Aleksander Wierzejski: W studiu poranka Wnet pan Krzysztof Bosak, witamy serdecznie. Imigracja do Polski to jest coś, co wybuchło ostatnio. Taka dość oczywista pana konstatacja, że przyjeżdżają do Polski ludzie z całego świata, wywołała gwałtowne reakcje.
Krzysztof Bosak: Właśnie trudno to zrozumieć, dlatego że chyba wydaje się, że mój wpis na Twitterze wywołał tę reakcję, ze względu na to, że skupiłem się na jednym konkretnym człowieku, który minął mnie, jak to napisałem, pedałując na rowerze w turbanie.
I to że turban, że rower, że pedałował oczywiście wywołały tysiące komentarzy, szczególnie wśród liberalnych czy lewicowych dziennikarzy, którzy poczuli się upoważnieni do tego, by serwować moralne pouczenia, że rasizm, że nietolerancja, że „wyszło z tego narodowca”.
Natomiast chyba każdy przy zdrowych zmysłach, kto potrafi czytać ze zrozumieniem, pojmie, że chodzi o szerszy problem niż o jednego człowieka, którego minąłem. Mówimy o tysiącach ludzi, którzy pojawili w ciągu ostatnich dwóch lat w Warszawie i na Mazowszu, ale i w całym kraju.
Wystarczy spojrzeć na dane Urzędu do spraw Cudzoziemców. Każdy może wejść na jego stronę i po prostu pozaznaczać kraje, z których do nas ludzie przyjeżdżają, zaznaczyć pozwolenia na pobyt czasowy, z których z reguły korzystają ci, którzy pracują, są imigrantami zarobkowymi w Polsce, i łatwo się zorientuje, że tylko z takich państw, jak Indie, Nepal, Bangladesz i Pakistan w ciągu ostatnich dwóch lat, czyli za rządów PiS, które jest teoretycznie, jak to piszą w prasie zagranicznej, „nacjonalistyczne, antyimigranckie, populistyczne”, przyjechało ponad 10 tysięcy osób, więc nie mówimy o jednej osobie, mówimy o ponad 10 tysiącach osób z Azji, które pracują.
Ja oczywiście tego nie kwestionuję, natomiast pytanie, czy potrzeby przedsiębiorców, biznesu i rynku pracy są tym, co ma sterować polską polityką imigracyjną. Skoro takie państwa, jak Czechy czy Litwa, są w stanie wprowadzać pewne ograniczenia dla imigracji zarobkowej, a my ani nie rozwiązaliśmy do końca problemu bezrobocia, ani też nie rozwiązaliśmy tej sprawy, o której była mowa, czyli umożliwienia Polakom powrotu z zagranicy i repatriacji Polaków, to dlaczego rząd właściwie otworzył granice.
Dlatego że w tej chwili wojewodowie nie stosują żadnych kryteriów selekcji imigracji ani jej ograniczania, po prostu wydają te pozwolenia taśmowo.
To jest oczywiście cała masa problemów zaczynająca się od tego, czy my mamy jakiś sposób na skontrolowanie tego, co ci ludzie robią w Polsce?
Nie mamy żadnego, rząd zupełnie nad tym nie panuje. (...) Zwróćmy uwagę, już po tym moim kontrowersyjnym wpisie m.in. portal Natemat zrobił wywiad, w którym Hindusi jeżdżący dla firmy Uber i na rowerach odpowiadają mi na mój wpis, i pośród tych odpowiedzi typu: uczciwie pracujemy, Polska jest fajna, jest też taka ciekawostka, że dziennikarz pyta ich, czy myślicie dalej jechać na Zachód, a oni odpowiadają, nieee, tam jest dużo trudniej dostać pozwolenie i wizę.
Czyli okazuje się, że Polska z tym teoretycznie patriotycznym niby antyimigranckim rządem ma, w mojej opinii, być może najbardziej liberalną w tej chwili politykę imigracyjną w Unii Europejskiej, dlatego że państwa zachodnie przyjęły tych tzw. uchodźców, ale jeżeli chodzi o imigrację zarobkową, prowadzą jakąś politykę. Rząd polski w tej chwili, jeśli chodzi o imigrację zarobkową, nie prowadzi polityki żadnej, poza polityką otwarcia granic.
