O ochronie życia poczętego z Mateuszem Wojciechowskim, absolwentem Wilfried Laurier University w Waterloo i Corporate Communications i Public Relations w Seneca College, pracownikiem Campaign Life Coalition, rozmawia Andrzej Kumor.

      - Zacznijmy może od rzeczy osobistej, jest Pan przekonanym obrońcą życia, kiedy Pan doszedł do takiego wniosku; jak to się stało, skoro wszyscy naokoło, czy się włączy telewizję, czy słucha innych rodzajów środków przekazu, to jest to pogląd rzadki?

      - Bardzo rzadki. Udało mi się dzięki wartościom przekazanym w rodzinie, dzięki wierze w Boga, wierze katolickiej. Zawsze to był fakt, nikt tego nie kwestionował. Życie ludzkie zaczyna się w momencie poczęcia, małżeństwo jest pomiędzy mężczyzną i kobietą, to jest rodzina. To jest fakt, według nauki, nie mam żadnych wątpliwości, że jest tak, a nie inaczej. Dzięki temu. Jak byłem młody, chodziłem na rekolekcje, angażowałem się w grupy młodzieżowe, w harcerstwo, nawet się nigdy o tym nie mówiło, bo każdy wiedział.

      - Uchronił się Pan od złych wpływów?

      - Tak. Dopiero gdy byłem na studiach, może trochę wcześniej, w 11 i 12 klasie, wtedy zetknąłem się z ludźmi, który inaczej myślą. Usłyszałem, że to nie jest człowiek, że to jest zbiór komórek, że życie się wcale nie zaczyna przy poczęciu, tylko dopiero się zaczyna człowiek, istota ludzka, w momencie urodzenia, tak jak jest w prawie kanadyjskim.

      Wiedziałem, że to nie jest prawda, i czasami się kłóciłem z moimi znajomymi, ale tak naprawdę nie brałem na siebie obowiązku bycia aktywnym w ruchu obrony życia. Nawet nie wiedziałem, że coś takiego istnieje.

      - To nie jest błahy pogląd, gdzie się to życie zaczyna, to nie jest mało ważne, bo w końcu ludzie na podstawie tego podejmują bardzo ważną decyzję, o zabiciu człowieka.

      - Osobiście nie znałem nikogo, kto by podjął taką decyzję. Teraz wielu takich ludzi znam, dzięki mojej pracy, ale przedtem nie. Poszedłem na Światowe Dni Młodzieży z papieżem, słuchałem papieża, słuchałem, czytałem, co papież napisał, interesowałem się świętymi, matką Teresą. I wszyscy mówili o tym, że prawo do życia to jest najważniejsze prawo i trzeba je szanować i go bronić. Wtedy się dowiedziałem, że w Kanadzie, tutaj w naszym kraju, nie ma w ogóle żadnych przepisów jeśli chodzi o aborcję.

      - Można zabić dziecko bezkarnie w siódmym – ósmym miesiącu i nikt nie poniesie za to odpowiedzialności?

      - Aż do dziewiątego miesiąca płód nie jest uznany jako człowiek, a więc można zabić, "bo to nie jest człowiek". I nie tylko to, ale Kanada jest krajem (razem z Chinami i Koreą), gdzie nie ma żadnych ograniczeń.

      Są statystyki, które mówią, że 90 proc. aborcji jest dokonywanych nie dlatego, że życie matki jest zagrożone albo dziecko jest chore, ale dlatego, że jest to wybór życiowy – nie chcę mieć teraz dziecka . Taki wybór stylu życia.

      Wtedy sobie pomyślałem, to niemożliwe, i dopiero wtedy zacząłem się bardziej tym interesować. Dowiedziałem się, że jest ruch w obronie życia.

      - Tam Pan pracuje?

      - W Campaigne Life Coalition to nie jest organizacja polityczna, oficjalna ogólnokrajowa w Kanadzie, która już przez 30 lat walczy, aby stworzyć prawo przeciwko aborcji, aby aborcja nigdy nie była legalna.

      - Campaigne Life Coalition chce zdelegalizować aborcję?

      - Całkowicie, bez żadnych wyjątków. Wierzymy, że życie ludzkie trwa od momentu poczęcia, więc nie można wybierać, że np. do trzeciego miesiąca można zrobić aborcję, a po tym już nie można. To nie ma sensu, to tak jakby ktoś w szkole w klasie powiedział: pół klasy, ci którzy skończyli 10 lat, mogą ze mną pójść, a ci którzy nie skończyli, to się ich zabije.

      - Część ludzi mówi, no, ale od kiedy to życie się zaczyna; może nie w chwili poczęcia, mówią niektórzy, ale powiedzmy za trzy czy cztery dni, kiedy ten organizm, który się rozwija, zaczyna nabierać jakichś kształtów, bo w momencie kiedy to jest tylko taka grupa komórek, to wtedy można to usunąć. Temu służą np. tabletki poronne czy środki jak spirala, która nie pozwala na zagnieżdżenie się zapłodnionego jaja.

      - Ta "medycyna", antykoncepcja powoduje aborcję, bo od momentu gdy jajo jest zapłodnione, staje się człowiekiem, a więc człowiek jest już stworzony.

      - Pan w to wierzy, czy ma Pan coś więcej niż własne przekonania, aby to uzasadnić?

      - Ja w to wierzę, ale nawet nie mówiąc o wierze czy religii, to jest naukowy fakt.

      - Fakt biologiczny?

      - Tak, fakt biologiczny. Nawet w 9 klasie w szkole podstawowej w książce do biologii jest to napisane, że życie ludzkie zaczyna się w momencie zapłodnienia. Od tego momentu trzeba szanować to życie.

      - Ale skoro w podręczniku jest napisane, że życie się zaczyna w momencie zapłodnienia, to jaka jest później podstawa tłumaczenia tych wszystkich ludzi, którzy mówią, że nie?

      - To jest właśnie problem. Przez ostatnie 30 lat – dzieje się to na całym świecie – ale mówmy o Kanadzie, to jest propaganda śmierci, bo przez 30 lat, jeśli chodzi o media, o rząd, reklamy różne, pop-kulturę, non stop wmawiają ludziom, zwłaszcza młodzieży, że to nie jest człowiek, że ciało kobiety jest ważniejsze niż ciało małego dziecka.

      Taka silna propaganda jest już przez 20 – 30 lat, i przez to ludzie, jak kończą szkołę średnią, jeśli nie mają silnych podstaw wyniesionych z domu, z rodziny, to wtedy od razu wierzą w to, i nawet niczego nie kwestionują. W różnych TV show pokazują kobiety, które już wszystkie miały aborcję, jest to takie powszechne, normalne. I przez to ludzie nawet nie myślą o tym.

