Arkadiusz przyleciał z żoną do Kanady, by odwiedzić jej ciocię. Przybyli wraz z dwójką dzieci, chcieli osiedlić się na stałe w Kanadzie, gdyż widzieli tu lepsze perspektywy dla rodziny. Ciocia, starsza, samotna, bardzo ich namawiała do pozostania.

Arkadiusz był dość wziętym w Polsce mechanikiem samochodowym z wieloletnim doświadczeniem, pracował też za granicą i poznał angielski w sposób umożliwiający mu dość dobrą komunikację. Znalazł dość szybko firmę w Kanadzie, która chciała go zatrudnić na stałe. Firma wystąpiła o zgodę na zatrudnienie, było to w czasach, kiedy przepisy w tej kwestii były łaskawsze i kanadyjski pracodawca otrzymał zgodę na zatrudnienie polskiego fachowca. Pośrednik imigracyjny wysłał Arkadiusza z listem opisowym na granicę, by otrzymał wizę pracy. To była najszybsza i najtańsza droga. Na granicy urzędnik zaczął sprawdzać dokumentację i okazało się, że w dokumentacji i pozwoleniu na zatrudnienie był poważny błąd, ponieważ został wpisany inny zawód (mechanik silników przemysłowych), a w tym zawodzie Arkadiusz nie miał żadnego doświadczenia. Urzędnik na granicy odmówił wizy pracy ze względu na brak stażu pracy. Ktoś podpowiedział Arkadiuszowi, by inaczej załatwił sprawę. Można przecież wszystkie dokumenty w Polsce zorganizować za jakąś tam opłatą, nawet fałszywe. I tak Arkadiusz zrobił. Skontaktował się z znajomymi w Polsce, ktoś wystawił mu świadectwo pracy w zawodzie mechanik silników przemysłowych. Arkadiusz pojechał teraz na inną granicę – do innego urzędu, bo nie chciał spotkać tego samego urzędnika. Przedstawił wszystkie dokumenty i sfałszowane w Polsce świadectwo pracy. Wielkie było jego zdziwienie, kiedy urzędnik dokładnie przeegzaminował jego sprawę i pokazał mu kopię zeskanowanych poprzednich dokumentów z innej granicy. Urzędnik bardzo się zdenerwował i wydał decyzję negatywną wraz z nakazem natychmiastowej deportacji za imigracyjne oszustwo. Dobrze, że tylko na tym się skończyło i że nie wytoczono imigrantowi sprawy karnej. Arkadiusz miał tylko kilka dni na spakowanie się, w paszport wbito mu urzędową adnotację o zakazie przedłużenia pobytu czasowego, jego ważny status czasowy został też anulowany.

A można było zupełnie inaczej postąpić. Skoro był błąd w dokumentach z urzędu, Arkadiusz powinien ponowić podanie i poprawić błąd, zwyczajnie wpisać w dokumentację poprawną profesję za drugim razem. Jeśli pobyt czasowy się kończył, istnieje możliwość przedłużenia go w legalny sposób.

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak próba okłamania urzędnika może wpłynąć na ich sytuację, nie wspomnę już o podawaniu nieprawdziwych informacji lub fałszowaniu dokumentacji. Obecnie każdy posiada jedną kartotekę imigracyjną widoczną w systemie komputerowym i urzędy oraz ambasady Kanady na całym świecie mają możliwość sprawdzenia notatek czy kopii złożonej wcześniej dokumentacji. Weryfikacja nie jest teraz trudna. Okłamanie urzędnika lub wprowadzenie w błąd to poważne przewinienie względem rządu Kanady, bo jego reprezentantem jest właśnie urzędnik państwowy. Teraz Arkadiusz będzie miał o wiele trudniejszą sprawę, nie jest też gwarantowane, że urząd imigracyjny wyda zgodę na jego wjazd turystyczny.

