Policja regionalna z Peel postawiła oskarżyła o popełnienie zbrodni nienawiści 45-letniego Kevina J. Johnstona z Mississaugi, który na początku roku zamieścił na YouTubie ogłoszenie, że zapłaci 1000 dolarów osobie, która nagra muzułmańskich uczniów modlących się w piątki szkole i szerzących mowę nienawiści. Johnston został aresztowany w poniedziałek. Zarzut dotyczy dokładnie „umyślnego zachęcania do nienawiści skierowanej wobec określonej grupy”, sekcja 319 (2) Kodeksu Karnego.

Sierżant Josh Colley mówi, że śledztwo trwało pięć miesięcy i policjanci badali kilka przypadków.

Johnston prowadzi internetowy magazyn Freedom Report. Jego film o zachęcający do nagrywania piątkowych modlitw w szkołach zwrócił uwagę wielu muzułmańskich rodzin i w końcu dotarł do regionalnego kuratorium oświaty. Kuratorium wydało notę do nauczycieli i pracowników administracyjnych, by uwrażliwić ich na przypadki filmowania uczniów. Przypomniało również, że urządzenia pozwalające na nagrywanie filmów mogą być używane w szkołach jedynie w celach edukacyjnych.

Imam z Mississaugi, Ibrahim Hindy, który pomagał kuratorium podczas przygotowywania nowych procedur dotyczących piątkowych modlitw, ma nadzieję, że sprawa Johnstona odstraszy innych, którzy chcieliby piętnować muzułmanów. Hindy dodaje, że niektórzy uczniowie i ich rodzice czują się zagrożeni i realnie myślą o zmianie szkoły na prywatną lub o nauczaniu domowym.

Johnston na razie został wypuszczony za kaucją. Jego rozprawa odbędzie się we wrześniu. Musiał zawiesić swój kanał na YouTube.

Eksperci prawni uważają, że dziecko, które w Montrealu urodziło się przedwcześnie, ponieważ jego matka została wielokrotnie pchnięta nożem, i zmarło zaraz potem, może być uznawane za ofiarę zabójstwa. Czyli mężczyzna, który zaatakował matkę, może być oskarżony o morderstwo dziecka, tłumaczy Daniel Lerner, prawnik z Toronto, były prokurator. Oskarżony dopuścił się czynu zakazanego, który doprowadził do śmierci człowieka. To, że płód nie był uznawany za człowieka w chwili popełniania czynu karalnego, nie wyklucza faktu spowodowania jego śmierci w późniejszym czasie.

Przypadki tego typu są rzadkie, ale powraca wówczas temat definicji prawnej człowieka. Według Kodeksu Karnego dziecko staje się człowiekiem dopiero gdy całkowicie opuści ciało swojej matki, niezależnie od tego czy oddycha czy nie, czy ma swój krwiobieg i czy pępowina została już odcięta. W świetle tej definicji jeżeli dziecko żyło chociażby przez chwilę po narodzinach, będzie uznawane za człowieka z punktu widzenia prawa i można postawić zarzut zabójstwa, mówi torontoński specjalista od prawa kryminalnego Daniel Brown. Nie można tego zrobić, gdy dziecko umrze w łonie matki w skutek ataku na nią – ponieważ nigdy nie opuściło żywe jej ciała. Żeby być oskarżonym o morderstwo, trzeba zabić kogoś, kto żył poza łonem matki.

W przypadku z Montrealu dziecko urodziło się poprzez cesarskie cięcie w poniedziałek rano. Jego stan od początku był krytyczny. Zmarło po kilku godzinach. Sofiane Ghazi, 37 l., rzeczywiście został oskarżony o zabójstwo pierwszego stopnia oraz o próbę zabójstwa swojej żony Raji Ghazi. W czerwcu Ghazi był już raz aresztowany, oskarżono go wówczas o stosowanie przemocy wobec żony i kradzież. Miał się zgłosić na terapię antynakrotykową i antyalkoholową. Musiał się też wyprowadzić od żony i dzieci. W 2011 roku państwo Ghazi mieli się rozwodzić, ale zrezygnowali. Mają już dwoje dzieci. Raja Ghazi była w ciąży z trzecim. Sąsiedzi z budynku, w którym mieszkało małżeństwo, mówią, że policja często tu interweniowała. Ostatni raz w niedzielę około 10 wieczorem. Według policji Raja zadzwoniła potem między 10 a 11, gdy jej mąż akurat wyszedł. Polecono jej wyjść z domu i udać się w bezpieczne miejsce. Kobieta odesłała jednak dzieci do krewnych, a sama została w domu.

Następnie o 2:30 na policję zadzwonili sąsiedzi. Usłyszeli krzyki. Widzieli, że Sofiane wychodził z domu. Zaraz potem Raja zapukała do nich, cała zakrwawiona.