I to trzeba powiedzieć wyraźnie, premier Morawiecki realizuje strategię rządu wypracowaną jeszcze w okresie, kiedy był w zespole doradców premiera Tuska, dlatego że wówczas zespół doradców premiera Tuska pod kierownictwem ministra Boniego wypracował strategię „Polska 2030” i to był pierwszy oficjalny dokument, w którym wprost powiedziano – co myśmy zresztą nagłaśniali, ale nikt tego nie słuchał, PiS się też wtedy tym w ogóle nie zainteresował, dzisiaj już wiemy dlaczego – że luka demograficzna będzie dopełniana imigracją zarobkową z całego świata i że to jest sposób.
I dokładnie to w tej chwili robi rząd. Przy czym chcę powiedzieć, że jest to uzasadnienie fałszywe, dlatego że patrząc z punktu widzenia luki demograficznej i nierównowagi w tej piramidzie pokoleń, my powinniśmy sprowadzać dzieci, a nie ludzi w moim wieku, ponieważ ludzi w tym wieku nie brakuje w piramidzie demograficznej w naszym społeczeństwie. Będzie brakować w naszym społeczeństwie ludzi właśnie znacznie młodszych, w wieku dzieci, więc nawet z punktu widzenia dopełniania luki demograficznej, ta polityka jest źle pomyślana.
Jeszcze na jedną rzecz chcę zwrócić uwagę, nie mamy żadnej gwarancji, że ci imigranci, których w tej chwili ściąga rząd, poza tym że nie było żadnej demokratycznej dyskusji na temat tego, czy oni mają tu być, czy mają tu zostać, czy się na to zgadzamy, do których powiatów i w jakiej liczbie. Na przykład z samego Nepalu, Indii, Pakistanu i Bangladeszu na Mazowszu – mówimy głównie o Warszawie, to nie jest jedna osoba, którą ja minąłem, to jest 8 tysięcy. 8 tysięcy przyjęto w ciągu ostatnich dwóch lat.
Ludzie w reszcie kraju nie mają o tym pojęcia, bo ich nie widać. Ich widać w kilku punktach. Na przykład duże korporacje współpracują z agencjami rekrutacyjnymi, i tam gdzie duża korporacja otwiera swój zakład, tam oni ich ściągają, punktowo. Natomiast reszta ludzi nie ma o tym pojęcia. To oczywiście wpływa na rynek pracy, i powiedzmy to – to wpływa na pensje, które nie rosną. Tak jak robotnik ukraiński w tej chwili konkuruje płacowo z robotnikiem polskim na tej samej budowie... Te stawki, na które zgadzają się pracownicy z Ukrainy, bywają często 30 procent niższe niż te, na które gotowi są zgodzić się Polacy, więc w oczywisty sposób to cały czas powoduje wypychanie Polaków na emigrację, utrzymywanie stawek Polaków na niskim poziomie i po prostu konkurencję płacową, jak powiedziałem, robotnika z Mołdawii, Białorusi, Ukrainy z robotnikiem polskim na polskiej budowie – na budowie w Polsce, bo to często są korporacje zagraniczne, które tu wpuściliśmy w radosny sposób, w ogóle się nie przejmując, kto zarabia na robieniu biznesu w Polsce.
Natomiast centra na przykład logistyczne, firmy, korporacje międzynarodowe, polski pracownik z okolicznych gmin i powiatów konkuruje z pracownikiem z Nepalu, z Bangladeszu, z Indii.
I teraz ktoś powie, to są uczciwi ludzie, którzy chcą po prostu pracować, nie łamią prawa. To prawda. Co do zasady to prawda i to dotyczy także pracowników z Ukrainy. To są ludzie spokojni, uczciwi, którzy ciężko pracują. Pytanie, czy to, że ktoś spokojnie, uczciwie i ciężko chce pracować, jest wystarczającym argumentem, żeby przesiedlać go masowo do Polski, bo w ten sposób możemy do Polski przesiedlić 50 milionów ludzi albo 50 tysięcy.
Indie liczą miliard ludzi, Pakistan 150 milionów, Bangladesz 130.
Mówimy o ogromnych rzeszach ludzi. Analizowanie tego wyłącznie przez indywidualistyczną perspektywę typu „ja go poznałem, on jest OK, napił się ze mną wódki, mówi dzień dobry, dziękuję, kocham was”, naprawdę, to jest tak infantylny sposób rozumowania. Musimy to rozpatrywać w ogólnych kategoriach, jak to przekształca nasze społeczeństwo. I teraz pytanie, które chcę postawić, jest następujące, jaki odsetek imigrantów na naszym rynku pracy, ci, którzy są tacy liberalni, otwarci i tolerancyjni, dopuszczają?
