Patrząc na to, co dzieje się w kraju, wielu ludzi, którym marzy się silne, niepodległe państwo, mówi ze zgrozą "O Boże!" i siada w kącie z piwkiem. Dlaczego? Bo wydaje się, że polski układ rządzący, wpisany w potężne europejskie rozdanie władzy, praktycznie jest nie do ruszenia. Staje się też coraz bardziej bezczelny i pewny siebie, świadomy, że może się posunąć bardzo daleko. Mógł rozszabrować całe sektory gospodarki – i nic; mógł sprzedać bogactwa naturalne, zniszczyć stocznie, kopalnie i sprzedać lasy – i nic! Mógł sfałszować wybory – i nic! Może bezprawnie gnębić w sądach niewinnych ludzi – i nic! 

NIC – to jest właśnie to, co dzisiaj ma do dyspozycji druga strona, czyli ta resztówka polskich elit, która wciąż śni o Polsce.
Nie można liczyć nawet na tzw. kryterium uliczne, co doskonale pokazały zakończone farsą "porozumienia" protesty górników na Śląsku.
To zaś, że odpowiedzią nie jest przejęcie stanowisk rządowych przez "jedyną realną opozycję" – PiS – pokazuje szczera rozmowa z jednym z teoretyków tego ugrupowania, dr. Jerzy Targalskim, na fali niepoprawnego radia (http://www.mixcloud.com/audioelement/).

Wkraczamy w drugi etap wojny ukraińskiej. Wynika to z potrzeby dokonania nowej rozgrywki między suzerenami strefy buforowej. Trwanie w klinczu niczego nie wyjaśnia. Jak mawiał Hitler: "Wolności nie zdobywa się warsztatami tkackimi, ale armatami…".

Poza tym jest to jak najbardziej na rękę rządzącej Ukrainą z nadania Waszyngtonu kijowskiej kleptokracji, w której dochodzi do coraz głębszych podziałów. Utrzymywanie wrzenia w Donbasie leży nie tylko w interesie Waszyngtonu, Berlina i Moskwy, ale jest zwyczajną brutalną zagrywką na użytek ukraińskiej polityki wewnętrznej wynikającą z potrzeby konsolidacji wokół władzy tamtejszego społeczeństwa z miesiąca na miesiąc zniechęconego do frakcji postmajdanowej… Ten zdeformowany jeszcze bardziej niż rok temu kraj jest niezmiernie podatny na wrzutki i intoksykacje polityczne. Dodatkowo – tam tak dużo ludzi ma broń i samoistnie, bez inspiracji, mogą chcieć zmienić status quo… Przygotujmy się na nowe koszmary i nowe tragedie, przy których bestialskie spalenie żywcem przez banderowców sprzeciwiających się im współobywateli w odeskim Domu Profsojuzów w maju zeszłego roku będzie nieważkim incydentem.