      Przez to, że się o tym nawet nie mówi, tak jak w rządzie kanadyjskim, gdzie zamyka się nawet szansę na rozmowę, to ludzie wpadają w zakłamanie.

      Często, gdy z grupą młodzieżową albo z moją organizacją idziemy na ulice i rozmawiamy z ludźmi albo mamy jakąś konferencję, to od razu, jak człowiek zastanowi się, o co chodzi, to od razu staje się przekonany, bo biologia mówi prawdę.

      Nie można mówić, że to nie jest człowiek, bo to jest człowiek. Jeśli ojciec jest człowiekiem, mama jest człowiekiem, to dziecko będzie człowiekiem.

      - A skąd jest ta cywilizacja śmierci, jakie jest jej źródło?

      - Trudno powiedzieć. Jeśli mówimy od strony religii, to każdy wie, że to jest bitwa, to jest bitwa między złem i dobrem. A więc ta cywilizacja śmierci spowodowana jest pychą ludzką. Nie mogę palcem pokazać, że to ten człowiek jest za to odpowiedzialny albo tamten.

      W kulturę śmierci wchodzi seksualizacja młodych ludzi, pornografia, eutanazja, to że nie ma szacunku do starszych ludzi, nie ma szacunku do małżeństwa, nie ma szacunku do rodziny.

      - Widzimy to dookoła, ale dlaczego tak jest?

      - Pycha ludzka, zakłamanie, czasami człowiek jest ofiarą tego, że nawet nie wie, co się dzieje wokół niego, ale żyje, bo jest mu tak wygodniej, wpada w takie zakłamanie.

      Tam gdzie pracujemy, robimy duży lobbing, chodzimy do różnych posłów na poziomie federalnym i prowincyjnym, a także w miastach. Często spotykamy się z takim zachowaniem tych ludzi, że oni nawet nie chcą o tym mówić, bo się boją, nawet nie chcą podjąć dyskusji, a więc jest już takie wielkie zakłamanie.

      - Boją się otoczenia?

      - Boją się otoczenia, boją się też bardzo mediów liberalnych, które od razu ich zaatakują. To widać, ale też z drugiej strony, jest dużo posłów, którzy non stop mówili, byli otwarci – mówili "ja jestem za obroną życia", i co cztery lata wygrywali wybory...

      - Można więc jeszcze powalczyć?

      - Oni mają dużo wsparcia od ludzi takich jak my, nasza organizacja, my mamy około stu tysięcy ludzi wspierających w całej Kanadzie. A więc trudno powiedzieć, skąd to wszystko pochodzi, ja wiem, że to pochodzi od zła. Jeśli człowiek wierzy w Szatana, to wie, że to od Szatana pochodzi, ale też wie, że to się bierze ze słabości ludzkiej i niestety jesteśmy wszyscy tego ofiarami. Jeśli człowiek nie ma wsparcia w rodzinie, nie ma wsparcia w szkole, to bardzo łatwo wpaść w to...

      - Przepraszam, że wejdę Panu w słowo. Kiedyś rozmawiałem z takim bardzo mądrym księdzem i on powiedział, że po to, żeby zabić drugiego człowieka, to trzeba najpierw dać się oszukać.

      - Tak, zgadzam się kompletnie z tym. I minimum sto tysięcy kobiet w Kanadzie daje się oszukać, żyją w tym zakłamaniu.

      - Pana organizacja walczy o to, żeby zmienić prawo. Ale czy zmiana prawa załatwi sprawę, czy to jest dobra ścieżka? Bo w końcu w Rumunii w czasach komunistycznych, aborcja była całkowicie nielegalna, a istniało podziemie aborcyjne, wycieczki aborcyjne itd.

      Podobna sytuacja jest też w Polsce, gdzie prawo jest dosyć restrykcyjne, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby Polka wsiadła w samolot, pojechała do Czech, pojechała do Wielkiej Brytanii i tam zabiła swe dziecko.

      Co zatem jest jeszcze potrzebne? Bo w końcu dziecko, które się poczyna w ciele matki, nie bywa zauważane przez osoby postronne. Więc jak prawo ma działać, skoro nie wiadomo, że doszło do przestępstwa?

      - Podam przykład. Gdy było niewolnictwo w Ameryce, w XIX w., a nawet później, jak był ten wielki rasizm wobec Murzynów, ludzi z Afryki, prawo musiało być najpierw zmienione, żeby zaakceptować tych ludzi jako ludzi, że to są ludzie, którzy powinni mieć takie same prawa jak inni.

      Gdy to prawo zostało już zatwierdzone, wtedy można było myśleć o innych sprawach, o edukacji, o tworzeniu systemów wsparcia, które by pomagały tym ludziom zintegrować się, znaleźć pracę, szkołę itd.

      Tak samo tutaj, w Kanadzie, musimy najpierw uznać, że człowiek od momentu poczęcia jest człowiekiem i potrzebuje ochrony prawnej i państwowej. Jak to już będzie prawnie stwierdzone, to wtedy możemy podjąć następne kroki, kolejny etap, i wtedy działamy.

      A więc teraz, co robimy, żeby pomagać tym kobietom, które kilkanaście lat, są w ciąży, rodzice je z domu wyrzucili, chłopak je zostawił... Dużo pracujemy z organizacjami, które właśnie pomagają takim dziewczynom, kobietom. Bo fakt jest taki, jak już mówiłem, niestety 90 proc. kobiet dokonuje aborcji nie dlatego, że muszą mieć, bo np. mają raka, życie matki jest zagrożone.

      W Kanadzie nawet nie istnieje taka sytuacja, że naprawdę życie matki jest zagrożone, bo medycyna tak się rozwinęła, że w każdej takiej sytuacji da się ratować i mamę, i dziecko.

      My nie jesteśmy organizacją polityczną, działamy, żeby stworzyć prawo w Kanadzie, żeby aborcja była kompletnie nielegalna, we wszystkich sytuacjach, ale równocześnie pracujemy w zakresie edukacji, chodzimy do szkół, nauczamy dzieci, mówimy o faktach biologicznych, o argumentach przeciwko albo w obronie życia.

      Bo trzeba najpierw zmienić mentalność ludzi, żeby zaakceptowali, że człowiek w łonie matki jest człowiekiem i potrzebuje takich samych praw jak inni ludzie. Jak ludzie zrozumieją, że aborcja to zabicie człowieka, to wtedy zacznie się zmieniać kultura.

