W obecnym globalnym świecie trudno o dyskrecję. Trudno o ukrycie czegokolwiek bądź o tzw. ochronę osobistych danych, które we wszystkich systemach są jawne. Może je zdobyć prawie każdy. Nie ma mowy o utajnieniu czegokolwiek. Banki i urzędy wiedzą o nas wszystko. Spójrzmy na to trochę z innej strony.

        Wszyscy korzystamy z laptopów, tabletów, smartfonów i innych wynalazków cywilizacji. Jest to wygodne i dużo pomaga, ale jeszcze więcej przeszkadza. Mamy coraz mniej czasu na rozmowę. Nawet analizując ostatnie zachowania młodzieży, widać, że coraz rzadziej korzystają z komórki jako telefonu, coraz mniej dzwonią. Częściej piszą lub klikają „like” w sieciach społecznościowych. Nawet analizując rozmowy, coraz częściej mówimy „OK”, zamiast dobrze, dziękuję bądź zgadzam się. Nie używamy zwrotów typu „przepraszam Pana”, rzucamy zamiast tego głupie „sorki” bądź „oj”.

        Nazwaliśmy Leonarda Ronem. Z uśmiechem przyjął nowy przydomek. Żeby było krócej i prościej w zawołaniu.

        Jak go poznałem...?

        Uli zrzucił mojego Vikinga dźwigiem do kanału i miał w nosie, gdzie obiorę przystań dla mojej krypy. No nie taka krypa, w żeglarskim slangu często określamy wszelkie pływadła, katamarany czy jachty najczęściej typu slup.

        Krypa, może być to stary holownik, barka. Jacht niezależne od wielkości  nazywamy łódką, co pokątny słuchacz kojarzy z rybacką dinghy lub blaszanką z terkoczącym motorkiem służącą do rybaczenia. Łajba, nazwa archaiczna też używana przez sejlmenów, skojarzona jest z każdą wielkością statku, jachtu czy okrętu...