Obserwując sferę działalności publicystycznej, łatwo można wyróżnić dwa nurty. Pierwszy kłamliwy do bólu wypełniający media ściekowe i drugi płaczliwy wypełniający znaczną część Internetu.

Trudno mieć większe pretensje do autorów tworzących ten drugi nurt, bo pełni on funkcje uzupełniania wiedzy społeczeństwa w zakresie przemilczeń i krętactwa nurtu pierwszego. W tym drugim nurcie brakuje jednak publicystów, którzy widząc nawał zła, nie usiłują przedstawić swojej własnej wizji, jak z bagna wychodzić, jak ta Polska ma wyglądać. I tak dzieje się już ćwierć wieku. Doświadczenia tego okresu poczyniły wielkie szkody w mentalności Polaków. Zrodził się brak zaufania do kogokolwiek i brak nadziei na skuteczność działań, co zabiło odruch angażowania się w jakikolwiek ruch społeczny.

Mecenas Jacek Bartosiak jest analitykiem geopolitycznym, członkiem Narodowego Centrum Studiów Strategicznych oraz Rady Budowy Okrętów.

Jacek Bartosiak: Dzisiaj porozmawiam z Państwem o bardzo konkretnej rzeczy. (...) Przede wszystkim skoncentruję się na konkretnych założeniach i procedowaniu koncepcji wojny powietrzno-morskiej, a jest to temat, który jest – po pierwsze – w Polsce kompletnie nieznany, a po drugie – niezmiernie istotny, gdyż jest to teraz główny temat na korytarzach Pentagonu i na pewno na odpowiednich korytarzach w Pekinie.

Jest to coś, co – zachowując proporcje – jeśli będzie jakakolwiek konfrontacja, i gdyby była na zachodnim Pacyfiku w XXI w. w nadchodzących latach i dekadach, to będzie to odpowiednikiem niemieckiej koncepcji Blitzkriegu, którą później, po wojnie, badano, a wcześniej konceptualizowano. O tym dzisiaj porozmawiamy.

Nazywa się to AirSea Battle Concept, koncepcja wojny powietrzno-morskiej w swobodnym tłumaczeniu na język polski. Zacznę od tego, dlaczego ona powstaje i dlaczego ma takie uwarunkowania i w szczegółach, dlaczego musi odpowiadać na wymagania geopolityczne i strategiczne w tym regionie.