Warto się też zastanowić, czy warto w ten sposób postępować, zaprzepaszczając niekiedy realną szansę na emigrację. Poprawa dokumentów i staranie się o wizę pracy z posiadanym stażem pracy otwierały drogę do pobytu stałego poprzez nominacje prowincji czy w innym programie.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny – Kanada
licencja # 506496

OSOBY ZAINTERESOWANE WIZAMI, POBYTEM, STUDIAMI, PRACĄ W KANADZIE PROSIMY O KONTAKT TEL. 416 5152022
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

POMAGAMY TAKŻE W SYTUACJI OTRZYMANIA ODMOWY, NAKAZU DEPORTACYJNEGO, niesłusznej decyzji.
POSIADAMY UPRAWNIENIA DO NOTARYZOWANIA DOKUMENTÓW IMIGRACYJNYCH (BEZPŁATNA USŁUGA DLA NASZYCH KLIENTÓW).

Są kraje, których obywatelstwo, a nawet tylko pobyt stały, jest uzyskać niezwykle trudno. Na przykład w Szwajcarii starania o obywatelstwo można rozpocząć po około dziesięcioletnim pobycie stałym. Są tacy stali rezydenci, którzy, dostrzegając trudności z tym związane, nawet po kilkunastoletnim stałym pobycie o obywatelstwo tego kraju nigdy się nie starają.

W Kanadzie stały pobyt albo uzyskuje się w kanadyjskich placówkach konsularnych, albo kiedy przebywa się już w Kanadzie, z urzędu imigracyjnego. Po co najmniej czteroletnim pobycie stałym można wystąpić o uzyskanie obywatelstwa, co zwykle trwa dwa lata. Wcześniej te okresy były łącznie o dwa lata krótsze.

Meksykańska nieudokumentowana imigrantka – Lucia Vega Jiminez, popełnia samobójstwo w imigracyjnym więzieniu. Nikt nie pisałby o tym, gdyby meksykańska grupa społeczna nie zwróciła na to tragiczne wydarzenie uwagi. Kobieta była imigrantką, która już raz deportowana powróciła do Kanady. Pierwsza deportacja odbyła się z powodu przegranej sprawy o azyl. Po deportacji imigrantce udało się powrócić dzięki przemytnikom, którzy przerzucili ją przez kanadyjsko-amerykańską granicę.

Do złapania Meksykanki doszło w kolejce miejskiej. Jak podają media, kobieta obawiała się powrotu do Meksyku, zagrażało jej niebezpieczeństwo ze strony byłego partnera. W Meksyku prawa kobiet prawie nie istnieją. Lucia powiesiła się w więzieniu imigracyjnym, zmarła po kilku dniach w szpitalu w Vancouverze. Miała zaledwie 42 lata. Znajomi wspominają ją jako bardzo miłą, pracowitą kobietę, która pomagała licznej rodzinie w Meksyku – matce i rodzeństwu. W Vancouverze zatrudniona była w lokalnym motelu. Nie była żadną kryminalistką, jedynie imigrantką walczącą o lepsze, godziwe życie dla siebie i swojej rodziny.

Zastanawia mnie, ile jest tak tragicznych przypadków imigrantów, którzy zdesperowani targają się na własne życie. Nie podaje się wszystkich informacji do wiadomości publicznej .Ile jeszcze takich przypadków doprowadzi do zmiany imigracyjnych procedur porządkowych. Możemy zrozumieć, że rząd kanadyjski musi wdrażać istniejące prawo, ale Kanada słynie w świecie z praw humanitarnych i przestrzegania praw człowieka. Ludzie powinni być traktowani po ludzku, czekać na deportację w godziwych warunkach, a okazuje się, że nie zawsze tak jest. Publikacje na temat przypadku Lucii podają, że nie miała ona możliwości uzyskania pomocy prawnej z urzędu, dostęp do prawnika jest ograniczony. Biednego imigranta często nie stać na zatrudnienie prywatnie adwokata. Nikt nie zapewnia też wystarczającej pomocy psychiatrycznej, która może być ratunkiem dla wielu uwięzionych imigrantów w momencie kryzysu.

Ten tragiczny przypadek wzbudził zainteresowanie organizacji humanitarnych, które rozpoczęły dochodzenie ws. warunków więziennych aresztowanych imigrantów. W wielu imigracyjnych aresztach brakuje wolnych miejsc, dlatego imigranci, którzy nie są przestępcami, są przetrzymywani w więzieniach wraz z osobami, które odbywają odsiadkę za poważne przewinienia kryminalne. Imigranci często czują się jak poważni kryminaliści, choć nimi nie są.

