Były milioner skazany za podwójne morderstwo, Dellen Millard, został uznany winnym trzeciego zabójstwa. Sąd uznał, że jego ojciec Wayne Millard jednak nie zginął śmiercią samobójczą. Dellen Millard odsiaduje dwa wyroki dożywocia za zabójstwa Laury Babcock i Tima Bosmy. Odziedziczył rodzinną fortunę po tym, jak jego ojca znaleziono martwego w 2012 roku z raną postrzałową głowy. W poniedziałek sąd najwyższy w Ontario orzekł, że to Dellen zastrzelił ojca, gdy tamten spał. Skazany wcześniej mówił policji, że jego ojciec był alkoholikiem i cierpiał na depresję. Jednak pracownicy MillardAir, firmy lotniczej należącej do rodziny, zauważali, że między ojcem a synem dochodziło do spięć.

Sześć miesięcy później zaginął Tim Bosma. Bosma chciał sprzedać swój samochód, a na jego ogłoszenie zamieszczone w internecie odpowiedział Millard. Przyjechał na jazdę próbną pod Hamilton ze swoim przyjacielem Markiem Smichem. Bosma pojechał z nimi i ślad po nim zaginął. Policja w końcu znalazła samochód na posesji należącej do matki Millarda. W środku stwierdzono ślady krwi. Śledczy zainteresowali się przeszłością Millarda i zaczęli badać również zaginięcie Laury Babcock, byłej partnerki Millarda. Babcock zaginęła rok wcześniej, trzy miesiące przed śmiercią Wayne’a Millarda. Okazało się, że Dellen Millard obiecał swojej obecnej dziewczynie, że Babcock zniknie z ich życia. Ciał Babcock i Bosmy nigdy nie odnaleziono, ale Millard po zniknięciu Babcock kupił spalarnię.

Millard i Smich zostali uznani winnymi zabójstwa Bosmy w 2016 i zabójstwa Babcock w 2017 roku. Smich nie został pociągnięty do odpowiedzialności w związku ze śmiercią ojca Millarda.

Premier Doug Ford zapowiedział, że powoła specjalną komisję, która dalej będzie prowadzić dochodzenie w sprawie sytuacji finansowej prowincji, przeanalizuje decyzje finansowe i praktyki księgowe poprzedniej ekipy rządzącej. Kilka dni wcześniej niezależna komisja śledcza podała, że przewidywany deficyt budżetowy w bieżącym roku finansowym wyniesie 15 miliardów dolarów.

Nowa komisja ma mieć prawo do powoływania świadków, żądania dokumentów i zbierania dowodów. Ford powiedział, że skład komisji jest ustalony i bałby się stanąć przed taką grupą. Sześć osób, wśród nich przewodniczący komisji, wywodzi się z partii konserwatywnej, a trzy – z oficjalnej opozycji. Nie wiadomo, jaki będzie koszt prac komisji.

Premier dodał, że gdyby jakiś biznesmen próbował oszukiwać w księgowości, zaraz byłby kontrolowany i pociągany do odpowiedzialności. Tu się udało ukryć prawdę, ponieważ liberałowie sami ustalali zasady księgowości. Liberałowie nie zgadzali się z audytorem generalnym co do zasad prowadzenia księgowości mających zastosowanie do prowadzenia dwóch planów emerytalnych i Fair Hydro Plan.

Wokół liczby „nieregularnych” imigrantów” wydalonych z Kanady pojawiło się tyle niejasności, że minister ds. bezpieczeństwa granicznego Bill Blair wystosował w poniedziałek oficjalne przeprosiny. Wykorzystała to oczywiście opozycja, która ponowiła wezwania do rozwiązania problemu przekraczania granicy poza wyznaczonymi przejściami.

Zaczęło się od tego, że minister Blair podczas rozmowy z Global News powiedział, że „zdecydowana większość” ubiegających się o azyl, którzy dostali się do Kanady „nieregularnymi” drogami w ciągu ostatnich 21 miesięcy, opuściła kraj. Okazało się jednak, że rządowe statystyki przeczą temu stwierdzeniu. Z najnowszych danych wynika, że kanadyjskie służby wydaliły tylko niespełna 6 osób, które wcześniej były objęte nakazem deportacji ze Stanów Zjednoczonych. Od kwietnia 2017 RCMP przechwyciło  900 „nieregularnych” imigrantów, na których ciążyły amerykańskie nakazy. Do końca czerwca bieżącego roku do opuszczenia Kanady zmuszono tylko sześcioro z nich. Szersze statystyki nie są inne. Od początku 2017 roku poza oficjalnymi przejściami granicę z Kanadą przekroczyło ponad 34 000 osób szukających azylu. Jak dotąd wydalono 398 z nich, czyli około 1 procenta.

