Linda Gibbons od kilku dekad broni nienarodzonych dzieci protestując na ulicy przed klinikami aborcyjnymi – zazwyczaj tzw. kliniką Morgentalera w Toronto. Za to "przestępstwo" była wielokrotnie aresztowana. W Kanadzie, nie ma żadnej ustawy aborcyjnej i nawet zabicie zdrowego dziecka w 8 miesiącu ciąży nie jest przestępstwem.

Andrzej Kumor: Łącznie spędziła Pani ponad 11 lat w więzieniu, przetrzymywana z powodu spokojnego manifestowania na ulicy i ostrzegania matek przed zabiciem własnych dzieci...

Linda Gibbons: ...i oferowania im pomocy.

    – Czy nie jest Pani zgorzkniała, że mimo upływu tylu lat, nic się nie zmieniło, ruch pro-life – patrząc z perspektywy prawnej – wciąż jest po przegranej stronie, mamy obecnie wprowadzanie eutanazji. Mamy wciąż przepisy aborcyjne, a raczej całkowity brak regulacji, co powoduje, że matka może zabić dziecko nawet w 8. – 9. miesiącu, a prawo definiuje istotę ludzką jako kogoś, kto urodził się żywy?

    – Kiedy prawo aborcyjne zostało obalone, Sąd Najwyższy poinstruował parlament, że powinien wrócić do sprawy i ustanowić nową ustawę. Dyrektywa Sądu Najwyższego była taka, że powinna istnieć jakaś forma prawa aborcyjnego. Tak, jestem rozczarowana, mieliśmy kilka prób w parlamencie, kiedy przedłożono rezolucje, w celu podjęcia dyskusji nad tym, kiedy życie ludzkie się zaczyna. Ponieważ prawo, które obecnie obowiązuje, ma 400 lat, a przy naszej dzisiejszej wiedzy mamy doskonałe rozeznanie o tym, kto jest w łonie, jaki jest jego rozwój i zdolności, potrzeba więc ponownie otworzyć debatę i parlament powinien ponownie spojrzeć na sprawę, a do tej pory tego nie zrobiono.
    Fakt, że do tej pory posłowie odmówili zajęcia się tym tematem, jest dla mnie dowodem hipokryzji, bo wiedzą, jakie są dowody, i powinni zająć się życiem nienarodzonych.

Będzie inaczej, ale tak samo

Ottawa Premier Kanady Justin Trudeau przedstawił założenia nowej bliskowschodniej polityki jego gabinetu. Kanadyjski kontyngent pozostanie w regionie co najmniej do 31 marca 2017.

    W ocenie premiera Justina Trudeau, nowa strategia zaangażowania wojskowego Kanady na Bliskim Wschodzie pomoże w realizacji dalekosiężnych celów wielonarodowej koalicji, która dąży do ustabilizowania sytuacji w regionie.

    Na specjalnej konferencji prasowej władze Kanady zapowiedziały zmianę podejścia do rozwiązania konfliktów w Iraku i Syrii. 22 lutego wstrzymane zostaną naloty kanadyjskiego lotnictwa na pozycje islamistów w regionie. Wkrótce potem Kanadyjczycy wycofają za Atlantyk 6 samolotów bojowych CF-188 Hornet ze składu 4. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego stacjonującego w CFB Cold Lake, a także ich pilotów i część personelu obsługowego. Na miejscu pozostanie jedynie samolot wielozadaniowy CC-150T Polaris (Airbus A310 MRTT) z CFB Trenton i co najmniej jeden patrolowy CP-140 Aurora (kanadyjskie oznaczenie P-3 Orion) z CFB Greenwood.

    Rząd Kanady chce również zwiększyć liczebność kontyngentu stacjonującego na Bliskim Wschodzie do ok. 830 żołnierzy, w tym blisko 210 instruktorów wojskowych. Obecnie 69 kanadyjskich komandosów koordynuje program szkolenia i dozbrajania irackich żołnierzy i członków kurdyjskich sił bezpieczeństwa.

