mają się zmieniać stopniowo. Najpierw wejdą w życie w Thunder Bay (od 18 lipca). W całej Kanadzie Walmart ma ponad 400 sklepów.

Wszyscy wystawcy kart kredytowych nakładają opłaty na sprzedawców. Wynoszą one od 1 do 2,5 proc. wartości sprzedawanych produktów. Wysokość opłat jest różna w zależności od rodzaju karty. Z reguły handlowcy płacą więcej, jeśli klient ma kartę premium lub cash-back.

Według strony internetowej Visa Canada standardowa opłata od transakcji dokonanej w sklepie wynosi od 1,42 do 2,08 proc. W przypadku MasterCard jest to 1,44-2 proc. w przypadku niezależnych sprzedawców. Duże sieciówki (obrót powyżej 3 miliardów dol.) mogą ubiegać się o obniżenie do 1,26 proc. W przypadku kart debetowych opłata wynosi zaledwie kilka centów, niezależnie od kwoty do zapłaty.

Przedstawiciele Walmart Canada nie podają, jaka jest wartość sprzedawanych produktów, za które klienci płacą kartami kredytowymi. Wiadomo tylko, że co roku sieć płaci wystawcom kart ponad 100 milionów dolarów.

W zeszłym miesiącu Walmart ogłosił wyniki finansowe za pierwszy kwartał obecnego roku fiskalnego. Wpływy na całym świecie wyniosły 115,9 miliarda dol. amerykańskich.

W ujęciu globalnym w 2015 roku w przypadku 56 proc. transakcji dokonanych kartami kredytowymi klienci używali kart Visa. Analitycy rynku straszą, że Walmart nie powinien ignorować tak dużej grupy. Walmart oświadcza, że ma nadzieję na wypracowanie kompromisu z Visą.

Z tych samych powodów co Walmart, kart Visa i American Express nie akceptuje No Frills.

Po raz trzeci członkowie związku nauczycieli angielskiego z ontaryjskich szkół katolickich (Ontario English Catholic Teachers’ Association – OECTA) pójdą w torontońskiej paradzie homoseksualistów. Parada ma się odbyć 3 lipca. Toronto Secondary Unit (TSU) oficjalnie zgłosiło się jako uczestnik. Udział w delegacji związku ma być nieobowiązkowy.

Oddział TSU po raz pierwszy wziął udział w paradzie w 2014 roku. Decyzja była ostro krytykowana m.in. przez kardynała Thomasa Collinsa. Kardynał powiedział, że członkowie związku błędnie rozumieją swoją wiarę. Dodał, że OECTA to nie katoliccy nauczyciele, tylko związek zawodowy – i do jego zadań należy negocjowanie umów i dbałość o interesy jego członków. Poza tym związek może się oczywiście mylić, jak to ma miejsce w tym wypadku. Biskup Fred Colli z Thunder Bay stwierdził, że system szkolnictwa katolickiego cieszy się dobrą opinią, niestety takie działania mogą ją nadszarpnąć.

Decyzję delegatów z Toronto potępiły kuratoria regionów York i London oraz rodzice z Parents as First Educators. Przewodniczący TSU bronił się mówiąc, że udział w paradzie nie oznacza akceptacji zachowań prezentowanych przez niektóre radykalne grupy.

Jednocześnie komisja praw człowieka TSU zaczęła coraz bardziej naciskać na promowanie grup LGBTQ w szkołach katolickich. Według raportu komisji z 18 maja tego roku komisja zaproponowała powołanie Grupy Roboczej LGBTQ – wniosek został przyjęty. Połowę składu grupy mają stanowić osoby z mniejszości seksualnych. Grupa miała na początku roku rozesłać ankietę do „grupy wybranych nauczycieli”, by dowiedzieć się, jakie są potrzeby. Komisja zainicjowała też działanie prowincyjnego OECTA Gay-Straight Alliance dla nauczycieli i innych członków związku.

Podczas kampanii wyborczej w 2015 roku TSU popierało Peggy Nash z NDP, kandydatkę o poglądach proaborcyjnych.