Wystąpiono z petycją, by aresztowanych imigrantów nie przetrzymywać w więzieniach, jedynie kontrolować ich poruszanie się specjalnymi obrączkami elektronicznymi, monitorującymi ich miejsce przebywania, także meldunkami. Większość nieudokumentowanych czy pracujących bez autoryzacji imigrantów aresztuje się za złamanie przepisów imigracyjnych i wówczas, kiedy urząd obawia się, że imigrant nie stawi się na wylot z Kanady, pozostanie bez statusu w ukryciu.

Urząd służb granicznych CSBA zajmujący się prawem porządkowym i procedurami deportacyjnymi rozważa zmianę procedur uwięzienia imigrantów. Utrzymanie nieudokumentowanych imigrantów w areszcie jest kosztowne, a współczesna technologia pozwala na inny rodzaj kontroli zatrzymanych nieudokumentowanych imigrantów.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
tel. 416-5152022 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net

Kanada zdecydowała o przywróceniu równowagi w relacjach z Polską, rezygnując z żądania wiz od obywateli Polski, tak jak Polska przed wielu laty uczyniła ten gest w stosunku do obywateli Kanady. Tuż po tej decyzji zintensyfikowały się przyloty Polaków do Kanady, przy czym już bardzo nieliczni przylatywali z myślą o przedłużeniu pobytu ponad dozwolone trzy miesiące. Polacy za pracą mogą łatwo jechać do krajów Unii Europejskiej, której to Polska jest członkiem. Przylatujący do Kanady to w ogromnej większości członkowie rodzin imigrantów z Polski, którzy uzyskali przed laty prawo stałego pobytu w Kanadzie. Wydawałoby się, że relacje między obydwoma krajami weszły na prosty tor normalności.

Okazało się jednak, że już w pierwszych tygodniach po zniesieniu obowiązku wizowego, na lotnisku torontońskim zatrzymywano wielu Polaków, intensywnie ich przesłuchiwano, część z nich wypuszczano po zapłaceniu przez członków ich rodzin wielotysięcznych kaucji, a niektórych zamykano w areszcie imigracyjnym i z kolei odsyłano do Polski.

Poruszałam już w poprzednich artykułach kwestie prawne dziecka i bulwersujące zapowiedzi zmiany przepisów, dotyczących dzieci urodzonych w Kanadzie.

Jak zapowiedział rząd, istnieje już propozycja wprowadzenia prawa, które ograniczałoby przyznawanie obywatelstwa dzieciom ze względu na status imigracyjny rodziców. Nad tą zmianą prowadzone są debaty od dłuższego czasu. A zatem jeśli rodzice nie posiadają obywatelstwa, urodzone w Kanadzie dziecko także nie posiadałoby tego przywileju. Reforma przepisu miałaby jakoby na celu ukrócenie tak zwanej turystyki porodowej, kiedy to kobiety przybywały do Kanady tylko po to, by ich dziecko urodziło się tutaj w celu otrzymania kanadyjskiego obywatelstwa.

Na szczęście proponowana zmiana spotyka się z dużą dozą krytyki, także ze strony władz prowincji. Rejestracją dzieci zajmują się właśnie prowincje i może dojść do tego, że prawo ziemi będzie funkcjonowało różnie na terenie całej Kanady. Na przykład, dzieci urodzone w Ontario będą posiadać kanadyjskie obywatelstwo, natomiast urodzone w innej prowincji nie. Wydaje mi się to dość niesprawiedliwe, ale prawo nie jest systemem doskonałym. I jeśli prawo ziemi różnie będzie w Kanadzie działało, jak wpłynie to na nową imigrację i kanadyjską populację?

Nie znamy jeszcze szczegółów, jakie są naprawdę propozycje rządu federalnego w tej kwestii, ale ja osobiście uważam, że odebranie przywileju obywatelskiego urodzonym w Kanadzie dzieciom będzie bardzo niekorzystne. W dodatku często zdarza się, że dziecko jest w sytuacji trudnej, jeśli wychowuje się w Kanadzie i z jakichś powodów rodzice zostaną deportowani. Dziecko, choć urodzone i przez lata wychowywane w tym kraju, może nie mieć możliwości powrotu tylko dlatego, że rodzice nie mogli otrzymać stałej rezydencji.

