W Toronto zostanie otwarty pierwszy w Ameryce Północnej dom publiczny, w którym potrzeby klientów będą zaspokajały nie prawdziwe kobiety, tylko silikonowe lalki naszpikowane różnymi nowinkami technicznymi. Przybytek Aura Dolls zacznie swą działalność 8 września na plazie przy Yonge Street i Shepherd Avenue, gdzie znajduje się również salon pielęgnacji paznokci, gabinet masażu i pralnia chemiczna. Dyrektor ds. marketingu Claire Lee tłumaczy, że goście będą mieli do dyspozycji pokoje, w których będą się znajdować telewizory i lalka. Zdjęcia i opisy zamieszczono na stronie internetowej firmy. Ceny wahają się od 80 dolarów za pół godziny z jedną lalką do 960 dolarów za cztery godziny z dwoma. Lee zapewnia, że klienci będą korzystać z tylnych drzwi, dzięki czemu będą mogli zachować prywatność. Po uiszczeniu opłaty będą szli prosto do swojego pokoju, najpewniej nie spotykając na swojej drodze ani jednej osoby. Na korytarzu nie będzie żadnego personelu. Firma zapewnia, że po każdym użyciu lalki będą czyszczone trzystopniowo.

Właściciel przybytku chce pozostać anonimowy. Lee mówi, że wpadł na pomysł otwarcia firmy po wizycie w Japonii. Podobne domy publiczne z lalkami działają w wielu miejscach na świecie, w tym również w Europie, gdzie padały oskarżenia, że korzystanie z tego rodzaju rozrywek prowadzi do dehumanizacji i uprzedmiotowienia kobiet. Lee nie zgadza się z tym i mówi, że to tylko lalki, które pozwalają mężczyznom na spełnienie swoich fantazji. Tłumaczy, że jeśli kogoś pociąga przemoc, może spróbować na lalce i to jest bezpieczne dla wszystkich.

Trwałość lalek oceniana jest na sześć miesięcy. Firma mówi, że odbiera pytania od kobiet o męskie lalki i postara się je włączyć do asortymentu. Dodaje, że działa legalnie, bo tak naprawdę jedynym ograniczeniem jest zakaz posiadania lalek, które przypominają osoby nieletnie.

Podczas zjazdu członków partii konserwatywnej delegaci niewielką większością odrzucili rezolucję antyaborcyjną, ale jednocześnie potwierdzili, że partia nie będzie przeznaczać środków na pomoc zagraniczną na finansowanie aborcji poza granicami kraju oraz zniesie wymóg podpisywania oświadczenia o popieraniu aborcji i praw transseksualistów przez pracodawców składających wnioski w ramach programu Canada Summer Jobs. Inne kontrowersyjne rezolucje dotyczyły ograniczenia praw obywatelskich osób urodzonych w Kanadzie z rodziców niebędących Kanadyjczykami i przeniesienia ambasady kanadyjskiej w Izraelu z Tel Avivu do Jerozolimy. Obie przeszły zdecydowaną większością głosów. Delegaci opowiedzieli się za ograniczeniem eutanazji i niedopuszczeniem do niej osób nieletnich i "niekompetentnych". Przeszła też rezolucja o powstrzymaniu nielegalnej imigracji do Kanady i podjęciu przez nowy rząd kroków mających na celu renegocjację Safe Third Country Agreement.

Rezolucja antyaborcyjna mówiła o usunięciu z programu partii zapisu o tym, że partia konserwatywna nie poprze żadnej ustawy, która miałaby uregulować aborcję. Zapis został dodany za czasów premiera Stephena Harpera i miał pokazać, że konserwatyści nie mają tajnego planu zakazania aborcji. Gdyby został usunięty, rząd mógłby zaproponować ustawę antyaborcyjną. Część delegatów opowiadających się pro-choice głosowało za rezolucją twierdząc, że partia powinna być stuprocentowo neutralna w kwestii aborcji, podobnie jak w przypadku "małżeństw" homoseksualnych.

Delegaci z Thunder Bay-Rainy River przedstawili rezolucję, w której domagali się uznania pornografii za zagrożenie dla zdrowia publicznego. Została odrzucona niewielką liczbą głosów, 53 proc. zebranych stwierdziło, że rząd nie powinien zajmować się opracowywaniem praw i programów zapobiegających eksponowaniu pornografii i mających na celu walkę z uzależnieniem.

Wśród odrzuconych propozycji znalazła się rezygnacja z popierania systemu zarządzania dostawami w niektórych sektorach rolnictwa. Część członków partii uważa, że obecne stanowisko konserwatystów jest antykapitalistyczne. Za zniesieniem regulacji dostaw od dawna opowiadał się Maxime Bernier. Bernier odszedł z partii konserwatywnej i zapowiedział, że założy nowe ugrupowanie jeszcze przed przyszłorocznymi wyborami.

Podczas zjazdu rezolucje są proponowane przez lokalne okręgi partyjne. Te, które zostają przyjęte, nie są jednak wiążące. Lider partii Andrew Scheer może je uwzględnić w programie wyborczym, ale nie musi.

Susan Miadovnik podczas lunchu w restauracji Reds w centrum handlowym Square One w Mississaudze padła ofiarą kieszonkowców. Złodziej wyciągnęli portfel z torebki, którą kobieta postawiła na podłodze obok krzesła. Kieszonkowcy myśleli, że kradną wyłącznie pieniądze i karty kredytowe, tymczasem w ich ręce wpadł klejnot rodowy - pierścionek z szafirem i czterema diamentami, który był jedyną pamiątką po matce Susan. Miadovnik była w restauracji ze swoją córką Lisą, która zaręczyła się dwa tygodnie wcześniej. Pierścionek zaręczynowy, który otrzymała od narzeczonego był pamiątką przekazywaną w jego rodzinie, a Lisa chciała do niego dołączyć jeden z diamentów pochodzących z pierścionka jej babci.

Lisa mówi, że pierścionek z szafirem był do tej pory zawsze przechowywany w domu. 19 sierpnia kobiety zabrały go ze sobą, idąc do jubilera na Square One. Myślały, że w zapinanej na suwak kieszonce portfela będzie bezpieczny.

Po 15 minutach od kradzieży Susan zorientowała się, że jej portfel zginął i natychmiast zastrzegła karty kredytowe. Niedługo później złodzieje próbowali użyć ich do zakupów w pobliskich LCBO i Whole Foods. Kobiety pogodziły się już ze stratą gotówki, która była w portfelu. Lisa ma jeszcze nadzieję na odnalezienie pierścionka, ale Susan jest realistką i z bólem przyznaje, że szanse na odnalezienie pierścionka są niewielkie.

Policja poszukuje dwóch podejrzanych.

W sobotę około godziny 6 rano 53-letnia amerykańska turystka spadła z klifu na Cape Spear - przylądku na Nowej Fundlandii niedaleko St. John's, będącym najdalej wysuniętym na wschód punktem Ameryki Północnej. Turyści notorycznie ignorują ostrzeżenia i zakazy ustawione w tym miejscu i podchodzą do krawędzi klifu. Najczęściej kończy się na złamaniu nogi lub skręceniu kostki. Tym razem turystka spadła z wysokości 50 stóp na kamienne podłoże, po którym sturlała się kolejne 100 stóp. Ekipy ratunkowe potrzebowały około 4 godzin aby dotrzeć do jej ciała. Ofiara przyjechała na Nową Fundlandię z Chicago na wakacje z siostrą, która była świadkiem wypadku.