Niech powiedzą to otwarcie. 5 procent, 15, 25 czy 50? Niech po prostu powiedzą to otwarcie i zaczniemy dyskusję o liczbach. Ja na przykład uważam, że dopuszczalny dla mnie i akceptowalny poziom obecności imigrantów – przy ich równomiernym rozproszeniu, bez żadnego skoncentrowania i tworzenia gett, a już w Warszawie zaczyna się gettoizacja zarówno imigrantów muzułmańskich, których wbrew temu, co się mówi, pojawiło się w Warszawie sporo – był o tym film Witolda Gadowskiego, można go obejrzeć na YouTube, polskie służby graniczne nie panują nad granicą. Oczywiście wszyscy są cicho, bo oni głównie chcą przenikać na Zachód, natomiast to jest fakt.
Druga sprawa to są ci nowi imigranci z Azji, z Indii czy hinduscy, tak ich umownie nazwijmy. Poza tym jest duża fala cały czas wpuszczana imigracji z Chin, Wietnamu. To jest kolejne ponad 10 tysięcy.
Jeżeli do tego dodamy inne państwa, to nam wyjdą dziesiątki tysięcy w ciągu ostatnich dwóch lat za rządów PiS. I teraz jeszcze jedna rzecz bardzo interesująca, którą chcę powiedzieć.
Rząd nad tym nie panuje. Co to znaczy? To znaczy rząd dał zgodę wojewodom, odpowiadają za to bezpośrednio właśnie ministrowie spraw wewnętrznych, czyli obecnie minister Brudziński, wcześniej minister Błaszczak, a bezpośrednio za to premier Szydło, premier Morawiecki i prezes Kaczyński.
Oni dali zgodę wojewodom, żeby taśmowo wydawać zgody. U wojewodów jest taki departament, który wydaje te zgody, decyzje legalizacyjne. To są zgody czasowe, ktoś powie. To prawda. One upływają. Tylko jak wygląda procedura? Procedura wygląda tak, że jeżeli skończy się zgoda na pobyt czasowy, to można dostać decyzję, że trzeba wyjechać. Natomiast od tej decyzji można się odwołać i tych odwołań jest w tej chwili tak dużo, że Urząd ds. Cudzoziemców, który zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego takie decyzje powinien rozpatrywać w ciągu miesiąca, nie wyrobił się jeszcze z odwołaniami z 2016 roku.
Urząd ds. Cudzoziemców całkowicie stracił kontrolę nad kontrolą odwołań od decyzji o upływającym pobycie czasowym, co oznacza, że żadne media nie zajmują się sprawą, iż my w tej chwili straciliśmy kontrolę nad polityką imigracyjną.
Więc jeszcze raz podkreślam, nie chodzi o jednego Hindusa w turbanie, pedałującego na rowerze dla firmy Uber Eats, chodzi o dziesiątki tysięcy osób, które bez żadnej debaty zostały wpuszczone na polski rynek pracy, które płacowo konkurują z polskim pracownikiem.
I moim zdaniem, jest to sytuacja, której kapitaliści, liberałowie nie chcą przyjąć do wiadomości, w której interes pracodawców zaczął rozmijać się z interesem narodowym, dlatego że w naszym długoterminowym interesie narodowym jest to, aby, po pierwsze, mniejszości w Polsce nie były zbyt liczne, po to żeby nasze pokojowe współżycie trwało, po to żebyśmy byli narodem gościnnym, tolerancyjnym, a nie żeby wróciły konflikty narodowościowe, jakie mieliśmy w dwudziestoleciu wojennym.
A tam gdzie jest dużo mniejszości, duże ich skoncentrowanie, tam zawsze znika asymilacja, znika integracja, pojawiają się konflikty. W szczególności będzie to widać na rynku pracy.
Już w tej chwili zawiązują się ukraińskie związki zawodowe i ja im się nie dziwię, to chcę powiedzieć.
Więc chcemy pokojowego współżycia. Żeby było pokojowe współżycie, tolerancja, integracja, asymilacja, mniejszości musi być statystycznie mało, one nie mogą stanowić żadnych większości, żadnych skupisk ani w miejscach zamieszkania, ani w szkołach ich dzieci. I poza tym przede wszystkim polska kultura musi być kulturą dominującą. Ta cała wiara w wielokulturowość, w dodatku na tzw. prawicy, to jest jakiś obłęd. Za tym stoi taka koncepcja...
