Dzisiaj będzie trochę filozoficznie. Jeszcze nie tak dawno samochód był przedstawiany jako symbol osobistej wolności; nie tylko samochód, motocykl i inne pojazdy też (łącznie z kosiarką do trawy, na której nieposiadający prawa jazdy dżentelmen pojechał do brata, by się pogodzić. „The Straight Story”).

        Takie filmy, jak „Konwój”, „Mistrz kierownicy ucieka” czy „Easy Rider”, powodowały, że wszyscy marzyliśmy o własnych czterech kółkach. One dawały niezależność i podkreślały nasz indywidualizm. 

        To wszystko jest już sprawą przeszłości; obecnie coraz szerzej wprowadzane są systemy wspomagające kierowcę, powodując, że samochód, praktycznie rzecz biorąc, jest narzędziem naszego zniewolenia. 

        Obiecywałem dwa tygodnie temu, że napiszę na temat instalacji przekładni do wycieraczek (wiper linkage), jaką zamówiłem wysyłkowo, i którą zamierzałem samodzielnie wymienić w moim BMW E 46. 

        Okazało się, że zamiast instalować nową przekładnię, naprawiłem starą. Ale po kolei...

        Zamówiona na e-bayu część przyszła tak, jak miała, czyli po 2 tygodniach; była dobrze zapakowana i w sumie w całkiem niezłym stanie. Jak już pisałem, zamawiałem część odzyskaną ze złomowanego samochodu, swego rodzaju „przeszczep motoryzacyjny”. 

        Mój samochód dawca to BMW z 2003 roku. Moje BMW jest z 2000. Tak więc uzyskiwałem część o 3 lata młodszą. Po dokładnym obejrzeniu okazało się, że ta nowa przekładnia ma wiele elementów plastikowych, tam gdzie moja stara ma elementy aluminiowe bądź mosiężne. 

        Subaru to były zawsze auta dla koneserów; zawsze z napędem na cztery koła; zawsze z silnikiem typu bokser pozwalającym na obniżenie środka ciężkości, co za tym idzie, lepszą przyczepność na zakrętach. Może niezbyt wystylizowane, choć jest to oczywiście rzecz gustu, projektowane dość klasycznie, a jednak dla miłośników rajdów czy ludzi, którzy mieszkają za miastem, zupełnie kultowe. 

        To auta dostarczające dużo przyjemności w prowadzeniu, a jednocześnie praktyczne i bezpieczne. 

        Impreza rocznik 2017 jest oferowana w dwóch wariantach – sedan oraz pięciodrzwiowy hatchback, za którego zapłacimy dziewięćset dolarów dodatkowo. 

        Impreza bardzo dobrze trzyma wartość, co obniża znacząco całkowitą cenę posiadania pojazdu. W wariancie sprzedawanym w Kanadzie w wersji standardowej ma kamerę biegu wstecznego, podgrzewane przednie siedzenia i symetryczny napęd na wszystkie koła, który działa cały czas. Ponoć jest to najtańszy samochód z napędem na cztery koła sprzedawany w Kanadzie. 

        Subaru słynie z jakości, niezawodności i bezpieczeństwa. W imprezie chroni nas cała gama poduszek powietrznych łącznie z tymi nadkolanowymi oraz elektroniczne systemy zabezpieczające,  jak automatyczne wykrywanie przeszkód i hamowanie – również na biegu wstecznym, detektor pojazdu w martwym punkcie i wiele, wiele innych.

        W nowym modelu zwiększono pojemność kabiny pasażerskiej i bagażnika. Z dwulitrowym silnikiem typu bokser sprzężona jest pięciobiegowa ręczna skrzynia biegów lub bezbiegowa CVT, ale to już jako opcja. Wiele funkcji samochodu włączanych jest głosem; w ten sposób regulowana jest klimatyzacja i nagrzewanie, w taki sposób odbywa się nawigacja czy sterowanie systemem audio. W wyposażeniu mamy ośmiocalowy ekran o dużej rozdzielczości. 

        To już jest piąta generacja imprezy. Użytkownicy chwalą wyciszenie kabiny oraz bardzo dobry styl prowadzenia, jak na samochód bądź co bądź kompaktowy jest to absolutna pierwsza liga. 

        Wszystkie imprezy wyposażone są w silniki FB 20 pojemności 2 l, bezpośrednim wtrysku, czterocylindrowe, o mocy 152 koni mechanicznych. No może trochę za mało w aucie, które cały czas przenosi napęd na cztery koła.

        Samochód możemy kupić w czterech opcjach: adventure touring, sport i sport-tech. Ręcznej skrzyni biegów przydałby się 6. bieg, bo na autostradzie przy 120 km/h licznik obrotów wskazuje około 3000. 

        Impreza pali przeciętnie 8,9 l na 100 km w trybie połączonej jazdy miejskiej i wiejskiej, oficjalne wskazania miejskie to 10,1 l na 100, a wiejskie 7,7. Z ceną zmieścimy się w przedziale 25 tys. – 32 tys. dol., co jak na samochód kompaktowy nie jest może bardzo tanio, ale jak na subaru to całkiem rozsądna cena, o czym zapewnia 

Wasz Sobiesław 

        Dzisiaj znowu trochę o naprawach, o tym, aby postarać się rozpoznać usterkę w samochodzie, zanim pojedziemy do mechanika. Oczywiście, mówię o naprawach drobnych, takich, które możemy zrobić u siebie w domu bez podnośnika czy specjalnych narzędzi. Kiedyś już mówiłem, że warto zaopatrzyć się w komputer diagnostyczny do samochodu, co pozwoli ustalić obszar kłopotów. 