      - Czy nie jest to czasem walka z wiatrakami, taka donkiszoteria? Dlatego że aborcja czy dostęp do aborcji jest częścią całej tej kultury permisywizmu, że tak powiem, oderwania seksu od prokreacji, uznania seksu za czynność rozrywkowo-rekreacyjną, i następnie zniszczenia rodziny. Dostęp do aborcji to tylko jeden element tego współczesnego "postępowego świata". Czy Pan się spodziewa, że ta kultura odejdzie? Za czasu mojego życia, widzę raczej wielką ekspansję tej kultury. To, co się dokonało w latach 60., tak zwana rewolucja seksualna, to trwa nadal i jesteśmy świadkami kolejnych...

      - Dlatego właśnie potrzebna jest rewolucja życia. Tak samo jak w latach 60. cały ten ruch hipisów, ci młodzi ludzie, którzy wyznawali liberalny seks, narkotyki, komuny, teraz coś takiego znów musi się stać. Na Marszu Życia w Ottawie, 80 proc. ludzi to są młodzi.

      Oni nie biorą narkotyków, nie uczestniczą w rewolucji seksualnej, to są ludzie, którzy naprawdę wierzą w biologię, w życie rodziny i celebrują to życie. Matkę, ojca, dziecko. Mnie się wydaje, że oni muszą stworzyć rewolucję życia, która po prostu rozwali albo zatrzyma tę ekspansję śmierci czy rewolucji seksu.

      Gdybym nie wierzył w to, że tak się naprawdę stanie, tobym nie pracował tam, gdzie pracuję, to normalne.

      Czy to się stanie za naszego życia? Nie wiadomo. Teraz właśnie będę miał pierwsze dziecko, syna, mam nadzieję, że będziemy mieć wiele więcej dzieci, ale może za ich życia to się stanie, nie wiadomo.

      Ważne jest to, aby ludzie naprawdę wierzyli, że kultura życia pokona kulturę śmierci. Musimy w to wierzyć, bo jak nie, to wtedy nie ma życie sensu.

      Znów mówiąc o wierze, jeśli chodzi o błogosławionego Jana Pawła II, on to zawsze mówił, cały jego pontyfikat był o tym, że trzeba zmienić nasz świat i wprowadzić kulturę życia. I bardzo dużo ludzi, młodych zwłaszcza, do serca sobie wzięło te słowa, te hasła.

      Tak naprawdę, to kto nie chce mieć szczęśliwej rodziny, żony, męża, dzieci? To jest normalne, to jest w naturze ludzkiej, że każdy chce być kochany i kochać.

      A kultura śmierci głosi bardzo egoistyczny pogląd na życie. Dużo kobiet, zwłaszcza tych młodych, mówi, że one miały aborcję nie przez to, że chciały, tylko że myślały, że nie mają żadnej innej opcji, że albo chłopak je zostawił, albo zmusił do tego, albo matka zmusiła.

      Wiele kobiet robi aborcję, bo czują, że nie ma innego wyjścia.

      A jako kultura życia, my musimy im dać tę opcję, musimy im pomóc, powiedzieć im: słuchaj, są inne możliwości, po pierwsze, nie jesteś sama, my możemy ci pomóc, to twoje dziecko tak dużo ci da w twoim życiu.

      Sam pomysł zabicia swojego dziecka nigdy nie powinien powstać w głowie żadnego człowieka. I często nie powstaje, ale przez brak wsparcia, przez to, że jest taka kultura, która namawia na to, to niestety te młode dziewczyny idą do tych klinik i płacą za to, żeby doktor im zabił własne dziecko.

      Takie są realia tego życia w Kanadzie. Ale widzę zmiany, widzę zmiany w młodych ludziach, w szkołach średnich, na uniwersytetach. Oni widzą, że aborcja to zabicie człowieka, że eutanazja to zabicie człowieka i oni tego nie chcą.

      Kultura życia jest naprawdę bardzo widoczna. Nie mówię o milionach ludzi, ale ich liczba zaczyna wzrastać. To widoczne podczas Marszu Życia, gdzie 80 proc. uczestników to ludzie młodzi. To są ludzie, którzy chodzą do szkoły, mają pracę, mają małe dzieci, i to widać. Znam wielu starszych, którzy też chodząc na te marsze, mówią, że są pełni nadziei, jak widzą tych młodych, wierzą, że ruch w obronie życia nie zginie, że będzie kontynuowany.

      To jest właśnie taki element mojej pracy, który mi naprawdę dużo nadziei daje i też siły, bo wiem, że nie jesteśmy sami.

      Jak się patrzy na ruch "Solidarności" w Polsce, na to co Jan Paweł II zrobił w Polsce, żeby rozwalić komunę – to coś, co się musiało stać, żeby ich poderwać do działania.

      Mam nadzieję, że tutaj, w Kanadzie, ludzie młodzi tak samo do tego punktu dojdą, że zostawią telewizję, Internet, gry na komputerze i wyjdą z domu i coś zrobią.

      To jest bardzo ważne, bo od roku 88, kiedy w Sądzie Najwyższym była sprawa Morgentalera, gdzie zniesiono wszystkie ograniczenia, od tamtego czasu każde dziecko urodzone po 88 roku jest to "survivor". One przeżyły, udało się im. I dużo młodych ludzi wie o tym, zdaje sobie sprawę, że im się "udało".

      - Ronald Reagan powiedział, że paradoksalnie wszyscy, którzy są za aborcją, już się urodzili...

      - Cały ruch proaborcyjny jest naprawdę smutny. Kiedy rozmawiam z ludźmi, którzy walczą przeciwko nam, twierdząc, że potrzebujemy prawa do aborcji, to często w nich widzę cierpienie, dużo cierpienia. Oni może przez to przeszli, może w rodzinie byli niekochani i jakoś kierują to swoje cierpienie w złą sprawę.

      Na koniec bardzo zachęcam, żeby Polonia, która zna cierpienie, jeśli chodzi o komunizm, i wie, co to znaczy śmierć, zagrożenie życia, jako ludzie, którzy to przeszli, pokazała tu, w Kanadzie, że aborcja, ta cała kultura śmierci nie skończy się dobrze.

      Polonia ma bardzo wielki potencjał, mamy teraz kilku posłów, którzy są Polakami, i trzeba ich wspierać, bo niestety rząd Harpera – on teraz ma większość – mógłby, ale mówi, że nie chce, premier się po prostu boi, jest tchórzem. Boi się zwłaszcza mediów liberalnych.

