Tornado, kóre przeszło w piątek nad miejscowością Alonsa w Manitobie (165 km na północny-zachód od Winnipegu), pozostawiło po sobie pas zniszczeń o szerokości dochodzącej do 800 metrów, podał Environment Canada. Trąba powietrzna dotykała do ziemi przez co najmniej 20 minut i podniosła się nad jeziorem Manitoba. Wstępnie siłę tornada oceniono na EF-3. Najsłabsze tornada mają siłę EF-1, najsilniejsze – EF-5.

Zgniął jeden 77-letni Jack Furrie. Rodzina potwierdziła jego tożsamość. Dom mężczyzny został zniszczony, uciekły jego dwa konie, ale później wróciły. Nie wiadomo, co stało się z bydłem. W niedzielę do szpitala trafiło starsze małżeństwo, na które przewróciła się ściana domu. Trąba powietrzna zniszczyła dwa domy letniskowe, przyczepy, ciągniki rolnicze i samochody, które znalazły się na jej drodze. Niektóre drzewa zostały zupełnie obdarte z kory i liści.

Agencja pogodowa podała, że ostrzeżenia o tornadzie zostały wysłane przez system Alert Ready, jednak część osób nie miała zasięgu sieci komórkowej i nie odebrała ich. Później nad rejonem przeszły burze z gradem.

Przedstawiciele krajów produkujących samochody, którzy spotkali się w tym tygodniu w Genewie, zgodnie przyznali, że cła na samochody, o których mówi prezydent Trump, stanowią dla nich poważne zagrożenie i w gruncie rzeczy niewiele będą mogli zrobić. Debra Steger, była kanadyjska negocjatorka, która uczestniczyła w tworzeniu Światowej Organizacji Handlu, powiedziała, że cła na stal i aluminium w ogóle nie umywają się do ceł na samochody - i nie ma co się oszukiwać. A mali gracze w ogóle nie mają szans.

Amerykański departament handlu w maju zaczął badać "potencjalne ryzyko dla bezpieczeństwa narodowego" związane z importowaniem samochodów. Sekretarz handlu Wilbur Ross mówi, że raport powinien być gotowy w sierpniu, a nowe cła będą rekomendowane w ciągu kilku miesięcy.

Kanada eksportuje do Stanów Zjednoczonych więcej samochodów, ciężarówek i części samochodowych niż importuje. Jeśli więc będzie chciała zastosować cła odwetowe na towary o zbliżonej wartości, będzie musiała objąć nimi też inne produkty. Taką listę musiała już raz stworzyć, po nałożeniu ceł na stal i aluminium, i już wtedy nie było łatwo. A druga lista, dołączona do ceł na samochody, powinna być dłuższa. Możliwe jest wciągnięcie na listę nie tylko towarów, lecz także usług, np. bankowych czy ubezpieczeniowych, ograniczenie zagranicznych inwestycji, wprowadzenie limitów eksportu energii, a nawet odmowa ochrony patentowej amerykańskiej własności intelektualnej.

Przemysł motoryzacyjny jest za duży i zbyt znaczący w Kanadzie, Meksyku, Unii Eurpoejskiej, Japonii i Korei Południowej, by kraje te po prostu zaakceptowały ewentualną decyzję Trumpa. A razem można więcej.

Doradcy Trumpa też mają twardy orzech do zgryzienia. Biorąc pod uwagę wartość towarów, ich kraj importuje sześć razy więcej samochodów i części niż stali i aluminiów.

Przed zbliżającymi się wyborami federalnymi partie zastanawiają się, w których okręgach mają szansę na zdobycie prowadzenia i patrzą, jakie wyniki uzyskiwały w poprzednich głosowaniach w porównaniu z wynikiem krajowym. Przykładowo w 2015 roku na liberałów głosowało 42,7 proc. wyborców z Ottawa Centre, a w skali kraju partia Justina Trudeau zdobyła 39,5 proc. głosów. Oznacza to, że w tym okręgu liberałowie mieli 3,2-procentową nadwyżkę. Co ciekawe takie lokalne tendencje są raczej stałe i niezależne od wyniku krajowego. Zdarza się jednak, że podczas kilku kolejnych wyborów nadwyżka systematycznie maleje lub rośnie.

