Ogromne znaczenie ma przemarsz głównymi ulicami Toronto, którego mieszkańcy, widząc naszą uroczystą demonstrację, poznają jej cel i zasadność. Marsz jest zauważalny przez kanadyjskie media. Pozostaje tylko jeden mały problem. Zeszłoroczne obchody były liczebnie za skromne jak na tak potężną polską diasporę. Ponieważ są to obchody centralne, w marszu powinny wziąć udział delegacje i przedstawiciele ze wszystkich okręgów KPK w Ontario, by pokazać i udowodnić wielkość i siłę naszej polskiej społeczności. Z silnym i potężnym partnerem każdy się liczy,  zachowując respekt i szacunek. Słabeusz jest ignorowany lub traktowany z litością.
    W imieniu organizatorów torontońskiego marszu, który ma centralne znaczenie dla Polonii, apeluję do okręgów KPK miast Ontario i Mississaugi o wyznaczenie delegacji z pocztami sztandarowymi  celem zbudowania potężnej, licznej demonstracji na centralnych obchodach w Toronto. Organizacja lokalnych obchodów na terenie Centrum Jana Pawła II ma bez wątpienia duże znaczenie dla społeczności polonijnej Mississaugi, niestety ma ona wyłącznie znaczenie lokalne. Marsz w Toronto jest eksponowany w krajowej telewizji CBC i CTV i transmitowany na całą Kanadę. Uważam za święty obowiązek prowadzenie takich działań przez organizacje polonijne i ich zarządy, które stworzą naszą grupę społeczną zwartą, silną, odpowiedzialną, mającą znaczenie w środowiskach tego kraju.
    Nadszedł czas, żeby zmienić osobowość społeczności polonijnej. Odrzucić próżne i puste "ego" mające podłoże w megalomanii i samouwielbieniu, a pokierować się dobrem ogółu. Nie trzeba wiele czasu, żeby to uczynić. Wystarczy postawić na widocznych liderów i zaufać im. Ich zdolnościom i predyspozycjom.Wspomagać ich działania duszą i sercem, nie krytykować, nie sarkać i nie narzekać, co ma miejsce do chwili obecnej. Oddać przywództwo w ręce ludzi posiadających wrodzone zdolności i adekwatne wykształcenie, którzy odsunięci zostali przez kumoterskie grupy, często kierujące się prywatnym interesem pod płaszczem haseł patriotycznych. Hasło "Bóg, Honor i Ojczyzna" winno mieć wymiar rzeczywisty, a nie monetarny.
    Wszelkie obchody narodowe, rocznice pamięci winny być organizowane pod kątem pracy i zaangażowania społecznego, a nie korzyści materialnej. Hasło "Polscy i Solidarni" musi być poparte działaniami skrajnie uczciwymi w sferze rozliczeń finansowych i działań ogólnie organizacyjnych.
    Już mamy przykład takich działań. I są one godne pochwały. Otóż Zarząd Placówki 114 Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej pod komendą  Krzysztofa Tomczaka zrezygnował z apanaży i wynagrodzenia za działalność, a finanse jednostki upublicznił i każdy członek Polonii ma do nich wgląd, żeby mieć przykład rzetelności rozliczeń, prowadzenia ksiąg finansowych, inwestycji i wydatków oraz dochodów. Z dwóch powodów wiele organizacji traciło swoje dobra. Z powodu złego doboru liderów obieranych na podstawach koneksji i kumoterstwa i z powodu nieuczciwości poszczególnych członków zarządów. Majątek organizacji "wyparowywał" do innego wymiaru, a interesy przyszłych pokoleń leżały głęboko w nosie. Finanse gromadzone na kontach organizacji w większości kumulowane były ze składek i prywatnych dotacji. Często były to zapisy pośmiertne. Nazywa się to dochodem społecznym, dlatego że organizacja ma status niedochodowej bądź charytatywnej lub inny. Ale zawsze jest to status organizacji społecznej. Nie prywatnej, tylko społecznej. I finanse, posiadłości i własności danej organizacji są wypracowane przez pokolenia i należą do społeczności polonijnej. Do nas wszystkich.
    Dlatego obchody rocznic, uroczystości milenijne, święta narodowe powinny skupiać nas w centralnych miejscach miast, a nie w ogródkach kościelnych, czy nawet prywatnych. Okręg Mississauga KPK, pragnący realizować cele Polonii, powinien zorganizować obchody pod ratuszem miasta Mississauga. Miałyby swoją wartość i wymiar. Jednocześnie oddelegować możliwie dużą grupę na obchody centralne w Toronto. I to jest poczucie odpowiedzialności i spełnionego obowiązku względem całej społeczności polskiej w Kanadzie i dalekiej Ojczyzny.
Andrzej Załęski
Toronto