Statutowe cele Fundacji to:

1. Propagowanie oraz popieranie zainteresowania i studiów o kulturze w ogóle, a szczególnie o polskiej kulturze narodowej i religijnej;

2. Pomoc i zachęta w kształceniu osób polskiego pochodzenia;

3. Udzielanie pomocy nowym polskim imigrantom w Kanadzie w przystosowaniu się do kanadyjskich warunków życia;

4. Ustanowienie i popieranie stypendiów dla studentów i naukowców polskiego pochodzenia;

5. Udzielanie pomocy finansowej studentom polskiego pochodzenia w zakresie zakupu książek i publikacji lub przez udzielanie pomocy umożliwiającej kontynuowanie studiów;

6. Finansowanie i publikowanie wydawnictw naukowych i literackich, propagujących polską kulturę i historię;

7. Zakładanie, wyposażanie, utrzymywanie i wspieranie bibliotek, kolekcji książek i innych naukowych publikacji, wystaw i czytelni, udzielanie wszelkiej innej pomocy oświatowej;

8. Popieranie akcji wymiany studentów i naukowców;

9. Popieranie i pomoc organizacjom kanadyjskiej młodzieży polskiego pochodzenia w ich działalności na rzecz społeczeństwa;

10. Popieranie wszelkich poczynań związanych z powyższymi zadaniami i celami.

Przybyli goście: 

– Przewodnicząca ZHP poza granicami Kraju Okręg Kanada – Halina Sandig.

– Prezes ZG Związku Nauczycielstwa Polskiego – Iwona Malinowska

– Wiceprezes Fundacji Wł. Reymonta w Kanadzie – Witold Jaroszewski

– Prezes Stowarzyszenia Inżynierów w Kanadzie – Hieronim Teresiński

– Fundator corocznej nagrody dla najlepszego harcerza w Kanadzie „Im. Joanny i Mietka Stitskich” – Mietek Stitski

– Prezes KPK Okręg Mississauga – Les Błaszczak

– student uhonorowany stypendium Czaplińskiego (dla krewnych żołnierzy AK) – Dominik Kruk

        Polskie media: „Goniec” – Andrzej Kumor, Polish Credit Union TV – Rafał Zimowski, „Związkowiec” – Stanisław Stolarczyk.

        Fundusz Wieczysty Milenium Polski Chrześcijańskiej już ponad pięćdziesiąt lat jest niewyczerpanym źródłem wsparcia Polonii kanadyjskiej. Porównać go można do pięknego drzewa, które rozrasta się z każdym rokiem, zasilane pracą wyśmienitych ogrodników, każdego roku wydaje dwukrotnie obfite owoce. Wiosną finansowe wsparcie otrzymują: organizacje polonijne, szkoły i uniwersytety, zespoły wokalno-taneczne, teatralne i sportowe, biblioteki i wydawnictwa. Jesienią zaś studenci będący członkami polonijnej społeczności oraz beneficjenci  funduszy celowych, jesienią ubiegłego roku rozpatrzono 106 podań złożonych przez studentów.

        Historia powstania Funduszu wiąże się z chęcią uczczenia Tysiąclecia historycznego istnienia Polski i przyjęcia przez nią chrześcijaństwa. Przygotowania do tej wspaniałej rocznicy miały charakter długofalowy, zapoczątkował je Zjazd Polonii, który odbył się w dniach 7-8 maja 1960 r. w Domu Polskim Związku Narodowego Polskiego w Toronto. Brali w nim udział przedstawiciele organizacji kongresowych, parafii i duchowieństwa oraz zaproszeni goście reprezentujący głównie świat naukowy i wolne zawody. Na Zjeździe tym powołano Główny Komitet Milenium. W jego skład wchodzili: prezes ZG KPK, prezesi Okręgów KPK, sześciu przedstawicieli duchowieństwa wybranych przez polskich księży, prezesi organizacji posiadających więcej niż 3 oddziały oraz 25 osób wybranych przez Zjazd. Wybrany Komitet miał za zadanie zorganizować zbiórkę pieniędzy i zorganizowanie obchodów. Pierwsze wpłaty pieniężne pochodziły od samych delegatów, którzy zakładali zebranie 1.000.000 dolarów do 1966 r. 

