Wiele osób, myśląc o zmianie większego domu na mniejszy (downsizing), odkłada tę decyzję do czasu przejścia na emeryturę. 

        Głównym powodem odkładania decyzji o zamianie domu jest działalność zawodowa. Jeśli ktoś mieszka w Etobicoke i ma pracę w Brampton, to dojazd, pomimo że męczący, jest ciągle akceptowalny. Gdybyśmy natomiast, jeszcze pracując, kupili dom w St. Catharines, ale nadal pracowalibyśmy w Brampton, nasze dojazdy do pracy byłyby bardzo uciążliwe. 

        Jeśli mamy na przykład do emerytury jeszcze 10 lat, ale w głębi serca tak naprawdę widzimy siebie mieszkających na emeryturze na przykład w Wasaga Beach, to czekanie z decyzją kupna domu „do czasu emerytury” jest bardzo kosztowne. Proszę sobie wyobrazić, że tak jak wspomniałem wcześniej, nasza emerytura ma być za 10 lat i odkładamy decyzję zakupu. Zakładając, że rynek nieruchomości nie stoi w miejscu i ceny w przykładowej Wasaga Beach będą wzrastały po 4 proc. w skali roku, to po 10 latach dom, który obecnie kosztuje 400.000 dol., będzie kosztował o ponad 40 proc. więcej, czyli około 560.000 dol. Powstaje pytanie – czy lepiej go kupić teraz, by „zarezerwować” sobie cenę, czy czekać z zakupem przez następne 10 lat? 

        Istotne jest także, że dom, który mamy w Toronto, też będzie szedł w górę. Przy średnim wzroście cen w Metro na poziomie 6 procent w skali roku i średniej cenie domu przynajmniej 700.000 dolarów, po 10 latach dom taki powinien być wart ponad 60 proc. więcej, czyli około. 1.120.000 dolarów.  Zakładając, że dom w Toronto jest spłacony, różnica, jaka nam pozostanie w kieszeni pomiędzy „typowym downsizing”, kiedy dom kupujemy dopiero w chwili przejścia na emeryturę, a „advanced downsizing”, kiedy kupujemy dom o 10 lat wcześniej, jest znacząca. W naszym przykładzie jest to ponad 160.000 dolarów, ale może być znacznie więcej. Zaletą takiego zakupu z wyprzedzeniem jest fakt, że kupujemy go już teraz znacznie taniej, niż będzie on kosztował za 10 lat – w związku z tym gwarantujemy sobie znacznie lepszą cenę i znacznie lepszy start w chwili przejścia na emeryturę. Ten drugi dom (na emeryturę), jeśli będzie wynajmowany, zostanie przynajmniej w połowie spłacony.

        Dlaczego jest to też takie ważne, by nie odkładać takiej decyzji? Ceny ROSNĄ bardzo szybko również wokół Toronto, a nawet w znacznej odległości od Metro. W Brampton na przykład ceny wzrosły w ciągu roku prawie o 25 proc., bo ci, których budżet nie wystarczał na Mississaugę, musieli zadowolić się tradycyjnie tańszym Brampton. Obecnie to samo dotyczy Acton, Waterdown czy Erin. Aż trudno uwierzyć, że do pół miliona nie ma obecnie prawie domów do kupienia wartych zainteresowania. Czyli obecnie zaczynają gwałtownie rosnąć ceny w Guelph, Waterloo czy Stoney Creek. Czekanie z decyzją naprawdę działa na niekorzyść i może być kosztownym błędem.

        Powstaje pytanie. Jak można sfinansować drugi dom? Przecież trzeba dostać pożyczkę hipoteczną na drugą nieruchomość, a nie wszyscy mają duże dochody?

        To jest właściwie najprostsze, pod warunkiem że mamy dobry kredyt (powyżej 600 bicon scores) oraz 20 procent down payment. 

        Wiele banków ma specjalne programy dla inwestorów kupujących drugi, trzeci czy czwarty dom. Nie jest istotne, czy mamy dwa, trzy czy pięć domów, jak długo mamy na każdy 20 procent down i dochód z danego domu pokrywa płatność za hipotekę. Nasz personalny income nie musi być nawet brany pod uwagę. Jest to właściwie bardzo istotna informacja. Bo co stoi na przeszkodzie, by mieć więcej niż jedną income property? Jeśli kupimy dom teraz, używając programu, o którym wspomniałem, to jest duża szansa, że po 10-15 latach dom taki może być spłacony, a jednocześnie będzie wart znacznie więcej, bo coroczny wzrost cen oczywiście wpływa na wartość. Czy nie jest to idealna sytuacja? 

