Kiedyś to byli sędziowie co się zowie. Weźmy niejakiego Salomona z X wieku przed Chrystusem. Czy tam Iwona z Bretanii (wiek XIII), prezbitera i świętego Kościoła katolickiego, patrona prawników. 

        A dzisiaj? Dzisiaj mamy Żurka sędziego Waldemara, potem zaś nic już nie mamy – prócz śmiechu przez łzy. Nic, powiadam, może prócz kpiny. Proszę sobie tylko przypomnieć: Giertych Roman zabawiał się, przedprocesowo, w gangstera, proponującego ukręcenie łba sprawie poprzez zablokowanie przygotowywanej do druku publikacji (obnażającej to i tamto z życia tych i owych), tymczasem sędzia Żurek harcuje sobie między członkami własnej rodziny z tego samego powodu (to jest z powodu taktyki zwanej przedprocesową). „Sędzia pozwał córkę, żeby oddała mu alimenty” – krzyczał niedawno „Super Express”, dodając, że była żona sędziego złożyła nań skargę do Krajowej Rady Sądownictwa, której pan Żurek sędzia Waldemar jest aktualnym rzecznikiem prasowym. 

        To jest nazwa dokumentu wysłanego do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z żądaniem anulowania uchwały w sprawie operacji „Wisła”. Dokument wystosowało i podpisało Forum Myśli Polskiej z Panem Stanisławem Srokowskim na czele.

        Z powodu rocznicy akcji „Wisła” urządzane jest multum konferencji, tak w Polsce, jak i na Ukrainie. Po twarzach ludzkich można poznać, kto co myśli i kto jakie ma zdanie na ten temat. Przede wszystkim widać zakłamanie. Ogólne. Jak na słowo „banderowiec” oblicza czerwienieją ze złości, jak na argument prawdy – skóra u niektórych staje się purpurowa. A to była akcja po to, aby pozbyć się banderowskiego zaplecza, prowadzona m.in. wcale nie przez polski rząd. Bo jaki on był polski w 1947 roku?