      Tych naszych posłów trzeba wspierać, dzwonić do nich, rozmawiać, mówić: słuchaj, ja cię popieram, mów o aborcji, nie jesteś sam. Często posłowie potrzebują tego wsparcia, bo jak go nie mają, to niestety się boją, to jest bardzo ważne.

      - Dziękuję za rozmowę.

      Rozmawiał

Andrzej Kumor

Mississauga

Najpierw musimy Polskę odwojować (2)

19 maja br. w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough (Toronto) odbyła się projekcja najnowszego filmu Grzegorza Brauna pt. "Poeta Pozwany", a po filmie odbyła się dyskusja Polonii kanadyjskiej z reżyserem filmu. Spotkanie zorganizowała grupa "Tajne Komplety" z inicjatywy pana Romana Dorny, a prowadził je Andrzej Kumor, redaktor naczelny tygodnika "Goniec". W spotkaniu z Grzegorzem Braunem uczestniczyło prawie 100 osób. Licznie zgromadzeni Polacy zadawali wiele pytań na temat obecnej sytuacji w Polsce oraz wizji Polski na najbliższe lata.    

***

Na co nie dać się nabrać? Oni będą próbowali przetasować, zamieszać, przeprowadzić kryzys kontrolowany, bo im się już zgrały te wszystkie atuty, te karty, ale nowe rozdanie przeprowadzić tej samej stałej karty. Teraz proszę zauważyć, takie są różne operacje.

      W zeszłym roku ewidentnie szykowali pana Grzegorza Schetynę, tak go dystansowali, że on taki odsunięty, skrzywdzony, i to byłby wtedy taki wariant, że Tusk się zgrał i wtedy wraca Schetyna jako Gomułka na fali przemian październikowych skrzywdzony przez Bieruta.

      To może nie wyjdzie, no to teraz próbują z Gowinem, że Gowin, stanowczy, konserwatywny, żąda od Rosjan szczątków tupolewa. Dwa lata i on teraz żąda. Jaki stanowczy, jaki zdystansowany. Co jeszcze wymyślą, nie wiem, dlatego że pomysłów będzie bez liku. Niczym innym się nie zajmują. Owszem, jest coś, czym się jeszcze zajmują, to znaczy myślę, że niektórzy zajmują się jednak przelewaniem pieniędzy na bezpieczne konta i sprawdzaniem rozkładu lotu na Okęciu, niektórzy się tym zajmują na pewno. Ale poza tym ci, co muszą trwać na posterunku, no to właśnie wymyślają takie pomysły. Państwo się nie dajcie za łatwo na te pomysły nabrać.

      Pytanie z sali: Czy się zmieni ekipa, czy jest jakakolwiek szansa, żeby w tym polu minowym wymanewrować coś dobrego dla Polski?

      Ja dlatego mówię o tych wszystkich sprawach strasznych i bardzo niebezpiecznych, że tak w ogóle jestem przekonany o nieprzeterminowanej wartości projektu politycznego pod nazwą Polska. Ja jestem przekonany, że ten projekt, mając tak świetną przeszłość, ma przed sobą znakomite perspektywy, a to jest, ma niewygasłą i niewykonaną misję cywilizacyjną.

      Tą misją, z mojego punktu widzenia, jest zabezpieczanie i wspieranie Kościoła powszechnego. Polska się w tym specjalizowała, niekoniecznie zawsze byliśmy najlepsi w tej konkurencji i nie zawsze byliśmy dostatecznie wierni i uparci, no ale tak jak w XVIII w. nie można było dokonać ostatecznego zamachu na papiestwo bez zniszczenia największych państw katolickich i bez strącenia korony koronowanych głów katolickich we Francji, Hiszpanii, w Polsce, tak i dzisiaj nie można.

      Projektanci nowej wieży Babel, budujący nowy wspaniały świat, nie mogą ziścić swoich planów bez ostatecznej rozprawy z Kościołem katolickim, a Kościół katolicki nie zginie póki co, póki nie jest ostatecznie rozwiązana kwestia polska. I to nie jest z mojej strony jakiś przejaw megalomanii, po prostu tak to wygląda, taka jest geopolityka i geoteologia, że tak powiem, światowa. I nie jest to dla nas powód do popadania w jakąś megalomanię, w jakieś napady nieuzasadnionej dumy i pychy, to jest dla nas po prostu jakiś obowiązek, to jest dla nas zadanie do wykonania.

      Sądzę, że Polska z powodzeniem może dalej zawalczyć o te sprawy i że do tego jest stworzona przez Pana Boga, że dlatego Pan Bóg dopuścił do tego, żebyśmy zaistnieli, i nie pozwolił nam całkiem sczeznąć i zadbał o to, żebyśmy po tysiącu lat mimo tylu nieprzyjemnych przygód w ostatnich trzech, czy nawet czterech stuleciach, żebyśmy mogli dalej się po polsku komunikować i po katolicku wierzyć, więc po prostu nie można tego stracić.

      W związku z tym czujcie się teraz państwo przeze mnie zarażani optymizmem, ogromnym optymizmem, bo ten optymizm wiąże się z poczuciem takim, że gra trwa, że właśnie jeszcze nie wiadomo, ile stuleci i ile tysiącleci przed nami jest tej gry, zanim właśnie Pan Bóg nie zakończy tego etapu rozgrywki.

      Ponieważ dalej mamy dane do tego, żeby w tej rozgrywce uczestniczyć, to tym większy będzie nasz grzech zaniechania, jeśli dopuścimy do wyautowania nas, do przeniesienia nas na jakąś tam ławkę rezerwowych czy na jakieś boczne boisko. Nie możemy do tego dopuścić, a o to gra się w tej chwili toczy. I atak jest już całkiem bezpośredni, na sakramenty.

      W "Tygodniku Powszechnym" dwa tygodnie czy tydzień temu był taki temat numeru. Nie wiem, czy wszyscy państwo wiecie, "Tygodnik Powszechny", niegdyś katolicki. Niektórzy ciągle niestety myślą, że to jest pismo katolickie. I tam był taki temat numeru, że spowiedź dzieci tak bardzo frustruje, więc może by tak najpierw pierwsza komunia, a potem spowiedź. Naprawdę, to nie jest żart, ja tego nie wymyśliłem.