        A teraz warto dokonać kilka wyliczanek. Przy obecnych oprocentowaniach pożyczek hipotecznych, każde 450 dolarów obsługuje 100.000 dolarów pożyczki hipotecznej miesięcznie. Chciałbym przypomnieć, że w domach lokatorzy zwykle płacą za utilities, a właściciel spłaca hipotekę oraz podatek od nieruchomości. 

        W dzisiejszych czasach, nawet w takich miastach jak Guelph, można wynająć średniej wielkości dom wolno stojący (bo do takich zakupów zachęcam) za około 2500 tysiąca na miesiąc. Czyli jeśli założymy miesięczny podatek od nieruchomości na poziome 350 dol. na miesiąc i ubezpieczenie domu około 100 dolarów na miesiąc, to praktycznie to, co pozostaje, obsługuje bez problemów 400.000 dolarów pożyczki hipotecznej. Dodając nasze 20 procent, które musimy dać na down payment,  domy, które możemy kupić i będą się spłacały, są na poziomie cenowym około 500.000 dolarów. 

        Wspomniałem o Guelph oraz warto dodać Waterloo. Około godziny dojazdu od Mississaugi. Bardzo aktywne miasta z dobrym biznesem, a jednocześnie ciągle o połowę tańsze niż Mississauga czy Toronto. Moim zdaniem, ceny pójdą tam w górę o 25 procent w ciągu dwóch lat, ponieważ zarówno „emeryci”, jak i inwestorzy będą tam kupować ze względu na niskie jeszcze ceny.

        Wszystkich zainteresowanych zapraszam do kontaktu! Nieruchomości są historycznie najlepszą i najbardziej bezpieczną inwestycją.

        Pomagamy w downsizing, pomagamy w zakupie nieruchomości na inwestycję. Ja osobiście bardzo zachęcam do kupowania „z dala od miasta”, bo ceny w tych rejonach pójdą w górę znacznie szybciej niż w GTA i łatwiej jest zacząć. 

        Uroczystości upamiętniające 226. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja, zorganizowane przez Okręg Toronto Kongresu Polonii Kanadyjskiej, odbyły się w niedzielę 7 maja 2017. 

        O godz. 11.00 w kościele św. Stanisława Kostki odprawiona została Msza św. w intencji Ojczyzny. Biało-czerwone flagi, powiewające przed wejściem do kościoła, i kwiaty w tych barwach na ołtarzu, wskazywały, że dzień ten był wyjątkowy. Sztandary organizacji polonijnych, Rycerze Kolumba i chór kościelny dopełniły jego znaczenia. Święto 3 Maja przypadło w tym roku w Niedzielę Dobrego Pasterza. Wewnętrzny spokój, jaki niesie podążanie za Bogiem, Dobrym  Pasterzem, i oddanie Ojczyźnie to były treści zawarte w bogatej homilii, wygłoszonej przez proboszcza parafii o. Wojciecha Kurzydłę OMI, który przewodniczył Mszy św.    

        Stan Skrzeszewski to człowiek zarażony polskością, syn Polaka i Szkotki, poeta, filozof, historyk, myśliciel, którego polskość przyciągnęła fantazją i kolorytem, i od której nie potrafi się oderwać. We wtorkowy wieczór w polskim konsulacie  Toronto Canadian Polish Research Institute zaprosił na wykład i prezentację najnowszej książki Stanisława Skrzeszewskiego pt. „Polscy żołnierze w obronie Kanady”, o Polakach walczących po stronie brytyjskiej podczas wojny amerykańsko-brytyjskiej w 1812 roku. Fascynujące losy, przywracanie pamięci o Polakach, którzy kładli fundament pod Kanadę. 

        Jak się znaleźli w armii brytyjskiej? Walcząc po stronie Francji pod Napoleonem, dostali się do niewoli brytyjskiej, osadzeni w nieludzkich warunkach na okrętach-więzieniach, poszli na służbę brytyjską i zostali wysłani do kolonii. Tu, na ziemiach kanadyjskich, walczyli przeciwko zbuntowanym Amerykanom, a następnie osiedlali się nad Red River. Stan Skrzeszewski uważa, że Polacy wpłynęli nawet na indiańskie wzornictwo. 

        A więc mieliśmy piękny wieczór, wspaniałą odbudowę wizerunku Polaków w Kanadzie. Jak to podkreślił na samym wstępie prelegent – Polacy nie są dobrymi specjalistami pijaru i efekt jest taki, że dzisiaj niewiele osób tu, w Kanadzie, zna nasze osiągnięcia i wie, jak bardzo przyczyniliśmy się do budowy tego kraju.

        Autor wydanej w dwu językach „Polish Soldiers in Defense of Canada The War of 1812”, dziękował Annie Łabieniec  z Soonie Project, Wawel Villa oraz Jurkowi Kowalczykowi z Muzeum Orlińskiego przy Wawel Villa. 

