Internetowe portale i gazety namiętnie cytowały w ostatnim tygodniu artykuł Richarda Herzingera: Polska idzie do przodu z prorządowego "Die Welt". Cytowały go pod tytułem: Niemcy chwalą Polskę. Jeśli spojrzeć na lata poprzednie, dochodząc do 2008 roku, tytułów takich jak ten było w każdym roku kilka. Słowem, chroniczny brak kreatywności dziennikarzy, owa niemoc wygenerowania tytułu, który np. zdradzałby, co autor pomyślał, a co napisał.

Może to kwestia obyczajów w Polsce panujących, że wydobywaniem meritum sprawy zajmują się dopiero autorzy kwartalników naukowych. W rodzimej branży medialnej trzeba spełniać oczekiwania korporacyjnych bossów, ci zaś życzą sobie, aby festiwal "gierkowszczyzny" trwał nadal. Stwierdzenie, że Niemcy chwalą Polskę, stanowi więc zarówno przykład, jak i jeden z obowiązujących wzorców.

Ósma Płocka Noc Kabaretowa. Starożytny Rzym. Juliusz Cezar wraca z wyprawy wojennej.

– Jak wyprawa, ojcze?
– Jak zwykle. Trochę trupów, trochę jeńców, trochę pamiątek.
– A co przywiozłeś obywatelom Rzymu?
– Obywatelom Rzymu przywiozłem wspaniałych niewolników z kraju Polan. To rewelacyjni niewolnicy, którzy są w stanie pracować do 67. roku życia! 

Sala eksploduje śmiechem. Rozradowane twarze, huragan braw, niemalże euforia. Coś niesamowitego. Zamiast zerwać się, kupą zebrać, nałomotać temu i owemu, kto tam sobie nagrabił i na łomot słusznie zasługuje, zamiast tego, powiadam, co właściwe, Polacy kontentują się śmiechem. Jak niewolnicy, w istocie. Do tego niewolnicy pozbawieni świadomości zniewolenia, przez co nadzwyczaj tani w eksploatacji. Strażników dla nich żadnych nie trzeba, skoro takich ludzi najskuteczniej nadzorują ich własne telewizory.