Nie pomogły modlitewne szturmy w intencji prezydenta Bronisława Komorowskiego – żeby mianowicie nie podpisywał ustawy o zapładnianiu w szklance – dla niepoznaki nazwaną ustawą o zwalczaniu niepłodności, czy jakoś tak. Złośliwi powiadają, że to dlatego, iż Pan Bóg jest właśnie na wakacjach, ale nawet gdyby nie był, to pewnie i tak puściłby te wszystkie szturmy mimo uszu już choćby z tego powodu, że najwyraźniej i definitywnie postanowił prezydenta Bronisława Komorowskiego zgubić. 

Pierwszym poważnym ostrzeżeniem była porażka w pierwszej turze wyborów prezydenckich, a potem było już coraz gorzej; prezydentowi Komorowskiemu – a także i jego doradcom doskonałym Pan Bóg zaczął odbierać rozum, co jest nieomylnym znakiem, że postanowił ich wszystkich zgubić. Prezydent Komorowski mianowicie zarządził referendum w sprawie jednomandatowych okręgów wyborczych, dając w ten sposób opinii publicznej sygnał, że gotów jest na wszystko – no a teraz podpisał ustawę o zapładnianiu w szklance.

Ordynacja JOW jest wspólnym celem wyżej wymienionych organizacji, ale są między nimi zasadnicze różnice.

Jedyną intencją działalności ruchjow.pl jest jednomandatowa większościowa ordynacja, która daje możliwość bezpośredniego wyboru posłów w danym okręgu wyborczym. Ruch JOW poza tym nie bierze udziału w żadnej działalności politycznej. Pozwala to na pełną koncentrację na jednym zadaniu: JOW.
Ruchkukiz.pl dodatkowo ma ambicję wprowadzenia jak największej liczby swoich kandydatów do Sejmu i Senatu w celu przejęcia władzy lub ewentualnej koalicji. Jest to niezwykle trudna i kontrowersyjna misja ze względu na brak czasu do referendum 6 września i do jesiennych wyborów.

Kilka zdarzeń z ubiegłego tygodnia woła o komentarz. 

Po pierwsze, Kanada podpisała z Ukrainą układ o wolnym handlu. Kolejny to przykład używania gospodarki do celów politycznych. Również tych wyborczych, korzystnych dla Partii Konserwatywnej tu, na miejscu.

Układ otwiera kanadyjski rynek dla produkcji przedsiębiorstw ukraińskich oligarchów. Praktycznie cały import z Ukrainy do Kanady odbywał się będzie bezcłowo, tak że wkrótce będziemy masowo wcinać tanie czekoladki Roszen z zakładów miliardera Poroszenki. I nie tylko.

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

It has to be said at the outset, that the lack of meaningful intellectual and cultural infrastructures for the Polish-Canadian community is particularly troubling.

While the work of professor Tamara Trojanowska, who teaches Polish Language and Literature at the University of Toronto has been considerably helpful (such as the major international conference on Polish themes that took place in February 2006), professor Piotr Wrobel, who holds the Chair of Polish History at the University of Toronto, has been seen by some as rather cool to the core concerns of the Polish-Canadian community.