W poniedziałek Blair stwierdził, że się przejęzyczył. Imigranci oczekują na rozpatrzenie wniosków i decyzje w ich sprawach. Powiedział, że chciał wyjaśnić coś innego, ale nie do końca mu wyszło. Pierwsze przeprosiny zamieścił w niedzielę na twitterze.

Pytany o to, dlaczego tak mało osób jest oddalanych na granicy, Blair wytłumaczył, że urzędnicy mogą odmówić wstępu tylko tym osobom, które rzeczywiście nie mogą skorzystać z żadnej możliwości prawnej, by ubiegać się o status uchodźcy. Obowiązkiem Kanady jako członka ONZ jest umożliwienie uchodźcom ubiegania się o azyl i korzystania z wszelkich możliwości prawnych. Dopiero gdy możliwości się wyczerpią, dana osoba może być wydalona.

Konserwatyska Michelle Rempel przypomniała, że system rozpatrywania wniosków jest przeciążony, na decyzję czeka się średnio 20 miesięcy, a przez ten czas za utrzymanie uchodźców płacą podatnicy. Jest to zachęta dla tych, którzy wiedzą, że azylu nie dostaną, ale nie mają za co żyć i gdzie się podziać. W dobrze funkcjonującym systemie wnioski osób najbardziej potrzebujących powinny mieć priotytet. Rozpatrywanie podań powinno iść szybciej, by ci, którzy nie mają podstaw do pozostania w Kanadzie, byli jak najszybciej wydalani.

Jeszcze w poniedziałek w Saskatchewan można było trafić na dwuminutową reklamę radiową przygotowaną przez Frontier Centre for Public Policy (FCPP) z Winnipegu, która obala mity związane ze szkołami rezydenckimi. Zaczyna się od pytania, czy Kanadyjczykom mówi się całą prawdę na temat szkół rezydenckich? I potem następuje wyliczenie „mitów”.

Na pierwszy ogień idzie stwierdzenie, że szkoły rezydenckie ukradły indiańskim dzieciom ich dzieciństwo. Potem następuje wyjaśnienie, że przeciętna długość pobytu w szkole była krótsza niż pięć lat, a większość dzieci i młodzieży pochodzących z ludności rdzennej nigdy nie chodziła do kontrowersyjnych szkół.

Drugi mit: krzywdy wyrządzone osobom, które uczęszczały o szkół rezydenckich, odczuwa dzisiejsze pokolenie. Wyjaśnienie: nie mamy wielu dowodów na to, by nadużycia, których doświadczali dziadkowie, miały wpływ na doświadczenia akademickie i sukcesy odnoszone w szkołach przez kolejne pokolenia.

Reklama była zamieszczona na Soundcloud przez dziewięć dni. Usunięto ją w poniedziałek. FCPP oświadczyło przy tym, że była adresowana do szerszej, nietradycyjnej rzeszy odbiorców, a prezentowane informacje zostały przygotowane na podstawie tego, co centrum już wcześniej publikowało. Roger Currie, który przeczytał przygotowany tekst, nie miał wpływu na treść reklamy. Był po prostu opłaconym profesjonalnym lektorem. Potem stwierdził, że żałuje, że przyjął to zlecenie i treść reklamy nie ma nic wspólnego z jego przekonaniami. Przeprosił tych, których uraził. Powiedział, że gdy zobaczył tekst, miał wiele obaw, ale dyrektor FCPP zapewniał go, że stwierdzenia są udowodnione. Currie od lat współpracował z FCPP i teraz współpracę zerwał.

Reklamę słyszała m.in. specjalistka ds. mediów, blogerka Tammy Robert. Nie ujawniła, w jakim to było mieście ani jakie radio ją wyemitowało. CBC News potem potwierdziło, że była to stacja zarządzana przez Golden West Radio z Altona, Man. Golden West nadaje w Swift Current, Humboldt, Moose Jaw, Estevan, Weyburn i Rosetown/Kindersley. Robert powiedziała, że nie wierzyła własnym uszom i dziwiła się, jak krzywdy wyrządzane w szkołach rezydenckich można traktować jak mity. Poraziło ją również użycie słowa „fakt”, bo jej zdaniem twierdzenia wcale nie były oparte na faktach. Dodała, że emitowanie takiego tekstu na terenach wiejskich i podmiejskich, w których jej zdaniem istnieje „problem rasowy”, jest wielce problematyczne.