Od dziesięciu dni trwa demonstracja przed Sądem Najwyższym o uwolnienie Zygmunta Miernika, który został skazany za rzucenie tortem w sędzię, która nie nakazała Kiszczakowi stanąć przed sądem.

        Już tej władzy „mięknie rura”, bo pani prezes przyszła porozmawiać z Adamem Słomką i proponowała mu nawet talony na darmowe obiady.

        Niekoniecznie „bohatersko” zachowuje się Pan Prezydent, bo potrafił ułaskawić bez sądu imć Kamińskiego i samego dzisiejszego ministra Ziobrę, a jakoś wobec Miernika, który siedzi 34 dni, nie kwapi się tego zrobić.

        Anglosasi mówią: „będę walczył z twymi poglądami, ale będę też walczył o to, byś je mógł głosić”.

        Ta zasada nie obowiązuje w IV RP, gdzie obóz lewicy z Adasiem Michnikiem na czele ustalić chce, kto ma, a kto nie ma prawa występować publicznie.

        Ostatnio rozpoczęła się wielka granda, gdyż Jerzy Robert Nowak wystąpił u jezuitów w Krakowie, a potem w Seminarium Duchownym w Kielcach. Wystąpienie to miało pierwotnie mieć miejsce w sali Kolegium Ignatianum, ale z powodu nieprzewidzianego pojawienia się ludzi, przeniesione zostało do samego sanktuarium. Co najważniejsze, atakująca prof. Nowaka „Gazeta Koszerna” nie miała swego obserwatora ani w Ignatianum, ani w Kielcach, a pomstuje, twierdząc, że profesor Nowak jest antysemitą i dlatego nie ma prawa występować. Oto standard imć Michnika i s-ki.

        Smutne zaś jest, że jezuici się kajali przed „Gazetą Koszerną”.

        Po olimpiadzie

        Białoruś, mająca trochę ponad 9 milionów mieszkańców, wyszła wcale nieźle. Zdobyliśmy jeden złoty, cztery srebrne i cztery brązowe medale, zajmując 40. miejsce w ogólnej klasyfikacji pod względem liczby medali.

        Tak jeszcze nigdy w ostatnich latach nie obchodzono tego święta, które czciło 96. rocznicę 18. najważniejszej bitwy świata.

        Już 14 sierpnia były różne uroczystości w Ossowie, gdzie bolszewicy ponieśli klęskę i zginął ks. Skorupka. Tegoż dnia na placu Bankowym pod „batutą” Janka Pietrzaka odbył się koncert piosenek patriotycznych, zaczynając od „Marszu Pierwszej Brygady”. Potem wystąpił chór reprezentacyjny Wojska Polskiego i inne chóry, z których najmniej mi się podobał chór młodzieżowy z Koszalina, bo wył, a nie śpiewał.