Obserwując sferę działalności publicystycznej, łatwo można wyróżnić dwa nurty. Pierwszy kłamliwy do bólu wypełniający media ściekowe i drugi płaczliwy wypełniający znaczną część Internetu.

Trudno mieć większe pretensje do autorów tworzących ten drugi nurt, bo pełni on funkcje uzupełniania wiedzy społeczeństwa w zakresie przemilczeń i krętactwa nurtu pierwszego. W tym drugim nurcie brakuje jednak publicystów, którzy widząc nawał zła, nie usiłują przedstawić swojej własnej wizji, jak z bagna wychodzić, jak ta Polska ma wyglądać. I tak dzieje się już ćwierć wieku. Doświadczenia tego okresu poczyniły wielkie szkody w mentalności Polaków. Zrodził się brak zaufania do kogokolwiek i brak nadziei na skuteczność działań, co zabiło odruch angażowania się w jakikolwiek ruch społeczny.

Mecenas Jacek Bartosiak jest analitykiem geopolitycznym, członkiem Narodowego Centrum Studiów Strategicznych oraz Rady Budowy Okrętów.

Jacek Bartosiak: Dzisiaj porozmawiam z Państwem o bardzo konkretnej rzeczy. (...) Przede wszystkim skoncentruję się na konkretnych założeniach i procedowaniu koncepcji wojny powietrzno-morskiej, a jest to temat, który jest – po pierwsze – w Polsce kompletnie nieznany, a po drugie – niezmiernie istotny, gdyż jest to teraz główny temat na korytarzach Pentagonu i na pewno na odpowiednich korytarzach w Pekinie.

Jest to coś, co – zachowując proporcje – jeśli będzie jakakolwiek konfrontacja, i gdyby była na zachodnim Pacyfiku w XXI w. w nadchodzących latach i dekadach, to będzie to odpowiednikiem niemieckiej koncepcji Blitzkriegu, którą później, po wojnie, badano, a wcześniej konceptualizowano. O tym dzisiaj porozmawiamy.

Nazywa się to AirSea Battle Concept, koncepcja wojny powietrzno-morskiej w swobodnym tłumaczeniu na język polski. Zacznę od tego, dlaczego ona powstaje i dlaczego ma takie uwarunkowania i w szczegółach, dlaczego musi odpowiadać na wymagania geopolityczne i strategiczne w tym regionie.

Lato w pełni, sezon wakacyjny. Mimo to niektórzy zafascynowani bieżącą polityką już jakby nie mogą się doczekać jesieni.

Wiadomo, wybory w Polsce. Powstają kolejne analizy i felietony. No i przy tej okazji znów dostało się Radiu Maryja. Stało się tak w ostatnim numerze "Gońca", który zamieszcza tekst pana dr. inż. Ryszarda Szkopowskiego pt. "Nie ma Polski bez Polaków". Autor już zresztą po raz kolejny nie zapomniał o Radiu Maryja i o o. Tadeuszu Rydzyku, ale nie będę dociekał powodów tej dziwnej sympatii.

Co powinniśmy uznać za podstawową kompetencję zawodową rodzimych, nadwiślańskich łupieżców, zwanych dla niepoznaki politykami?

Otóż tak zwani politycy najprędzej przyswajają umiejętność komunikacji z tak zwanym elektoratem w taki sposób, aby móc powiedzieć nam to, co powiedzieć chcą, ani słowem nie odnosząc się do pytań, które im zadajemy. Swoją drogą zauważmy, że jest to kompetencja zawodowa przynależna tak zwanym politykom jak ziemia długa, szeroka i okrągła.