W kilku miejscowościach południowego Ontario organizacje polonijne oraz osoby prywatne zorganizowały obchody upamiętniające ostatnich żołnierzy II Rzeczpospolitej, tzw. żołnierzy wyklętych. W Hamilton, Guelph i w Toronto odprawione zostały Msze św., deklamowano wiersze, w siedzibie Stowarzyszenia Kombatantów Polskich przy Beverley St. w Toronto zorganizowano wystawę.
Obchody w Toronto odbyły się z inicjatywy działającego w tym mieście okręgu Kongresu Polonii Kanadyjskiej.
Pod pomnikiem Katyńskim u wylotu ulicy Roncesvalles złożono kwiaty, odczytano list od córki rotmistrza Pileckiego. Przybyli m.in. poseł do Izby Gmin Władysław Lizoń, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej Teresa Berezowska, komendant Placówki 114 SWAP Krzysztof Tomczak, przedstawiciele grupy Polonia dla Prawa i Sprawiedliwości. Nie było przedstawicieli polskich służb dyplomatycznych.
Prezes KPK Toronto Juliusz Kirejczyk podkreślił zasługi tych, którzy nie przestali walczyć z sowiecką okupacją Polski.

– W imieniu organizatorów bardzo dziękuję wszystkim za przybycie na dzisiejszą uroczystość poświęconą żołnierzom niezłomnym – mówił prezes Kirejczyk – to bohaterowie antykomunistycznego podziemia i antykomunistycznej walki o wolną Polskę; walczyli z okupantem sowieckim, walczyli z narzuconym siłą reżimem komunistycznym, zapłacili za to najwyższą cenę. Nie znamy jeszcze wszystkich danych historycznych, ale już z dużą dozą prawdopodobieństwa powiedzieć można, że zginęło ich ponad 20 tys. Zginęli starą, wypróbowaną w Katyniu metodą – strzałem w tył głowy – bądź w kazamatach więzień UB, NKWD.
Cierpieli także niewinni ludzie. Od 1943 roku, kiedy Armia Czerwona wkroczyła na ziemie polskie, z tych terenów na wschód wywieziono ponad 100 tys. osób. Drugie 100 tys. wywieziono z terenów obecnej Polski. Prawda o tym miała nigdy nie ujrzeć światła publicznego, komunistyczne władze zrobiły wszystko, aby tych Polaków nazywać bandytami, a ich oddziały bandami. Cel był jeden, wyrwać z serc Polaków i Polski patriotyzm, a zastąpić go internacjonalizmem. Nie udało się, ale skutki tego odczuwamy do dzisiaj.
Szanowni Państwo, Hołd Bohaterom, Cześć Ich Pamięci!

Następnie pani Małgorzata Karbowska z Polonia dla Prawa i Sprawiedliwości odczytała list od córki rtm. Witolda Pileckiego.

Do wszystkich Polaków w Kanadzie
Z głębokim wzruszeniem przyjęłam informację o organizowanych w Toronto uroczystych obchodach Dnia Pamięci o Żołnierzach Wyklętych. Jako córka polskiego oficera rotmistrza Witolda Pileckiego, który za swoją niezłomną postawę zapłacił najwyższą cenę, cenę życia, łączę się ze wszystkimi Polakami pragnącymi oddać hołd tym największym i najbardziej skrzywdzonym narodowym bohaterom, żołnierzom, którzy nie złożyli broni w obliczu nowej sowieckiej okupacji, gotowi byli stanąć odważnie do walki o wolną Ojczyznę.
Nie wolno nam zapomnieć o żołnierzach Polskiego Państwa Podziemnego torturowanych i pomordowanych w enkawudowskich i ubeckich katowniach, o ludziach skazywanych na wieloletnie więzienie, którzy pomimo straszliwych represji do końca pozostali nieugięci, z godnością stawili czoło straszliwym doświadczeniom. Ustanowiony przez śp. prezydenta Polski Lecha Kaczyńskiego, z inicjatywy prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Janusza Kurtyki, Dzień Pamięci jest okazją do przypomnienia dokonań bohaterskich obrońców Ojczyzny i oddania im czci.
Mam nadzieję, że Ci, dla których słowa semper fidelis stanowiły życiowy drogowskaz, staną się wzorem dla kolejnych pokoleń Polaków.
Z serdecznym pozdrowieniem Zofia Pilecka - Optułowicz

Uroczystość zakończyło odśpiewanie hymnu. (AK)