      Zobaczcie państwo, że z drugiej strony, powinno to nas może nie rozweselać, ale powinno to nam się pozwolić rozluźnić, dlatego że tak szybko okazuje się, że wystarczy poskrobać, że nie trzeba głęboko grzebać, i okazuje się, że ta ofensywa antycywilizacyjna, ta walka ideologiczna prowadzona z nami, z polską narodowością – jak to tutaj pięknie rozszyfrowuje pan Jarosław Marek Rymkiewicz – że ona ma takie istotne cele, że trzeba uderzyć we wszystko co najświętsze. I w związku z tym znowu bez megalomanii, ale po prostu czujmy się uczestnikami istotnej rozgrywki. To nie jest marginalne, co się w Polsce i co się z Polską dzieje. To jest pierwszoplanowe.

      Jakie są perspektywy? Nie ma drogi na skróty. Niestety, kościół, szkoła, strzelnica. Ale dzieci szybko rosną. Dobra wiadomość jest taka, że elementem planu zbawczego dla Polski, świata i Kościoła, niezbędne jest także, żeby w ogóle miał kto chodzić to tego kościoła, szkoły i strzelnicy, prokreacja. To jest najprzyjemniejsza część zbawiania Polski, Kościoła i świata, więc wszyscy powinni hurmem do tej akcji się przyłączyć i za jakiś czas coś z tego wyniknie.

      Chodzi tylko o to, żeby Polacy w tej chwili nie dali się pozabijać na tej wojnie czy w tym stanie wojennym, żeby się po prostu fizycznie nie dali wykończyć, bo może ci dziwni ludzie, którzy przeprowadzili zamach smoleński, to może oni tak kombinują, że już może za bardzo ta trawa odrosła i znowu trzeba troszeczkę Polaczków zepchnąć do dołu z wapnem. Ja bym tego wcale nie wykluczał, bo to są źli ludzie najwyraźniej. Po prostu to są źli ludzie. A po drugie, nie trzeba się pozwolić doszczętnie ograbić, i nawet na dodatek coś trzeba oszczędzić i zarobić. Pan Stanisław Michalkiewicz wzywa Polaków – Polacy, bogaćcie się! – i niektórzy potrafią się na to żachnąć. Mówią nie, my tutaj biedni, a on tam bogaćcie się.

      Najpierw musimy Polskę odwojować, a jak Polska będzie, to ona wszystkim powinna dać. Nie, nic Polska nie tylko nie powinna, ale po prostu nie da nic nikomu, czego Polacy sami nie zarobią. I to z kolei, proszę państwa, więcej tu was na emigracji rozumie ten właściwy porządek rzeczy, statystycznie, niż ludzi w Polsce. I to jest na przykład, ten komunikat, to jest ta sprawa, w której wy możecie wiele zdziałać. Możecie pomóc zwalczać ugruntowane w narodzie polskim przesądy socjalistyczne, przesądy antywolnorynkowe, antykapitalistyczną retorykę jakichś politruków, która ciągle ma prawo obywatelstwa w kraju. A tu na emigracji zdrowego, wolnościowego, ze szczególnym uwzględnieniem wolności gospodarczej myślenia, jest, jak mniemam, sporo, właśnie dlatego, że jeżeli ktoś stanął na nogi tutaj, na emigracji, to stanął sam, tak naprawdę nikt tu nikomu niczego nie ofiarowuje w prezencie, tylko trzeba sobie poradzić.

      Ponieważ wy to wiecie, w związku z tym to wy jesteście być może posiadaczami tej szczepionki, która może pomóc zwalczyć tę infekcję, tę francę – przepraszam – socjalistyczną, która ciągle gdzieś tam krąży w tym krwiobiegu polskiego narodu w kraju. Polskiego narodu mówię, ale w istocie nie jest to wszystko polski naród.

      Polaków wśród mieszkańców Polski jest wcale nie większość, reszta to są tubylcy, w najlepszym wypadku tubylcy, którzy nie chcą nawet się dowiadywać, co tutaj się dzieje. Ale dobra wiadomość jest taka, że – to jest moja intuicja, tzn. taki mój rachunek nieoparty na badaniach statystycznych, bo nie mam takich możliwości egzekucyjnych, żeby takie badania przeprowadzić – ale ja sądzę, że tych Polaków, którzy są Polakami świadomymi, którzy chcą państwa polskiego, którzy się nie rozstali z ojczyzną, tak jak to zrobił rząd telewizyjny – bo to są po prostu ludzie, którzy nie wierzą w żadną Polskę, to jest dla nich ciężar i oni za dobrze wiedzą, że to jest niemożliwe – a więc tych Polaków, którzy są tego świadomi, chcą, ja sądzę, że jest ich więcej niż tych równie zadeklarowanych, ale sprzedawczyków.

      Po stronie tych sprzedawczyków mogą być różne wielkie możliwości, oni mają "Gwiazdę Śmierci" jedną, drugą, trzecią, mają te pieniądze, które ukradli, mają te pieniądze, które pozwolili im pomnażać generałowie i pułkownicy bezpieki w toku transformacji ustrojowej.

      Ale jak Pan Bóg dopuścił do istnienia, to dopuścił, tylko trzeba się w ten kijek wyposażyć.

      Strzelnica, proszę państwa, nie od razu trzeba fundować wnuczkowi kałasznikowa, wystarczy wiatróweczka. Wystarczy wiatróweczka i wokół tego mogą narosnąć inne piękne sprawy, dlatego że strzelanie precyzyjne ćwiczy koncentrację, dziecko od razu będzie miało o pół stopnia lepszą ocenę z matematyki, to będzie w ogóle wychowawcze. Uczy odpowiedzialności, uczy współpracy w kolektywie, żeby się nawzajem nie zastrzelić. Lansujcie państwo taką modę, w niedzielę po sumie na strzelnicę, nie do galerii handlowej, nie do malla, tylko na strzelnicę.

      Ileż to dolarów kosztuje kupić paczkę śrutu, i jeszcze jak babcia czy dziadek wnuczka zaprowadzi, to z tego więzy rodzinne, piękne wspomnienia później będą. Naprawdę, świetna sprawa.

      - Czy mógłby pan przedstawić dwa scenariusze rozwoju sytuacji w Polsce w kontekście politycznym, w ciągu najbliższej pięciolatki? Pierwszy jest scenariuszem optymistycznym, drugi scenariuszem pesymistycznym.

