Psie kupy można przerobić na nawóz i czystą energię – wiedzą o tym niektóre ontaryjskie miasta i ustawiają specjalne kosze na psie odchody. W Kanadzie jest coraz więcej psów. W 2014 roku Kanadyjczycy mieli łącznie 6,4 miliona czworonogów, a w 2016 – już 7,6. Statystyki pokazują, że 41 proc. gospodarstw domowych hoduje co najmniej jednego psa. Większa liczba psów oznacza coraz więcej odchodów, a problem polega na tym, że wielu właścicieli wrzuca nieczystości do niewłaściwych pojemników. Niestety nawet te wrzucane do odpowiednich śmietników i tak lądują na wysypiskach.

Waterloo zaczęło szukać rozwiązania w kwietniu ubiegłego roku. Psie odchody stanowiły około 80 proc. odpadów wyrzucanych do koszy na śmieci znajdujących się w parkach i przy ścieżkach dla pieszych. Na początku ustawiono specjalne śmietniki na odchody w trzech parkach, jednocześnie zabierając niebieskie kosze na recykling, żeby właściciele czworonogów nie mieli dylematów. Po czterech miesiącach podsumowano, że dzięki temu udało się przekazać do przetwórni materiałów organicznych 2350 kilogramów nieczystości. Dwie tony odchodów nie trafiły na wysypisko, ale zostały przerobione na czystą energię, i to w ilości, która pozwala na zasilanie 100 domów przez miesiąc, chwali się burmistrz Waterloo Dave Jaworsky dodając, że właśnie odkryliśmy brązowe złoto.

W Mississaudze psie odchody też są plagą. Podobnie jak w Waterloo często lądują w koszach na recykling i na nic zdają się próby edukowania właścicieli. Z badań przeprowadzonych w 2015 i 2016 roku wynikło, że we wszystkich koszach na recykling ustawionych w miejskich parkach i poddanych inspekcjom znajdowały się odpady, których nie powinno tam być. W 55 proc. całkowitej masy śmieci sortowanych znajdowały się psie odchody. Wystarczy, by odchody stanowiły tylko 1 proc. śmieci w koszu na recykling, a już cała zawartość śmietnika na recykling trafia na wysypisko.

Pod koniec kwietnia Mississauga rozpocznie instalację 15 specjalnych koszy na psie odchody w ośmiu miejskich parkach, m.in. w Jack Darling Memorial Park, Lakeside Park i Lake Aquitaine Park. Kontenery będą betonowe i wkopane w ziemię, a ich opróżnianie będzie przeprowadzane za pomocą urządzenia podobnego do odkurzacza zamontowanego na ciężarówce. Koszt instalacji wyniesie 90 000 dol.

Ktoś przyniósł pluskwy do jednej z sal wykładowych na Uniwersytecie Ryersona. Rzecznik prasowy uczelni powiedział, że pracownicy badają sprawę, w odkryciu której pomogli studenci. O pluskwach chowających się w zakamarkach stołów napisała wcześniej gazeta studencka. Jacob Dube, autor artykułu, mówi, że studenci zaczęli się skarżyć w grudniu. Widzieli insekty w jednej z sal w Victoria Building i przypuszczali, że mogą to być pluskwy. Potem kilka osób zauważyło u siebie charaktrystyczne pogryzienia.

Początkowo przedstawiciele uniwersytetu skontaktowali się z firmą zajmującą się dezynfekcją. Przeprowadzono kilka inspekcji, które jednak niczego nie wykazały. W ostatni poniedziałek grupa studentów pracujących w uczelnianej gazecie postanowiła sama zbadać sprawę. Stwierdzili, że wiedzą, gdzie szukać i poszli tropem wskazanym przez pogryzionych kolegów. Już za pierwszym razem znaleźli kilka pluskiew. Insekty chowały się w okrągłych otworach w stołach, na początku nie było ich widać, ale wystarczyło poświecić latarką i pogrzebać spinaczami do papieru, mówi Jacob Dube. Dziwi się, że niby wykwalifikowani pracownicy od dezynsekcji nie znaleźli tego, co odkryli studenci.

Władze uczelni do odkrycia podeszli w pewnym powątpiewaniem. Studenci mają nadzieję, że Ryerson potraktuje teraz sprawę poważniej niż za pierwszym razem.

Stany Zjednoczone wprowadzą dodatkowe cła antydumpingowe na kanadyjski papier. Departament ds. handlu podał, że przeprowadzono wstępne dochodzenie i ustalono, iż ceny niepowlekanego papieru drzewnego są zaniżone od 0 do 22,16 proc. Jest to papier wykorzystywany do druku gazet, książek czy do pisania. Cło w wysokości 22,16 proc. ma obowiązywać firmę Catalyst Paper Corp. z Kolumbii Brytyjskiej, a zerowe stawki będą stosowane względem produktów Resolute Forest Products i White Birch.

Departament ma zakończyć swoje dochodzenie w sierpniu. Cła antydumpingowe na papier importowany z Kanady były już w tym roku wprowadzane w styczniu. Zaczęto wówczas stosować stawkę 6,53 proc. w odniesieniu do produktów około 25 papierni, głównie z Ontario i Quebeku.

W rejonie Toronto w ciągu ostatnich dwóch miesięcy drastycznie spadła sprzedaż luksusowych domów, podaje Re/MAX Integra. Miedzy 1 stycznia a 28 lutego tylko 76 nieruchomości o wartości powyżej 3 milionów dolarów zmieniło właścicieli. W zeszłym roku w tym samym okresie dokonano 180 transakcji, czyli spadek wyniósł 58 proc. Dla porównania sprzedaż „zwykłych” domów jednorodzinnych spadła o 36 proc. Ceny luksusowych domów wzrosły o 2,5 proc. do przeciętnej kwoty 4 201 873 dolarów. Najwięcej sprzedawano jak zwykle w takich okolicach jak Rosedale czy Kingsway, najdroższy za 8,4 miliona. Poza Toronto spadek sprzedaży drogich domów był jeszcze bardziej widoczny. W Oakville w rozważanym czasie sprzedano 6 nieruchomości o wartości powyżej 3 milionów (przed rokiem 15), a w rejonie Hamilton-Burlington – 59 o wartości powyżej 1 miliona (rok temu 133).

Toronto Real Estate Board spodziewał się słabego początku 2018 roku, zwłaszcza że początek 2017 był szczególnie gorący, odnotowywano dwucyfrowe wzrosty cen, a klienci bili się o oferty. W kwietniu rząd Ontario wprowadził zmiany w przepisach, a ostatnio w styczniu dodatkowo wprowadzono zaostrzone wymagania podczas udzielania pożyczek hipotecznych.

Re/MAX zauważa, że w segmencie domów luksusowych rzuca się w oczy brak atrakcyjnych ofert. Wiele nieruchomości wystawianych na sprzedaż to starsze domy, które wymagają wielu inwestycji. Te nowsze, które znajdują się w lepszym stanie, znajdują nabywców w ciągu 30 dni, a ostatecznie ceny stanowią 98-100 proc. ceny wywoławczej. Do tej pory segment domów luksusowych był raczej stabilny i mało wrażliwy na zmiany oprocentowania. Właściciele wystawnych nieruchomości mogą mieć jednak dylemat, co kupią, jeśli sprzedadzą swój dom. Teraz nie mają specjalnie bogatego wyboru. Więc czekają na lepsze czasy, a mogą sobie na o pozwolić.