Proponowana zmiana jest także zaskakująca, ponieważ w kanadyjskim prawie imigracyjnym interes dziecka powinien być respektowany i dzieci powinny być objęte specjalną troską, choć z praktyki wiemy, że nie zawsze tak jest. Wiele osób nieudokumentowanych otrzymało i otrzyma pobyt stały dlatego, że w interesie dziecka lub dzieci urodzonych w Kanadzie jest to, by mieszkały z rodzicami tutaj. Jednak nie każdy urzędnik imigracyjny lub sędzia przychyli się pozytywnie do wydania takiej decyzji, jest to dość skomplikowana procedura.

Obecnie dwie prowincje, Kolumbia Brytyjska oraz Ontario, nie są przychylne rządowi federalnemu i zapowiadanym zmianom.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca

OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJĄ DO KANADY – SPONSORSTWEM RODZINNYM, POBYTEM STAŁYM, WIZĄ PRACY, STUDIÓW LUB INNĄ PROCEDURĄ IMIGRACYJNĄ, NA PRZYKŁAD ODDALENIEM DEPORTACJI CZY PRZEDŁUŻENIEM POBYTU CZASOWEGO, PROSIMY O KONTAKT Z NASZĄ KANCELARIA: TEL. 416- 515-2022, Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..">Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..
www.emigracjakanada.net

Jeśli wspominamy o kastach, to od razu kojarzy się nam to z Indiami, gdzie faktycznie system ten przez wieki funkcjonował, od braminów na górze i niedotykalnych, czyli "pozakastowców", na samym dole, a i obecnie, szczególnie poza wielkimi ośrodkami miejskimi, nadal, choć trochę osłabiony, funkcjonuje. W Polsce mieliśmy możnowładców, szlachtę, kupców/rzemieślników i chłopów. W Stanach Zjednoczonych, wzorcu demokracji, pieniądz i pozycja zawodowa we współczesnym świecie, dzieli ludzi.

Aleksander urodził się w społeczeństwie bezklasowym, ale z dominującą rolą klasy robotniczej. Ta jakby sprzeczność pojęć, teorii i praktyki nie była jedyna w państwie "gwarantowanej szczęśliwości", czyli Związku Sowieckim.

Program dla opiekunek staje się popularniejszy wśród naszych imigrantek. Na program przybywały licznie Filipinki i one dominowały kanadyjski rynek pracownic domowych.

Warto wiedzieć, jakie są wymogi dla opiekunki, zanim pracodawca wystąpi z podaniem. Nie każda osoba kwalifikuje się na opiekunkę czy opiekuna.

Należy także pamiętać, że osoba, która wykonuje czynności związane z prowadzeniem domu, nie kwalifikuje się też na program dla opiekunek.

Od osoby, która chce wyemigrować do Kanady w programie dla opiekunek, prawo wymaga, by posiadała dwanaście klas edukacji (ukończona szkoła średnia), znała dobrze język angielski, choć nie ma potrzeby zdawania pisemnego egzaminu z języka, wystarczy, że komunikuje się dobrze werbalnie.

Często zadają mi Państwo pytanie, dlaczego od opiekunki, która chce pracować w polskiej rodzinie, jest wymagane, by znała dobrze angielski.

Urząd chce się upewnić, że w razie nagłej sytuacji, opiekunka może wezwać pogotowie, straż pożarną, czy choćby odczytać dawkowanie leków.

Program dla opiekunek nie dotyczy tylko pracy z dziećmi, można skorzystać z programu, także opiekując się osobami starszymi lub niepełnosprawnymi.

Oprócz dwóch wymogów, jakie opisałam, opiekunka musi wykazać udokumentowane, wiarygodne doświadczenie zawodowe – minimum rok w trzech ostatnich latach. Jeśli nie ma zawodowego doświadczenia, może wykazać się odpowiednią edukacją lub ekwiwalentem edukacyjnym.

Po dwóch latach pracy opiekunka może starać się o pobyt stały w Kanadzie.

Myślę, że do tej pory sporą barierą dla Polek był brak dobrej znajomości języka angielskiego. Obecnie opiekunki przybywają z krajów anglojęzycznych lub z dobrym angielskim, jaki poznały już w Polsce.

