Nasz czytelnik p. Zbigniew Szczesnowicz  przesłał zbulwersowany zdjęcie z nowo budowanego osiedla domów jednorodzinnych w Brampton pod Toronto, gdzie są już ustawione znaki z nazwami ulic. Jedna z nich to Bandera Dr. Okazuje się, że banderowcy nie tylko w Kijowie chcą upamiętnić zbrodniarza.

Rodzina Radia Maryja z Kanady, uczestniczyła w 18 -tej Polonijnej Pielgrzymce do Amerykańskiej Częstochowy w Doylestown - w Pensylwanii w dniu 3. 07. 2016
Dziękując za dar konsekracji Sanktuarium, Maryi Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II w Toruniu.
Wśród gości z Polski przybyli JE. Ks.Bp.Stanisław Stefanek i O. Grzegorz Moj. Wszystkich bardzo serdecznie przywitał przeor sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej w Amerykańskiej Częstochowie O. Rafał Walczyk. Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił JE. Ks.Bp. Stanisław Stefanek. Pielgrzymi z Ameryki i Kanady słuchali i modlili się w wielkiej zadumie. Przed Mszą św. wystąpił chór “Adoramus“ z parafi św. Floriana z Michigan pod dyrekcją ks. Mirosława Frankowskiego, dając wspaniały koncert. Nie zabrakło osobistych świadectw „Czym dla mnie jest Radio Maryja”. Wielką radością był tel. z Polski od O. Dyrektora Tadeusza Rydzyka, który serdecznie pozdrowił wszystkich pielgrzymów.
Była to wspaniała, podniosła uroczystość. Po uroczystości udaliśmy się na obiad do pobliskiej “kafeterii” gdzie pielgrzymi mogli się spotkać z rodziną, przyjaciółmi .
Następnego dnia w drodze powrotnej nawiedzieliśmy kościół świętej Rity of Cascia w Philadelphii, gdzie Mszę św. celebrował nasz opiekun duchowy O. Jacek Cydzik. Dla wielu pielgrzymów było to pierwsze spotkanie ze św. Rytą za co byli bardzo wdzięczni.
W czasie „niekrótkiej” podróży odbyliśmy swoiste rekolekcje, dziękuję O. Jackowi za prowadzenie modlitw, za przepiękne katechezy, za filmy, za opiekę, za to że z nami był.
Był również czas na podziwianie przepięknego - górzystego, krajobrazu Pensylwanii.
Dziękuję wszystkim pielgrzymom, którzy wrócili zadowoleni i ubogaceni duchowo.

Jak co roku, Goniec towarzyszył polskim harcerzom w Kanadzie podczas akcji letniej na ontaryjskich Kaszubach niedaleko Ottawy. Co ciekawe, w tym roku na zaproszenie Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej, organizacji harcerskiej założonej w Kanadzie 20 lat temu, zrywającej z tradycją Związku Harcerstwa Polskiego poza granicami Kraju m.in. poprzez wprowadzenie koedukacji, wspólnych zastępów chłopców i dziewczynek, na Kaszuby przybył odwołany już ze stanowiska ambasador RP Marcin Bosacki. Jak wynika z informacji zamieszczonej na stronach internetowych ambasady, przedstawiciel władz polskich gratulował harcerzom, dziękował rodzicom i „zachęcał do współpracy i wspólnoty działań”. – Szukajcie przywódców, którzy łączą, a nie dzielą – napomniał. Jednocześnie wyraził zadowolenie i dumę, że władze krajowe wsparły budowę ośrodka ZHR na Kaszubach.