        Jeśli nas interesuje, żeby trochę zmniejszyć koszty posiadania auta poprzez własne drobne naprawy, warto zlokalizować kilka forów internetowych, na których dyskutują właściciele pojazdów naszego typu. Bardzo pomocne są też filmy instruktażowe na kanale YT i tam też można szukać porady, jak pewne rzeczy prosto wymienić. 

        Mnie w moim dziewiętnastoletnim BMW (E46) w najbliższym czasie czeka wymiana mechanizmu przekładni wycieraczek razem z silnikiem. BMW to niby drogi samochód w utrzymaniu, bo powszechna opinia jest taka, że skrót firmy można przetłumaczyć na „będziesz miał wydatki”. Jeśli się jednak wie, jak i co wymieniać oraz gdzie kupować części, wcale tak być nie musi. 

        Oczywiście, nowe części są niewspółmiernie drogie w porównaniu do wartości; wspomniany mechanizm nowy kosztuje w granicach 500 –  600 dol. kanadyjskich, co biorąc pod uwagę że samochód wart jest 2 – 3 tys., jest ceną zaporową. Można jednak znaleźć wiele firm oferujących części używane, no i właśnie przez taką firmę kupiłem używany komplet przekładni z silnikiem  za 60 dol., co z wysyłką i różnymi opłatami (cło) wyniosło około 90 CAD. Jest to o tyle smutne, że płacimy tutaj cło nałożone na część, która pochodzi z samochodu, który został już dawno temu wimportowany, więc.... Ale wiadomo, biednemu zawsze wiatr w oczy. Tak czy owak, będę miał za niespełna 100 dol. całe urządzenie i nie omieszkam Państwa poinformować, jak mi się udała instalacja. 

        Wcześniej wyszło mi na jaw kilka mniejszych rzeczy. Okazało się, że mój samochód traci płyn do spryskiwacza i  wyciek trwa 2 do 3 dni. Wymontowałem cały baniak, uszczelniłem; wydawało mi się, że jak jest wyciek, to pewnie na uszczelce, gdzie jest włożony na wcisk silniczek do spryskiwacza. Rzecz uszczelniłem gizmem kupionym w Canadian Tire i nic. Wycieku nie powinno być, a jest. Nie ma bardziej denerwujących rzeczy niż właśnie takie. Okazało się po sprawdzeniu na forach internetowych, że silnik do spryskiwacza ma małą dziurkę do odpowietrzania, i jest w stanie się tak zużyć, że właśnie przez ten dziurkę wycieka płyn, a całość normalnie działa. Wystarczyło zamówić nowy silnik i cała sprawa przeszła jak ręką odjął. Ponieważ wymontowanie i zamontowanie baniaka to banalna sprawa, więc zamówiłem przez Internet wspomniany silniczek (podrobiony chiński) za jedyne piętnaście dolarów, z darmową wysyłką. Część przyszła w ciągu 3 tygodni. Naprawa zajęła mniej niż 15 min. Do dzisiaj nie mam żadnych problemów. 

        Zapytacie Państwo, dlaczego kupiłem chińską podróbkę. Nie mam przed tym żadnych oporów; gdybym kupił markową część, to niestety ona dzisiaj również jest wyprodukowana w Chinach, i to pewnie w tej samej fabryce. Kiedyś myślałem, że oryginalny alternator Boscha do mojego volkswagena będzie lepszy od „generic”, jednak okazało się, że też jest wykonany w Chińskiej Republice Ludowej i nosi jedynie nabitą markę. 

        To była jedna naprawa, drugi problem był trochę bardziej tajemniczy; wiadomo, że w starych samochodach zaczynają się różne przygody elektryczne, izolacja przeciera się, dochodzi do lekkich zwarć...  

        Nagle zapaliły mi się na wskaźniku przed kierownicą lampki, że mam wypalone dwie żarówki z tyłu; sprawdziłem, wszystko się świeciło! Po jakimś czasie okazało się, że ten model tak ma, iż może to sygnalizować problem z uziemieniem tylnej lampy, ale na początku warto sprawdzić, czy palą się żarówki oświetlenia tablicy rejestracyjnej. Proszę sobie wyobrazić, że żarówki były ciemne. 

        Ich wymiana to żaden problem, wystarczy płaski śrubokręt, moje wyglądały na przepalone, założyłem nowe i... Nic,  nie świecą się. Po peregrynacji internetowej ustaliłem, że to oczywiście przewody. W którym miejscu? No tam, gdzie najczęściej się ruszają, czyli  w którym przechodzą do klapy bagażnika. Tam się to powycierało, jeden przewód wisiał na włosku, a drugi był urwany. Kupiłem trochę taśmy izolacyjnej i po skręceniu zaizolowałem i włożyłem w gumową osłonę. Przeszło. 

        Na dodatek, okazało się, że tam też należy szukać przyczyny, jeśli stracimy w bagażniku oświetlenie. Dlaczego? Bo tamtędy przechodzi przewód do zamka bagażnika, który to oświetlenie uruchamia, więc jeśli straciliśmy światło w bagażniku, to mogą nie być to wcale żarówki, tylko właśnie wytarty przewód, który idzie od zamka.

         Tyle porad, postanowiłem się z Państwem nimi dzielić, bo czasem właśnie takie dyletanckie uwagi pozwalają przełamać strach przed grzebaniem we własnym samochodzie, a informacja najwięcej kosztuje. Im więcej informacji, tym lepiej, 

o czym zapewnia 

Wasz Sobiesław