Może to być związane z różnymi czynnikami, np. zmianami demograficznymi w okręgu lub brakiem umiejętności znalezienia odpowiedniego kandydata.

W których okręgach w przyszłym roku mogą szykować się zmiany? W czasie trzech ostatnich wyborów federalnych i prowincyjnych widać było, że głosujący w Ottawie i Calgary skłaniają się ku liberałom. W pięciu okręgach w Ottawie (Kanata–Carleton, Nepean, Orléans, Ottawa Centre and Ottawa West–Nepean) nadwyżka poparcia dla liberałów stale rosła - na przykład w Kanata-Carleton od -6,6 w 2006 do 11,8 proc. w 2015 roku, a w Nepean od -2,2 do 12,9 proc. Dwa okręgi w Calgary - Calgary Centre i Calgary Confederation w 2006 roku były o -11 i - 16,1 proc. mniej liberalne niż reszta kraju czy reszta prowincji, a w 2015 doszły do 7 i 4 proc. Poparcie dla liberałów rosło jeszcze w dwóch innych okręgach, ale nie przekroczyło wyniku krajowego. Liberałom sprzyja w Calgary demografia - od 2006 do 2015 roku odsetek imigrantów w mieście wzrósł z 24,8 do 31,3 proc., a przedstawicieli widocznych mniejszości - z 23,7 do 36,2.

Jeśli chodzi o rosnące poparcie dla konserwatystów, to widać je na terenach wiejskich w Albercie i Saskatchewan w okręgach Battlefords–Lloydminster, Carlton Trail–Eagle Creek, Grande Prairie–Mackenzie, Moose Jaw–Lake Centre–Lanigan, Souris–Moose Mountain i Yellowhead. Tam jednak w 2015 roku kandydaci konserwatystów zdobywali średnio 68 proc. głosów. Drugim rejonem, w którym konserwatyści stają się mocni, jest GTA, a konkretnie okręgi Eglinton–Lawrence, Markham–Stouffville, York Centre, Markham–Unionville i Thornhill. Dwa ostatnie po wyborach federalnych w 2015 roku są ostatnimi bastionami federalnego konserwatyzmu. W Markham–Stouffville wygrał nowy kandydat Bob Saroya. W 2006 roku okręg był o 9,6 proc. mniej konserwatywny od reszty kraju, a po wyborach w 2015 już odnotował 17,5 proc. na plusie.

W przypadku NDP tendencje są słabiej widoczne. Wybijają się dwa okręgi - Vancouver Kingsway i Rosemont–La Petite-Patrie.

Kanadyjczycy mówią o bojkotowaniu Stanów Zjednoczonych, ale mimo wszystko wciąż jeżdżą za południową granicę. Co sprawia, że ich krytyka nie przekłada się na czyny?

Statystyki pokazują, że liczba Kanadyjczyków wybierających się do Stanów na wycieczki z jednym noclegiem od czasu rozpoczęcia rządów przez Donalda Trumpa wzrosła o 6 proc. Najchętniej na południe jeżdżą mieszkańcy zachodniej części kraju - w Kolumbii Brytyjskiej, Albercie i Saskatchewan odnotowano aż dwucyfrowe wzrosty.

Kanadyjczyków stać na wyjazdy do Stanów, bo poprawia się sytuacja gospodarcza naszego kraju, loonie utrzymuje się na stałym poziomie około 77 centów (dwa i pół roku temu spadł do 69), a ceny biletów lotniczych do niektórych popularnych miejsc są coraz atrakcyjniejsze. Wszystko wskazuje więc na to, że Kanadyjczycy podejmują decyzje biorąc pod uwagę przede wszystkim ceny, a dopiero potem politykę. Ci, którzy decydują się jednak na bojkot USA, nierzadko zastanawiają się, komu rzeczywiście zaszkodzą. Myślą, że przecież w czasie wyjazdu będą mieli do czynienia ze zwykłymi ludźmi, a nie z prezydencką administracją.