Kanadyjski dolar szykuje się do pokonania granicy 80 centów amerykańskich. Na tym poziomie ostatni raz był latem 2015 roku. Pod koniec dnia w zeszły piątek kosztował 79,76 centów. Od dołka na początku maja zyskał na wartości prawie 10 proc. Sprzyjał temu ciąg dobrych wieści o stanie kanadyjskiej gospodarki, wzroście sprzedaży i produkcji oraz oczywiście wiadomość o podwyżce stóp procentowych. Do tego loonie korzysta ze słabości dolara amerykańskiego. Ten wzmocnił się po zwycięstwie Trumpa i jego obietnicach o obniżeniu podatków i rozwoju infrastruktury do poziomu najwyższego od 14 lat. Teraz jednak jego wartość spada. Ekomista BMO Doug Porter ocenia, że jedna trzecia czynników wpływających na wzrost wartości naszej waluty związana jest z naszą gospodarką, a pozostałe dwie trzecie – ze słabością dolara amerykańskiego.

Respektowanie traktatów zawieranych przez państwo kanadyjskie z ludnością rdzenną, płacenie podatków i uczestnictwo w spisach powszechnych znalazły się na liście obowiązków obywatelskich zawartej we wstępnej wersji nowego podręcznika dla osób przygotowujących się do egzaminu na obywatela. Rząd federalny postanowił zupełnie zmienić treści, które muszą znać przyszli Kanadyjczycy. Obecnie obowiązuje podręcznik „Discover Canada” zredagowany za czasów poprzedniego rządu w 2011 roku. Konserwatyści postawili na znajomość kanadyjskich wartości i historii. Nie uniknęli przy tym kontrowersji pisząc na przykład, że „niektóre barbarzyńskie praktyki” takie jak honorowe zabójstwa czy obrzezanie kobiet są w Kanadzie uznawane za przestępstwa. Rozszerzyli też rozdział o wojnie brytyjsko-amerykańskiej z 1812 roku.

O usunięciu obu fragmentów myślał były minister imigracji John McCallum, gdy na początku 2016 roku ogłosił, że liberałowie zmodyfikują podręcznik. Mimo że od tamtej pory upłynął rok, nie znamy daty publikacji nowej wersji.

We wstępnej rzeczywiście nie ma wzmianki o „barbarzyńskich praktykach”, nie ma też zdania mówiącego o tym, że znalezienie pracy jest jednym z obowiązków obywatela. Obowiązki obywatelskie rozbito na dwie kategorie: dobrowolne i nakazane. Do dobrowolnych zaliczono poszanowanie praw człowieka innych osób, rozumienie faktu, że Kanada ma dwa języki urzędowe oraz uczestnictwo w procesach politycznych. Przyszły obywatel bezwzględnie zobowiązany jest z kolei do przestrzegania prawa, służenia jako sędzia-ławnik, płacenia podatków, wypełniania formularza spisu powszechnego i poszanowania traktatów zawartych z ludnością rdzenną. Co do tego ostatniego pada wyjaśnienie, że obecnie Kanadyjczycy mogą budować domy i kupować działki tylko dlatego, że rząd wynegocjował umowy z ludnością rdzenną. Jeśli chodzi o Indian, w podręczniku znalazły się fragmenty o ich historii, obecnym życiu, wiele odniesień do raportu komisji ds. prawdy i pojednania dotyczącego szkół rezydenckich oraz bardzo obszerny rozdział o samych szkołach rezydenckich. Do tego dopisano wcale niekrótkie rozdziały o przypadkach dyskryminacji Chińczyków, południowych Azjatów, Żydów i osób niepełnosprawnych. Nie mogło zabraknąć oczywiście informacji o ewolucji praw homo-, bi- i transseksualistów i wszelkich innych mniejszości seksualnych.

Nowością jest rozdział o jakości życia w Kanadzie. Można w nim znaleźć opis systemu edukacyjnego (i rady, że warto oszczędzać na wykształcenie dzieci), zarys historii systemu zdrowotnego, opisy życia rodzinnego, sposobów spędzania wolnego czasu, wpływu kanadyjskiej przyrody na sztukę i kulturę, a nawet próbę wyjaśnienia „kanadyjskiego humoru” (Kanadyjczycy lubią śmiać się z siebie, można przeczytać, i dalej: tematem satyry mogą być też doświadczenia Indian, mniejszości rasowych, uchodźców i imigrantów).

W tworzeniu nowego podręcznika brały udział prawie wszystkie ministerstwa. Swoje notatki przekazał też premier Trudeau. Wśród podkreślanych przez niego stwierdzeń znalazło się to, że Kanadyjczycy nauczyli się czerpać siłę z różnorodności.