Nasze, Polaków zwycięstwo nad komunistami w 1920 dało Europie sporo czasu, ale krecia robota pacyfistów, socjalistów, takich mających w tym interes i głupoli niezdających sobie sprawy z niczego, doprowadziła, że Polska, Ukraina i jeszcze wiele narodów zostały sprzedane. Stalin w imię swojej polityki spowodował wyniszczenie niemieckich komunistów, co akurat pomogło Hitlerowi przejąć władzę. Stalin wreszcie się z Niemcami dogadał.

Bywają i dzisiaj momenty, gdy Merkel z Putinem bardzo dobrze współpracują, ropa i gaz są z jednego źródła, ceny dyktowane bez skrupułów, a przemysł rozwija się tylko w Niemczech, polskie stocznie, przemysł rybacki, całe wybrzeże jest martwe. Od lipca w UE jest Chorwacja i od razu przystąpiono do rabunku, stocznie i rybactwo właściwie przestają istnieć, na zasadach przećwiczonych w Polsce.

In today’s world, especially in the now increasingly-multicultural Canada and United States, “monodal” identities have become less and less likely to occur. Indeed, insofar as some kind of Polish affiliation is to persist in Canada, it will perforce have to be an intermediary, emphatically hyphenated identity. It should be POLISH-CANADIAN – in order to attract persons of the generations born in Canada. This is likely to be the main vehicle for the persistence of a fragment culture.

Looking at the life of the Polish-Canadian community today, there does not appear to be any forum or setting or context where a dynamic, intermediary, somewhat enduring, emphatically Polish and CANADIAN identity can get underway and be consciously worked out. What seems to be happening is rather quick language loss, followed by near-total assimilation into the so-called “mainstream”. But the “mainstream” is not a very interesting and dynamic place to be, today.