Jest szansa na zmiany w ontaryjskim kodeksie pracy. Prawie dwa lata temu liberałowie zarządzili przeprowadzenie gruntownej rewizji warunków pracy (Changing Workplaces Review) zaznaczając, że rzeczywistość bardzo się zmieniła, a prawo od 20 lat pozostaje takie same. Przegląd ma objąć wszystkie obszary, do których stosuje się prawo pracy. W lipcu zeszłego roku dwaj członkowie panelu doradczego przedstawili wstępny raport zawierający ponad 200 propozycji zmian mających na celu ochronę miejsc pracy, zwłaszcza tych najbardziej niepewnych. Teraz kończą opracowywać ostateczną wersję.

We wstępnej pisali np. o obowiązku udzielania pracownikowi określonej minimalnej liczby płatnych dni chorobowych czy wcześniejszym pisemnym zawiadamianiu pracowników o zmianach w grafiku (i wypłacaniu dodatkowego wynagrodzenia za zmiany dokonywane w ostatniej chwili). Wśród propozycji znalazło się też zwiększenie długości płatnego urlopu do 3 tygodni, obniżenie progu obowiązywania stawki za nadgodziny z 44 do 40 godzin tygodniowo, likwidacja niższej stawki minimalnej dla osób nieletnich i serwujących alkohol oraz wymaganie, by pracownicy zatrudnieni na część etatu byli wynagradzani tak samo jak pełnoetatowi wykonujący porównywalną pracę. Doradcy sugerują ograniczenie liczby pracowników zatrudnianych za pośrednictwem agencji pracy tymczasowej oraz zakazanie lub ograniczenie zatrudniania pracowników zastępczych w przypadku strajku. Ich zdaniem pracownicy powinni mieć większe możliwości zakładania związków – dotyczy to również pracowników krajowych pracujących w domach.

Przedsiębiorcy są nieco zaniepokojeni, związki zawodowe i inne organizacje pracownicze z nadzieją patrzą w przyszłość. Przedstawiciele ontaryjskiej izby handlowej zauważają, że stosunki pracownicze mogą być drastycznie zmienione i zastanawiają się, czy tak głębokie zmiany są w ogóle potrzebne.

W poniedziałek premier Trudeau po raz pierwszy odwiedził Mississaugę. Rozmawiał z burmistrz Bonnie Crombie o rozwoju miasta i możliwych inwestycjach. W rozmowach uczestniczyli radni, lokalni posłowie federalni i wyżsi urzędnicy miejscy. 22 lutego rada zatwierdziła wstępną propozycję budżetową, która potem została przesłana do Ottawy. Wśród propozycji projektów, które mógłby dofinansować rząd federalny, znalazły się Mississauga Transitway, kolej regionalna tzw. Missing Link, Dundas Connects, Inspiration Lakeview, budowa portu w Port Credit i przystępne mieszkalnictwo. Spotkanie za zamkniętymi drzwiami trwało pół godziny.

W ratuszu witało premiera ok. 150 osób. Nie wszyscy entuzjastycznie reagowali na jego przyjazd. Samozwańcza aktywistka działająca w obronie praw kobiet, była muzułmanka Sandra Solomon krzyczała do Trudeau, że jest zdrajcą. Solomon jest przeciwniczką uchwały M-103 potępiającej islamofobię autorstwa posłanki Iqry Khalid. Uważa, że uchwała ogranicza jej prawo do krytykowania islamu.

Urzędnicy z ratusza przekazali, że Solomon została wyprowadzona.

Wygląda na to, że posłowie z Quebeku dojdą do porozumienia w sprawie rozpoczęcia konsultacji publicznych dotyczących legalizacji wspomaganego samobójstwa dla osób, które nie mogą wydać świadomej zgody, czyli np. chorych na Alzheimera. W zeszłym tygodniu minister zdrowia Gaétan Barrette nie wydał ofiacjalnej decyzji, ale też nie odrzucił wniosków opozycjonistów z Parti Québécois i Coalition avenir Québec.

Funkcjonujące w Quebeku prawo o eutanazji stanowi, że do procedury kwalifikuje się osoba w agonii i cierpiąca na nieuleczalną chorobę, która jednak jest w stanie świadomie wyrazić pragnienie zakończenia życia. Więc osoby z demencją są więc wykluczone. Prowincyjni urzędnicy mają sprawdzić możliwość rozszerzenia prawa i uwzględniania decyzji wydanych z wyprzedzeniem. Posłanka PQ Véronique Hivon zwraca uwagę, że prawo musiałoby być tak sformułowane, by wcześniejsza zgoda była na pewno wyrazem woli chorego, a nie jego rodziny.

Tylko dwa kraje na świecie honorują wcześniejszą zgodę – Belgia i Holandia.

Z ostatniego badania opinii publicznej przeprowadzonego przez Forum Research wynika, że ontaryjscy konserwatyści mają szansę na zbudowanie rządu większościowego. 44 proc. z 1120 przepytanych osób zadeklarowało, że oddałoby głos na partię Patricka Browna. Zdaniem 48 proc. to właśnie konserwatyści wygrają następne wybory. Na rządzących liberałów chce głosować 24 proc. badanych, tyle samo deklaruje chęć poparcia NDP. Gdyby głosy rzeczywiście rozłożyły się w ten sposób, liberałowie uzyskaliby jedynie 11 miejsc w parlamencie. Mieliby mniej przedstawicieli niż NDP.

Ankietowani najbardziej niezadowoleni byli z wysokich cen prądu, mówili też o braku zaufania do obecnego rządu. Pięciu na dziesięciu badanych wskazywało te dwa czynniki jako decydujące, jeśli chodzi o ich preferencje wyborcze. Poparcie dla Kathleen Wynne pobiło kolejny rekord – rządy pani premier popiera tylko 11 proc. ankietowanych. Patrick Brown też nie ma się co cieszyć – popiera go 20 proc. badanych, przy czym aż 57 proc. nie wie, co ma o nim myśleć. 28 proc. respondentów stwierdziło, że żaden z trzech liderów największych partii nie nadaje się na premiera. 21 proc. wskazało na Browna, 19 – na Andreę Horwath, a 9 – na Kathleen Wynne.

Praktycznie we wszystkich rejonach Ontario konserwatyści biją liberałów na głowę. Jedynie w strefie 416 partie idą łeb w łeb.