Poprzedni rząd Ontario przygotował w ramach nowego programu edukacji seksualnej dla uczniów 9 klas takie zadania egzaminacyjne, że aż się włos na głowie jeży. 14-letni uczniowie na koniec „edukacji zdrowotnej” mieli za zadanie zdecydować, co by zrobili w czterech sytuacjach związanych z eksperymentami seksualnymi nieletnich. W szkołach średnich Thames Valley District School Board ocena z tego egzaminu stanowiła 15 proc. oceny końcowej.

Pierwsza sytuacja dotyczy kontaktów homoseksualnych dwóch chłopaków w wieku 17 i 15 lat. Starszy całuje i masturbuje młodszego w samochodzie. Pada stwierdzenie, że 15-latek jest bardzo zadowolony. Chłopaki rozmawiają potem o możliwości spróbowania stosunku oralnego. Uczeń ma napisać na egzaminie, jakiego „wsparcia” udzieliłby młodszemu z nastolatków, gdyby ten postanowił powiedzieć swoim rodzicom i znajomym o tym, że jest gejem. Drugi scenariusz opowiada o nastolatce, która podczas imprezy uległa namowom swojego starszego chłopaka i zgodziła się na stosunek bez zabezpieczeń. W zadaniu można też przeczytać, że na imprezie używano narkotyków, a alkohol lał się strumieniami. Kolejna sytuacja opisana na egzaminie to przykład nastolatki, która wysłała swojemu chłopakowi zdjęcie swoich nagich piersi.

Jedna z matek poproszona o komentarz powiedziała, że dużo rozmawia ze swoją córką. Nie mogła uwierzyć w to, co czyta i powiedziała, że nie podsunęłaby swojej córce takich opisów. Dla niej to materiał pornograficzny, wbijanie dzieciom do głowy wyobrażeń seksualnych, a nie edukacja zdrowotna. Jack Fonseca z Campaign Life Coalition dodaje, że dobitne opisy w wymienionych scenariuszach wcale nie są potrzebne, a zostały umieszczone w programie tylko po to, by seksualizować dzieci. Nauczyciele przedstawiając takie treści uczniom tak naprawdę rozpowszechniają pornografię, a to jest przestępstwo kryminalne. Takie rzeczy wypadałoby zgłaszać na policję, mówi Fonseca.

Dyrektor szkoły dla dziewcząt Bishop Strachan School, Judith Carlisle, została zwolniona po inscenizacji satyrycznego monodramu z mocnymi elementami antysemickimi. Rada szkoły obwieściła, że „nie udało się ustalić wspólnych planów na przyszłość”.

Carlisle objęła stanowisko dyrektora szkoły rok temu. Wcześniej pracowała w Oxford High School, niezależnej szkole dla dziewcząt w Wielkiej Brytanii. 17 października w torontońskiej szkole odbyło się przedstawienie przygotowane przez brytyjską grupę teatralną. Był to monodram oparty na „Kupcu weneckim” Williama Szekspira. Adaptacja szczególnie uwypuklała antysemickie treści zawarte w oryginale, na co poskarżyli się potem rodzice w liście wysłanym do rady szkoły. W przedstawieniu podobno pojawiały się próby powiązania antysemityzmu z holokaustem, a w niektórych scenach od widzów oczekiwano, by krzyczeli „Alleluja” w odpowiedzi na hasła typu „spalić synagogi”, „zabrać im święte księgi” czy „spalić Żydów”. Miało to przypominać o „praniu mózgów” młodzieży przez Hitlera przed holokaustem. Rodzice, którzy złożyli skargę, zauważyli, że dorośli zrozumieliby ten kontekst, ale dla nastolatków takie treści nie były właściwe.

Władze szkoły w końcu przyznały, że uczniowie nie byli odpowiednio przygotowani do inscenizacji i przeprosiły. Zapewniły, że szkoła będzie się uczyć na własnych błędach, prowadzi przegląd procedur i dołoży wszelkich starań, by podobne sytuacje nie powtórzyły się w przyszłości.

Carlisle jeszcze przed zwolnieniem oświadczyła, że nigdy świadomie nie naraziłaby uczniów na znieważenie. Podkreśliła, że nigdy dotąd nie było tak ważne, by uczyć młode kobiety postepowania w „niekomfortowych” sytuacjach społecznych i uczestnictwa w debatach na tematy społeczne. Jeśli chcemy wykształcić pokolenie silnych i niezależnych kobiet, musimy się tego trzymać w chwilach kontrowersji.