(...)
Nasi politycy, co gorsza nasi biskupi wydają listy, o tym że wielokulturowość to nasza wielka tradycja Rzeczpospolitej.
Jakiś totalny anachronizm. W każdej sprawie chcemy być nowocześni, ale w kwestii wielokulturowości nagle wszyscy stali się miłośnikami I Rzeczpospolitej. A czemu nie są miłośnikami monarchii w takim razie?
Zapominają, że ta wielokulturowość szła w parze z monarchią. A czemu nie są miłośnikami feudalizmu, czemu nie są miłośnikami na przykład odrębności sądownictwa dla mniejszości narodowych, tak jak mieli Żydzi?
Dlaczego wybierają sobie tylko jeden relikt z przeszłości, a nie wybierają wszystkich? I tak naprawdę sprzedają nam koncepcje, które są na Zachodzie, które totalnie poniosły porażkę. Bo to wszystko, o czym ja mówię, działo się na Zachodzie.
I na przykład redaktor Memches, którego skądinąd znam, lubię i szanuję, mówi mi, że jeżeli oni przyjeżdżają do pracy, to nie jest multi-kulti. Jak to nie? Przecież ci wszyscy imigranci, którzy stanowią tak liczne społeczności imigranckie na Zachodzie, to są potomkowie tych, i ci, którzy przyjechali do pracy. Ta fala uchodźców to jest zupełnie nowa sprawa.
Jeszcze raz podkreślę, nie chodzi wyłącznie o imigrantów muzułmańskich. Oczywiście jest tak, że z imigrantami muzułmańskimi ze względu na pewną ekspansywność religii muzułmańskiej jest może na Zachodzie najciężej, ale to nie znaczy, że inne narodowości nie stanowią problemu. Dam prosty przykład. Niedawno rozmawiałem z dyrektorem szkoły katolickiej w Belgii, w Brukseli konkretnie, w ich stolicy. Ten dyrektor szkoły katolickiej w szkole katolickiej ma zaledwie 4 procent katolickich dzieci, reszta to są dzieci innych wyznań. I to jest zagrożenie.
Szkoła katolicka jest szkołą dobrą, uczy wartości i bogaci muzułmanie chętnie do takich szkół wysyłają swoje dzieci.
I bogaci, i biedni. Natomiast pytanie, którego nie zadają sobie z powodu swojego zbyt dobrego samopoczucia liberalnie nastawieni, wielokulturowi, superotwarci Polacy, z prawicy i z lewicy, tutaj różnica zniknęła zupełnie, jest takie – czy my jesteśmy w stanie rozwijać polską kulturę bez Polaków?
To znaczy moja opinia i narodowców opinia jest taka, że żeby rozwijać polską kulturę w jej tradycyjnej formie, przy całej wewnętrznej różnorodności, nie tylko w wydaniu endeckim, ale niech tam i w wydaniu piłsudczykowskim, romantycznym, insurekcyjnym, katolickim, laickim, wszystkie nurty polskiej kultury, weźmy te wszystkie nurty razem – czy jesteśmy w stanie rozwijać się w oparciu o Hindusów, mieszkańców Chin, Pakistanu, Indii, Bangladeszu, a nawet Mołdawii, Białorusi czy Ukrainy?
W mojej opinii, nie jesteśmy. Co oznacza, że z każdym imigrantem, któremu przyznamy obywatelstwo – a kwestia obywatelstwa stanie, nie w tej chwili, to za dwa – trzy lata, jak władzę przejmie lewica i liberałowie, rząd PiS, może na razie rząd Morawieckiego tylko się odezwali, żeby szybko nadawać obywatelstwo, szybko, szybko, bo wyjadą. Na zachętę rozdawajmy obywatelstwo polskie...
Oczywiście, po PiS-ie przejmie władzę lewica, liberałowie, nie w tych wyborach, to w następnych, ale to niestety nastąpi. I wówczas na stole oczywiście znajdzie się kwestia obywatelstwa. Jeżeli będziemy tu mieli 100 tysięcy obcokrajowców...
Jak przyjedzie milion Hindusów, to oni tam tego nie zauważą, tam się nie zrobi luźniej w Indiach.
Tam się nie zrobi, ale tutaj zaraz nas oskarżą, że redaktor Wierzejski sprowadza do absurdu, jaki milion, jak Bosak widział jednego w turbanie, a co mu jeden przeszkadza i w ogóle świetna kuchnia indyjska, ja sobie jadłem u Hindusa i było super.
