Niagara College jest pierwszą uczelnią, która wprowadziła program dla studentów zainteresowanych komercyjną produkcją marihuany. Zajęcia w środę rozpoczęło 24 studentów. Dyplomy odbiorą w kwietniu przyszłego roku. Do tego czasu będą poznawać tajniki przemysłu marihuanowego, dowiedzą się, jak oceniać kondycję roślin, jakie są obowiązujące przepisy i jak ich przestrzegać, jak pakować marihuanę i jak zapewnić należyty poziom bezpieczeństwa. Nauka będzie odbywać się w odpowiednio przystosowanym i zabezpieczonym budynku.

Koordynator programu Bill MacDonald mówi, że kursy są odpowiedzią na zapotrzebowanie zgłaszane przez przedstawicieli przemysłu. Licencjonowani wytwórcy będą zwiększać produkcję i potrzebują ludzi z wiedzą. Absolwenci na pewno nie będą borykać się z bezrobociem. Producenci potrzebują hodowców czy menedżerów znających się na kontroli jakości. Studenci też uważają, że po 17 października będą mogli przebierać w ofertach.

Dzieciom w Kanadzie wcale nie jest tak dobrze, jak by się mogło wydawać. Wysokie statystyki dotyczące samobójstw, wykorzystywanie dzieci, probelmy ze zdrowiem psychicznym, bieda czy otyłość to tylko niektóre z problemów poruszonych w najnowszym raporcie przez Children First Canada i O’Brien Institute for Public Health. Autorzy przeanalizowali dane pochodzące m.in. ze Statistics Canada i Canadian Institute of Health Information. Sara Austin, dyrektor Children First, podkreśla, że w pod względem dobrobytu narodu Kanada zajmuje 5 miejsce wśród krajów świata, a w rankingu UNICEF-u, w którym oceniano sytuację dzieci w 41 państwach należących do OECD, zajęliśmy dopiero 25, miejsce. Widać, że coraz bardziej naglącym problemem staje się zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży.

W ciągu ostatniej dekady liczba hospitalizacji osób w wieku od 5 do 24 lat z powodu przypadłości psychicznych wzrosła o 66 proc. Dla porównania liczba wszystkich hospitalizacji w tej grupie w tym przedziale czasu zwiększyła się o 55 proc. Dzieci, młodzież i młodzi dorośli najczęściej trafiają do szpitali w Ontario. W kolejnej prowincji - Quebeku, liczba hospitalizacji w 2016 roku była dwa razy mniejsza.

Dr. Peter Szatmari z Child and Youth Mental Health Collaborative, inicjatywy Sick Kids Hospital, Centre for Addiction and Mental Health i Universytetu Torontońskiego, mówi, że trend jest widoczny od dawna.W dokumentacji można zauważyć stosunkowo częste hospitalizacje dzieci związane z chorobami psychicznymi już w 1987 roku. Kanada jednak niewiele zrobiła, by dotrzeć do źródeł problemu. Nasz system opieki medycznej jest nastawiony na działania w sytuacjach kryzysowych, a nie na ochronę zdrowia publicznego, mówi Szatmari. Dzieciom od małego nie pokazuje się, jak mogą radzić sobie w trudnych sytuacjach.

Niestety coraz więcej podejmuje próby samobójcze. Austin podaje, że samobójstwa są drugą najczęstszą przyczyną śmierci wśród dzieci. Kanadyjski współczynnik samobójstw dzieci znajduje się w światowej czołówce, w pierwszej piątce. Jesteśmy też jedynym krajem z grupy G7, który nie ma ogólnokrajowej strategii zapobiegania samobójstwom. Niektóre jurysdykcje wprowadziły lokalne strategie i widzą pozytywne rezultaty.

Przyczyny pogarszania się zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży najczęściej są powiązane. To na przykład bieda, nadużycia i notoryczne niedoinwestowanie służby zdrowia. Jeden na trzech Kanadyjczyków mówi, że przed ukończeniem 16 roku życia był ofiarą jakiegoś rodzaju nadużyć.

Dalej pod względem śmiertelności niemowląt znajdujemy się na 30 miejscu wśród 44 krajów OECD. Statystycznie odnotowuje się pięć przypadków śmierci niemowląt na 1000 osób. Sytuacja jest zróżnicowana w prowincjach i terytoriach. W Kolumbii Brytyjskiej wynosi 3,5 na 1000,a w Nunavucie 17,7 na 1000.
Children First nie proponuje konkretnych rozwiązań, formułuje jednak kilka rekomendacji. Zdaniem Austin Ottawa powinna utworzyć komisję, która zajmie się sprawami dzieci, ujawnić wszystkie wydatki na inicjatywy związane z dziećmi oraz stworzyć kartę praw dzieci.

We wtorek w sądzie w Milton odbyła się rozprawa skazująca ojca, córki i syna, którzy poprzez oszustwo wygrali na loterii miliony dolarów. Po wywołanym przez nich skandalu OLG zaostrzyło zasady bezpieczeństwa odnoszące się do sprzedawców losów.

