Tu Piotr Lach z Katowic z kilkoma swoimi, napewno nie do końca obiektywnymi spostrzeżeniami po dwóch dniach Igrzysk Polonijnych w województwie Śląskim. Nie jest to jednak opinia pojedyncza bo jesteśmy w hotelu kilkunastoosobową ekipą z Kanady i większość wypowiedzi i obserwacji jest podobna.

Tak też widzi to przebywający tu zupełnie prywatnie dziennikarz Krzysztof Miklas-człowiek, który prawie 20 lat temu przyczynił się do reaktywacji tychże Igrzysk.
Wielu, naprawdę wielu ludzi poczynając od pracowników hotelu, a na Pani Prezydent Wodzisławia Śląskiego wręczającej medale cały wczorajszy wieczór (była obcałowana i ściskana przez wielu bardzo zadowolonych medalistów, a mimo to trzymała się dzielnie!) robi dobrą robotę, ale komuś wyżej (Wspólnota Polska,MSZ?!) zależy na tym, aby zmarginalizować swietnie rozwijającą się międzynarodową, polonijną imprezę.

Chciałem podziękować Panu Doktorowi Tuszynńskiemu za jego list, a zwłaszcza Pani Prezydent KPK, Teresie Berezowskiej, za jej "KPK Response to M. Wegierski."

Prawdopodobnie napiszę dłuższą, anglojęzyczną odpowiedź, zwłaszcza do Pani Prezydent, za kilka tygodni. Oczywiście będę dzwonił do Kongresu w sprawie tego zaproszenia i możliwości sponsorstwa tego filmu o Polonii kanadyjskiej. Przyznaję się, że nieco pominąłem zarówno Harcerstwo i Kościół w swoich wcześniejszych analizach o Polonii kanadyjskiej. Oczywiście, są to instytucje niezwykle ważne dla Polonii kanadyjskiej. Prawdopodobnie tak się stało, bo się koncentrowałem na tak zwanych intelektualnych infrastrukturach. 

Uczyłam i uczę nadal. W Polsce- matematyki, w Niemczech – smażenia kotletów schabowych.

Mój syn, który stara się zarobić w czasie wakacji na następny rok studiów w Polsce... Pracuje w angielskim zakładzie, a przełożoną ma Polkę. I wie Pan co, Panie Janie? On musi zwracać się do niej tylko po angielsku. Ona tego sobie życzy.

Noch ist Polen nicht verloren – to było odkrycie. Tyle lat pracuję w Niemczech, a żadna Niemka, czy Niemiec nie powiedzieli mi o tym, że mówią tak do siebie, gdy coś się nie udaje, a powinno się udać... Słówko – noch, znaczy po niemiecku – jeszcze. To było dla mnie bardzo ważne i to wyszło dopiero w liście pana Niemca, i dlatego nawet część listu zacytowałam. Mogłam go trochę obciąć z przodu, trochę z tyłu, ale spieszyłam się, bo ja tu jestem w pracy i ciągiem pisać nie mogę, chyba, że w nocy.

Zarząd krajowy Boy Scouts of America, czyli amerykańskich skautów, zniósł obowiązujący od dekad zakaz mianowania na funkcje dowódcze dorosłych, którzy przyznają się do orientacji homoseksualnej. Decyzja ma naturalnie związek z orzeczeniem Sądu Najwyższego w kwestii małżeństw homoseksualnych. Stanowi istną rewolucję, w organizacji bardzo konserwatywnej. Około 70% lokalnych grup skautingowych sponsorują kościoły protestanckie oraz Kościół katolicki.

Wprawdzie mowa jest o rewolucji, ale to, co się dzieje z amerykańskimi skautami, wygląda na dawno już zamierzoną polityczną ewolucję. Już przed dwoma zaledwie laty młodzi „geje”, czyli zdeklarowani homoseksualiści, zostali dopuszczeni do skautingu. „Polityczną” ewolucję kreują oczywiście politycy, polityczne naciski, a nawet polityczne zastraszanie. Wspomnianą decyzję zarządu, która zapadła w Teksasie, w dużym stopniu spowodowały naciski organizacji LGTB, od lat grożących Boy Scouts of America pozwami, za rzekomą dyskryminację.