Więc nie mówmy o milionie, mówmy o liczbach, które są w Urzędzie ds. Cudzoziemców. Mówimy w tej chwili o dziesiątkach tysięcy za ostatnie dwa lata i przy utrzymaniu trendu – pracodawcy mówią, że trend trzeba utrzymać, i mówią o milionach – będziemy mówić już o milionach w perspektywie iluś lat.
Teraz, jakimi argumentami ta tzw. polska prawica, pożal się Boże, ma zamiar to odpierać w debacie o rozdaniu im obywatelstwa? A jeżeli rozda się obywatelstwo, to polska prawica może już nigdy nie wygrać wyborów w Polsce, dlatego że szeroko pojęta prawica, włączając w to PiS, który jest dla mnie taką fejkową prawicą, wygrywa niewielką większością. Przecież wszyscy to wiemy, że z całej jakby puli Polaków, społeczeństwa, to mniejszość poparła PiS i w wyniku pewnego splotu korzystnych okoliczności PiS ma w tej chwili samodzielną władzę. To się może nigdy nie powtórzyć.
A w Wielkiej Brytanii w tej chwili analizy pokazują, że na przykład w Londynie prawdopodobnie konserwatyści nigdy już nie wygrają wyborów, dlatego że są zbyt biali, jak mówią publicyści. Tam wygrał wybory Sadiq Khan, potomek imigrantów z Azji, jako burmistrz Londynu.
I pytanie, czy chcemy iść w tę stronę, dlatego że to nie jest tak, że potrzeba mieć 50 plus 1 procent obcokrajowców, żeby nie móc wygrać wyborów. 5 czy 10 procent w danym okręgu wyborczym wystarczy. Na przykład rozmawiałem z kolegą z powiatu, narodowcem, który teraz działa w PiS-ie – są, niestety, tacy. On mi powiedział, jak to działa w jego powiecie, gdzie jest silne, dobrze zorganizowane, zwarte skupisko mniejszości ukraińskiej. To ta mniejszość decyduje, kto wygra wybory samorządowe. PiS, żeby wygrywać, musiał się dogadać z mniejszością ukraińską, bo inaczej wygrywała zawsze lewica albo Platforma. I to jest kilka procent, ale to jest kilka procent, które jest języczkiem u wagi.
Mam wrażenie, że nikt nie odrobił lekcji z dwudziestolecia wojennego.
Dlaczego narodowcy byli zablokowani politycznie jeszcze przed zamachem majowym? Między innymi dlatego, że lewica, czyli obóz Piłsudskiego, zawierała sojusze z mniejszościami narodowymi.
Możemy powiedzieć narodowcy źli, antysemici, powinni się podogadywać z Żydami, a nie politycznie z nimi konkurować. To jest już temat na inną dyskusję, natomiast faktem jest, że tam, gdzie pojawiają się liczne mniejszości obdarzone prawem obywatelskim, stają się języczkiem u wagi.
A jaki takie mniejszości popierają program polityczny? Liberalno-lewicowy, idący w kierunku multikulturowości, wielokulturowości, czy w kierunku umacniania polskości, umacniania katolicyzmu?
Niech każdy rozsądny katolik czy Polak sobie na to odpowie i pójdzie po rozsądek do głowy, bo robienie z tego, że ma rosnąć PKB, wyznacznika naszej polityki to jest jakiś absurd. ZUS ma służyć Polakom, a nie Polacy ZUS-owi. Postęp gospodarczy ma służyć Polakom, a nie kompozycja społeczeństwa postępowi gospodarczemu. To jest dla mnie tak oczywiste, że nie rozumiem, dlaczego inni stali się tak kosmopolityczni, że nie robi im już zupełnie różnicy, kto w Polsce będzie mieszkał.
To Polacy walczyli choćby z germanizacją w okresie zaborów czy rusyfikacją, żeby teraz dobrowolnie się zazjatyzować, zafrykanizować, zislamizować?
Zadajmy sobie te wszystkie pytania, zacznijmy o tym dyskutować. Jeszcze raz to powiem, 10 – 50 czy to Arabów, czy Hindusów nie robi dla mnie żadnego problemu. Mieszkam w Warszawie od kilkunastu lat. Ludzie, którzy prowadzą tu restauracje, są pewnym kolorytem tego miasta. Nikt z nas, narodowców, nie miał z tym problemu.