•••

Uroczystości w celu uczczenia pamięci bohaterów zostały zorganizowane też 1 marca 2015 r. przez Zarząd Stowarzyszenia Polskich Kombatantów Koło nr 20 w Toronto. Uroczystość została poprzedzona Mszą Świętą w intencji Żołnierzy Wyklętych w kościele św. Stanisława Kostki. Po Mszy Świętej w budynku SPK przy 206 Beverley St. Klub Gazety Polskiej dokonał otwarcia przygotowanej przez siebie wystawy tematycznej "Tropem wilczym".
Prezes SPK Koło nr 20 Zofia Śliwińska przywitała weteranów, wszystkich zebranych oraz przedstawicieli władz Kongresu Polonii Kanadyjskiej, rządu Kanady i Polski, w tym: prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej Teresę Berezowską, konsula generalnego Rzeczypospolitej Polskiej p. Grzegorza Morawskiego, posła federalnego p. Teda Opitza, polskich weteranów, którzy za udział w II wojnie światowej zostali odznaczeni przez rząd kanadyjski odznaką zwycięstwa, przewodniczącego Rady Polonii Świata p. Jana Cytowskiego, prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej Okręg Toronto p. Juliusza Kirejczyka.
Przybyło wielu innych prezesów organizacji polonijnych, których wszystkich nie sposób wymienić, jak również bardzo duża grupa Polaków.
Tomasz Bakalarz w zwięzłych słowach przybliżył działalność "Żołnierzy Niezłomnych" (Wyklętych). Podkreślił ich działalność, a opierając się na statystykach, podał, jak ogromna liczba niewinnych ludzi zginęła. Ich grobów do tej pory nie można odnaleźć. Wiele osób w nieludzkich warunkach odsiadywało wysokie wyroki. W programie uroczystości były wiersze Zbigniewa Kabaty czytane przez Beatę Bazak. Spotkanie zakończył piękny koncert fortepianowy w wykonaniu profesora Uniwersytetu Torontońskiego p. Adama Zukiewicza, który zaprezentował utwory Szopena.
Zarząd SPK Koło nr 20 dziękuje wszystkim uczestnikom za przybycie i oddanie hołdu niezłomnym bohaterom. (ZS)

•••

Szósty już raz z rzędu 1 marca kojarzy się w umysłach patriotycznych Polaków z obowiązkiem przypomnienia, oddania hołdu i uczczenia pamięci około 180 tysięcy bohaterów polskich, onegdaj nazywanych bandytami. To ci, którzy wbrew oficjalnemu oświadczeniu gen. Okulickiego z 19 stycznia 1945 roku, że dla Polski II WOJNA ŚWIATOWA JEST SKOŃCZONA, nie złożyli broni.
Stali się formacją najbardziej znienawidzoną przez komunistyczną władzę w Polsce i jej moskiewskich mocodawców.
Represyjna władza komunistyczna robiła wszystko, ażeby zabić wszelką pamięć o tych żołnierzach, wbijała do głów kolejnym pokoleniom przekonanie, że zbrodniczy bandyci zabijali spokojną ludność, odbudowującą kraj po okropnościach wojny.
W Europie Środkowej w tym okresie istniało przeświadczenie, że Ameryka lada dzień rozpocznie wojnę z Rosją, a fakt ten powróci nam dawne granice II Rzeczpospolitej, gdzie tak swobodnie żyło się po 123 latach niewoli.
(...)
Komitet Kultury i Historii od roku działający przy ZPwK Gr. 2 w Hamilton już od listopada przygotowywał materiały, wiersze i pieśni, które zostały wykorzystane w programie Hołdu i Pamięci Żołnierzom Niezłomnym.
1 marca 2015 o godz. 16 rozpoczęliśmy nasz program przy dość ograniczonej liczbie osób z Hamilton. Dzięki Bogu, że znów nie zawiedli nas wicekonsul Grzegorz Jopkiewicz z Małżonką, prezes Zarządu Głównego ZPwK pan Robert Zawierucha z Małżonką, pan Janusz Szajna – członek ZG ZPwK, pan Jarosław Śpiewak – prezes kanadyjskiego komitetu zbiórki podpisów dla Grzegorza Brauna ubiegającego się o urząd Prezydenta RP. Przyrzekli nam swoją obecność Rodzice pana Grzegorza, państwo Zofia i Kazimierz Braunowie z Buffalo. Niestety, burza śnieżna uniemożliwiła im przyjazd do Hamilton. Był również w drodze do naszej sali ksiądz Andrzej z Polskiego Katolickiego Kościoła Narodowego w Hamilton, ale z drogi ściągnięto Go do chorego.
Program zawierał obszerne informacje o Żołnierzach Niezłomnych, historie ich życia i śmierci przeplatane odpowiednimi pieśniami i poezją. Odczytane zostały wiersze Leszka Długosza i Adama Asnyka.
Modlitwę Narodowych Sił Zbrojnych wyrecytowali na tle cichego podkładu muzycznego "Wojenko wojenko cóżeś ty za pani" członkowie powołanej na ten występ grupy wokalnej: Staszka, Fredka, Janka, Eugeniusza, Waldemara i Adama. Oni też śpiewali stare pieśni żołnierskie i te najnowsze, "Pieśń Sybiraków" – Mariana Jonkajtisa, "Dziecka śpiew" Leszka Długosza, "Przysięgę" Andrzeja Kołakowskiego i "Żeby Polska była Polską" naszego kochanego Pana Janka z Warszawy. (...)
Wszyscy czuliśmy wzruszenie i zadumę nad losem jakże bohaterskich mężczyzn, chłopców i dziewcząt, że pomimo iż "niełatwo jest rzucić swój los na stos – powiedzmy to wprost"... Trwali do końca. Tacy są Polacy, niezależnie z którego wieku historii przywołani...

Cześć Ich Pamięci.
Zofia Kata