    W najbliższych latach Ottawa przyłoży większą wagę do przygotowania miejscowych sił zbrojnych do walki z bojówkarzami Ad-Daula al-Islamijja i innych organizacji ekstremistycznych. Kanadyjczycy zwiększą również środki przeznaczane na odbudowę infrastruktury cywilnej w tych częściach Iraku, które najbardziej ucierpiały wskutek walk wewnętrznych, a także wsparcie organizacji humanitarnych opiekujących się uchodźcami w Jordanii i Libanie.

Imigrant nie musi znać języka?

Ottawa Minister imigracji John McCallum powiedział "The Hill Times", że w przyszłym tygodniu rząd przedstawi radykalny projekt zmiany Citizenship Act. Prawdopodobnie chodzi o zniesienie wymagań językowych stawianych nowym imigrantom, którzy chcą się ubiegać o obywatelstwo. Zdaniem niektórych posłów liberalnych, obecny zapis odbiera imigrantom prawo do udziału w procesach politycznych.

    Na przykład od imigrantów przybywających w ramach Federal Skilled Worker Program wymaga się zdania testu językowego zatwierdzonego przez Citizenship and Immigration Canada (CIC). Egzamin można zdawać po angielsku lub francusku. Muszą znać angielski na poziomie określonym jako Canadian Language Benchmark (CLB) 7 lub francuski na poziomie Niveaux de competence linguistique canadiens (NCLC) 7. W przypadku Federal Skilled Trades Program wymagania są nieco niższe – CLB 5 z angielskiego i NCLC 5 z francuskiego, jeśli chodzi o mówienie i słuchanie, oraz CLB 4 i NCLC 4 z czytanie i pisania.

    W 33 kanadyjskich okręgach wyborczych przedstawiciele widocznych mniejszości narodowych stanowią ponad 50 proc. populacji. 23 takie okręgi znajdują się w Ontario, 8 w Kolumbii Brytyjskiej, po jednym w Quebecu i Albercie.

Analitycy ze School of Public Policy przy uniwersytecie w Calgary wzięli pod lupę sytuację kanadyjskiej poczty. Przygotowali wyczerpujące studium i zawarli w nim kilka rekomendacji.

W latach 2006-13 liczba dostarczanych listów spadła o jedną czwartą i ciągle maleje. Jednocześnie rośnie liczba paczek wysyłanych do klientów przez sprzedawców internetowych, ale jest ich za mało, by wyrównać straty. Do tego każdego roku rośnie liczba adresów – prawie o 250 000. Canada Post stosuje takie same stawki dla wszystkich. Tymczasem nietrudno się domyślić, że koszty dostawy na terenach najsilniej zurbanizowanych są najniższe.

Philippe De Donder, pierwszy autor studium, tłumaczy, że odbiorcy w miastach finansują dostawy poczty na terenach wiejskich. Poczta powinna mieć większe – ale nie nieograniczone – możliwości ustalania cen. Należałoby powołać jakiś niezależny organ, który ustalałby limity cen, tak by koszty nie zniechęcały klientów. De Donder dodaje, że prywatyzacja poczty nie jest rozwiązaniem, chociaż można by wprowadzić nieco zasad wolnorynkowych np. w odniesieniu do sortowania poczty czy transportu.

Europejskie dowództwo NATO wysłało w czwartek trzy okręty wojenne, wśród nich kanadyjski HMCS Fredericton, na morze Egejskie z misją powstrzymania nielegalnego przepływu imigrantów między Turcją a Grecją. Okręty są pod niemieckim dowództwem, będą współpracować m.in. z grecką i turecką strażą przybrzeżną. Operacja ma charakter rozpoznawczy. Nie będzie dochodzić do bezpośredniego zatrzymywania łodzi uchodźców. Dwa pozostałe okręty to niemiecki Bonn i turecki Barbados. Ma pomóc Grecji, Turcji i całej Unii poradzić sobie z największym kryzysem migracyjnym od czasów drugiej wojny światowej. Sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg nazwał sytuację tragedią humanitarną.

International Organization for Migration podała, że podczas prób przekraczania morza Śródziemnego zginęło w tym roku 409 uchodźców, w 2015 – 3700. Od 1 stycznia drogą morską do Europy przybyło 76 000 osób (prawie 2000 dziennie).