        Wspaniała to i bardzo cenna książka.

        We wstępie czytamy: książka oparta jest na przesłaniu, że w każdej sprawiedliwej wojnie, która miała miejsce po eliminacji Polski z map Europy w 1795 roku, uczestniczyli Polacy. (...) Polacy, jak też Indianie i Murzyni nie pasowali do wielkiej narracji wojny roku 1812. Zatem ich rola została zdeprecjonowana i strywializowana. Niniejsza praca jest formą sprzeciwu w stosunku do lekceważącego przedstawiania zdarzeń oraz próbą oddania właściwych proporcji historycznych. (...) Jako Kanadyjczyka z polskimi korzeniami, prześladują mnie widma zapomnianych Polaków. Niniejszy esej stara się wydobyć na światło dzienne zagubione duchy i uwolnić je od potrzeby dopominania się prawdy. Już tylko z samej ciekawości, chciałbym znaleźć się na polu Bitwy pod Fort Erie i dowiedzieć się, dlaczego SETKI Polaków, którzy tu walczyli, zostało całkowicie zapomnianych. Dlaczego nie ma żadnego znaczenia, nawet dla Kanadyjczyków polskiego pochodzenia, fakt, że pochowani są tutaj polscy żołnierze? Jednakże przeszłość nigdy nie umiera. Zapomniana przeszłość definiuje, kim jesteśmy dla siebie i dla innych...

        Następna korzystna zmiana prawa imigracyjnego, spełnienie obietnicy rządu liberałów. W  maju 2017 zostanie zmieniony wiek tak zwanego dziecka zależnego. A zatem będzie można sponsorować lub włączyć w swoje podanie imigracyjne dzieci w wieku do 21. roku (poniżej 22).

        W 2014 wiek zależny dzieci obniżono do 19. roku życia. A zatem tylko dzieci do tego wieku mogły być sponsorowane lub włączone w podanie rodziców i tylko do tego wieku dzieci mogły imigrować do Kanady jako tak zwane dzieci w wieku zależnym. Można było co prawda skorzystać z programu humanitarnego de facto family member, ale sprawy tego typu są trudne i długotrwałe. O wiele prościej jest po prostu złożyć podanie imigracyjne, sponsorując czy włączając w podanie swoje dziecko lub dzieci. Obniżenie wieku dzieci zależnych nie było dla mnie zbyt logiczne, ponieważ w Kanadzie dzieci są potrzebne ze względu na starzejące się społeczeństwo i mały przyrost naturalny, dlaczego zatem ograniczać przypływ imigracji z dziećmi i młodzieżą? Dlatego zapowiedziana zmiana będzie, nie tylko moim zdaniem, korzystna dla wielu rodziców, chcących dziecko sponsorować lub włączyć w swoje podanie w czasie starań o imigrację.

        A zatem opiszmy kilka możliwych wariantów.

        1. Kanadyjski obywatel sponsoruje żonę, która posiada dzieci z pierwszego małżeństwa. Jedno dziecko ma 18 lat, a drugie 20. Obecne przepisy pozwalają na włączenie w podanie imigracyjne tylko jednego dziecka, praktycznie rozbijając jednostkę rodzinną. Od października, zmiana pozwoli na włączenie i uzyskanie stałej rezydencji dla obojga dzieci, nie tylko jednego,

        2. Zagraniczny pracownik stara się o imigrację do Kanady poprzez system punktowy Express Entry. Ma studiujące dziecko w wieku 19,5. Obecnie nie może włączyć dziecka w podanie imigracyjne, a zatem jeśli on z żoną starają się o pobyt, muszą zostawić dziecko bez możliwości ubiegania się z nimi o pobyt. Jednak po zmianie przepisów, dziecko może zostać włączone w podanie imigracyjne lub rodzice mogą zasponsorować dziecko zaraz po otrzymaniu pobytu, ponieważ jest to program Express Entry i można się spodziewać pobytu stałego po 6 miesiącach.

        Napiszę więcej o tych zmianach w niedalekiej przyszłości i myślę, że jest to dobra wiadomość dla wielu rodzin starających się o pobyt stały.

Izabela Embalo

licencjonowany 

doradca imigracyjny

tel. 416-5152022

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

        OSOBY ZAINTERESOWANE IMIGRACJą LUB PRZYJAZDEM CZASOWYM DO KANADY PROSIMY O KONTAKT.

        Z DUŻYM SUKCESEM POMAGAMY POLSKIM IMIGRANTOM OSIEDLIć SIę NA STAŁE W KANADZIE LUB PRZYJECHAć NA STUDIA, DO PRACY  (OD 1998).