Kumor, "mówić o ziemiach odciętych od macierzy ręką Stalina"... Desperacja o czytelnika czy postępujące zlasowanie mózgu jest u podłoża tego tekstu? A może po prostu po już starcze ględzenie. Czyżbyś zapomniał, że ta sama ręka odcięła od "macierzy" Stettin, Oppeln, Breslau, Kolberg, Allenstein, und so weiter. Sny o potędze można sobie snuć w foteliku na patio w Mississaudze, ale poważnej polityki utkać się z tego nie da. No ale trzeba cię zrozumieć, bo przecież twoja audiencja jest skoncentrowana w Domu Kopernika, a nie na polskich uniwersytetach. Krotki Wzrok Na Stare Lata <Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.>; Od redakcji: No kochany, jak Ty się boisz…

Truizmem jej twierdzić, że dobre wykształcenie daje szansę na sukces życiowy. To znaczy, nie gwarantuje, ale przy braku należytego wykształcenia czy wiedzy, szanse te są mniejsze. Czasami pójście na wagary czy przeoczenie czegoś na takiej czy innej lekcji, może kosztować sporo. Przekonało się o tym dwóch Uzbeków.

Uzbekistan, kraj powstały po rozpadzie Związku Sowieckiego, próbuje wybić się na pełną niezależność, tak polityczną, jak i ekonomiczną. Kilka z 15 krajów powstałych po tym rozpadzie, w dalszym ciągu zależy w obu tych wymiarach bardziej lub mniej od Moskwy. Ale Uzbekistan drobnymi krokami idzie do przodu. Nie ma takich zasobów naturalnych jak choćby Kazachstan, ale też nie ma tam wojny domowej, jak w niektórych innych krajach tego regionu, nie ma tam też zupełnej nędzy.

Człowiek uczy się całe życie. Niedawno pisałem na tych stronach o różnicach w przepisach drogowych między kanadyjskimi prowincjami, a uszła mi ważna sprawa – ciągła linia.

Otóż z niejakim zdziwieniem przeczytałem niedawno w "Globe and Mail", że na ciągłej w Ontario można wyprzedzać...

Zacznijmy po kolei. Chodzi o malowania linii na zwykłych drogach. Do tej pory, jak pijany latarni trzymałem się zasady, że zaczynam manewr wyprzedzania dopiero wówczas, kiedy mam obok linię przerywaną, i to nawet w takich sytuacjach, kiedy już od pewnego czasu widzę, że jest okazja i powinienem zjechać na lewy pas. Jakoś podświadomie wstrzymywała mnie ciągła linia. Teraz okazuje się, że niepotrzebnie.

W prowincji Ontario znaki linii na drodze mają jedynie charakter pomocniczy, a nie kategoryczny, i policja nie może dać mandatu za przekroczenie ciągłej linii (choć może za wiele innych rzeczy z tego wynikających).

Rzecznik ontaryjskiego Ministerstwa Komunikacji wyjaśnia, że ciągła linia ma jedynie funkcję ostrzegawczą. Ontario Highway Traffic Act, jest jedyną prowincyjną ustawą o ruchu drogowym, która nie zabrania explicite przekraczania nawet podwójnej ciągłej linii. Choć w danej sytuacji może nie być to dobry pomysł, z pewnością nie jest to nielegalne.

– Linia ciągła – mówi rzecznik Nichols – ostrzega jedynie kierowcę, że w tym miejscu jej przekraczanie nie jest bezpieczne, a więc że może występować kilka czynników – jak na przykład zbyt mała widoczność czy ukryte skrzyżowanie, którego jeszcze nie widzimy. Wyprzedzanie jest w Ontario nielegalne, jeśli mówi tak znak drogowy – zakaz wyprzedzania.

Abyśmy jednak nie byli zbyt rozpasani, ontaryjskie prawo ma jeden trik. Otóż niezależnie od tego, czy linia była ciągła, czy nie, możemy dostać mandat w oparciu o art. 148 wspomnianej ustawy, który zabrania wyprzedzania, "kiedy nie jest to bezpieczne".