      - Może ja w odwrotnej kolejności, może ja najpierw czarny scenariusz rozwinę. Czarny scenariusz jest taki, że nie wcześniej niż po inauguracji olimpiady w Londynie i nie później niż przed wyborami prezydenckimi w Stanach Zjednoczonych, a więc w sierpniu, wrześniu, październiku tego roku, zaczyna się trzecia wojna światowa. Imperium amerykańskie wraz z armią państwa położonego w Palestynie dokonuje ataków na państwo perskie, Iran, i my jesteśmy sojusznikami w tej wojnie. Tak, istotnie, polskie F-16 ćwiczyły na pustyni Negev, są fotografie z tych manewrów, można zobaczyć w Internecie. Kto dowodzi naszymi polskimi F-16? Dowodzą w takich manewrach różni wojskowi, dzielni piloci utalentowani, między innymi pan generał Eshel. Pan generał Eshel, który stał się postacią publiczną, po tym jak dziewięć lat temu, jeszcze nie w stopniu generalskim, wziął udział w pokazach lotniczych w Polsce, razem ze swoją ekipą supermyśliwców, i w drodze powrotnej, za zgodą władz polskich, przeleciał nad obozem koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau po to, żeby oddać lotniczy salut w tym miejscu na pamiątkę, z jednej strony, zbrodni, a z drugiej strony, na znak, że naród żydowski żyje i zebrał siły. Na dole, na terenie obozu, przyglądali się temu przelotowi zebrani w liczbie stu kilkudziesięciu wyżsi oficerowie armii izraelskiej różnych specjalności. I otóż przeleciał pan generał Eshel nad Oświęcimiem, ale złamał ustalenia, bo miał zgodę na przelot nie niżej niż pułap chmur, a przeleciał tak nisko, jak się da. No i kiedy go pytano, powiedział ni mniej, ni więcej: osiemset lat słuchaliśmy Polaków i więcej już nie musimy.

      Co wysnuwam z tego zdania, jak interpretuję takie zachowanie takiego wybitnego lotnika, takiego wybitnego wojskowego? Interpretuję to w taki sposób, że najwyraźniej pan generał, który jest dziś typowany na dowódcę tej operacji lotniczej, tego ataku na Iran, tak wyraźnie został wyedukowany. Nauczono go jakiejś fałszywej historii, w której my jesteśmy czarnymi charakterami, my jesteśmy jakąś stroną, która reprezentuje, w mniemaniu pana generała, jakieś przykre zaszłości, ośmiusetletnie zaszłości. I teraz ten pan generał ma dowodzić w wojnie, w której my mamy wziąć udział. Oczywiście przede wszystkim w sferze propagandowej mamy wziąć udział w tej wojnie. Nie przeceniajmy, z całym szacunkiem dla naszych wspaniałych lotników, potencjału militarnego tych F-16. Chodzi o wymiar propagandowy, chodzi o to, żeby były zdjęcia w Internecie i żeby było jasne, że jesteśmy stroną, że jesteśmy koalicjantem.

      Zapowiedziane zamachy terrorystyczne na Euro 2012. Bardzo dobry pomysł, jak już powiedziałem wcześniej, na zrolowanie, z jednej strony, problemów ekonomicznych, z drugiej strony, zalegitymizowanie wzięcia za twarz genialnego, z trzeciej strony, świetny pomysł takie zamachy terrorystyczne na zrolowanie tematu zamachu smoleńskiego. Jedną masakrą można przykryć drugą masakrę. Oby się to nie wydarzyło.

      Ja na pańską prośbę snuję czarny scenariusz. Do czego służyć też ma wzięcie za twarz Polaków? Ma służyć temu, żeby się nie wybudzili, a jak się wybudzą, to żeby nie wierzgali, kiedy będzie się realizować scenariusz ewakuacji paru milionów mieszkańców państwa położonego w Palestynie, w wypadku gdyby taka ewakuacja okazała się niezbędna. A jak się już zaczyna trzecią wojnę światową, to różne rzeczy mogą się przytrafić. I ci sami wojskowi, z panem generałem Eshlem, i zapewne podobnie jak on wyedukowani, muszą mieć takie plany, dlatego że inaczej byliby zdrajcami stanu swojego własnego państwa, byliby złymi wojskowymi, byliby złymi ministrami, premierami. Oni muszą mieć plan B, C, D i tak dalej, muszą mieć zatem plan, jak każdy dowódca odpowiedzialny, plan odwrotu, musi być plan ewakuacji. No to dokąd ta ewakuacja? Gdzie w świecie znajdzie się takie państwo, które przyjmie nie mówię parę milionów, ale przynajmniej parędziesiąt tysięcy uchodźców? Nie ma takich państw. To obserwujemy, kiedy jacyś Albańczycy próbują się przedostać do Włoch na paru łódkach i jak ich stamtąd gonią. Otóż nie ma takich państw, ale jest dobra wiadomość dla izraelskich generałów. Jest w Europie taki kawałek mapy, gdzie – jak się zdaje – nie ma żadnego państwa. Tam można wiele. Czy ci generałowie mają możliwości egzekucyjne na terenie Rzeczypospolitej Polskiej? No, mają takie możliwości, gdyż przecież Rzeczpospolita pozwala na to, żeby obnosili się z bronią palną funkcjonariusze pilotujący wycieczki uczniów izraelskich do Polski. Oni na terenie Rzeczypospolitej mają taki niesłychany przywilej, że mogą wymachiwać gnatami i nie trafiają do więzienia i nikt im tej broni nie odbiera, bo wolno, bo mogą. No więc skoro mogą przywozić pistolety, skoro mogą na przykład na jedną noc zamknąć lotnisko na Okęciu, mogą takie rzeczy, to mogą wszystko, proszę państwa. To znaczy, że działają eksterytorialnie.

      Rozwijam czarny scenariusz – jeden mój warszawski kolega mówi, do sojusznika przecież chyba nie wysyła się komornika. Otóż taki komornik został do nas wysłany wielokrotnie. Przez pierwszą dekadę postpeerelu te sprawy były jeśli nie ukryte, to w każdym razie bez wielkiej ostentacji były prowadzone. Od dziesięciu lat, od wejścia w nowy etap operacji zniesławiania Polaków i korygowania historii XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem historii II wojny światowej i zagłady Żydów w Europie, od kiedy ta operacja weszła w nowy etap, pojawiła się nowa jakość. Polacy już nie tylko świnie, tak jak w komiksie amerykańskim świnie przyglądające się biernie zagładzie, ale współuczestnicy i współwykonawcy. Ba, już może nie współ-, tylko po prostu wykonawcy zagłady. Bo przecież nie ma już żadnych Niemców w historii zagłady, są enigmatyczni naziści. A jak produkuje się film, dajmy na to, o Eichmannie, amerykański, to akurat tak się składa, że ze wszystkich jego współpracowników wymienia się akurat tego, którego nazwisko brzmi po słowiańsku, i jeszcze deformuje się wymowę, zniekształca się to nazwisko, tak by brzmiało po polsku.

