Premier Justin Trudeau pytany o przyszłość zapisów dotyczących ochrony praw pracowników LGBTQ w United States-Mexico-Canada Agreement (USMCA – czyli następczyni umowy NAFTA) nabiera wody w usta. Twierdzi, że nie będzie publicznie wypowiadał się na temat negocjacji w tej sprawie i nie powie, co zamierza zrobić, by te zapisy utrzymać. Jego zdaniem przy okazji każdej umowy znajdą się osoby, którym coś się nie będzie podobało i będą chciały to zmienić.

Ponad 40 członków Kongresu z partii republikańskiej napisało list do prezydenta Trumpa z żądaniem usunięcia z nowej umowy stwierdzenia o tym, że sygnatariusze popierają przepisy chroniące pracowników przed dyskryminacją ze względu na płeć, co ma dotyczyć również ciąży, orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Autorzy listu radzą prezydentowi, by nie podpisywał umowy, dopóki sformułowania nie zostaną usunięte. Piszą, że Stany Zjednoczone jako wolny kraj mają prawo decydować o tym, czy, kiedy i jak reagować w sprawach związanych z ochroną pracowników i prawami obywatelskimi. W umowie handlowej nie ma miejsca na politykę społeczną. Umieszczanie w niej takich zagadnień jest niepotrzebne, niewłaściwe i narusza suwerenność USA. Kongresmeni dodają, że jest to polityka społeczna, którą Kongres otwarcie odrzucał.

Kanada, Stany Zjednoczone i Meksyk mają podpisać umowę podczas szczytu G20 w Argentynie pod koniec listopada. Umowa musi być zatwierdzona przez Kongres. Trudeau mówi, że USMCA zawiera jedne z najostrzejszych zapisów odnoszących się do ochrony pracy i ochrony środowiska spośród wszystkich umów handlowych zawartych przez Kanadę.

Statystyki departamentu imigracji pokazują, że coraz większa liczba Amerykanów stara się o uzyskane azylu w Kanadzie. W 2017 roku osoby, które podawały za kraj pochodzenia Stany Zjednoczone, stanowiły trzecią co do wielkości grupę wnioskodawców. 2550 obywateli USA złożyło wniosek o azyl w Kanadzie. Dane z bieżącego roku dotyczące przejść granicznych na granicy i wewnętrznych pokrywające okres od stycznia do sierpnia pokazują, że trend się utrzymuje – o azyl wystąpiło 1215 Amerykanów. Jeśli natomiast chodzi o „nieregularnych” imigrantów, to obywatele USA znajdują się za Nigeryjczykami. Zajmują drugie miejsce w grupie narodów najczęściej ubiegających się o azyl w Kanadzie.

Prawie wszyscy amerykańscy wnioskodawcy podają, że są dziećmi imigrantów, którzy nie mają stałego statusu imigracyjnego w Stanach Zjednoczonych, a są obywatelami jeszcze innego kraju, tłumaczy sekretarz prasowy ministra imigracji Ahmeda Hussena. W takich przypadkach ubiegający się o azyl piszą, że grozi im prześladowanie w kraju rodziców, a nie w Stanach. Nieletnim dzieciom przeważnie towarzyszą rodzice z Haiti lub Nigerii. Wielu z nich przyjechało do USA w latach 90. lub później w ramach programu pomocy obywatelom krajów ogarniętych wojną lub zniszczonych na skutek klęski żywiołowej. Dzieci imigrantów z tymczasowym statusem urodziły się w Stanach i otrzymały amerykańskie obywatelstwo. W 2017 roku prezydent Trump ogłosił, że zamierza zamknąć wspomniany program imigracyjny i wtedy też rozpoczął się nielegalny napływ imigrantów do Kanady.

Glybera to jedno z największych osiągnięć kanadyjskiej nauki. To pierwszy zatwierdzony lek, który może naprawić uszkodzony gen. Co więcej, wystarczy jedna dawka. To także lek, o którym praktycznie nikt nie słyszał.

Zespół naukowców z University of British Columbia przez kilkadziesiąt lat szukał sposobu leczenia osób, które urodziły się z mutacją wywołującą niedobór lipazy lipoproteinowej (LPLD – lipoprotein lipase disorder). Jest to przypadłość genetyczna, występująca szczególnie często w regionie Saguenay w północno-wschodnim Quebecu. Żaden inny region na świecie nie odnotowuje takiego zagęszczenia przypadków jak Saguenay. Normalnie występują 1-2 przypadki na milion, a w Saguenay – 200.

Prosimy o wsparcie

Psycholog z Montrealu Cynthia Turcotte, 42 l., urodziła się z LPLD, ale została zdiagnozowana dopiero, gdy miała 8 miesięcy. Z powodu mutacji w ciele chorego nie ma białka, które odpowiada za metabolizm tłuszczów. Krew staje się gęsta i biała, a cząsteczki tłuszczów niszczą trzustkę. Turcotte przez całe życie musiała przestrzegać ścisłej diety beztłuszczowej. Do tego kobiety z LPLD nie powinny mieć dzieci, ponieważ występuje u nich wysokie ryzyko poronienia. Mimo przestrzegania wszystkich restrykcji około 10 lat temu rozwinęło się u niej ostre zapalenie trzustki. W tym czasie dowiedziała się, że w Chicoutimi, Que. trwają badania kliniczne eksperymentalnego leku na LPLD. Od razu się zgłosiła. Podczas jednej wizyty dostała serię 45 zastrzyków domięśniowo. Jest jedną z 31 osób, której Glybera odmieniła życie.

