Sądząc po wypowiedziach brukselskich biurokratów, Unia Europejska dawno zdecydowała o ostatecznym odrzuceniu tradycyjnie rozumianej europejskości.

Z tej perspektywy patrząc, cokolwiek wydarza się, a także cokolwiek jeszcze wydarzy się w Europie Zachodniej, będą to konsekwencje lub didaskalia. W dyskursie publicznym te pierwsze owija się starannie szeleszczącym pozłotkiem nowomowy, te drugie stanowić mają gumę do żucia dla oczu i umysłów Europejczyków. Innymi słowami: kiedyś postanowiono zrealizować projekt laicyzacji wspólnot europejskich, a teraz realizowany jest projekt multikulti.
Bez złudzeń: żadne okoliczności, żadne fakty, od paru dobrych lat wręcz rzucające się do oczu ludziom przyzwoitym, planów tych nie zmienią. Najwyraźniej unijni decydenci nie ogarnęli, czy raczej ogarnąć nie chcieli, że żadna europejskość, rozumiana inaczej niż tradycyjnie, po prostu nie istnieje.
Ale w powyższym kontekście zasadnicze pytanie, do którego winniśmy odnieść się czym prędzej, brzmi: dlaczego mamy godzić się na nową odsłonę szaleństwa i dyktat marksistowskiego Golema, wersja 2.0, czyli tego czegoś, co z Unią, do jakiej wstępowaliśmy, ma dziś niewiele wspólnego, a co już jutro dla Cywilizacji Białego Człowieka nie tylko stanie się czymś absolutnie obcym, ale i wrogim?
Oczywiście można pytać bez końca, dlaczego Europa przestała rozumieć pojęcie normotypu kulturowo-cywilizacyjnego oraz wskazywać skutki tego rodzaju deficytów intelektualnych w wymiarze wspólnot i jednostek, ale po co mielibyśmy poświęcać temu czas, skoro dziś nie wiadomo nawet, czym właściwie Europa jest?
„PiS wyprowadza Polskę z Europy!” – krzyczą ci i owi. Ale to przekaz do przyjęcia wyłącznie przez ludzi zbudowanych z Agory i TVN-u, innymi słowami dla Wytresowańców, zaczadzonych ideami wykoncypowanymi przez rozmaitych Gramscich czy Spinellich. Natomiast człowiek przytomny na umyśle widzi: to nie Polska zamierza wyjść z Europy, to Unia odrzuciła europejskość.
Powtarzajmy najgłośniej, jak potrafimy. Powtarzajmy sobie, bliźnim i światu: UNIA EUROPEJSKA ODRZUCIŁA EUROPEJSKOŚĆ. W konsekwencji nie powinniśmy akceptować kolejnego szaleństwa w historii Europy, a tym bardziej nie możemy godzić się na podporządkowanie Golemowi, którego dyktat uparli się stręczyć ludziom normalnym kulturowi marksiści, przekonani, że ten ich semantyczny oset, służący człowiekowatym o tożsamych poglądach do objaśniania otaczającego ich świata dzięki zamienianiu rzeczywistości w łgarstwo, całe to ich lewackie popapraństwo światopoglądowe, to coś w rodzaju atrakcyjnej, pluszowej przytulanki. Dajmy na to: misia.
Rzecz w tym, że marksizm kulturowy to nie jest byle misiowa przytulanka. Czy tam pluszowa. My zaś musimy to wiedzieć – w przeciwnym razie pozwolimy sobie tego „misia” wcisnąć głęboko w gardła. Europejczycy z zachodu już na to pozwalają, dławiąc się pod naporem imigranckiego tsunami, co może oznaczać klęskę na skalę nieprzewidywalną. Mało klęskę, skoro może to oznaczać rzeź Europejczyków w kolejnej europejskiej hekatombie.

(mig)

„Smok olbrzymi od morza
do morza się wije
Nocą widzą go w ogniu
najśmielsi lotnicy
Czarny łopoce w miastach
i na trwogę bije
Sygnał strzelił rakietę
znad pruskiej granicy.”

W naszym nieszczęśliwym kraju zapanował nastrój wyczekiwania. Najwyraźniej początek tegorocznej kampanii wrześniowej Nasza Złota Pani Adolfina wyznaczyła na 25 września, a więc już następnego dnia po wyborach, w których zamierza pokonać swego rywala Martina Schulza i objąć urząd kanclerza, który sprawuje nieprzerwanie od 2005 roku. Rzeczywiście – najpierw musi wyjaśnić się sytuacja w metropolii, żeby wszyscy wiedzieli, w jaki sposób mają robić porządek w peryferyjnych bantustanach.
O ich roli przypomniał pupil Pani Wychowawczyni, którego podejrzewam, iż jest wydmuszką francuskiego wywiadu, wymyśloną gwoli zagrodzenia Marynie Le Pen drogi na fotel prezydenta Republiki Francuskiej. Pupil powiedział, że „Polska” nie będzie „definiować Europy jutra”. Skoro już dziś znalazła się „na marginesie”, to „jutro” może nawet zostać zepchnięta w słynne „ciemności zewnętrzne”, skąd dobiega „płacz i zgrzytanie zębów”. Nasza Złota Pani Adolfina nigdy by tak szczerze tego nie wyraziła, ale prezydent Macron dopiero niedawno zaczął grać rolę prezydenta, więc jeszcze co na sercu, to i na języku. Tymczasem Nasza Złota Pani Adolfina powiedziała tylko, że w obliczu bezecnych prowokacji polskiego rządu „dłużej milczeć nie może” i przywołała do siebie niemieckiego owczarka w osobie Jana Klaudiusza Junckera, piastującego godność przewodniczącego Komisji Europejskiej. Tedy Jan Klaudiusz Juncker wyznaczył specjalne posiedzenie Komisji na 25 września, kiedy to nadejdzie czas, by z Polską zrobić porządek. Pretekstów jest kilka; po pierwsze – sprawa „relokacji” tak zwanych uchodźców, którzy napłynęli i napływają do Europy w następstwie operacji pokojowych, misji stabilizacyjnych, wojen o pokój i demokrację, a także – jaśminowych rewolucji. Wszystkie te szlachetne przedsięwzięcia wtrąciły w krwawy chaos kraje Środkowego i Bliskiego Wschodu oraz Afryki Północnej, uważane za potencjalne zagrożenie dla bezcennego Izraela. Wśród tych „uchodźców” dominują mężczyźni przed 30. rokiem życia, a więc – zdolni do walki. Ogołocenie tych obszarów z miliona, a może nawet już 2 milionów takich mężczyzn, zagrożenie dla bezcennego Izraela dodatkowo