      Państwo widzicie tę operację, czytacie o polskich obozach koncentracyjnych, o polskich obozach zagłady. Dwadzieścia lat minęło, to nie są pomyłki. Nie wierzycie państwo w to, że to są jakieś pomyłki, bo niechby się ktoś tak w innej sprawie pomylił, niechby się tak ktoś pomylił pierwszy, drugi, piąty, sto piąty raz w innej sprawie, toby mu już dali popalić. No więc taka operacja, ona trwa od dziesięciu lat, Polacy jako współodpowiedzialni, czy wręcz czołowi odpowiedzialni sprawcy holokaustu. Pamiętajcie państwo, że ta operacja nie pozostaje bez wpływu na świadomość młodego pokolenia w Polsce, i to jest ciąg dalszy czarnego scenariusza. Realizacja scenariusza – nazwijmy go umownie scenariuszem Judeopolonia, zaraz wrócę do tego słowa – w bardzo szerokich kręgach polskiego społeczeństwa, zwłaszcza wśród dorastającej młodzieży, nie spotka się z odporem, ani nawet krytyczną refleksją. Nie zostanie być może zauważona istota tego, co nas czeka. Dlaczego? Dlatego że ta pedagogika wstydu odniosła skutek. Bardzo wiele polskich dzieci i dorastającej młodzieży z całej historii XX wieku wie tylko tyle, że Polacy nie są w porządku wobec Żydów, że Polacy są, oni sami, młodzież wie, i nawet czerpie z tego często taki powód do perwersyjnej dumy, że osiągnęli taki poziom samoświadomości i samokrytycyzmu, gdyż wiedzą, że są potomkami dobrze jeśli tylko złodziei, a nie morderców. W polskich środowiskach, nazwijmy je inteligenckimi, jest bardzo dużo ludzi już nie tylko podatnych na taką propagandę, ale też szerzących propagandę, i nie należy tego bagatelizować. Nie umiem określić, nie zacytuję żadnej tutaj kwoty procentowej, jaki to jest rozmiar, ale to jest bardzo poważny udział.

Ciąg dalszy za tydzień

Z Krzysztofem Jaœśkielewiczem, właœścicielem firmy internetowej TritonPro, rozmawia Andrzej Kumor.

Andrzej Kumor: Mieliœśmy różne rewolucje telekomunikacyjne. Radio, potem telewizja i wszyscy myœśleli, że jak będzie telewizja, nie będzie radia. Teraz mamy Internet, z którego wszyscy w jakiœ sposób korzystamy, każdy ma przynajmniej pocztę e-mailową. Coraz częœciej ludzie chcą "być" w Internecie, kupować, sprzedawać itd. Co zrobić, żeby zaistnieć w sieci? Chciałbym np. coœ promować, coœ sprzedawać i robić to z głową. Jak to zrobić?

Krzysiek Jaśœkielewicz: Wierzę w siłę Internetu. Znam wiele przypadków sukcesów w sieci, gdzie ludzie zarobili olbrzymie pieniądze, mając dobry pomysł na stronę internetową. Można też czekać na sukces internetowy przez wiele lat i w końcu nic z tego nie wyjdzie. Nie wyobrażam sobie jednak biznesu bez strony w Internecie.

W sobotę, 19 maja br., w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Scarborough (Toronto) odbyła się projekcja najnowszego filmu Grzegorza Brauna pt. "Poeta Pozwany", a po filmie odbyła się dyskusja Polonii kanadyjskiej z reżyserem filmu. Spotkanie zorganizowała grupa "Tajne Komplety" z inicjatywy pana Romana Dorny, a prowadził je Andrzej Kumor, redaktor naczelny tygodnika "Goniec". W spotkaniu z Grzegorzem Braunem uczestniczyło prawie 100 osób. Licznie zgromadzeni Polacy zadawali wiele pytań na temat obecnej sytuacji w Polsce oraz wizji Polski na najbliższe lata. Dyskusja zakończyła się po wielu godzinach ok. 23.00.

BARBARA RODE

Przedstawiamy poniżej pierwszą część zapisu tej dyskusji – redakcja.

      - Czy Pana zdaniem, apel Jarosława Rymkiewicza o śmierć cywilną dla Michnika poskutkował?

      Grzegorz Braun: To jest pytanie trochę retoryczne, bo trzeba sobie zdać sprawę, w czyich rękach są w Polsce media, dziennikarze wychowani przez "Gwiazdę Śmierci", potem rozesłani zostali apostołowie od czarnych mszy i teraz są w różnych innych gazetkach i tygodnikach, i rozgłośniach radiowych, i telewizjach.

      I już lata minęły, jak nie publikują systematycznie na łamach swojej jednostki macierzystej, no ale duch nie ginie. To są już kolejne generacje. Czemu taka siła oddziaływania?

      Dlatego że ten gracz polityczny wkroczył na puste pole, że zagospodarował pewną próżnię, w dodatku początkowo przy wielkim naszym, Polaków, aplauzie i przychylności. Ta gazeta osiągnęła wielkie wpływy, trzymała rząd dusz przez tyle lat. Teraz oczywiście to się zmienia, spadł nakład "Gazety Wyborczej", spada czytelnictwo, ale też bezpieka przenosi aktywa, transferuje kapitały, ideowe kapitały, na froncie ideologicznym.

      W ostatnich latach koncern ITI, telewizja TVN jest tą główną gwiazdą śmierci o największym zasięgu oddziaływania.

      Telewizja Polsat została jakby wycofana do rezerwy. Bardzo jestem ciekaw, jaki będzie powrót do pierwszego szeregu telewizji Polsat. Pewnie właśnie establishment postpeerelowski znalazł się na wirażu, że na tym etapie walą w nas tym młotkiem, a drugi trzymają w rezerwie i trzeba będzie po niego sięgnąć, jak się sprawy zmienią.

      To pytanie traktuję retorycznie, jako wyjście do dywagacji.

      Państwo, skoro tu jesteście, jak rozumiem reprezentujecie część narodu świadomą tego, kim jest, czego chce. Jak rozumiem, chcecie państwo więcej niż przeciętnie wiedzieć, chcecie państwo orientować się, co w trawie piszczy.

      Bieda jest w tym, że większość mieszkańców Polski nie chce się w niczym orientować i dla świętego spokoju woli się nie dowiadywać. No bo jakby się czegoś dowiedzieli, to z tym się mniej przyjemnie żyje, nie śpi się lekko i taki kłopot.

