– O czym mówi ten artykuł?

– Ten artykuł Sejm uchwalił dla Polaków zamieszkałych na stałe w Polsce, którzy chwilowo, na przykład do pracy, muszą wyjechać i muszą zostawić tzw. adres do doręczeń w kraju. Od lat już stosują go bezprawnie, bo to jest niezgodne wtedy z konstytucją, z artykułem 32. konstytucji – ten artykuł stosuje się do takich Polaków jak ja, mieszkających w Kanadzie czy w ogóle gdzieś poza granicami. On nas zmusza do tego, żeby nawet tylko do przysyłania korespondencji wynajmować w Polsce adwokata, a adwokaci w Polsce w większości też są mało uczciwi, wezmą pieniądze i zapominają o takich klientach.

– Dla których mają tylko odebrać kopertę...

– Tak, i którzy nie mogą przyjść i się upominać. To jest jedna sprawa.

Druga sprawa. Prezesi sądu okręgowego – przynajmniej tak jest w Lublinie, ale myślę, że podobnie jest chyba w całej Polsce – jest taki artykuł 41b ustawy z 27 lipca 2001 dotyczący skarg na sąd rejonowy, a w praktyce na sędziego, bo sądy rejonowe są jednoosobowe w tej chwili. Zgodnie z tym artykułem, z paragrafem 2., skargę taką powinien rozpatrywać prezes sądu okręgowego. Jeżeli obywatel się skarży na sąd rejonowy, to powinien rozpatrywać prezes sądu okręgowego. A w Lublinie prezesi sądu okręgowego dodają sobie słowo "tego" przed słowem "sąd" i stosują paragraf 1. I dochodzi do takich paranoi, że jak ja skarżyłem się, że administracja sądu rejonowego w Lubartowie nie informuje mnie o niczym, to oni, zamiast rozpatrzyć taką skargę, to przesyłają do prezesa sądu rejonowego, który tę administrację nadzoruje. Przecież taki prezes musiałby być kompletnym idiotą, żeby sam siebie uznał za winnego.

Trzecia sprawa. Domagam się jeszcze, żeby zrobili mi jawny proces sądowy w Polsce.

– A czego dotyczy Pana sprawa? Dlaczego jawny proces sądowy?

– Wszystko zaczęło się od tego, że mój brat zaniedbał matkę w Polsce. Matka się rozchorowała, utraciła świadomość, to okradł ją ze wszystkiego, tak że musiałem interweniować. Pojechałem do Polski, ulokowałem matkę w domu starców, teraz ma już dobrą opiekę, jestem z tego zadowolony. Ale przy okazji całej tej sprawy rodzinnej, to właśnie poznałem, jak funkcjonuje ten dzisiejszy wymiar sprawiedliwości. Te kwestie prywatne, to jest oddzielna sprawa, ale chcę te dwie sprawy załatwić w czynie społecznym.

– Czyli my jesteśmy dyskryminowani w tym momencie, za to że jesteśmy poza Polską, i nie chcą wysyłać na nasz adres korespondencji. Musiał Pan podać adres w Polsce?

– Trzeba podać, ale taki adres nie jest za darmo, trzeba wynająć adwokata, po to tylko, żeby korespondencję przyjął. Ale prawo polskie jest dobre, tylko oni go nie stosują, bo jest kupa różnych artykułów, że z takimi obywatelami to oni powinni się porozumiewać albo bezpośrednio, mogą przez Internet, ale przecież po to jest ten polski konsulat tutaj. Ale polscy konsulowie uważają, że oni w takich sprawach dla takich Polaków jak my nic nie mogą zrobić. Oni mówią mi, że są jak urząd gminny. Paszport wydać, dać zaświadczenie, że podpis jest własnoręczny... Na przykład za samo poświadczenie podpisu chcą 40 dolarów, przecież to jest zgroza. Uważam też, że zdzierają z nas za te usługi, na przykład za wydanie paszportu.

Paszport kanadyjski kosztuje 80 dolarów, a polski 250 dolarów. Przecież to też nie jest równouprawnienie, jak mówi artykuł 32. konstytucji, nie dzieli Polaków na tych zamieszkałych za granicą i na tych zamieszkałych w Polsce.

– Cena paszportu powinna być przynajmniej porównywalna w walutach?

– Taka sama albo porównywalna. Media w Polsce są tak zastraszone, że boją się ruszać tych sędziów, prezesów sądów, więc pomyślałem, że w związku z tym niech mnie oskarżą, tylko żeby zrobili proces jawny, i ja wtedy w sądzie wyjaśnię, dlaczego ich nazywam przestępcami w togach, przedstawię dowody, że fałszują protokoły rozpraw, przedstawię dowody, że sędziowie kłamią.

– Spotkał się Pan z takimi przypadkami w swojej sprawie?

– Tak, w swojej sprawie, na własnym przykładzie potrafię to udowodnić, że tak właśnie jest.

– Że nagina się procedury, że...

– Naginają procedury, w ogóle prawa nie przestrzegają. Prawo jest dobrze napisane, tylko oni go nie przestrzegają. Oni sobie tak potrafią zinterpretować przepisy prawne, że po prostu całkiem artykuł traci sens w stosunku do tego, co Sejm uchwalił.

– Wyczerpał Pan już wszystkie drogi?

– Jestem na końcu wszystkich dróg, a jak wyczerpię wszystkie już, to z tą sprawą zwrócę się do Trybunału Europejskiego w Strasburgu, bo tam jest podstawowy warunek, że trzeba wszystkie możliwości w Polsce wykorzystać. Oskarżę państwo polskie – tam nie mogę oskarżyć konkretnej osoby czy konkretnych prezesów sądów, tylko będę musiał oskarżyć Polskę – o to bezprawie, dyskryminację, o nieprzestrzeganie praw człowieka. W tej mojej prywatnej sprawie, nie dość, że brat tak z matką postąpił, to jeszcze oskarżył mnie, że go zniesławiłem wśród sąsiadów. Zostałem ukarany przez ten jednoosobowy sąd grzywną 1700 złotych. To jest niewielka kara i mógłbym na tym poprzestać, ale oni nie przestrzegali moich praw jako człowieka, cały proces sądowy polegał na tym, że zawiadomili mnie tylko, że mam zapłacić 1700 złotych. A gdzie jest moje prawo do obrony? Szopka.

– Dziękuję bardzo.