Wybór "Pancernego Kardynała", bo tak Joseph Ratzinger był nazywany, na Stolicę Piotrową komentowany był jako najlepsze wyjście po długoletnim pontyfikacie błogosławionego Jana Pawła II. Tymczasem okazało się, że 78-letni Niemiec trzyma się bardzo dobrze i zamiast koncentrować się na pielęgnowaniu zdrowia, wprowadza w życie Kościoła "nowinki", nie ulega modernistom, podaje dłoń np. anglikanom zdegustowanym tym, co ich biskupi z Kościołem anglikańskim robią; nie zapominajmy, że i lefebrystom zapalał zielone światło, a komunii udzielał najchętniej do ust i na kolanach!

Jest dla wszystkich zrozumiałe, że cywilizacja nasza podlega galopującemu postępowi w dziedzinach techniki, nauki i często spotykamy się z tym, że nie potrafimy nadążyć i dostosować się do innowacji technicznej czy rozwiązań i odkryć w nauce. Cywilizacja przełomu XX i XXI wieku dostała potężnego kopa. Przez 1000 lat pojazdy nasze toczyły się na drewnianych kołach ze szprychami, później obłożone metalową obręczą, żeby dopiero na początku XX wieku otrzymać opony z gumy. Okres średniowiecza wcale nie był zastojem. Obfitował w różnego rodzaju wynalazki i konstrukcje we wszystkich dziedzinach życia. I rozwój ten zapoczątkowała chrześcijańska kultura europejska, żeby zaadaptować go później w swoich koloniach. 

Szanowny Czytelniku, 1 III będziemy obchodzić następną rocznicę, wspominając ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH. Dziś od nas zależy, co będzie wyklęte, czy bolszewizm w formie lewactwa, czy dokonamy powtórnego mordu w naszych umysłach i sercach, przez zapomnienie lub mówienie półprawdy o ŻOŁNIERZACH WYKLĘTYCH.
Byli bici, katowani i mordowani, ale do końca ufni Bogu – bo wiary się nie zaparli, wierni do końca honorowi, bo go nie splamili, wierni do końca Ojczyźnie, bo za Nią oddali życie. Niech Matka Boska Hetmańska rozpostrze swój Hetmański Płaszcz i przytuli Ich. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci na wieki wieków Amen.
Niech spoczywają w pokoju wiecznym, Amen.
O zachodzie słońca i blasku poranka będziemy o Was pamiętać.
Cześć Ich Pamięci.

kontynuacja z poprzedniego numeru

Pozostałe 40 proc. z pensji dziadka komuniści przeznaczyli na budowę systemu zabezpieczenia własnych interesów, sorry oczywiście, że interesów światowego komunizmu. Stąd właśnie wzięło się państwo, jak je złośliwie nazywaliśmy, policyjne. Spełniające poza zwykłą rolą zapewnienia bezpieczeństwa zewnętrznego, również zapewnienie bezpieczeństwa wewnętrznego. Na wszelki wypadek, gdyby w nowym systemie dziadek nie czuł się zbyt szczęśliwy. Dlatego organizacja tego państwa była o wiele większa liczebnie niż normalnego państwa przedkomunistycznego i, co za tym idzie, bardziej kosztowna.