Pańszczyznę odrabiamy pół roku

Ottawa Według Fraser Institute, 7 czerwca to dzień, w którym przeciętna Kanadyjska rodzina zarobiła już wystarczająco, by pokryć roczne należności podatkowe. Czyli od 7 czerwca do końca roku zarabiamy już dla siebie, a nie dla rządów różnych szczebli. Oczywiście data jest czysto hipotetyczna.
Według szacunków instytutu, przeciętna rodzina (dwie osoby lub więcej) zarobi w 2016 roku 105 236 dol., przy czym zapłaci podatek w wysokości 45 167 dol. Podatki (od dochodów, nieruchomości, sprzedaży, paliwa) będą stanowić 42,9 proc. Przekładając to na liczbę dni roboczych – na podatki trzeba pracować nieco ponad 5 miesięcy.

W 2015 roku dzień wolności podatkowej przypadał dwa dni później. Nie oznacza to jednak, że teraz zarabiamy więcej. Po prostu mamy rok przestępny. Warto zauważyć, że taki dzień w każdej prowincji wypada kiedy indziej. W tym roku najszybciej w Albercie (17 maja), a najpóźniej w Nowej Fundlandii i Labradorze (14 czerwca). W pozostałych prowincjach sytuacja przedstawia się następująco: Saskatchewan i Wyspa Księcia Edwarda – 1 czerwca, Kolumbia Brytyjska i Ontario – 5 czerwca, Manitoba – 7 czerwca, Nowa Szkocja – 9 czerwca, Nowy Brunszwik – 11 czerwca, Quebec – 13 czerwca.

Scheda wpadnie w młodsze ręce

Ottawa CIBC prognozuje, że Kanadyjczycy w wieku od 50 do 75 lat w ciągu najbliższej dekady odziedziczą 750 miliardów dolarów. Będzie to największa jak dotąd suma przekazana z pokolenia na pokolenie. Analityk Benjamin Tal mówi, że osoby, które mają ponad 75 lat, pozostawią po sobie majątek wartości 900 miliardów dolarów, jednak nie wszystko trafi w ręce spadkobierców. Grupa seniorów w tym wieku jeszcze nigdy nie była tak liczna i jednocześnie tak bogata.

W Kanadzie mieszka około 2,5 miliona seniorów mających 75 lat i więcej. W latach 2005–12 majątek tej części społeczeństwa powiększył się o 30 proc. Po śmierci pieniądze w większości przypadków trafią do dzieci zmarłych, które mają teraz ponad 50 lat.

Ponad połowa Kanadyjczyków z grupy wiekowej 50-75 otrzymała już jakiś spadek w ciągu ostatnich 10 lat. Przeciętna dziedziczona kwota wynosiła 180 000 dol. Najwięcej dziedziczono w Kolumbii Brytyjskiej, Quebecu i Ontario. średnia dla reszty kraju wyniosła nieco poniżej 100 000.

Majątek pozostaje w rękach bogatych. Przeciętny spadek otrzymany przez osoby zarabiające ponad 100 000 rocznie był 3 razy większy niż w pozostałej grupie. Bogatsi inwestują odziedziczone pieniądze lub przeznaczają je na oszczędności, mniej zarabiający używają ich na pokrycie codziennych wydatków. Analitycy zauważają, że niestety przyczynia się to do pogłębiania różnic w społeczeństwie.

Jak co roku wiosną i latem obserwujemy wzrost aktywności dzikich zwierząt. Na ulice Mississaugi, nawet w biały dzień, zaczęły wychodzić szopy pracze. Służby zajmujące się ochroną zwierząt uspakajają, że szopów nie jest więcej niż zwykle. Dodają, że nieprawdą jest, jakoby szopy wychodzące w dzień były chore lub wściekłe. Raczej to samice poszukujące pokarmu dla swoich dzieci, zwierzęta ranne lub osierocone młode.

Aby ograniczyć wizyty nieproszonych gości, trzeba zabrać z podwórka śmieci, kompost, jedzenie dla psów i kotów, karmę dla ptaków oraz codziennie zbierać opadłe owoce i psujące się warzywa. Szopy mogą też szukać pędraków w ziemi, dlatego jeśli na danej posesji stanowi to problem, warto pomyśleć o specjalnej kuracji. Należy sprawdzić, czy wszystkie otwory wentylacyjne i kominy są zabezpieczone, zamykać drzwi do garażu i zwrócić uwagę, czy jakieś zwierzę nie utknęło pod schodami lub w szopie na narzędzia.

Nie należy likwidować gniazd szopów praczy samodzielnie. Lepiej wezwać w tym celu specjalistów. O chorych i rannych zwierzętach dobrze jest powiadomić Mississauga Animal Services, tel. 905-896-5858.