        Na czele Komitetu Wykonawczego stanął Adam Misiak, to jego aktywność i szczęśliwe pomysły na zbiórkę funduszy przy olbrzymim wsparciu wiceprzewodniczącego Komitetu o. Michała Smitha OMI pozwoliły FMPCh stać się jednym z największych osiągnięć Polonii w Kanadzie.

        Wśród zasłużonych osób wymienić trzeba następujące:

        Stefan Malicki studia prawnicze ukończył na Uniwersytecie Poznańskim, 31 sierpnia 1939 r. zmobilizowany w Poznaniu, po klęsce wrześniowej przekracza granicę węgierską, następnie dociera do Francji, a po jej klęsce do Anglii. Tam pracuje dla Rządu RP na Obczyźnie. W 1951 r. emigruje do Kanady. Był aktywny społecznie, między innymi pełnił funkcję przewodniczącego ZHP Okręg Kanada. Należał do grona osób składających dokumenty i podanie do sekretarza stanu i pierwszych dyrektorów Fundacji. W latach 1972–75 pełnił funkcję prezesa.

        Teodor Barankiewicz, współzałożyciel, wieloletni dyrektor i prezes w latach 1975–93 r.

        Stanisław Orłowski ma swoim życiorysie imponujący zestaw najwyższych stanowisk: przez kilka lat pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Techników Polskich w Kanadzie, był prezesem ZG KPK, przewodniczącym Rady Koordynacyjnej Polonii Wolnego Świata. Był komendantem Chorągwi Harcerzy w Kanadzie, przez wiele lat kierował Zarządem Okręgu ZHP Kanada i przez 18 lat zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego ZHP poza granicami Kraju. W latach 1993–96 pełnił funkcję prezesa Zarządu Fundacji Milenium.

        Hrabina Mary Bieniewska, panieńskie nazwisko Marie Hime. Wnuczka prezesa giełdy torontońskiej, rodowita torontonka, była piękna i wysportowana (mistrzyni w jeździe figurowej na lodzie), uwielbiała konie i podróże. Pewnego dnia wróciwszy do domu po przyjęciu powiedziała: „Tato, dzisiejszego wieczoru spotkałam mężczyznę, którego pragnę poślubić”. Stało się to w 1931 r. Szczęśliwa para dożyła sędziwych lat. Nie pozostawili po sobie potomstwa i olbrzymi majątek trafił do różnych instytucji na cele dobroczynne i kulturalne, w tym do Fundacji Milenium.

        Hrabia Walter Bieniewski, potomek świetnego rodu, po zakończeniu I wojny światowej znalazł się w Kanadzie. Hrabia z Polski i bohater Wielkiej Wojny, służący niegdyś w elitarnym lotnictwie, wywarł na przyszłej żonie piorunujące wrażenie. Hrabiostwo Bieniewscy stanowili ozdobę socjety torontońskiej.

        Kazimierz Zaborowski w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. służył w załodze pociągu pancernego. Wyemigrował do Kanady i przez lata pracował w charakterze robotnika rolnego. Ciężką pracą dorobił się farmy, a na posiadanych przez niego terenach odkryto złoża ropy naftowej. Połowę majątku przekazał na: KPK, Fundację im. A. Mickiewicza i Fundusz Milenium.

        Helena Pierzchalska przeszła przez sowieckie więzienia, uratowała się z niewoli, wstępując do Armii Polskiej gen. Władysława Andersa, z którą przeszła cały szlak bojowy. W latach 1969–1973 kierowała Związkiem Nauczycielstwa Polskiego w Kanadzie. Pozostawiła spadek na rzecz Funduszu Wieczystego Milenium na sumę ponad 100.000 dol.

        W 1992 r. podarowana została Fundacji budząca szacunek suma 20.000 dol. Ofiarodawcami była znana w Polonii kanadyjskiej para Zofia i Jerzy Rozwadowscy. Jerzy Rozwadowski przez wiele lat redagował biuletyn Naszej Credit Union.