Te obrazki, które krążą w Internecie, żeby demaskować narodowców, że po Marszu Niepodległości zjedli kebaba. No tak, ja też wiele razy w życiu zjadłem kebaba, zjadłem w restauracji hinduskiej, takiej, owakiej. Lubię różnorodność światowej kuchni, ale widzę różnicę pomiędzy jednym prowadzącym restaurację, jednym kucharzem, przedsiębiorcą, nauczycielem, imigrantem, Wietnamczykiem, który uciekał przed komunizmem, czy Koreańczykiem, a pomiędzy zastępowaniem naszej siły na rynku pracy poprzez ściąganie masowej imigracji.
Przy czym jeszcze raz chcę to powiedzieć, my musimy rozpatrywać wszystkie dyscypliny, dziedziny gospodarki łącznie, dlatego że to nie jest tak, że superwykwalifikowana imigracja w dużej ilości też nam się opłaca, dlatego że jeżeli zezwolimy na przykład firmom, które zatrudniają informatyków, ściągać informatyków z Indii, to Indie są nam w stanie także dostarczyć dowolnie dużą liczbę informatyków. I teraz powstaje pytanie, czy jeżeli my prognozujemy, że na polskim rynku pracy w perspektywie na przykład 10 lat potrzebujemy dodatkowych 10 tysięcy informatyków, to czy my spośród trzydziestokilkumilionowego narodu i młodszej generacji, która liczy ileś tam setek tysięcy, jesteśmy w stanie wykształcić każdego roku plus tysiąc informatyków na naszych wydziałach, co zajmuje powiedzmy te 3 – 4 lata, jak ktoś jest zdolny i sam się uczy, czy my chcemy ich już teraz ściągnąć z Indii? Otóż ja uważam, że my powinniśmy, póki mamy takie możliwości, a mamy, wykształcić swoje kadry.
Zacznijmy wreszcie o tym dyskutować, bo to że ktoś posiada obywatelstwo, nie czyni go Polakiem, albo że się z nami napije wódki.
To jest nic, nie ma „polskości instant”, to zawsze będzie jakaś „fake polskość”, to będzie po prostu oszukiwanie. Jesteśmy w stanie uznać kogoś jako cudzoziemca, który uczciwie pracuje.
Natomiast jeszcze jedną rzecz chcę powiedzieć na koniec. Ja uważam, że wszyscy ci tolerancyjni, otwarci, superotwarci, lewicowi, prawicowi Polacy są głęboko nieuczciwi względem tych obcokrajowców.
Uważam, że oni ich traktują instrumentalnie, nie traktują ich jak chrześcijanie.
Uważam, że jak przyjdzie do dyskusji o obywatelstwie, wielu z nich będzie przeciw. Uważam, że jak przyjdzie do dyskusji o przywilejach socjalnych, wielu z n ich będzie przeciw. Uważam, że jak przyjdzie do dyskusji o równych wynagrodzeniach, wielu z nich będzie przeciw.
Uważam, że oni mają gdzieś, czy ci ludzie mają ubezpieczenie zdrowotne i czy mieszkają w ośmiu w jednej izbie, czy jeden w jednej izbie.
Uważam, że oni mają gdzieś to, za jakie stawki ci ludzie są zatrudniani, w jakich warunkach mieszkają. A w poprzednie wakacje podjąłem się prac sezonowych nad polskim wybrzeżem i mieszkałem dokładnie w takich samych warunkach jak imigranci ukraińscy i nie były to dobre warunki, muszę powiedzieć, jeżeli się przyjrzymy, co się proponuje sezonowej imigracji, która pracuje nad polskim morzem na przykład.
W związku z tym uważam, że ci wszyscy superotwarci są oderwani od rzeczywistości, mają bardzo mało kontaktu z realnym rynkiem pracy i tak naprawdę nie traktują po chrześcijańsku tych ludzi, traktują ich instrumentalnie. Wielu z nich patrzy na to jak na tabelki w Excelu, żeby tylko mieć takie poczucie wyższości, bo już nagle uważają, że oni będą tą lepszą kastą, która będzie wykonywać tylko prace biurowe, a te proste prace, których rzekomo Polak się nie chce podjąć, co jest kłamstwem, bo wielu Polaków pracuje fizycznie i robi dobrą pracę, to będzie teraz im wykonywał obcokrajowiec. Moim zdaniem, jest to jakaś kolejna odsłona polskiej megalomanii, jakiegoś głupiego polskiego snobizmu.
Krzysztof Bosak
Spisane z taśmy z Radia WNET