Do tego dochodzi art. 149, który zabrania wyprzedzania i generalnie przekraczania linii środka jezdni, kiedy podjeżdżamy pod wzgórze, zakręt, most lub do tunelu, czy też gdy nie jesteśmy w stanie zobaczyć pojazdów jadących z przeciwka. Słowem, wszystko zależy od tego, na jakiego policjanta trafimy.

Tak się rzeczy mają w Ontario, wszędzie indziej, ciągła linia jest jak Cerber – nie wolno jej przekraczać i już!

Lato sprzyja wyprzedzaniu, zwłaszcza na dobrych ontaryjskich drogach. Zazwyczaj łamiemy przy tym przepisy, ponieważ ruch na drogach z ograniczeniem 80 km/h odbywa się z prędkością pod 100 km/h. Jeśli zatem ktoś jedzie 80, to musi się liczyć z tym, że co rusz ktoś będzie się go starał wyprzedzić. Taki mamy tutaj klimat.

Aby był bezpieczny, manewr wyprzedzania powinien być przeprowadzony w dobrych warunkach widoczności i jak najszybciej. Sam łapię się na tym, że po wyprzedzeniu, zjeżdżając z lewego pasa na prawy, mam na liczniku 120 km/h, czyli prędkość nadającą się na spory mandat. No ale inaczej nie można tego bezpiecznie zrobić!

Stąd prośba do wszystkich: kochani, używajmy podczas jeżdżenia zdrowego rozsądku i stosujmy się do głównego przepisu drogowego: keep the traffic flow, czyli mniej więcej – jedziemy tak jak wszyscy.

A gdy już jesteśmy przy bezpieczeństwie, to kolejna rada "wujka dobra rada"; latem łatwo jest zasnąć za kierownicą – i to nie nocą, ale na przykład o 4 po południu; po dniu spędzonym na plaży czy łódce. Bądźmy tego świadomi, i dbajmy o siebie oraz naszych kierowców – podstawa to nawodnienie siebie i schłodzenie kabiny auta. Nie żałujmy sobie klimatyzacji. Wiem, że wiele osób – mnie samego nie wyłączając – woli jeździć przy otwartych oknach, ale akurat w tym przypadku szum drogi i ciepłe powietrze o wiele szybciej męczą niż schłodzona klimatyzowana kabina.

Kolejna rzecz – róbmy sobie przerwy! I znów poradzę, by zatrzymywać się w pięknych okolicznościach przyrody, czyli w miejscach oznakowanych na odpoczynek, a nie w mcdonaldach i innych kawopojach.

Wychodki w takich picnic area co prawda pozostawiają czasem trochę do życzenia, ale głód zaspokoimy luksusowo, wożąc ze sobą mały palnik gazowy i jakiś polski "gorący kubek" czy inne jedzenie "instant". Do tego zgrzewka wody i mamy naprawdę miłą przerwę na łonie natury, nieporównywalną ze staniem w tasiemcowej kolejce po kawę.

O czym z własnego doświadczenia zapewnia
Wasz Sobiesław

Wyruszamy na Esnagami w powiększonym składzie, w tym roku dołączył do nas Zbyszek – Ziggy. Dodatkowa osoba i więcej bagażu wymagało starannego zapakowania auta. Mamy przed sobą prawie 15 godzin jazdy do Nakiny w północno-zachodnim Ontario. 

Przygoda zaczyna się już na samym początku, bo Ziggy spóźnia się prawie 1,5 godziny na zbiórkę i zamiast o godz. 4, startujemy dopiero około 5.30 z 400-tki. Taki poślizg oznacza, że będziemy musieli zmniejszyć liczbę postojów po drodze i depnąć nieco na gaz, aby dojechać do motelu w Pennock's w Nakinie przed godz. 21. Tuż przed North Bay natrafiamy na odcinki z uciążliwą do jazdy mgłą. Potem przez 10 godzin jedziemy w deszczu. Dopiero po południu, kiedy przelatujemy przez Hearst, jest już słonecznie.