Niekiedy ludzie przybywają do Kanady na studia-kurs opieki, oferują taki kurs różne szkoły w Kanadzie, a kanadyjskie studia i możliwość nauczenia się biegle języka stwarzają szanse spełnienia kryteriów zawodowych i znalezienia atrakcyjnej pracy, tym bardziej że po zakończonym kursie są szanse na otrzymanie prawa pracy jako absolwent. Minister zapowiedział chęć zreformowania programu, niektórzy krytykują, że Kanada nie powinna dawać przywileju otrzymania pobytu i jedynie możliwość zatrudnienia, ale na szczegóły musimy poczekać.

W Kanadzie nadal brakuje opiekunek.

Program dotyczy jedynie opiekunek, które zamieszkują z rodziną.

Izabela Embalo
doradca imigracyjny

OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJĄ DO KANADY – SPONSORSTWEM RODZINNYM, POBYTEM STAŁYM, WIZĄ PRACY, STUDIÓW LUB
INNĄ PROCEDURĄ IMIGRACYJNĄ,
NA PRZYKŁAD ODDALENIEM DEPORTACJI
CZY PRZEDŁUŻENIEM POBYTU CZASOWEGO,
PROSIMY O KONTAKT
Z NASZĄ KANCELARIĄ:
TEL. 416- 515-2022,
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..">Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript..

To, że Kanada jest rajem dla wędkarzy, nie trzeba udowadniać. Może w akwenach miejskich i w pobliżu dużych miast już trochę ryby zostały przetrzebione, ale nawet tam, kiedy łososie idą na tarło, wędkarze, stojąc w wodzie po kolana, łowią okazałe sztuki.

Metody łowienia są przeróżne: klasycznie na wędkę, ale już z różnoraką przynętą, ale dość specyficzną metodą jest łowienie przy pomocy długiego, wijącego się węża plastikowego, na którego końcu zaczepiona jest sztuczna przynęta. Jest to wyższa szkoła jazdy wędkowania, bardzo dynamiczna i wprawionym w tym dająca spore efekty.

Zapalonym wędkarzem był Roman, 30-letni Cygan z Polski, który jako nastolatek przyleciał z rodzicami do Kanady i uzyskał wraz z nimi tutaj prawo stałego pobytu. Jako motyw skorzystania przez nich z prawa azylanta było jakoby prześladowanie tej grupy etnicznej w Polsce. Rodzice Romana argumentowali również, że sami byli prześladowani, bo nigdy nie pracowali, co było, według nich, elementem tej dyskryminacji, a ich syn nie chodził do szkoły, bojąc się, jakoby, prześladowań. Bajki te, dobrze sklecone, spodobały się któremuś z pracowników imigracji, który przyznał tej rodzinie status stałych mieszkańców Kanady.

Nadal wielu Kanadyjczyków (osób z kanadyjskim paszportem) podróżuje do USA i nie należy do rzadkości, że kanadyjscy obywatele pracują tam bez autoryzacji, np. przy opiece nad osobami starszymi. Niektórzy przedłużają swój pobyt bez ważnej wizy, co w konsekwencji może przyczynić się do deportacji i nałożenia przez amerykański rząd odpowiednich kar. Kanadyjscy obywatele są może traktowani ulgowo, ale obowiązują ich określone przepisy. Podobnie jeśli chodzi o obywateli amerykańskich przybywających do Kanady. Moi klienci z USA dziwią się czasami, że prawo kanadyjskie ogranicza ich np. do przebywania, pracowania czy studiowania na terenie Kanady.

Nie zajmuję się profesjonalnie prawem amerykańskim, jedynie kanadyjskim, ale często widzę podobieństwo tych dwóch prawnych systemów, choć prawo kanadyjskie i amerykańskie różni się znacznie w wielu aspektach, np. w prawie łączenia rodzin, procedurach deportacyjnych itp. Przepisy i procedury prawne zmieniają się też często, artykuł ten jest jedynie publikacją, którą chciałabym zasygnalizować poważny problem złamania przepisów imigracyjnych w USA i późniejszych tego konsekwencji.

