Historia to nie jest tylko to coś, co zdarzyło się w przeszłości. Historia to także sposób, w jaki przeszłość opisuje się tu i teraz. Dlatego tak ważne, kto ją opisuje oraz z jakimi intencjami.

Niedawno w Berlinie dobiegł końca 28. Festiwal Radia i Telewizji Prix Europa (19-26 października). Festiwalowe nagrody przyznawane są od 1987 roku. W tegorocznej edycji ścigało się ponad 670 programów telewizyjnych, radiowych i internetowych z 35 europejskich krajów. W kategorii "najlepszy teatr radiowy" główną nagrodę otrzymało, po raz pierwszy w historii, polskie słuchowisko "Andy", przygotowane przez aktora i reżysera, Krzysztofa Czeczota. Natomiast za najlepszy europejski serial telewizyjny jury uznało produkcję niemieckiej telewizji publicznej ZDF, film zatytułowany "Unser Mütter, unsere Väter" ("Nasze matki, nasi ojcowie").

Doniesienia o Brunonie K. zawsze czytam z zainteresowaniem. W szarym realu informacji agencyjnych, gdzie ludzie ludzi nurzają w odpadach, lub ewentualnie mordują wymyślnie, albo bezdusznie, opis toczącego się postępowania jest słodką odskocznią psychodeliczno-surrealistyczną.

Ostatnio na przykład wyszło na jaw, że nasz Bruno Bomber, który usiłował skaperować brygadę antypaństwowych zbójcerzy za pomocą fejsbuka, miał też zamiar w bardzo wymyślny sposób zrównać z ziemią budynek polskiego parlamentu tudzież narazić na niebezpieczeństwo utraty życia i zdrowia poważną liczbę polskiej klasy politycznej. Dlaczego wymyślny, otóż według śledczych, Brunon K. miał wysadzić Sejm, detonując przed gmachem transporter opancerzony SKOT przywieziony tam na lawecie przedsiębiorstwa budowy metra. Co w tym śmiesznego? Wcześniej wiadomo było, że jako materiał wybuchowy miały posłużyć cztery tony saletry amonowej w znanej mieszance z olejem napędowym. Ładunek tego rodzaju działa praktycznie rzecz biorąc wyłącznie falą uderzeniową. Po co więc transporter opancerzony? Żeby groźniej brzmiało?

Dalsza część artykułu dostępna po wykupieniu subskrypcji. Kup tutaj!

Pod tym tytułem opublikowała w "Gazecie Warszawskiej" pani dr Ewa Kurek tekst, gdzie cytuje bardzo ciepło wydaną w 1968 r. książeczkę byłego dyrektora Żydowskiego Instytutu Historycznego Szymona Datnera pt. "Las sprawiedliwych", gdzie pisze niekoniecznie w zgodzie z tezami większości Żydów, że pierwszymi ofiarami Niemców byli w Polsce nie Żydzi, a już w 1939 r. Polacy, i podaje nazwiska 300 Polaków zamordowanych przez Niemców za pomoc Żydom.

Urocza pani doktor myli się, pisząc, że ta książeczka nigdy nie została po 1968 r. wydana. Niedawno ją sam wydałem po polsku i po angielsku i obie są do nabycia w redakcji "Gońca".

"Czy to pies, czy to bies" – zastanawiał się poeta – i słusznie, bo patrząc na to, co się narobiło przy okazji, zdawać by się mogło, rutynowych wyborów dolnośląskiego gauleitera Platformy Obywatelskiej, można nabrać poważnych wątpliwości, jacy szatani są tu czynni. Ale incipiam. Oto w Platformie Obywatelskiej nadszedł czas wyznaczenia gauleiterów, którzy poprowadziliby partię do Parlamentu Europejskiego, a potem również – do tubylczego. 

Wydawało się, że sytuacja jest pod kontrolą, bo w większości województw do godności gauleitera pretendował tylko jeden kandydat – a więc musiał być uprzednio nie tylko uzgodniony z aktywem, ale przede wszystkim – zatwierdzony przez razwiedkę, która trzyma Platformę Obywatelską w charakterze demokratycznego parawanu, mającego przysłonić okupację kraju.