Poszukiwania leku na LPLD rozpoczęły się w połowie lat 80. od identyfikacji uszkodzonego genu. Prowadzili je dr Michael Hayden z University of British Columbia i dr John Kastelein z Amsterdamu. Potem należało wymyślić, jak zastąpić go nowym i jak dostarczyć ten nowy w odpowiednie miejsce. Naukowcy użyli bezpiecznego wirusa stworzonego po to, by przenosić ludzki gen. Wirus wchodził do komórek i kopiował zdrowy gen, dzięki czemu ruszała produkcja brakującego białka. Pierwsze badanie na myszach zrobiono 10 stycznia 2002 roku. Następnymi pacjentami były koty z Nowej Zelandii, u których mutacja występowała naturalnie. Terapia genowa znów zadziałała. Lek był gotowy do badań klinicznych. Na tym etapie potrzebne były pieniądze.

Dr Kastelein wrócił do Holandii, założył firmę farmaceutyczną Amsterdam Molecular Therapeutics (AMT) i zaczął starać się o dopuszczenie do badań na ludziach. Uzyskał je w końcu w 2005 roku. Do próby przystąpiło ośmiu pacjentów. Każdy podczas jednej sesji otrzymał do 60 zastrzyków w mięśnie nóg. Niemal natychmiast poziom tłuszczów we krwi zaczął u nich spadać.

Po tym sukcesie historia Glybery wróciła do Kanady, do Chicoutimi. W tych badaniach wzięła udział Cynthia Turcotte. Był rok 2008.

AMT w Danii mogła zacząć produkować lek, ale firma wciąż walczyła z European Medicines Agency (EMA) o zatwierdzenie go do sprzedaży. LPLD to rzadka choroba, więc przebadana grupa pacjentów była mała. Agencja domagała się większej liczby danych. Kastelein i jego firma apelowali do polityków w komisji europejskiej. W końcu udało się uzyskać zatwierdzenie leku. Przez te 2,5 roku AMT, która nie produkowała żadnych innych leków, straciła miliony dolarów. Formalnie zbankrutowała, a jej majątek kupiła prywatna firma uniQure, która nawiązała współpracę z włoską Chiesi Farmaceutici. W końcu w 2015 roku Glybera trafiła do sprzedaży i kosztowała 1 milion dolarów amerykańskich za pojedynczą dawkę. Pierwsza na świecie terapia genowa była też najdroższa na świecie. Hayden i Kastelein byli w szoku. W Ameryce Północnej nigdy nie był sprzedawany. Według Chiesi Farmaceutici cena została ustalona po porównaniu leku z innymi stosowanymi w rzadkich chorobach. Do tego dochodzi fakt, że Glybera to jednorazowa terapia, która wystarcza na co najmniej 10 lat (taka trwałość wynika z dotychczasowych badań), więc cena wydaje się uzasadniona, mówi szef uniQure. Tłumaczy, że wiele leków zastępczych, które musza być podawane do końca życia pacjenta, potrafi kosztować ponad 300 000 dol. rocznie. Nie widzi powodu, dla którego należałoby obniżyć cenę.

W końcu w 2017 roku Chiesi Farmaceutici wycofało się. Europejska licencja produkcyjna wygasła, a prawa wróciły do uniQure. Na półce zostały trzy próbki. Trafiły do jednego pacjenta z Włoch i dwóch z Niemiec. Każdy z nich zapłacił po 1 euro.

Andrew Scheer przemawiając podczas zjazdu ontaryjskich konserwatystów w Toronto Congress Centre nazwał Justina Trudeau wrogiem rodzin i osób dojeżdżających do pracy. Wszystko to oczywiście w kontekście podatku węglowego. "Co z osobami, które muszą dojeżdżać do pracy lub odwozić swoje dzieci na zajęcia? Co z małymi i średnimi przedsiębiorcami, którym grozi podniesienie kosztów? Dla nich w planie Trudeau ulgi nie są przewidziane", mówił Scheer. Twierdził, że "zwykli Kanadyjczycy" nie powinni płacić więcej za wszystko. Premierowi Trudeau zarzucał, że jest oderwany od rzeczywistości. Do tego odziedziczył po poprzednim rządzie dobrze rozwijającą się gospodarkę i nadwyżkę budżetową. Wszystko to roztrwonił. Scheer zauważył, że główni pomocnicy Trudeau - Katie Telford, Gerald Butts, Brian Clow, and Zita Astravas - wcześniej pracowali dla ontaryjskich liberałów. "Ta sama ekipa, która zostawiła bałagan premeirowi Fordowi, teraz przeniosła się do Ottawy", mówił Scheer.

W piątek wieczorem Doug Ford z kolei ostrzegał, że jego rząd nie będzie spokojnie patrzył, jak za sprawą rządu federalnego życie ontaryjskich seniorów i rodzin staje się coraz droższe. Walka o podatek węglowy jeszcze się nie skończyła, mówił grożąc Trudeau sądem. Wyjęliśmy już ręce Kathleen Wynne z waszych kieszeni, teraz czas na ręce Justina Trudeau.

Zgodnie z planem federalnym przeciętny budżet domowy w Ontario zapłaci o 244 dol. więcej za benzynę, gaz ziemny i olej opałowy. Liberałowie twierdzą, że w ramach programu rabatów ma dostać 300 dol. z powrotem.