Poprzednie lata przyniosły dość drastyczne zmiany w systemie imigracyjnym naszych sąsiadów. Zmiany te dotyczą zarówno osób znajdujących się w Stanach Zjednoczonych bez autoryzacji, jak i rezydentów i obywateli USA oraz osób posiadających wizy pobytu czasowego. Polscy imigranci w USA lub osoby z kanadyjskim obywatelstwem lub wizą wjazdową do USA powinny zapoznać się z tymi zmianami.

Na przykład, imigranci, którzy po 1 kwietnia 1997 przebywają w USA bez statusu przez okres dłuższy niż 180 dni, ale krócej niż rok, podlegają zakazowi powrotu przez trzy lata. Imigranci, którzy po 1 kwietnia 1997 przebywają w USA bez statusu przez okres dłuższy niż rok, podlegają 10-letniemu zakazowi powrotu do USA. Wyjątkiem od reguły są nieletnie dzieci, azylanci lub współmałżonkowie, którzy doświadczyli przemocy w rodzinie.
Odstępstwo od prawa (waiver) jest przewidziane tylko dla małżonków i dzieci obywateli lub rezydentów USA, jeśli kara ta powoduje olbrzymią krzywdę dla amerykańskich obywateli i rezydentów.

Automatyczny system kontroli wjazdów i wyjazdów w USA istnieje już od lat. System ten umożliwia identyfikację tych osób, które zostały w USA dłużej niż zezwalała im na to wiza wjazdowa. System został wprowadzony między innymi po to, by kontrolować, kto podlega karze 3-letniego i 10-letniego zakazu powrotu. Kanada nie posiada jeszcze pełnego systemu rejestracji wylotów.

Zaostrzone przepisy na granicach USA – amerykańskie władze wprowadziły tak zwane przyspieszone usunięcie. Procedura ta umożliwia wydalenie ze Stanów Zjednoczonych osób, które podróżują bez ważnych dokumentów lub posługują się fałszywymi. Osoby te nie mogą przekroczyć granicy amerykańskiej i otrzymają zakaz powrotu na pięć lat.

Warto także uświadomić sobie, jak może wpłynąć złamanie przepisów imigracyjnych w USA na przyjazd lub imigrację do Kanady. Wielu nieudokumentowanych imigrantów z USA stara się zalegalizować swój status w Kanadzie. Jest to także trudniejsze niż kiedyś, pobyt nielegalny w USA może też stać się przeszkodą w otrzymaniu kanadyjskiej wizy, ale niekoniecznie. W przeszłości setki imigrantów przybywało do Kanady z USA, ponieważ w Stanach nie było możliwości zalegalizowania statusu. Nadal istnieją możliwości wyemigrowania z USA do Kanady, nawet jeśli ktoś nie posiada w USA zielonej karty. Nie jest już tak łatwo jak kiedyś, dlatego przed rozpoczęciem procedury zalecam przeanalizować prawne opcje kandydata.

Informacje na temat aktualnego prawa imigracyjnego i obywatelskiego USA, procedur wizowych, najnowszych zmian i aktualne wiadomości można znaleźć na stronie rządowej: http://www.uscis.gov/

Izabela Embalo
doradca imigracyjny – Kanada
Osoby zainteresowane prawem imigracyjnym Kanady prosimy o kontakt: 416-5152022,
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net

Pani kontroler generalny Kanady (coś na wzór polskiego NIK-u) w swoich corocznych raportach coraz dobitniej wskazuje na niedociągnięcia w zabezpieczeniu kraju przed niepożądanymi przybyszami. Spośród milionów turystów tylko mały procent znajduje się w zainteresowaniu kanadyjskich władz imigracyjnych, a i spośród tych, władze bezpieczeństwa (Canadian Border Services Agencies) tracą kontakt z nimi i nie potrafią wydalić kilkudziesięciu tysięcy z nich.

Ta generalna krytyka mało radykalnych i skutecznych działań kanadyjskich władz imigracyjnych nie przekłada się na indywidualne opinie tych, którzy oczekują na przybycie swoich bliskich z zagranicy. Jeśli kontrola na lotnisku się przedłuża lub wydany zostaje nakaz wydalenia nowego przybysza, on sam i jego krewni podnoszą larum, że są to elementy dyskryminacji.