Minister zdrowia Jane Philpot ogłosiła zmiany w zasadach etykietowania żywności, dzięki którym konsumenci będą bardziej świadomi, jaka jest zawartość cukru w danym produkcie. Cukier na etykiecie można nazwać na 152 sposoby. Kryje się pod takimi nazwami jak izomaltuloza, agawa, słód jęczmienny, syrop z sorgo lub brązowego ryżu, a nawet zestalony syrop ziemniaczany. Teraz tego rodzaju składniki będą musiały pojawiać się zawsze w jednym i tym samym widocznym miejscu poprzedzone słowem „cukier”. Nie zmienia to jednak faktu, że konsument dalej nie będzie wiedział, ile cukru danego rodzaju dodano do produktu podczas procesu obróbki, a ile występuje w nim naturalnie. Czyli przemysł spożywczy wyszedł obronną ręką.

Rząd proponował, by ilość dodanego cukru była wymieniona w tabeli „Nutrition Facts”. Lobbyści działający na rzecz producentów żywności długo jednak przekonywali, że ludzki organizm nie odróżnia cukrów naturalnych od dodawanych. Do tego twierdzili, powołując się na amerykańskie badania (wykonane oczywiście na zlecenie przemysłu), że konsumenci mają ograniczone pojęcie o tym, co oznacza pojęcie „cukrów dodanych”.

Zmian w etykietowaniu żywności domagał się jeszcze rząd premiera Harpera. Pod koniec jednak zrezygnował z walki o „cukry dodane”. Widać, że nowy rząd także się poddał i nie wykorzystał możliwości do edukowania kanadyjskich konsumentów, którzy w dalszym ciągu nie będą wiedzieli, ile cukru jedzą niepotrzebnie.

Kanada pozostaje więc w tyle za Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i WHO, według których ilość cukru dodanego w procesie produkcyjnym nie może przekraczać 10 proc. dziennej dawki kalorii lub 50 gramów (12 łyżeczek).

Nowe etykiety mają być wprowadzone do 2021 roku. Jak widać rząd nie uznaje zdrowia obywateli za priorytet.

Średnio co 8 minut ktoś w Kanadzie ma udar mózgu. Pacjenci będą mieć teraz większe szanse na przeżycie i powrót do zdrowia dzięki zaopatrzeniu 22 szpitali w całym kraju w aparaturę do przeprowadzania trombektomii. To nowatorska procedura stosowana w leczeniu udarów mózgu polegająca na wprowadzeniu cienkiego cewnika do wnętrza tętnicy mózgowej, zlokalizowaniu zakrzepu i mechanicznym usunięciu skrzepliny poudarowej. Precyzyjne prowadzenie cewnika jest możliwe dzięki zaawansowanym metodom obrazowania.

Ważne, że metoda jest dość szybka. Zespołowi z Toronto Western udało się go przeprowadzić u jednego pacjenta w rekordowym czasie 8 minut.

Zanim pojawiła się trombektomia lekarze dysponowali jedynie lekami przeciwzakrzepowymi. Leki wprowadzono 20 lat temu i w tamtym czasie uznano je za przełomowe. Z biegiem czasu okazało się jednak, że nie są wcale takie skuteczne. Pionierem w rozwoju trombektomii w Kanadzie był dr Michael Hill z Calgary. Mówi, że dzięki tej metodzie wiele osób odzyskuje sprawność lub pozostaje niepełnosprawna w mniejszym stopniu. Śmiertelność w przypadku ciężkich udarów udało się zmniejszyć o 50 proc. Hill zaznacza, że procedurę trzeba przeprowadzać bardzo ostrożnie, by nie spowodować dodatkowego uszkodzenia mózgu. Niewielu specjalistów ma odpowiednie uprawnienia.

Kathleen Wynne - królowa lodu

Toronto Żaden inny premier w Kanadzie nie jest tak nielubiany jak Kathleen Wynne. Tylko 16 proc. Ontaryjczyków wypowiada się pozytywnie o swojej pani premier, podaje Angus Reid Institute. Badanie popularności premierów instytut przeprowadza co kwartał. W ostatnim, przeprowadzonym w dniach 5-12 grudnia, wzięło udział 5300 Kanadyjczyków.

        Od dawna największym poparciem mieszkańców swojej prowincji cieszy się premier Saskatchewan Brad Wall (58 proc.). Niewiele gorszy jest premier Manitoby Brian Pallister (50 proc.), który jednak sprawuje swój urząd dopiero od 7 miesięcy. Pozostałych premierów popiera średnio jedna trzecia ich wyborców: Christy Clark (B.C.) – 35 proc., Stephena McNeila (N.S.) – 31 proc., Rachel Notley (Alberta) – 31 proc., Philippe’a Couillarda (Quebec) – 30 proc., Briana Gallanta (N.B.) – 29 proc. Wymienieni liderzy prowincji mają lepsze i gorsze okresy, ale ich poparcie oscyluje wokół stałych wartości.

        Zdecydowaną tendencję spadkową można zauważyć w przypadku premiera Nowej Fundlandii i Labradoru Dwighta Balla (od lutego spadło z 60 do 20 proc.) i właśnie naszej pani Wynne (41 proc. po wyborach i 16 obecnie).

Szansa na białe święta

Toronto Do Kanady dotarła w końcu zima. Environment Canada wydało pierwsze w tym sezonie ostrzeżenia o opadach śniegu dla południowego Ontario. Do poniedziałku na południu naszej prowincji napadało 10-15 cm śniegu. Klimatolog Dave Phillips tłumaczy, że pierwsze śnieżyce przyszły do nas za sprawą układu pogodowego napływającego z północno-zachodnich części Stanów Zjednoczonych i znad Wielkich Jezior.

        Ostrzeżenia o śnieżycach i mrozie wydano też dla centralnej części Kolumbii Brytyjskiej. W sobotę spadło tam 20 cm śniegu, w niedzielę w nocy dopadało drugie tyle. Zachodnia część kraju, dla której charakterystyczna jest duża wilgotność, znajduje się pod wpływem mas chłodnego powietrza znad Alaski i Syberii. Agencja pogodowa mówiła nawet o temperaturach dochodzących do -30 stopni Celsjusza.

        Wyjątkowo zimno było też ostatnio w Albercie, Saskatchewan i Manitobie, na brak śniegu z kolei nie mogły narzekać Nowa Szkocja, Nowy Brunszwik i Wyspa Księcia Edwarda.

Kanadyjscy archiwiści zajmujący się bazami danych, aktywiści proekologiczni, naukowcy i klimatolodzy chcą pomóc amerykanom w zachowaniu danych zebranych przez tamtejszą agencję ochrony środowiska (Environmental Protection Agency – EPA). Ich celem jest ochrona danych przed polityką Donalda Trumpa. Organizują spotkanie w sobotę w Toronto, podczas którego mają określić, które dane są najcenniejsze i w jakich bazach danych się znajdują. Strona EPA daje dostęp do 75 000 publikacji. Zdaniem wielu po zaprzysiężeniu Donalda Trumpa (20 stycznia) zostanie drastycznie przebudowana. Akcja jest częścią uruchomionego w 2008 roku amerykańskiego projektu End of Term organizacji non-profit Internet Archive. Jego celem jest zachowanie istotnych treści pochodzących ze stron rządowych zanim zostaną one pozmieniane przez nowe ekipy.