Życzenia noworoczne dla wszystkich czytelników Gońca!

Jestem w zawieszeniu, straciłam miejsce pracy w Berlinie, bo dziadek niemiecki umarł.

Polub "Gońca"  na fejsbuku!

Panie Ostojanie, dziękuję bardzo za życzenia, pisane przez Pana w wigilijny wieczór, więc mają szczególne znaczenie. Dziękuję za miły list.

Tak, ma Pan rację, jestem już w kraju, przy rodzinie. Święta Bożego Narodzenia spędziłam w Polsce, chociaż wiele opiekunek polskich na pewno pracuje w te dni, opiekując się w Niemczech niemieckimi starszymi ludzi. Na pewno robią to w te dni z łezką w oku.

Ci z Państwa, którzy spodziewają się pokrzepienia i otuchy na rok 2014, niestety będą zawiedzeni. Powinni oni raczej koncentrować się na sztandarowych wypowiedziach Prezydenta i prasy amerykańskiej, wedle której trudności już mamy za sobą, bezrobocie spada, a po zwycięstwach w Iraku i Afganistanie nasi żołnierze wrócą w domowe pielesze.

Oczywiście nie wypada wspominać o tych, którzy nigdy nie wrócą do pełnego zdrowia, bo odnieśli uszkodzenia mózgu na skutek wybuchów prymitywnych min przydrożnych. Oni spełnili swe "zaszczytne" zadanie i nie powinni zaciemniać nam obrazu Szczęśliwego Nowego Roku 2014.

"Kochanek Wielkiej Niedźwiedzicy" to jedna z najlepszych polskich powieści. Jej autor Sergiusz Piasecki to jedna z najbardziej barwnych postaci II Rzeczpospolitej, autor bestsellerów, to że dzisiaj nie znają go nawet absolwenci polonistyki, jest rezultatem wymazywania polskiej pamięci przez zdrajców, którzy rządzili PRL-em.

Sergiusz Piasecki – as wywiadu, kokainista, przemytnik, więzień i zapomniany autor przedwojennych bestsellerów

Sergiusz Piasecki, ur. 1 kwietnia 1901 (sam podawał rok 1899) w Lachowiczach koło Baranowicz, zm. 12 września 1964 w Penley – polski pisarz, publicysta polityczny, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej.

Wiadomo, że płeć biologiczna ma znaczenie kulturowe i społeczne. Takie są fakty. Żadna ze stron sporu tych faktów nie kwestionuje. Rzecz w tym, kto i jak owe fakty interpretuje, jakie wnioski wyciąga i w jaką czeluść wtrąca naszą zwyczajność.

Płciowcy, zwani też Dżenderystkami i Dżenderystami, uznają, że płeć biologiczna nie ma znaczenia dla pełnionych ról społecznych oraz dla relacji między ludźmi. Że płeć to w pierwszym rzędzie raczej kultura niż biologia, zaś ową płeć, właśnie płeć kulturową, daje się modelować niemal swobodnie, a w każdym razie niezależnie od uwarunkowań biologicznych – ponieważ jest kwestią wyboru, jak powiedzmy kolor włosów. Idąc tą drogą dalej, bez większego ryzyka popełnienia błędu można nawet powiedzieć, że z perspektywy Dżenderystek i Dżenderystów, genotyp to mniej więcej synonim zabobonu.