        Ks. Zygmunt Musielski OMI urodził się we Francji, studia seminaryjne ukończył w Kanadzie i święcenia kapłańskie przyjął w kościele św. Stanisława w Toronto. Zaangażowany w pracę duszpasterską, pełnił posługę w całej Kanadzie, w tym  jako proboszcz i superior Domu Prowincjała. Oddany Polonii, w Funduszu Milenium wielokrotnie wybierany na dyrektora.

        Mieczysław Szczeciński ukończył prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w Polsce. W 1939 roku został powołany do wojska, wzięty do niewoli przez Sowietów, przebywał w obozie koncentracyjnym w Kozielsku. Po uwolnieniu wstąpił do armii generała Andersa i walczył we Włoszech pod Monte Cassino. Po krótkim czasie w Wielkiej Brytanii, wyemigrował do Kanady. Był założycielem i prezesem Stowarzyszenia Polskich Kombatantów (SPK), działał aktywnie w Kongresie Polonii Kanadyjskiej. Wieloletni dyrektor Funduszu Milenium i hojny ofiarodawca. 

        Ks. Michał J. Smith OMI jest postacią legendarną w Polonii kanadyjskiej. Przede wszystkim za zasługi dla największej w Polonii Credit Union św. Stanisława i św. Kazimierza oraz dla Fundacji Milenium. W Milenium ks. Smith był od samego początku. Był kluczową osobą na Zjeździe Polonii w 1960 r., gdzie powstały podwaliny pod Fundację. Później przez wiele lat pracował w Zarządzie Fundacji.

        Pułkownik Bolesław Orliński, wybitny patriota, uczestnik obu wojen światowych i wojny obronnej w 1920 r. Znakomity pilot, instruktor lotnictwa, rekordzista lotniczych zmagań. Ciężko pracujący do późnej starości w Kanadzie. Mniejszą część swego majątku przekazał rodzinie. Pozostałą większą  (250.000 dol.) polecił przekazać do Funduszu Wieczystego Milenium na stworzenie w jego ramach specjalnego funduszu.

         Bronisława Stanisławska pochodziła z rodziny Pytlasińskich. Jej stryjem był Władysław Pytlasiński, znany zapaśnik, mistrz świata w tej dziedzinie sportu. W czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. zgłosiła się jako ochotniczka. Jej dwaj synowie Witek i Wojtek za działalność konspiracyjną zostali osadzeni w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, nie wytrzymali trudów i w krótkim czasie umarli jeden po drugim, w 1942 r. Kilka miesięcy później umarł jej mąż kapitan Leonard Stanisławski, pochowany w Ramleh koło Tel Awiwu. Aresztowana wraz z synami, Bronisława, więziona przez cztery lata w Ravensbrueck, szczęśliwie przeżyła koszmar życia w obozie śmierci. Martyrologia rodzinna Bronisławy nie kończy się na tym. Ginie jej starszy brat, Władysław, którego zamordowano w innym obozie koncentracyjnym, Dachau. Młodszy brat, Eugeniusz, ginie w Powstaniu Warszawskim. W obozie niemieckim we Wrocławiu umiera matka. Pełnego obrazu rodzinnej tragedii dopełnia śmierć teściowej, która powiększyła grono cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego. Po przybyciu do Kanady p. Bronisława aktywnie uczestniczyła w działalności na rzecz Polonii, przekazując pieniądze na różne organizacje i przedsięwzięcia, w tym na Fundusz Milenium.

        Fundusz Milenium to polonijna ostoja, odzwierciedlenie najlepszych polskich wartości, odzwierciedlenie tego, co wśród Polaków zawsze było najlepsze – umiłowania Ojczyzny i pracy dla dobra wspólnego.

        Za środki z fundacji dziękowała prezes ZG Związku Nauczycielstwa Polskiego – Iwona Malinowska, która opowiedziała o położeniu szkolnictwa polskiego poza prowincją Ontario, gdzie nie jest ono finansowane przez władze i gdzie trzeba płacić choćby za wynajem szkół. 

        Student Dominik Kruk na Uniwersytecie Torontońskim studiuje media, jego babcia i dziadek walczyli w szeregach Armii Krajowej.

        Mietek Stitski zachęcał zaś wszystkich Polaków, by łożyli na cele społeczne, gdyż pomnożone, nawet niewielkie, budują siłę polskiej społeczności.