Przedłużając pobyt turystyczny, należy liczyć się z tym, że urząd imigracyjny ma prawo wydać decyzję negatywną. Jeśli podanie o przedłużenie wizy przygotuje się starannie z odpowiednią argumentacją, decyzja jest najczęściej pozytywna, choć są powody, jakie mogą na niej zaważyć.

Na przykład brak funduszy na pobyt lub brak gwarantora w Kanadzie, niekompletne podanie. Odmowną decyzję wizową można także otrzymać, jeśli nie załączy się kopii ważnego paszportu.

Decyzję negatywną można dostać w różnej postaci - albo listu, albo e-maila. Jeśli do decyzji dołączona jest kartka, jaką należy oddać na lotnisku, o nazwie Voluntary Departure Order, oznacza to, że rząd kanadyjski prosi o dobrowolny, nieprzymusowy wylot lub wyjazd z kraju.

Urząd wyznacza także datę opuszczenia Kanady. Jeśli turysta nie pojawi się na lotnisku i nie opuści Kanady, może zostać wezwany w późniejszym czasie na rozmowę z oficerem straży granicznej, który wydaje decyzje deportacyjne, ewentualnie wręcza zakupiony bilet lotniczy.

W przypadku otrzymania decyzji odmownej, można jeszcze zastosować prawną procedurę odnowienia wizy. Jednak należy pamiętać, by wysłać odpowiednią dokumentację w terminie do 90 dni od daty otrzymania listu lub przed datą wyznaczoną na opuszczenie terenu Kanady. To bardzo istotne, ponieważ straż graniczna wstrzymuje wówczas proces deportacyjny, widząc dokumentację złożenia podania o przywrócenie imigracyjnego statusu. I jeśli podanie to zostanie rozpatrzone pozytywnie, osoba taka podtrzymuje legalny status, może pozostać w Kanadzie, w dodatku ma prawo do ponownego złożenia podania imigracyjnego.

W sytuacji otrzymania odmowy przedłużenia wizy lub dobrowolnego nakazu opuszczenia Kanady warto skonsultować się z licencjonowanym specjalistą prawa. Proszę także pamiętać, że niestawienie się na wezwanie urzędu imigracyjnego lub straży granicznej może zakończyć się wystawieniem listu gończego i nakazem aresztowania.

Izabela Embalo
licencjonowany doradca imigracyjny
TEL.
416-515-2022 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
www.emigracjakanada.net

NOWA DOGODNA LOKALIZACJA BIURA W MISSISSAUDZE!
OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJĄ PROSIMY O KONTAKT.

POSIADAMY 18 LAT DOŚWIADCZENIA. POMOGLIŚMY SETKOM POLSKICH IMIGRANTÓW OSIEDLIĆ SIĘ NA STAŁE W KANADZIE.

Wolność słowa nie dla wszystkich

Toronto W środę tuż po 11 przed kliniką Morgentalera w Hillsdale aresztowano Lindę Gibbons. Gibbons od 9 rano stała w ciszy i modliła się. Trzymała swój plakat z płaczącym dzieckiem i hasłem: "Dlaczego, mamo? Przecież mogę tyle dać". W tym czasie kilka kobiet weszło do kliniki.

Co ciekawe, Linda została aresztowana, pomimo tego że wprowadzona wokół przychodni aborcyjnej strefa "ochronna" dotyczyła w pierwotnym orzeczeniu sądowym jedynie pięciu konkretnych osób, a nie wszystkich, i została wprowadzona "doraźnie" w latach 90. Po raz pierwszy też przypadkiem Lindy, która w więzieniach przesiedziała łącznie za swe pokojowe protesty ponad 10 lat, zajęła się prasa głównego nurtu. Christie Blatchord poświęciła Lindzie obszerny tekst w "National Post".

Linda Gibbons liczyła się z zatrzymaniem, o czym pisała w liście do "Gońca" wysłanym dwa dni wcześniej wraz z kartką sporządzoną w USA na podstawie polskiego znaczka pocztowego. Linda Gibbons pozostała w areszcie i w najbliższy wtorek stanie przed sądem.

Nastawił ekspres do kawy, otworzył puszkę z zupą grzybową i zrobił dużą kanapkę z salami i serem. Zanim zupa zagrzała się na kuchence, zdążył wypić ogromnego drinka. Sporo ponad setkę szkockiej wlał do pierwszej z brzegu szklanki do piwa, bez lodu i bez większej celebracji. Poczuł znajomy przyjemny dreszcz w okolicach miejsca, gdzie głowa została zamontowana na szyi. Po zjedzeniu obiadu zawahał się jeszcze raz, nalewając kawę do kubka. "Nie należy wykazywać słabości" – pomyślał – "to tylko niepotrzebnie przedłuży tę całą bzdurną sytuację." Zabrał butelkę wody i swojego starego winchestera. Po drodze do domku Dębowego twarz Karola zmieniła się w chłodną skałę bez emocji. Nogą otworzył drzwi i wszedł do środka. Darek leżał na łóżku, tak jak go zostawił kilka godzin wcześniej. Spięte nogi i rozkrzyżowane ręce musiały dokuczać drętwieniem. Postawił butelkę z wodą na stoliku przed łóżkiem, oparł karabin o ścianę i bez słowa usiadł na swoim poprzednim miejscu, naprzeciw leżącego. Derek uniósł głowę i popatrzył na swojego wczorajszego towarzysza pracy i zabawy przeistoczonego w dzisiejszego prześladowcę o zimnej filmowej twarzy mordercy. Derek zdążył już poznać zdolności aktorskie Karola, wiedział, co tamten potrafi i jak dobrze jest w stanie odegrać każdą rolę. Nie dawało to jednak przekonania o poziomie bezpieczeństwa. Tak jak przedtem siedział bez ruchu i patrzył.

Pojedynek milczenia trwał kilka długich minut i w końcowej rozgrywce Derek przegrał.