Premier Justin Trudeau broni decyzji agencji statystycznej, która zażądała od banków i instytucji finansowych ujawnienia danych dotyczących transakcji wykonywanych przez 500 000 klientów. Klienci oczywiście nie byli pytani o zgodę. O zamiarze ujawnienia danych poinformowało Global News. Statistics Canada miało poprosić dziewięć największych banków o informacje dotyczące pół miliona losowo wybranych osób. Zakres danych obejmował szereg operacji, m.in. płacenie rachunków, wypłaty gotówki z bankomatów, płatności kartami kredytowymi czy nawet stan konta. Temat poruszyła podczas poniedziałkowej sesji pytań Candice Bergen, liderka partii konserwatywnej w parlamencie.

Statistics Canada twierdzi, że ma prawo, by żądać ujawnienia takich informacji bez obowiązku zawiadamiania Kanadyjczyków nie mówiąc już o konieczności uzyskiwania ich zgody. A wszystko to w celu tworzenia banku danych osobowych niezbędnych do prowadzenia analiz np. zachowań konsumenckich czy nawyków związanych z wydawaniem pieniędzy. Premier Trudeau tłumaczył, że rząd dołoży wszelkich starań, by informacje były anonimowe, chronione i wykorzystywane jedynie do celów statystycznych. Podkreślał, że posiadanie aktualnych danych wysokiej jakości jest kluczowe podczas planowanie odpowiednich i efektywnych programów rządowych. Wypomniał przy tym konserwatystom, że to właśnie ich rząd zdecydował się na rezygnację z długiego formularza spisu powszechnego, co – zdaniem Trudeau – doprowadziło do kształtowania polityki w oparciu o ideologię, a nie o rzeczywistość.

Agencja statystyczna powołała się na Statistics Act i rozdział o ochronie danych osobowych Personal Information Protection and Electronic Documents Act (PIPEDA). Zapewniła, że po zebraniu danych wszelkie informacje, które mogłyby służyć identyfikacji osoby, zostaną usunięte. Agencja oświadczyła, że o swoich działaniach powiadomiła biuro komisarza ds. ochrony prywatności. Projekt zbierania danych bankowych ma być wdrożony do końca tego roku. Zgodnie z planem co roku Statistics Canada ma pobierać dane dotyczące nowych losowo wybranych osób.

Z danych opublikowanych przez Calgary Board of Education wynika, że tylko 59,4 proc. uczniów klas 9 napisało standaryzowane testy z matematyki na koniec roku szkolnego 2017-18 na akceptowalnym poziomie. Okazało się jednak, że wymagania nie były wcale wygórowane. Do zaliczenia testu wystarczyło uzyskać ocenę 42 proc. Za wynik akceptowalny w klasie 6 uznawano w Albercie ocenę 41 proc.

Prowincja tłumaczy, że przyjęto ocenę poniżej 50 proc., by więcej uczniów zaliczało testy standaryzowane, które są coraz trudniejsze. Minister edukacji David Eggen wyjaśnił, że co roku dokonywana jest ocena trudności testu i na tej podstawie ustala się poziom dopuszczalny. Część pytań powtarza się z poprzedniego roku, a część jest nowych. Ostatni test był przeprowadzony według nowego schematu i zawierał 20 zadań, które należało rozwiązać bez pomocy kalkulatora, 8 zadań do rozwiązania z kalkulatorem oraz 32 pytania zamknięte z odpowiedziami do wyboru.

Sarah Bieber z organizacji Kids Come First mówi, że takie podejście do sprawy to tak naprawdę zawyżanie ocen i oszukiwanie rodziców. Jej zdaniem poziom uznawany za akceptowalny nie powinien się co roku zmieniać, a w najgorszym wypadku trzeba o tym informować rodziców. Od lat poziom dopuszczalny z matematyki wynosi mniej niż 50 proc., co świadczy o kryzysie nauczania tego przedmiotu i pokazuje, że uczniowie nie posiadają podstawowych umiejętności matematycznych.

Na przestrzeni lat za poziom akceptowalny w klasie 9 uznawano:46 proc. w roku 2013-14, 46 proc. w roku 2014-15, 48 proc. w roku 2015-16, 44 proc. w roku 2016-17 i 42 proc. w roku 2017-18. W klasie 6 było to średnio 43 proc.