      Ale dobra wiadomość jest taka – takim przekonaniem się podzielę – że sprawy ważne i najważniejsze nigdy nie są sprawą ogółu, zawsze są sprawą mniejszości, świadomej i zdeterminowanej mniejszości.

      Jakobini, bolszewicy, różni piekurszczacy zawiązywali w wąskich gronach spiski na naszą zgubę.

      Wszystkie rewolucje nie są sprawą jakiegoś tam ludu, mas, nie, zaczyna się od grupy spiskowców. W związku z tym jest to bardzo naturalne, że i sprawa polska, i sprawa katolicka nie będzie nigdy sprawą mas. Kościół, chociaż jest powszechny, ale przecież stoi ten Kościół na szeregach tych, którzy są najbardziej świadomi, którzy potrafią wyartykułować cele i nazwać istotę sprawy.

      Tak to tutaj przechodzę do takiej kwestii, która się nasuwa podczas tego krótkiego tu pobytu, podczas spotkań z rodakami w tych okolicach, że to nie jest dobry pomysł popadać w depresję z tego powodu, że tutaj nie ma tego całego ćwierć miliona Polaków, którzy mieszkają w okolicy, żeby rozważać o polskich sprawach.

      Nie, to jest normalne. Rozhuśtywanie mas, pozyskiwanie mas to jest właśnie specjalność bolszewików i jakobinów. To być może nie jest sposób jakiś osiągać te zbożne i dobre cele, do których zaliczam właśnie np. dbanie o sprawę polską.

      I jak mam okazję do państwa się zwracać, to zwrócę się też w takie słowa, że sądzę, że ofensywa, która jest prowadzona przeciw emigracji, przeciw Polakom poza granicami kraju, ta akcja dezintegracji, dobijania tego, co dobre, niszczenia środowisk, działania, które mają na celu – i często niestety skutkują – zaprzepaszczeniem jakiejś spuścizny materialnej, która stanowiła punkt oparcia dla pokoleń emigrantów, świadomych Polaków; ta operacja, moim zdaniem, jest niebezprecedensowa, ale da się porównać jej natężenie aktualne do tego, co wykonywano w latach osiemdziesiątych, kiedy bardzo intensywnie działali poza granicami PRL-u funkcjonariusze tamtejszych sowieckich służb polskojęzycznych.

      Działali na rzecz tego, co się nazywa transformacją ustrojową, tzn. starali się wtedy zneutralizować jakąkolwiek krytykę, krytyczną refleksję na temat sytuacji krajowej.

      I w tej chwili jest prowadzona taka akcja. Dwoją się i troją funkcjonariusze poprzebierani za jakichś tam sekretarzy trzecich i piątych konsulatów i ambasad. Bardzo się dwoją i troją, z jednej strony po to, aby pozyskać młodzież, z drugiej, żeby tych wszystkich po 30-tce zneutralizować.

      To jest przez nich stosowane kryterium. W Chicago usłyszałem, że dzwonił ktoś do szkoły tamtejszej z konsulatu, że chciałby się konsul spotkać z nauczycielami, ale "tymi przed 30-tką". Tak oni kombinują, że od 30. roku życia to już beznadziejne przypadki są, już są nieodwracalni Polacy i że ich się nie da przekabacić.

      Więc trwa taka operacja. Traktujcie to państwo jako komplement pod swoim adresem, bo takie operacje kosztują. Kosztują czas, więc też pieniądze. Więc skoro się wydaje pieniądze na to, żeby na emigracji mącić i was neutralizować, to znaczy, że coś znaczycie, to znaczy, że się was boją.

      I jeszcze takim przekonaniem się podzielę, bo często pada pytanie o elity, jak tu się Polska ma odrodzić, skoro nie ma tej szarej tkanki mózgowej, najwyraźniej w dostatecznym wymiarze ona się nie zachowała.

      Z jednej strony, właśnie musi się to wszystko odchować i tutaj na to czasu potrzeba. I stąd moja triada, którą przy każdej okazji staram się powtarzać. Są trzy ośrodki wychowania, kształcenia elit dla Polski.

      Centralny punkt oparcia – kościół. Nie po to, żeby tam politykować w środku i tam Polskę robić; kościół po to, aby tam się dokonywało przeistoczenie w rękach kapłana katolickiego, ale to jest punkt oparcia, tam wszystko się zaczyna.

      Szkoła przy tym kościele i strzelnica przy tej szkole.

      To są trzy obiekty, w których formować się może polska elita. Jest tylko jedna droga na skróty, która nie może zastąpić tego procesu wychowania, który wymaga czasu, ale może go lekko wspomóc. Jak we wszystkich ciężkich przypadkach, taką drogą na skróty awaryjną jest transplantacja. Transplantacja tej szarej tkanki czy tego szpiku kostnego.

      Otóż wy jesteście jedynymi istniejącymi dawcami, nie ma skąd tego przeszczepić do kraju. Miejcie tego świadomość!

      Sądzę, że bardzo może wiele dobrego wyniknąć z zabierania przez was głosu na temat spraw krajowych. Nie dajcie się zbywać, nie dajcie się przegonić kijem od sprawy polskiej, odegnać. Nie pozwólcie na to, żeby wam mówili, że wy tutaj nic nie rozumiecie, jesteście daleko, z drugiej strony globusa, chodzicie głową do dołu i nic nie rozumiecie. Nie dajcie sobie tego wmawiać, to nie jest prawda.

      Środki komunikacji istnieją, bardzo wiele znaczy głos opinii i nie nie doceniajcie sami siebie. Znaczenie ma i publikacja, kolportaż materiałów, wymiana informacji. To, że niektóre materiały redagowane w kraju mogą być kolportowane i dłużej wisieć, jak są wywieszone na jakichś amerykańskich serwerach w Internecie, to jest niebagatelna rzecz, że tego się tutaj nie da łatwo uprzątnąć, nie da się sprawy tak szybko zamknąć. To jedna rzecz, nie trzeba tego bagatelizować.

      Druga rzecz, że naprawdę zaraz dziać się będą w kraju rzeczy bardzo spektakularne, nieprzyjemne i oby nie tragiczne na większą skalę, i wasz głos może być jedynym czystym głosem w tej sprawie. Oby tak się sprawy nie toczyły, ale tak być może. Wydaje mi się, że stąd ta krzątanina wokół was tutaj, żeby was jeszcze bardziej porozstawiać po kątach, uciszyć, żebyście przestali wierzyć w siebie i w to, że macie dla Polski znaczenie.

      - Czy obecnie Polska jest rządzona przez obcą agenturę?