Zapisało się do głosowania ponad 120 osób. Głosowało do godziny 14.30  - 40.

Lokal wyborczy był otwarty od godziny 6.00 do 22.00. Zainteresowanie referendum było minimalne.

Po raz pierwszy w sobotę 5 września na terenach Centrum Kultury Polskiej im Jana Pawła II w Mississaudze zorganizowano Dzień Polski. Zagrały polonijne zespoły, swoje prace eksponowali polscy artyści, pojawili się miejscowi politycy; każdy mógł coś znaleźć dla siebie. W najbliższym "Gońcu" pełna relacja.

Zazwyczaj, gdy mówimy "firma polonijna", mamy na myśli jakiś mały zakład rodzinny, założony przez polskich imigrantów. No bo takich małych przedsiębiorstw jest tu większość. Dlatego przez chwilę zastanawiałem się, czy Cyclone Manufacturing to "firma polonijna"?

Ale przecież Cyclone w całości należy do rodziny polskich imigrantów, państwa Sochajów, która w niej również pracuje, a ponad połowa pracowników to polscy imigranci... Jedyny "problem" – skala!

Cyclone to przedsiębiorstwo o obrotach ponad 70 mln dol. rocznie, zatrudniające w czterech halach o łącznej powierzchni 26 tys. m kw. w Mississaudze i w Milton blisko 600 pracowników; jeden z wielkich kooperantów przemysłu lotniczego, produkujący części do prawie wszystkiego, czym latamy – samolotów Bombardiera, Embraera, Airbusa, Boeinga, jak również samolotów wojskowych Lockheed Martin.

Skarżył się niegdyś pewien kapłan siostrze Teresie z Kalkuty, że przytłacza go nadmiar różnorakich obowiązków i na adorację Najświętszego Sakramentu już mu czasu nie starcza.

W odpowiedzi usłyszał, że lekarstwem na jego zabieganie jest zwiększenie dwukrotne czasu, który ew. miałby na ową adoracje poświęcić. Nie wiem czy zastosował się do tej, zdawało by się, absurdalnej rady, ale okazuje się, że tkwi w niej pewna prawda i swego rodzaju logika. Bowiem czas poświęcony na adorację jest nie tylko czasem oddanym Bogu, lecz również danym sobie. Towarzyszące jej wyciszenie sprzyja nie tylko modlitwie, ale również poukładaniu sobie różnych spraw, z którymi borykamy się na co dzień. Zacytujmy w tym miejscu fragment z internetowej strony Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach dotyczący adoracji Najświętszego Sakramentu.

"...chociaż możemy adorować Boga praktycznie w każdym miejscu, to jednak powinny istnieć także wybrane miejsca, które swą atmosferą ciszy i skupienia zapraszałyby nas do adoracji. (...) Ciągła adoracja Najświętszego Sakramentu w świątyniach naszych miast jest znakiem żywego Kościoła. (...) Oczywiście adoracja domaga się także czasu. Doświadczenie Boga stopniowo zamiera z nas, kiedy nie mamy czasu na modlitwę, na adorację. Właśnie brak adoracji, brak modlitwy sprawia, że marnujemy nieraz wiele czasu i energii na uśmierzanie naszych niepokojów i lęków. Czas przeznaczony na adorację sprawi, że nasze życie, także życie emocjonalne, zawodowe, rodzinne czy wspólnotowe będzie bardziej uporządkowane."

Nie odkryję Ameryki stwierdzeniem, że nasze emigracyjne życie nie szczędzi nam stresów. Dla wielu lekarstwem na nie jest powierzenie ich w modlitwie Jezusowi ukrytemu w Najświętszym Sakramencie.

Mieszkańcy Mississaugi i okolic są w tej szczęśliwej sytuacji, że mogą to zrobić, w każdej chwili, 24 godziny na dobę, już od dwudziestu lat, tyle bowiem czasu upłynęło od powstania kaplicy wieczystej adoracji Miłosierdzia Bożego przy kościele św.Maksymiliana Kolbe w Mississauga.

Sam pomysł stworzenia takiej kaplicy zrodził się pod koniec 1995 roku, a wielkim orędownikiem tego przedsięwzięcia był ówczesny proboszcz parafii ojciec Tadeusz Nowak. Przebudowano w tym celu byłą bibliotekę w co zaangażowanych było wiele osób zarówno czasowo, jak i finansowo. Oficjalnie adoracja rozpoczęła się w sierpniu 1996 roku i od tej pory wielu parafian zobowiązuje się do czuwania przez jedną godzinę w ciągu tygodnia przed Najświętszym Sakramentem.

Od samego początku z wielkim zaangażowaniem trudną misję koordynatorów wieczystej adoracji pełnią Państwo Barbara i Andrzej Chmura. Do kaplicy z potrzeby serca przychodzi oprócz tego wiele osób niekoniecznie związanych z wieczystą adoracją, aby swe codzienne sprawy powierzyć Bożemu Miłosierdziu.
Niejako uzupełnieniem samej kaplicy stała się od 2012 roku stojąca przed wejściem do niej figura Jezusa Miłosiernego, ufundowana przez parafianina Pana Tadeusza Dobosza. Poświęcenia figury dokonał bp Antoni Długosz z Częstochowy.

Chrystus zaprasza niejako do wstąpienia do Kaplicy choć na chwilę:
"Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię...". Mt 11,25-26.28-29

Goniec: – Piękny mundur.

– Dziękuję.