35-letni Kenneth Chung, właściciel Variety Plus w Burlington, i jego ojciec, 68-letni Jun-Chul Chung, zatrudniony w sklepie na część etatu, kradli losy przez okres ośmiu miesięcy zakończony w lutym 2004 roku. Ojciec został skazany także za kradzież w grudniu 2013 roku losu Lotto Super 7 wygrywającego 12,5 miliona dolarów, a wraz ze swoją córką Kathleen Chung, 36 l., - za posiadanie skradzionej własności i oszustwo względem OLG.

Sędzia sądu najwyższego Douglas Gray odrzucił wnioski prawników o wydanie wyroków warunkowych lub w zawieszeniu, uznając, że nie byłoby to odpowiednie w przypadku oszustwa na tak dużą kwotę. Zdaniem Graya kara powinna odstraszać tych, którzy mogliby próbować nieuczciwie się wzbogacić. Ojciec spędzi więc w więzieniu 7 lat, córka - 4 lata, a syn - 10 miesięcy. Prawnicy skazanych próbowali przekonywać sąd podkreślając, że rodzina od ośmiu lat przebywa na wolności za kaucją, małżeństwo Jun-Chul Chunga rozpadło się, Kenneth Chung stracił szanse na franczyzę Tima Hortonsa, a troje dzieci Kathleen Chung dowiedziało się o przestępstwach swojej matki z mediów.

5 lutego 2004 roku Kathleen Chung poszła do biura OLG w Toronto, by odebrać wygraną w wysokości 12,5 miliona dolarów. Na początku twierdziła, że nie jest spokrewniona z Kennethem Chungiem prowadzącym sklep w Burlington, w którym zwycięski los został zwalidowany. Zaraz potem rozpłakała się i przyznała, że to jej brat. Mówiła, że nie pamięta, gdzie kupiła los, być może w okolicach St. Catharines, gdy dowoziła towar dla przedsiębiorstwa ojca. Mimo wątpliwości w grudniu 2004 roku OLG wystawiło jej czek na 12,5 miliona dolarów.

W 2007 roku o sprawie Chungów zrobiło się głośno po raporcie rzecznika, w którym zwracano uwagę na zbyt łaskawe traktowanie przez OLG osób sprzedających kupony na loterie. Okazało się, że jako tego rodzaju wygrane wewnętrzne wypłacono 100 milionów dolarów. OPP wszczęło śledztwo. Sędzia Gray wydając wyrok zauważył, że OLG też jest poniekąd winne, bo nie zareagowało w porę, a w końcu za niedopatrzenia zapłacili ontaryjczycy. Prawnik Kathleen Chung próbował przenieść odpowiedzialność w całości na OLG. Mówił, że gdyby nie wypłacono jej wygranej, teraz kobieta nie traciłaby wszystkiego, co posiada.

Rodzina składa apelację.

Prokurator generalny odebrał już Chungom około 8 milionów dolarów z łącznej kwoty 14,85 mln (12,5 mln plus odsetki wypłacone prawowitym zwycięzcom).

Premier Justin Trudeau utrzymuje, że nie podpisze renegocjowanej umowy NAFTA, jeśli ta nie będzie chronić kanadyjskiego sektora kulturalnego, w tym mediów informacyjnych, lub zabraknie w niej mechanizmu rozwiązywania sporów. Obecnie NAFTA zawiera klauzulę mówiąca o tym, że dobra kultury nie są traktowane jak inne produkty komercyjne. Podczas wizyty w Vancouverze Trudeau powiedział, że niedopuszczalne jest, by jakaś amerykańska sieć wykupiła kanadyjskie gazety albo stacje telewizyjne. Byłoby to oddanie swojej niepodległości i tożsamości. Stany Zjednoczone nie wpisały wyjątku dotyczącego kultury na swoją listę żądań.

Jeśli chodzi o rozwiązywanie sporów, przepisy regulujące tę kwestię są zawarte w rozdziale 19 NAFTA. Trudeau chce, by zostały w nowej umowie.
Szef Uniforu, związku pracowników sektora prywatnego reprezentującego tysiące pracujących w mediach, zaraz zgodził się z premierem. Podkreślał, że wykupienie telewizji przez amerykanów byłoby katastrofą, zwłaszcza w Quebecu. Premier Quebecu Philippe Couillard zapowiedział, że będzie bronił wyjątku kulturowego.

Kolejna runda negocjacji rozpoczęła się w środę w Waszyngtonie. Jeśli Kanada, Stany Zjednoczone i Meksyk myślą o podpisaniu umowy przed zaprzysiężeniem nowego prezydenta Meksyku, tekst nowego porozumienia musi trafić do Kongresu przez 30 września. W przeciwnym wypadku prezydent Trump zapowiada, że podpisze umowę tylko z Meksykiem.