Pierwsze ślady polskie w Serbii prowadzą do tzw. Pierwszego Powstania Serbskiego, które miało miejsce w latach 1804-1813. Brali w nim udział polscy oficerowie. W drugiej połowie XIX wieku, zaraz po upadku Powstania Styczniowego, przybyło do Serbii szereg polskich lekarzy, którzy osiedliwszy się tam, odegrali poważną rolę w rozwoju kultury medycznej tego młodego państwa.
    Później, w okresie międzywojennym, działała tam Liga Jugosławia-Polska, która miała na celu organizowanie kontaktów gospodarczych i kulturalnych z Polską. Nie była to organizacja polonijna, ale z okazji polskich świąt państwowych i kościelnych w pomieszczeniach Ligi spotykali się również nieliczni miejscowi Polacy. Liga udzieliła ogromnej pomocy polskiemu wojsku i cywilom, którzy przez Jugosławię przedostawali się na Zachód.
    Po II wojnie światowej zamieszkało w Serbii szereg Polek, które poznały swoich mężów Serbów na pracach przymusowych lub obozach w Niemczech. Zdecydowana jednak większość dzisiejszej Polonii to Polki, które w latach sześćdziesiątych-osiemdziesiątych wyszły za mąż w ówczesnej Jugosławii. W okresie wojny towarzyszącej rozpadowi byłej Jugosławii, w latach 1991-1995, sankcji gospodarczych i bombardowań Serbii w roku 1999 wiele rodzin polonijnych wyjechało i osiedliło się w Polsce lub na zachodzie Europy. Obecnie, według naszych danych, liczba obywateli polskich zamieszkujących Serbię wynosi około tysiąca osób. Są to osoby urodzone w Polsce oraz ich potomstwo z małżeństw mieszanych. Stara natomiast emigracja zarobkowa, z połowy XIX wieku, pochodzenia wiślańskiego, przetrwała jedynie w Wojwodinie – we wsi Ostojiciewo, gmina Czurug.
    W Serbii istnieją dziś i działają dwie organizacje polonijne: Centrum Edukacyjno-Kulturalno-Oświatowe "Centrum Poloniusz-Pegaz" oraz Stowarzyszenie Przyjaźni Serbsko-Polskiej "YU-Polonia".
    Pierwsze z nich, czyli Centrum Edukacyjno-Kulturalno-Oświatowe "Centrum Poloniusz-Pegaz", posiada swoją siedzibę w stolicy kraju, Belgradzie, przy ul. Kneza Miloša 25. "Centrum Poloniusz-Pegaz" powstało we wrześniu 2000 roku i wyrosło w wyniku naturalnego rozwoju i rozszerzenia działalności Szkoły Polonijnej w Belgradzie. Szkoła Polonijna jest obecnie najważniejszym z filarów działalności tej organizacji. Jej celem jest budowanie sieci współpracowników propagujących proeuropejskie treści, odczuwających potrzebę budowania silnego i wiarygodnego społeczeństwa obywatelskiego wolnego od ksenofobii i kompleksów, kierującego się zasadą tolerancji i poszanowania godności ludzkiej oraz chęcią zdobywania nowej wiedzy i doświadczeń. Misję swoją "Centrum Poloniusz-Pegaz" realizuje poprzez upowszechnianie wiedzy dotyczącej podstaw funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego opierającego się  na zasadzie samorządności, tolerancji i odpowiedzialności społecznej oraz wymiana doświadczeń i wzmacnianie wzajemnych więzi naukowych, oświatowych, kulturalnych i międzyludzkich.
    Centrum wydaje kwartalnik "Bałkańska Mozaika" dofinansowywany ze środków Senatu RP dzięki pomocy Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie". Pierwszy jego numer ukazał się w roku 2008. Pismo jest  projektem Centrum, czasopismem informującym o Bałkanach, tamtejszych zwyczajach, uwarunkowaniach społeczno-politycznych i kulturalnych, które wplata w to wszystko Polonia bałkańska.
    Druga organizacja polonijna w Belgradzie to Stowarzyszenie Przyjaźni Serbsko-Polskiej "YU-Polonia" (serbskie: Udruženje srpsko-poljskog prijateljstva "YU-Polonia"). Stowarzyszenie działa przy ambasadzie RP, gdzie odbywają się spotkania członków w każdą drugą sobotę miesiąca (z wyjątkiem miesięcy wakacyjnych).
    Stowarzyszenie Przyjaźni Serbsko-Polskiej "YU-Polonia" zaczęło się organizować w latach 1988/89 dzięki inicjatywie miejscowych Polaków i wsparciu wydziału konsularnego ambasady RP. Rozpoczęły się wówczas regularne spotkania i działać zaczęła szkółka dla dzieci polonijnych. Tzw. środowisko polonijne rozwinęło m.in. działalność kulturalną, pedagogiczną, towarzyską i wzajemnej pomocy. W roku 1999 rozpoczęto wydawanie własnego czasopisma "Słowo YU Polonii". Stowarzyszenie została zarejestrowana jako pozarządowa organizacja pod nazwą "Stowarzyszenie Przyjaźni Serbsko-Polskiej YU-Polonia" w marcu 2003 roku. Od roku 2008 w ramach Stowarzyszenia działa grupa młodzieżowa "YU-Polonia Junior". Polonia w Serbii jest członkiem Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych.
    Stowarzyszenie wydaje kwartalnik "Słowo YU Polonii". Pierwszy jego numer ukazał się w lipcu 1999 roku, dzięki pomocy serbskich sponsorów. Od numeru 2. finansowanie publikacji przejęła Fundacja Pomoc Polakom na Wschodzie. Pismo porusza sprawy związane z życiem Polonii w Serbii, w regionie i w świecie. Pisze też o losach Polaków w Serbii i na Bałkanach i prezentuje polsko-serbskie kontakty kulturalne w aspekcie współczesnym i historycznym. Promuje też Polskę w Serbii i Serbię w Polsce, informując ponadto swoich czytelników o miejscach polskiej pamięci narodowej w Serbii. Prezentuje wreszcie kulinaria polskie i serbskie. Teksty w "Słowo YU Polonii" są publikowane po polsku i po serbsku.