***

– Ognisko ze względu na deszcz zostało przeniesione na niedzielę na godz. 8.00 wieczorem. Było udane, jakkolwiek miało bardziej wewnętrzny charakter i nie miało tej atmosfery, którą tworzą licznie przybywający goście. Gawędę wygłosiła dha Teresa Berezowska – obecna prezes ZG KPK, a była przewodnicząca Zarządu Okręgu ZHP Kanada, która regularnie przyjeżdża wspomagać kolonie i obozy. W sobotę pomimo deszczu na terenie Wadowic, w pawilonie Wicek, odbył się kominek harcerski zorganizowany dzięki determinacji młodzieży (ale z pozwoleniem komendantki żeńskiej akcji letniej Basi Mahut i komendanta męskiej Roberta Wołocha), która nie mogła pogodzić się z faktem, że pogoda będzie krzyżować harcerskie plany. W kominku prowadzonym przez harcerzy ze szczepów „Dunajec” (Hamilton) i „Warszawa„ (Scarborough) uczestniczyli harcerze ze szczepu „Wigry” (Mississauga) i wędrownicy (harcerze z większości szczepów biorący udział w obozie wędrownym w Algonquin Park, którzy przybyli tylko na Mszę św. i ognisko, by potem wyruszyć na tydzień na pływający obóz na canoe) oraz harcerki ze szczepów „Wieliczka” i „Kresy”. Zjawiło się także bardzo dużo rodziców w płaszczach przeciwdeszczowych i z parasolkami powiadomionych zapewne pocztą pantoflową. Rodzice przy pomocy latarek skierowanych w sufit Wicka zapewnili niezłą widoczność i specyficzną oprawę estetyczną. W niedzielę pogoda się wyklarowała i Msza św. w Katedrze pod Sosnami odbyła się w przewidzianym terminie, kazanie wygłosił ksiądz oblat z Madagaskaru, który mówił o warunkach, w jakich oblaci prowadzą misje i w jakich żyje tubylcza ludność. Po Mszy św. obok Katedry pod Sosnami odbył się kominek zuchowy przeniesiony z zapłakanej deszczem soboty. W kominku prezentowały się zuchy: dziewczynki przebywające na stanicy Bucze, ich kolonia w tym roku nazywa się „Polska Łąka”, i chłopcy stacjonujący na stanicy Karpaty, których kolonia przyjęła nazwę „Brygada”. Komendantką dziewczynek jest dha Dana Sokolska, a chłopców dh Michał Żabiński. Dziewczynki w ramach programu codziennie poznają polską przyrodę, folklor, tradycję i kulturę, a chłopcy mają bardziej męskie zajęcie nastawione na pionierkę oraz gry i zabawy o militariach dostosowane do ich wieku. Obie kolonie prowadzone są wzorowo, wszystko zapięte jest na ostatni guzik, łącznie z opieką na dziećmi – tyle dowiedzieliśmy się od dha Henryka Gadomskiego.
My tym razem gościliśmy z kamerą na obozie szczepów „Kresy” i „Wieliczka”. Tym razem pogoda stawiała wymagania – dzień wcześniej i w nocy nad okolicami Barry’s Bay spadły ulewne deszcze. Harcerki były przemoczone, suszyły rzeczy, z powodu podtopienia obozu konieczne było szybkie przekopanie drenujących kanałów...

Andrzej Kumor: Może na początek się przedstawicie.
– Mam na imię Nicole Lewczuk, jestem komendantką tego obozu w tym roku.
– Mam na imię Ola Cierpich, jestem oboźną.
– Mam na imię Ola Krawiec, jestem też oboźną.
– Mam na imię Agusia Krzywicka, jestem też oboźną.
– Wszystkie mówicie po polsku?
– Tak.
– Urodziłyście się tutaj?
– Tak. Wszystkie chyba tak.
– Dlaczego harcerstwo? Tak rodzice zadecydowali czy same chciałyście? Był jakiś przykład w domu?
Nicole Lewczuk: Ja jestem w harcerstwie od 4. klasy, więc byłam najpierw zuchem. Rodzice mnie zapisali, potem przeszłam do harcerek i bardzo mi się podobało. Od tamtego czasu jestem funkcyjną, od 9. klasy mam rolę bardziej funkcyjną. Byłam dwa razy oboźną, teraz jestem komendantką.
– Mnie kuzyn zachęcił. Powiedział mi – przyjdź. Próbowałam, nie chciało mi się, potem znowu spróbowałam i wreszcie zaskoczyło.
– Ile lat to trwało?
– Zaczęłam w 7. klasie i od tego czasu jestem.
– Czyli ile?
– Teraz jestem drugi rok.
– A mnie koleżanki wciągnęły. Pamiętam, że do szkoły przychodzili, mówili, jakie fajne jest harcerstwo i obóz harcerski. Zawsze nie wiedziałam, co to jest ani że tylu harcerzy jest u nas na Kaszubach. I wciągnęłam się do tego i już chyba szósty rok jestem w harcerstwie. Pomagam teraz jako funkcyjna i bardzo lubię wracać tutaj.
– Moi rodzice zmuszali mnie na początku, jak byłam bardzo mała – miałam cztery latka i potem jeszcze...
– Nie chciałaś?

Mnóstwo ludzi, stoiska z wydawnictwami religijnymi, duże stoisko z rzeczami ofiarowanymi na sprzedaż na rzecz radia liczne atrakcje i wspaniały występ Jana Pietrzaka, tak w skrócie można scharakteryzować piknik Rodziny Radia Rodzina

Sądząc po okrzykach na transmitowanym na żywo meczu finałowym Mistrzostw Europy Polacy kibicowali Portugalii 

Jan Pietrzak świeży, patriotyczny, bawił publiczność ponad 2 godziny. Jak zwykle owacje na stojąco, sto lat, i obowiązkowa "Żeby Polska byla Polską".
Artysta  podpisywał później dyskietki z nagraniami. Na moment przybył  też europoseł Ryszard Legutko.

(js)