– A to, że tak powiem, przebierańcy czy ma Pan prawo do tego?

– Mam prawo do tego. Służyłem w tej jednostce.

– Może się Pan przedstawić?

– Marek Leśniak, starszy szeregowy kompanii specjalnej. Moja funkcja – radiotelegrafista.

– W jakich latach Pan służył?

– 82.

– Ciężko było?

– Bardzo.

Chciałem podziękować Panu Doktorowi Tuszynńskiemu za jego list, a zwłaszcza Pani Prezydent KPK, Teresie Berezowskiej, za jej "KPK Response to M. Wegierski."

Prawdopodobnie napiszę dłuższą, anglojęzyczną odpowiedź, zwłaszcza do Pani Prezydent, za kilka tygodni. Oczywiście będę dzwonił do Kongresu w sprawie tego zaproszenia i możliwości sponsorstwa tego filmu o Polonii kanadyjskiej. Przyznaję się, że nieco pominąłem zarówno Harcerstwo i Kościół w swoich wcześniejszych analizach o Polonii kanadyjskiej. Oczywiście, są to instytucje niezwykle ważne dla Polonii kanadyjskiej. Prawdopodobnie tak się stało, bo się koncentrowałem na tak zwanych intelektualnych infrastrukturach. 

Towarzystwo Warszawskie wraz z wieloma innymi przybyłymi osobami obchodziło pod Pomnikiem Katyńskim, 1 sierpnia 2015 roku, o godzinie 11:00, (o 17 w Polsce) 71. rocznicę rozpoczęcia Powstania Warszawskiego. 

Powstanie Warszawskie rozpoczęło się o godzinie 17, (godzina W), 1 sierpnia 1944 roku, w okolicznościach zbliżającego się końca II wojny światowej, na rozkaz naczelnego dowództwa Armii Krajowej (w kraju i na uchodźstwie), w celu wyparcia wojska niemieckiego z Warszawy, które brutalnie eksterminowało ludność Warszawy podczas okrutnej okupacji.

Jak co roku, na początku sierpnia 2015 przeszła do sanktuarium kanadyjskich męczenników w Midland piesza pielgrzymka organizowana głównie przez polskie parafie z południowego Ontario. na naszych stronach www.goniec.net zapraszamy do obejrzenia relacji filmowej i fotograficznej.

W najbliższym wydaniu Gońca ukaże się reportaż.

W niedzielę, 9 sierpnia, odbyły się tradycyjne polonijne uroczystości odpustowe w sanktuarium Męczenników Kanadyjskich. Uroczystości w Midland w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny obchodzone są przez Polonię w Midland od ponad 50 lat. 

A oto rozmowy z pielgrzymami na trasie:

Gadżet
- Jak się idzie w tym roku?
- Bardzo dobrze!
- Pogoda chyba dobra?
- Dobra pogoda, szczególnie była dobra w środę, bo nie padało, a to najdłuższy odcinek 34 kilometry.
- Jak to ludzie znoszą?
- Przyzwyczajają się.
- Trzeba popędzać, żeby utrzymywać tempo?
- Różnie.
- Ile ludzi idzie?
- W czwartek mieliśmy z 550 osób
- Dużo jest nowych?
- Tak, dużo nowych.

W Ottawie w Confederation Park przed miejskim ratuszem znajduje się tablica upamiętniająca kanadyjskich lotników, którzy ponieśli śmierć latając z pomocą do okupowanej Polski w tym nad walczącą Warszawę w 1944 roku. Tam też co roku odbywają się rocznicowe obchody 1-szego sierpnia – o godzinie „W”, dla uczczenia pamięci żołnierzy i ludności cywilnej Warszawy i tych, którzy pospieszyli im na pomoc.
W tegorocznych obchodach zorganizowanych przez ottawskie SPK wzięła udział garstka Polaków i przedstawiciele korpusu dyplomatycznego RP

Wieniec od SPK złożyli kpt.rez. Ewa Konopacka-Kawaler Orderu Virtuti Militari-uczestniczka Powstania oraz dr Piotr Nawrot - Prezes KPK - Oddział Ottawa. Wieniec od ambasady RP płk Cezary Kiszkowiak-Attache Obrony RP w Kanadzie oraz Aleksandra Kucy- konsul RP w Ottawie
Uroczystości prowadził Jerzy Kulczycki-Prezes SPK- Koło nr 8. z Ottawy
Chwała Bohaterom!

Na zdjęciu głównym Jan Krasnodębski ps. Żbik z małżonką. Z Powstania wyszedł jako jeden z ostatnich

W piątek 31 lipca w wigilię 71. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w domu spokojnej starości Wawel Villa w Mississaudze odbyły się uroczyste obchody rocznicowe, a także przekazanie do działającego na miejscu Muzeum i Archiwum Polskich Sił Zbrojnych im. Płk. Pilota Bolesława Orlińskiego srebrnego krzyża Virtuti Militari po zmarłym rok temu płk. Zbigniewie Kabacie, żołnierzu Armii Krajowej. Wśród zebranych byli też najmłodsi Powstańcy.

Ceremonii przewodniczył Henryk Sokołowski, wicekurator muzeum, a przemawiali m.in. Stanley B. Woźniak ze Stowarzyszenia Weteranów Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego, Jerzy Mirecki - dziecko - świadek Powstania, autor książki "Dzieci 44: Wspomnienia Dzieci Powstańczej Warszawy", prof. dr Henryk Radecki kurator Muzeum.